Doopkwessies

Doopkwessies – Adrio König

[Jan Smith het sekere sake oor die doop na vore gebring. Prof Adrio König reageer op sekere aspekte. Die gedeeltes van Prof Adrio is in groen.]

In die artikels oor die doop van prof Adri König wat op die webblad  verskyn lyk dit of hy die kinderbesprenkeling en die grootdoop aan mekaar gelykstel as sou beide aanvaarbaar wees in die bediening van die kerk.

In sy boek Die Groot Geloofswoordeboek bespreek prof König onder andere die kinderdoop, die grootdoop en die doopmetode.

Aanhaling: Alle kerke wat die kinderdoop aanvaar, aanvaar ook die grootdoop. (Bladsy 115).

As die stelling korrek is, om welke rede word lidmate onder tug geplaas en predikante van die Gereformeerde kerke in hul ampte gestuit sodra dit bekend word dat hulle groot gedoop is deur onderdompeling? Omdat hulle alreeds gedoop is.. n Herhaling van die Christelike doopis nie vir hulle aanvaarbaar nie. Maar ek het self baie huiwering oor wat hierdie kerke doen. En die meeste gemeentes wat ek ken, doen dit nie meer nie. Trouens die NG Kerk het al in 1996 besluit om dit nie meer met lidmate te doen nie.  

Aanhaling: Volgens hulle doop hulle nie kinders of kleintjies nie, maar kinders van gelowige ouers, kinders van ouers wat in die verbond is. Sommige verkies dus verbondsdoop. (Bladsy 116).

Soos prof König sê het Jesus met Sy kruisiging ALLES volbring en so ‘n totale nuwe dimensie teweeggebring wat die geskiedenis onherroeplik beinvloed het. Die ou verbonde en die Wet is vervul, die besnydenis het nie meer waarde nie, dit wat die profete ten opsigte van die Messias voorspel het, het waar geword, die heidene kry ook ‘n plek in die son, ‘n evangelie van liefde en vrede en wat nog meer kry beslag, bekering en geloof in Christus word aan die orde gestel.

Voor Jesus se hemelvaart gee Hy aan Sy dissipels egter ‘n vaste opdrag. Math 28 vers 19: Gaan dan heen, maak dissipels van al die nasies, en doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees; en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het.

Dan gaan Markus verder en hy voeg by: Gaan die hele wêreld in en verkondig die evangelie aan die ganse mensdom. Hy wat GLO en hom laat doop, sal gered word; maar hy wat hom nie laat doop nie sal veroordeel word. En vir die wat geglo het, sal hierdie tekens volg:

Hulle sal duiwels uitdryf.

Met nuwe tale spreek.

Gif sal hulle niks doen nie.

Hulle sal die hande op siekes lê en hulle sal gesond word.

 

Die bedoeling van wat Jesus wou hê, is uit die voorgaande tog heel duidelik. Weg is julle! Gaan die hele wêreld in, maak dissipels, leer hulle, doop die wat glo en hulle sal die gawes soos aangedui ontvang en dit beoefen. ‘n Mens se verbeelding moet dan sekerlik tot die uiterste gerek word om enige kinder betrokkenheid hierin te sien? Hoe glo ‘n baba of hoe praat hy met nuwe tale of hoe neem hy gif in en les bes hoe lê hy hande op die siekes om hulle gesond te maak? Ten spyte hiervan sê prof Konig: “ Aan die kruis het God ook die baba versoen, en wanneer die baba dit hoor moet hy/sy  dit in die geloof aanvaar”. Hierdie is die prof se eie stelling en ek glo nie dit kan skriftuurlik wees nie. As die baba wanneer hy/sy groot is nie ‘n opregte bekering ondergaan nie sal geloof in ‘n besprinkeling vir so ‘n persoon van geen nut wees nie. Die besnydenis was “’n seël wat bewys dat God hom vrygespreek het omdat hy geglo het (Rom 4:11). Dit was die begin van die verbond. Maar toe die verbond voortgaan, is Isak besny vóór hy kon glo. Maar alle babaseuntjies is nie besny nie, net dié van die geloofsgemeenskap van Israel. Klink dit nie bekend nie?

 

Die boodskap van Paulus lê klem op ‘n persoonlike verhouding met Christus. Daar kan nie sprake wees dat een gelowige vir die ander kan instaan met betrekking tot die saligheid nie. So sê Esegiël ook in hoofstuk 18 vers 20: Die siel wat sondig, die moet sterwe; die seun sal nie die ongeregtigheid van die vader help dra nie, en die vader sal nie die ongeregtigheid van die seun help dra nie, die geregtigheid van die regverdige sal op hom wees; en die ongeregtigheid van die goddelose sal op hom wees.

Ek verstaan nie hoe gelowige ouers vir hulle kindertjies kan instaan soos wat geimpliseer word nie. Ek weet nie wie impliseer dit nie. Ek weet net dat die doop ons in die Abrahamverbond opneem (Gal 3:26, 27, 29) en dat daar altyd in hierdie verbond vir twee groepe plek was: dié wat uit die heidendom tot bekering gekom het en dan besny is soos Abraham, en dié wat uit gelowige ouers gebore is soos Isak. Ek lees nie dat dit in die Nuwe Testament verander het nie. Ek lees wel in die Nuwe Testament dat Abraham die vader van alle gelowiges is.

 

Ek is van mening dat die hele saak van die doop verstaan moet word in die konteks van Jesus se vaste opdrag soos hierbo aangehaal en dat die menings van die woorde “doop” en “besprinkeling” nie geag kan word as om ander betekenisse te hê as wat in beginsel daarmee verstaan word nie.

 

Jesus verwys wel na Sy kruisiging as ‘n “doop” maar hoekom is dit nie as ‘n metafoor aanvaarbaar nie? Die woordspeling dui op die totale  werlikheid van wat Hy in Getsemane en aan die kruis deurgemaak het. Eweso sê Petrus van die ark van Noag as ‘n metafoor dat dit ‘n teëbeeld is van die doop, nie as ‘n aflegging van die vuilheid van die vlees nie maar as ‘n bede tot God om ‘n goeie gewete – deur die opstanding van  Jesus Christus …. Wat se gewete sou ‘n kindertjie nou kon hê om voor te bid?

Dan sê prof Konig:” Hierdie voorbeelde veronderstel egter nie regtig onderdompeling nie. Sowel die Etiopiër as Filippus gaan in die water in, dan doop Filippus hom ( hoe word nie gesê nie) en dan kom beide weer uit die water uit”. Met alle respek: Die Etiopiër was op ‘n baie lang reis en derhalwe sou hy beslis genoeg water aan boord gehad het om selfs twee hande vol op sy kop te laat gooi as dit besprinkeling was. Verder, waarom al die moeite om van die wa af te klim in die rivier in te voeter en weer uit as alles sommer gou-gou op die wa afgehandel kon gewees het. Waarom sou Johannes die Doper dan ook in die Jordaan gedoop het – juis omdat daar “baie water was”. Besprinkeling is in die Nuwe Testament met baie water gedoen. Daar was nooit sprake van ‘n bietjie water oor iemand uitgooi nie. Die doop word selfs “was” en “bad”genoem, iets wat niemand deur onderdompeling doen nie, maar wel deur water oor jou te gooi wat die vorm van besprinkeling in die Nuwe Testamwent was. Ons lees dan ook herhaaldelik in die Nuwe Testament van besprinkeling” wat nie op iets anders as die doop betrekking kan hê nie, maar nooit van onderdompeling nie, al het ek geen probleem met onderdompeling nie. Dit gaan oor die betekienis van die doop, nêrens in die Nuwe Testament word die metode beklemtoon nie.

 

Die “besprinkelterme” waarna die prof op bladsy 119/120 verwys kan myns insiens net betrekking hê op ‘n volwasse gelowige wat hierdie besondere aspekte verstaan en dit in sy lewe kan toepas en kan glo dat dit met hom gebeur het. Paulus praat verder dat ‘n mens jou met Christus moet beklee, Ek lees dat die een wat gedoop is, hom/haar met Christus moet beklee (Gal 3:27). Dit het ek my gedoopte babas geleer toe hulle groot genoeg was om te verstaan. Ek het hulle ook geleer dat Christus al die offer vir hulle sonde aan die kruis gebring het nie net toe hulle nog babas was nie, maar lank voor hulle gebore is. Net soos ‘n grootmens kan ook ‘n kind agterna aanvaar wat die Here vooraf gegee het. Die gemeente in Rome moet lank nadat hulle gedoop is, eers by Paulus leer wat hulle doop beteken en dit dan in die geloof aanvaar. dat jy die dinge wat daarbo is moet bedink met die oë gerig op Jesus, die Voleinder en Waarmaker van ons geloof. Ek betwyfel die vermoëns van kindere om hieraan te voldoen. As mens gaan bad dan weet almal wat jy gaan doen. Mens sê tog nie ek gaan gou besprinkel nie. Maar as jy sê ek gaan jou doop sal die aksie wat betrokke is duidelik verstaanbaar wees – jy gaan kop onder die water beland!Dis net as jy aanvaar doop moet deur onderdompeling gedoen word.

 Om ‘n baba te besprinkel kan vir die naaste famililede ‘n groot geleentheid wees en ouers kan opreg glo dat dit korrek is maar eintlik is dit opreg verkeerd.

Prof Konig se artikels wat op die webblad verskyn word sekerlik wyd gelees maar ek sien nêrens enige kommentaar daaroor nie en as ek stilbly meen dit ek stem saam terwyl dit hoegenaamd nie die geval is nie.

Groete en dankie vir die gesprek. Die Here seën jou.

 

 

Adrio König




Leer deur jou voorbeeld

The religion that makes a man look sick certainly won’t cure the world! —Phillip Brooks

 

Leer deur jou voorbeeld

Ek gaan heelwat blogs oor dissipelskap skryf. Ek gaan onder andere van Francis Chan se boek Multiply gebruik maak.

Die slegste ding wat jy kan doen, is om waarhede wat jy self nie uitleef nie aan ander te leer. Dit is vandag ‘n baie algemene kritiek teen die kerk en gelowiges. Julle moet doen wat die woord sê en dit nie net aanhoor nie, anders bedrieg julle julleself. Iemand wat altyd net die woord aanhoor en nooit doen wat dit sê nie, is soos een wat na sy gesig in die spieël kyk: hy bekyk homself, gaan van die spieël af weg en vergeet dadelik wat hy gesien het (Jakobus 1:22 – 25). Ons leer ander ook deur die voorbeeld wat ons stel. Mense bestudeer die leermeester se lewe. Daarom, as jy ‘n dissipelmaker wil wees, moet jy jou hele lewe gee. Ons moet Jesus Christus in elke aspek van ons lewe volg; ons moet bereid wees om ons lewe vir Hom af te lê.

 

Beteken dit nou dat ons eers volmaak moet wees voordat ons kan begin om dissipels te maak? Nee, want dit is ‘n lewenslange proses: Ek is veral ook daarvan oortuig dat God, wat die goeie werk in julle begin het, dit end-uit sal voer en dit sal voleindig op die dag wanneer Christus Jesus kom (Filippense 1:6). Dit beteken wel dat ek toelaat dat God se waarheid my lewe verander. As ons dissipels maak, sien ons hoe mense deur die krag van God se woord verander word. Maar as ons dit in ander wil sien gebeur, moet ek self ook hierdie verandering ondervind.

Die probleem is dat daar geen kitsoplossings is nie. Bid dat God jou die regte motivering sal gee om dissipels te maak, om die liefde vir Hom en die mense om jou te vermeerder en dat Hy jou sal bemagtig om die waarheid wat jy aan ander moet verkondig, uit te leef.




Die hart van die dissipelmaker

In forsaking the ability to change, they diminish the capacity for hope. – Kathleen Norris

 

Die hart van die dissipelmaker

Ek gaan heelwat blogs oor dissipelskap skryf. Ek gaan onder andere van Francis Chan se boek Multiply gebruik maak.

Hoekom wil ons nou juis dissipels maak? Die antwoord is baie belangrik. Doen ons dit vir die verkeerde motiewe, kan ons meer skade as goed doen. God sê herhaaldelik dat Hy meer vir die mens se hart omgee as vir uitwendige dinge. As Hy oor uitwendige dinge bekommerd was, sou die Fariseërs geloofshelde gewees het. Maar luister wat sê Jesus vir die Fariseërs: Hierdie volk eer my met hulle mond, maar hulle hart is ver van My af. Dit help niks dat hulle My probeer dien deur leerstellings van mense as gebooie van God voor te hou nie (Matteus 15:8 – 9). Wat is dan vir God belangrik? Die Here kyk nie na dieselfde dinge as die mens nie. Die mens kyk na die uiterlike, maar die Here na die innerlike (1 Samuel 16:7). God wil hê dat ons sekere dinge moet doen, maar die rede waarom ons dit doen is belangrik.

 

God wil hê dat ons met blydskap moet dien – om Hom te dien moet nie ‘n verpligting wees nie. God wil hê dat ons die voorreg en vreugde om ander te dien, moet ondervind. Elkeen moet gee soos hy hom in sy hart voorgeneem het, nie met teensin of uit dwang nie, want God het die blymoedige gewer lief (2 Korintiërs 9:7)

Ons moet altyd onthou dat ons mense van die Bybel is. Ons moet leer hoe om ‘n goddelike lewe te kan uitleef. Hierin is die rol van die leermeester baie belangrik. As ons ander leer as gevolg van die prestige wat daarmee gepaard gaan, moet ons weer dink. In 1 Korintiërs 13 maak Paulus dit baie duidelik dat kennis sonder liefde nutteloos is. As ons ander dien, moet liefde altyd op die voorgrond staan. Is jy bekommerd oor wat mense van jou dink of soek jy geleenthede om lief te hê en te dien? Liefdelose mense sien ander as ‘n manier om hulle eie doel te bereik.

Ons weet dat ons almal kennis het. Kennis maak verwaand, maar liefde bou op. As iemand meen hy het kennis van iets, het hy nog nie die kennis wat ‘n mens behoort te hê nie.Maar as iemand God liefhet, ken God hom (1 Korintiërs 8:1 – 3). Dit gaan duidelik nie oor wat jy weet, of dink jy weet, nie, maar oor liefde. As ons nie bereid is om ons liefde vir God en ons naaste ons hoogste prioriteit te maak nie … stop. Wie nie liefhet nie, bly in die dood (1 Johannes 3:14).

Om dissipels te maak, beteken nie om mense bymekaar te maak om na jou te luister nie. Die doel is om getrou te wees aan God se oproep om ander mense lief te hê. As ek hulle genoeg liefhet, sal ek hulle help, maar ook hulle behoefte aan liefde raaksien. Ons moet hulle by die Verlosser bring en Hy sal hulle van die mag van sonde en die dood vrymaak.

Vraag: Hoeveel gee jy om vir die mense om jou? Wees eerlik – ook oor jou motiewe.




Neem die eerste stap

At bottom, the gospel is not good advice, but good news – Denney.

Neem die eerste stap

Ek gaan heelwat blogs oor dissipelskap skryf. Ek gaan onder andere van Francis Chan se boek Multiply gebruik maak.

Dissipelmakers kyk anders na mense. Hulle sien dat elke mens na die beeld van God gemaak is. Nou kom Jesus Christus met die bevel dat almal Hom moet volg. God plaas mense in ons lewens sodat ons alles in ons vermoë sal doen om hulle te beïnvloed. Hy roep my om Hom te volg. Dit beteken outomaties ek moet ander leer om Hom ook te volg.

 

Vraag: Wie het Jesus Christus in my lewenspad geplaas wat ek moet leer om Hom te volg?  God het my geplaas daar waar ek is; die mense om my is nie toevallig daar nie. Jesus Christus se opdrag verwys na  al die nasies. Dit is dus mense binne en buite die kerk; dit is mense soos ons en mense wat van ons verskil. Maar waar moet ek begin? Begin deur ‘n verhouding met hierdie mense te bou.

Onthou dat jou mede-gelowiges jou vennote in hierdie taak is. God plaas ons juis binne ‘n geloofsgemeenskap sodat ons deur ons medegelowiges bemoedig en uitgedaag kan word – en dat ons hulle kan leer en aanmoedig. Leer saam met jou medegelowiges; leer by volwasse gelowiges. Dit help baie as jy mense het om mee te praat – mense wat jou uitdaag. Die mens is nie ontwerp om in isolasie te werk nie.