It is time for less dialogue and more monologue – with God doing the talking – Daniel Bloesch

 Jakob se leer

In Genesis 28 lees ons van Jakob op pad na Haran. Hy kom by ‘n plek waar hy kon oornag. Met ‘n klip as kopkussing raak hy aan die slaap. Hy droom: ‘n leer staan op die aarde en die punt van die leer raak aan die hemel, en engele van God klim op en af met die leer. Al die aksie kom van God se kant af. Jakob slaap en God maak sekere beloftes aan hom: Ek sal die grond waarop jy lê, vir jou en jou nageslag gee. Hulle sal so baie wees soos die stof van die aarde … Ek is by jou en Ek sal jou beskerm waar jy ook al mag gaan. Ek sal jou na hierdie land toe terugbring. Ek sal jou nie in die steek laat nie.

Daarna skrik Jakob wakker en sê: Die Here is op hierdie plek … Jakob het bang geword … Dit is niks anders as die huis van God; dit is die poort van die hemel.

 

 In Jakob se droom klim die engele op en af met die leer. In Johannes 1:51 sê Jesus vir Natanael: Julle sal die hemel oop sien en julle sal die engele van God sien op- en afklim na die Seun van die mens toe.

 Die leer is nie iets waarmee ons na die hemel opklim nie  Dit is Jesus wat uit die heerlikheid van die hemel afklim om mens te word. Dit is nie ons wat na Jesus kom nie, maar Jesus wat na ons toe kom.

 

Terug na die Ou Testament: Die terugkeer na die Ou Testament (1) – Adrio König

1 Die terugkeer na die Ou Testament

Sommige Christene is vandag ernstig om weer te begin met sekere gebruike wat in die Ou Testament baie belangrik was. En dit beteken ‘n radikale herinterpretasie en herorganisasie van hulle lewe.

Daar was altyd verskille onder Christene oor hoe ons die Ou Testament moet hanteer, oor watter dinge nog vir ons geld, en watter nie. Is dit eenvoudig hierdie selfde dinge wat terugkom, of is dit ‘n nuwe situasie?

 

Kom ons kyk terug op die begin van die Christelike geloof.

 

• Aan die begin was een van die brandendste vrae die een oor die besnydenis (Hand 15; Galasiërs).
• Maar die feeste en die Sabbat het ook na vore gekom (Gal 4:9-11; Kol 2:16-17; Rom 14:5-6).
• Ook die vleis van onrein diere (Hand 10:9-16), en ander voorskrifte oor vleis (Hand 15:20, 29), en oor eet- en drinkvoorskrifte (Kol 2:16-17).
• Die vraag of gelowiges die vleis wat deur heidene aan afgode geoffer is, mag eet, het hier bygekom (Rom 14; 1Kor 8; 9).
• Maar ‘n veel ingrypender vraag was die vraag wat die verhouding moes wees tussen die Joodse gelowiges en die gelowiges uit die heidene. Hieroor het Paulus en Petrus selfs in die openbaar radikaal van mekaar verskil (Gal 2:11-14).
• Maar miskien die heel belangrikste was die Joodse gelowiges wat skynbaar nie net oorweeg het om weer na sekere gebruike in die Ou Testament terug te gaan nie, maar selfs om hulle geloof in Jesus prys te gee terwille van die Ou Testamentiese gebruike  (Hebreërs).

 

Baie nou hieraan verbonde was die algemene vraag oor die wet. Geld die wet nog, of nie meer nie? Wat van die wet geld nog, en wat nie meer nie (oa Rom 7, 8). In hierdie verband het die vraag: Abraham óf Moses, die geloof óf die wet (Gal 3:1-9)) baie sterk na vore gekom. Maar dit was ‘n omvattender vraag as een of twee spesifieke sake. 

 

Die antwoorde op hierdie vrae oor die Ou Testament was van beslissende betekenis vir die voortbestaan van die Christelike geloofsgemeenskap. Die antwoorde was oorwegend negatief wat die Ou Testament betref:

• Nie meer die besnydenis nie.
• Nie meer die feeste nie.
• Nie meer Sabbat nie.
• Nie meer die tempel, priesters, offers nie.

 

Alles is nie oornag afgeskaf nie. Die gelowiges het hulle geleidelik al meer losgemaak van hierdie dinge. Die apostels het self aanvanklik nog die tempel besoek (Hand 3), die gelowige Jode in Jerusalem het nog lank hulle seuntjies besny (Hand 21:21), en ons het skynbaar selfs een of twee voorbeelde van feeste wat hulle gevier het (Hand 20:6, 16).  

 

Maar die omvattende prysgawe van al hierdie dinge was onontbeerlik vir die behoud en groei van die Christelike geloofsgemeenskap.

 

Indien hierdie proses van “ontbondeling” met die Jode nie plaasgevind het nie, sou die Christene voortbestaan het bloot as ‘n vreemde groepie Jode binne die Joodse geloofsgemeenskap.

 

Dit is immers hoe die Christelike geloofsgemeenskap begin het. Dit was ‘n groepie Jode, deel van die Joodse geloofsgemeenskap, wat geglo het dat die Messias wat hulle verwag het, reeds gekom het. Hulle het saam met die ander Jode die tempel besoek (Hand 3), die feeste gevier (Hand 20:6, 16; 21:26), die wet gehou en hulle kinders besny (Hand 21: 20-21). Indien hulle só aangegaan het, sou hulle niks meer bereik het nie as om ‘n (kleiner of groter) skeuring in Joodse geledere te veroorsaak.

 

Ons het dit aan Paulus en die Hebreërbrief te danke dat die Christene uit hierdie ingehokte situasie uitgebreek het en die heidenwêreld ingevaar het. Dit is veral die inisiatief van Paulus wat die evangelie “verbruikersvriendelik” vir die heidene gemaak het. Die kans dat ‘n massa heidene skielik Jode sou word, was gering. Ons kan moeilik ten volle die betekenis waardeer wat Paulus gehad het en nog steeds het vir die vorming én die groei van die Christendom in die wêreld. Hy was ‘n gawe van God, nie net aan die kerk nie, maar aan die wêreld.

 

Wat het hy gedoen?

 

• Hy het nie die Ou Testament afgeskaf nie. Dit sou fataal gewees het.
• Hy het dit ook nie sondermeer, heelhuids aanvaar nie. Dit sou ewe fataal gewees het.
• Hy het versigtig, selektief, met fyn onderskeidingsvermoë, uitgesoek wat nog geldig is en geldig sal bly, en wat deur Christus vervul en vervang is. 

 

Skrywer: Prof Adrio König

 

Terug na die Ou Testament: Inhoudsopgawe – Adrio König

Om dit vir ons lesers makliker te maak om die inhoud te volg, plaas ons hier die inhoudsopgawe.

 

Inhoud

1 Die terugkeer na die Ou Testament

 

2 Die Sabbat

2.1 Die Ou Testament     1

2.2 Die Nuwe Testament    2

2.3 Terugkeer na die Sabbat?     4

    2.3.1 Die Sabbat is ‘n ewige instelling     4

    2.3.2 Jesus het self die Sabbat gehou     6

    2.3.3 Matteus 20:24    7

    2.3.4 Het die vroeë Christene die Sabbat gehou?    8

2.4 Kolossense 2:16     9

2.5 En die Sabbat as deel van die tien gebooie?  (Heb 4:9)  10

2.6 En Sondag?     12

 

3 Die feeste

3.1 Die feeste in die Nuwe Testament    1

3.2 Die feeste en God se reddingsplan?    1

    3.2.1 Word die feeste in Jesus vervul?    1

    3.2.2 Die eerste vier feeste    3

    3.2.3 Die laaste drie feeste     6

3.3 Moet Christene nog dié feeste vier?    5

 

4 Vorms van terugkeer in die Nuwe Testament

4.1 Galasiërs    1

    4.1.1 Die Judaïste se argument   1

    4.1.2 Paulus se reaksie     2

4.2 Hebreërs       3

    4.2.1 Joodse Christene wil terug na die Ou Testament   3

    4.2.2 Christus is groter as …     4

    4.2.3 Alles wat verby is     5

    4.2.4 Hebreërs 11    7

4.3 Terugkeer?

 

5 Net die Hebreeuse Name van God en Jesus?

5.1 Die oorspronklike Bybeltale    1

5.2 Die Septuagint     2

5.3 Jahwe – Here?    2

5.4 Jesus    3

5.5 Is die Hebreeus name ‘n moet?    4

 

6 Allerlei

6.1 Wanneer begin ‘n dag?    1

6.2 Die ramshoring     3

6.3 En die besnydenis?    4

6.4 Ure, dae, maande, jare, kersfees, verjaarsdae    5

6.5 Drome     8

6.6 Huisskoonmaak en Christelike skole    9

 

7 Die Christelike doop

7.1 Stellings oor Abraham en oor die doop    1

7.2 Die betekenis van Abraham    2

7.3 Die betekenis van die doop     3

7.4 Doop en kruis    4

7.5 Los opmerkings    5

 

8 Die wederkoms nou?

8.1 Die wederkoms is naby    1

8.2 Die laaste dae    1

8.3 Die tekens van die tye     2

    8.3.1 Algemene tekens   2

    8.3.2 Die antichris    3

    8.3.3 Die heidensending      4

    8.3.4 Israel   5

    8.3.5 Romeine 9-11     7

 

Skrywer:  Prof Adrio König

 

Terug na die Ou Testament: Voorwoord – Adrio König

Voorwoord

Dit is een van die moeilikste boeke wat ek nog geskryf het.

Dis nie oor die stof so ingewikkeld is nie. Dis oor ek moet verskil van mense wat naby my staan, gelowiges wat die Here liefhet.

Daarom is dit deurgaans ‘n saaklike bespreking, want as gelowiges kan ons tog ook saaklik van mekaar verskil, en mekaar probeer verstaan en oortuig.

Die titel is “Terug na die Ou Testament?” Sommige sal alreeds hiervan verskil, en sê hulle is nie op pad terug nie, maar vorentoe om die wil van die Here te doen soos dit uitdruklik in die Bybel staan.

 

Maar soos ek dit verstaan, was die gebruike waaroor dit hier gaan, nie meer deel van die vroeë Christene se lewe nie. Dit het alreeds in die tyd van die Nuwe Testament uit hulle lewe verdwyn.

 

Een saak wat my baie help, is om te onthou dat Jesus in ‘n sekere sin nog heeltemal deel van die Ou Testament was. Hy het nog streng volgens die wet geleef: tempel, offers, feeste, besnydenis, Sabbat. Die werklik nuwe tyd het eers by sy kruis en opstanding gekom. Daarna het die mense wat in Jesus geglo het, vir die eerste keer as ‘n aparte groep begin optree, aanvanklik nog steeds as deel van die Joodse gemeenskap, maar gaandeweg het daar verwydering tussen hulle en die Jode gekom totdat hulle uiteindelik heeltemal ‘n eie godsdiens gehad het. 

 

Selfs binne hierdie nuwe geloofsgemeenskap was daar afstand en soms spanning tussen die Joodse Christene en die Christene uit die heidene. Dit het veral oor die wet en meer spesifiek oor die besnydenis gegaan (Galasiërs).

 

Maar uiteindelik het die “wetsvrye” Christendom heeltemal oorgeneem.

 

Maar dit lyk nou asof daar ‘n groep Christene is wat as ‘t ware wil terug na die wet en na die gemeente wat uit Joodse gelowiges bestaan het. Miskien sou Paulus dit nog wel toegelaat het vir Christene uit die Jode, maar vir Christene uit die heidene het hy ‘n volstrekte Nee gesê. Galasiërs 1: 6-9; 4:8-11en 5:2-4 is duidelik hieroor. In werklikheid lyk dit vir my asof hy hiermee selfs die Christene uit die Jode verbied om nog met die besnydenis voort te gaan. 

 

Maar die besnydenis was net die punt van die ysberg. Dis duidelik dat die Sabbat, die feeste en selfs die voedselvoorskrifte ook uit die lewe van die Christene verdwyn het (Gal 4:8-11; Kol 2:16-17), en later ook die tempel-priesters-offers (Hebreërs). 

 

Die boodskap van hierdie boek is dat die beweging “terug na die Ou Testament” nie pas in ‘n gemeente van Christene nie. Galasiërs, Kolossense en Hebreërs is duidelik hieroor. 

 

Skrywer:  Prof Adrio König