‘n Nuwe Kategismus: Vraag 7

Blog34k

There are many sheep outside and many wolves inside – Augustinus oor die kerk.

 

‘n Nuwe Kategismus: Vraag 7

Vraag:

Wat vereis die wet van God?

 

 

Antwoord: 

Persoonlike, volmaakte en volgehoue gehoorsaamheid: dat ons God met ons hele hart, siel, verstand en krag sal liefhê en ons naaste soos onsself sal liefhê. Wat God verbied mag nooit gedoen word nie en wat God gebied moet altyd gedoen word. [Deel wat onderstreep is, is die antwoord vir kinders.]

 

Teksvers:

Jesus antwoord hom: ‘Jy moet die Here jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand. Dit is die grootste en die eerste gebod. En die tweede wat hiermee gelyk staan, is: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself. In hierdie twee gebooie is die hele wet en die profete saamgevat (Matteus 22:37 – 40).

 

Kommentaar:

Om die Here God met jou hart, verstand, siel en krag lief te hê, is die eerste groot aspek van Christelike geregtigheid. Jy sal jou vreugde in die Here jou God vind; jy sal alle geluk in Hom soek en kry. Jy sal sy woord hoor en vervul: “My seun, gee my jou hart.” En as jy jou siel aan Hom gegee het om daar sonder mededingers te heers, kan jy uit die volheid van jou hart uitroep: “Ek sal U liefhê, o my Here, my krag. Die Here is my sterk rots; my Verlosser, my God, op wie ek vertrou.”

 

Die tweede gebod, die tweede groot aspek van Christelike geregtigheid, is ten nouste en onlosmaaklik verbind aan die eerste een. “Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” Liefde – met tere welwillendheid, eerlike en hartlike toegeneëntheid, die hartlike begeerte om die bose te voorkom of te verwyder en om alles wat goed is te doen. Jou naaste – nie jou vriende of familie of kennisse nie; nie net die voortreflikes wat jou eerbiedig, wat aan jou goedheid terug bewys nie – maar elke persoon. Dit sluit nie diegene wat jy nog nooit gesien of wie se naam jy nie eers ken nie, uit nie; dit sluit diegene wie jy weet boos en ondankbaar is en diegene wat jou misbruik, in. Selfs hulle sal jy soos jouself liefhê – met dieselfde dors dat hulle geluk sal ervaar. Gebruik dieselfde sorg om hulle te beskerm teen wat ook al hulle siel en liggaam hartseer of seer sal maak. Dit is liefde.

 

Hierdie kommentaar is deur John Wesley (1703 – 1791) geskryf. Hy was ‘n Engelse prediker en teoloog. Hy en sy broer, Charles, was die stigters van die Engelse Metodiste beweging. Hy het baie gereis – te perd – en het twee of drie maal per dag gepreek. Daar word gesê dat hy meer as 40 000 preke gepreek het. Hy was ook ‘n bekende skrywer van liedere.

Uit:  “The Two Great Commandments” in Renew My Heart: Classic Insights by John Wesley (Uhrichsville, Ohio: Barbour, 2011).

 

Verdere leesstof:

 “Law” in Concise Theology, by J. I. Packer.

 

Gebed:

Ons dank U, hemelse Vader, dat U ons nie in die donkerte laat rondtas sonder ‘n lig om ons die pad te wys nie. Ons dank U dat u Woord ‘n lamp vir ons voete en ‘n lig vir ons pad is. Ons dank U dat U die Heilige Gees as interne Vertrooster en Versterker vir ons gegee het – Hy wat u wet op ons harte skryf het en ons so in staat stel om u wet lief te hê en te gehoorsaam. Gee aan ons in toenemende mate die volheid van u Gees sodat ons ‘n lewe mag leef wat vir U tevrede sal stel. Alles tot heerlikheid van u grote Naam. Amen.

 

Hierdie gebed is deur John Stott (1921 – 2011) geskryf. Hy was ‘n Engelse Anglikaanse prediker wat vir baie jare as rektor van die All Souls Church in London gedien het. Hy was een van die hoofopstellers van die Lausanne Covenant (1974). Hy het baie boeke geskryf, insluitend Why I am a Christian en The Cross of Christ.

 

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het die gedeelte slegs vertaal.

 




Bekering: Onmiddellik of met verloop van tyd

Most people think that to be deprived of a chance to display their wealth is to be deprived of wealth itself – Plutarch

 

Bekering: Onmiddellik of met verloop van tyd

Scot McKnight sê dat studies bewys dat mense op een van drie basiese maniere bekeer word:

 

  • Deur ‘n proses in die gemeente waardeur hulle in die geloof  grootgemaak word.
  • Deur ‘n proses in die gemeente van voortdurende blootstelling aan die sakramente.
  • Deur ‘n persoonlike besluit.

Gemeentes gee gewoonlik voorkeur aan een van hierdie prosesse en is dikwels skepties as hulle ‘n ander proses teenkom.

 

Sy studies kom tot die gevolgtrekking dat bekering ses dimensies betrek. Hy beskryf dit so: bekeerlinge kom uit ‘n

  • Konteks as gevolg van
  • ‘n Krisis van een of ander soort. Hierdie krisis lei tot
  • ‘n Soeke om die krisis op te los. Hierdie soeke gee aanleiding tot
  • ‘n Ontmoeting of interaksie met iemand wat bekering voorstel. Hierdie ontmoeting lei tot
  • ‘n Toewyding en
  • Gevolge.

 

Wat opgeval het was dat daar spesifieke patrone gevolg word. Jode wat na die Christelike geloof bekeer word, volg ‘n spesifieke patroon, Protestante wat na die Katolieke geloof bekeer word, volg ‘n onderskeibare patroon, ens.

 

Wat duidelik uit sy studies blyk, is dat bekering ‘n proses is. Wat belangrik is, is dat gemeentes sensitief is vir die verskillende kontekste van verskillende persone. Elke persoon moet dus die geleentheid kry om God se genade te ondervind – op sy eie unieke manier.

 

 




Fokus ons na binne of na buite

 

To demand from others what the Spirit Himself patiently endures is to exalt ourselves above God. —R.C. Sproul

 

Fokus ons na binne of na buite

Tony Morgan het na 200 verskillende gemeentes gekyk. Hy kom tot die gevolgtrekking dat ‘n gemeente se gesondheid bepaal word deur sy fokus – na binne of na buite. Dit ook die saak wat die meeste spanning veroorsaak as oor verandering besluit moet word.

 

 

Die basiese vraag is: Wat is ons bereid om te doen vir mense buite die gemeente en buite ons geloof? Vir party gemeentes is dit omtrent alles; vir ander is dit omtrent niks nie, want hulle is bang hulle verloor van hulle bestaande lidmate. Kom ons kyk na die eienskappe van hierdie twee tipes gemeentes.

  • Gemeente na buite gefokus. Die primêre uitdaging is hoe om mense te help met hulle geestelike reis nadat hulle Christus aanvaar het. Meeste van hierdie gemeentes is baie sensitief vir hierdie uitdaging. Hulle leiers is baie ongemaklik met mense wat geestelik vasval. Hulle besef dat hierdie mense met ‘n lewenskragtige verhouding met Jesus Christus wil aanhou om ongelowiges te bereik.
  • Gemeente na binne gefokus. Die primêre uitdaging is hoe om mense wat nie ‘n verhouding met Jesus Christus het nie, te bereik. Meeste van hierdie gemeentes is nie juis sensitief vir hierdie uitdaging nie. Die leiers is baie ongemaklik met enige verandering, want dit mag lidmate wegdryf … en hulle inkomste benadeel. ‘n Gemeente wat nie fokus op die uitreik na nuwe mense nie, is al klaar aan die agteruitgaan. Indien die gemeente nie verander nie, is daar net een eindresultaat: dood van die gemeente.

 

Dit is belangrik dat gemeentes wat na buite fokus ‘n doelbewuste plan moet hê vir geestelike ontwikkeling. Dit sluit in geleenthede vir dissipelskap bo en behalwe die eredienste op ‘n Sondag. Meeste van die “nuwe” lidmate is betrokke hierby.

 

Gemeentes wat na binne fokus het nooit ‘n doelgerigte plan om mense buite die gemeente (ongelowiges) te bereik nie. Hulle hoop dat ongelowiges sal hoor wat hulle vir hulle lidmate doen en by hulle sal aansluit. Dit is ‘n strategie wat net nie werk nie.

 

Watter soort gemeente het julle? Is julle bereid om die primêre uitdaging van daardie soort gemeentes aan te pak? Aanvaar die uitdaging, maar onthou net … party mense gaan ongemaklik voel.

 

 




Die grootste tragedie van die kerk in 2013

Blog39c

Has this world been so kind to you that you should leave it with regret?  There are better things ahead than any we leave behind. —C.S. Lewis

 

Die grootste tragedie van die kerk

Evangelisasie is besig om dood te loop. Waar gemeentes nog numeries groei is dit omdat hulle lidmate van ander gemeentes getrek het. In min gemeentes is daar nog ‘n passie vir evangelisasie. Sodra evangelisasie nie meer ‘n prioriteit vir kerke is nie, sal die kerk mettertyd doodgaan.

 

 

Hoekom moet evangelisasie ‘n prioriteit in gemeentes wees? Thom Rainer het sewe redes geïdentifiseer.

  • Jesus Christus het dit beveel. Lees net sy laaste opdrag aan sy dissipels in Matteus 28:18 – 20. Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels. Daar is baie ander plekke waar die prioriteit van evangelisasie ook duidelik gemaak word. God het beveel; ons moet gehoorsaam.
  • Want Christus is die enigste  weg van verlossing. Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie (Johannes 14:6). Net een weg. Jesus het ‘n dringende en eksklusiewe boodskap gehad. Ons moet dit uitdra.
  • Want Christus het vir die wêreld gesterf. Jesus is die enigste weg, maar Hy het ‘n weg vir ons gegee. Dit is ‘n dringende boodskap wat vertel moet word.
  • Gemeentes wat nie doelbewus evangelisasie prioritiseer nie, doen dit nie of doen dit sleg. Maak seker evangelisasie is ‘n prioriteit in jou gemeente.
  • Gemeentes wat nie na buite beweeg nie, kry ‘n obsessie na binne. Waar spandeer jou gemeente sy tyd en energie? Binnegevegte? Aanbiddingsoorloë? Magstryde?  Dit is obsessie na binne. Maak evangelisasie ‘n prioriteit en die fokus skuif na buite – daar is nie meer tyd vir al die binnegevegte nie.
  • Gemeentes word selfvoldaan as hulle net lidmate van ander gemeentes trek. Baie gemeentes groei, maar dan ten koste van ander gemeentes. Ons is nie besig met evangelisasie as ons net gelowiges hersirkuleer nie.
  • Christene wat evangeliseer  groei geestelik. Hulle is gehoorsaam aan Christus. Dit beteken hulle gehoorsaam sy onderrig – hulle word gelowiges wat vrugte dra.

 

Meeste gemeentes is besig met programme, aktiwiteite en bedienings; min gemeentes stuur lidmate uit om te gaan evangeliseer. Geen wonder dat Dallas Willard sê dat the Great Commission has fast become the Great Omission.

 

Evangelisasie is besig om dood te gaan. Gemeentes is besig om dood te gaan. Dit is die grootste tragedie in die kerk vandag.