NEHEMIA – GEBED (2)

Christian love is never theoretical or abstract; it is always practical. —Alexander Strauch

 

Nehemia – Gebed (2)

Daar is al heelwat boeke oor Nehemia as leier geskryf. Nou het nog ‘n nuwe boek verskyn: Leader after God’s own Heart deur Jim George (2012). Kom ons kyk na sekere aspekte van Nehemia se leierskap.

 

Kenmerk #2: Gebed … bemagtig jou leierskap

Hoekom is gebed belangrik in die lewe van ‘n leier?

 

  • Gebed wys dat jy van God afhanklik is.
  • Gebed skakel trots en selftevredenheid uit.
  • Gebed dwing jou om verder as jouself en jou eie vermoëns en tekortkominge te kyk.
  • Gebed laat jou wag – jy kan nie bid en vorentoe beweeg terselfdertyd nie.
  • Gebed verskerp jou visie. Meeste besluite gaan met ‘n mate van onsekerheid gepaard. Gebed maak alles duideliker.
  • Jy kan nie bid en jouself bekommer terselfdertyd nie. Knees don’t knock when you kneel on them
  • Gebed versterk geloof. Gebed wys dat jy God vertrou; dit spoor jou aan tot nog meer vertroue in Hom.

 

Die krag van een leier se gebed

Die leiers in die Bybel betrek God by hulle persoonlike lewe en by die besluite wat hulle neem. Hulle besef dat net God se toetrede  ‘n ramp kan verhoed. ‘n Baie goeie voorbeeld is Koning Hiskia (2 Konings 18:9 – 19:37). ‘n Groot Assiriese leër val die kleine Juda binne. Jerusalem word omsingel. Dit is duidelik dat Hiskia nooit die Assiriërs sou oorwin nie – sy leër was te swak om sy mense te beskerm. Wat doen hy? Hiskia het die briewe wat die gesante gebring het, gevat en gelees. Daarna het hy na die huis van die Here toe gegaan en die briewe voor die Here oopgesprei. Toe het hy tot die groot Here gebid: “Here, God van Israel, U wat oor die gerubs troon, U alleen is God oor al die koninkryke van die aarde, U het die hemel en die aarde gemaak. Hoor tog, Here, luister, kyk tog, Here, let tog op … Here, onse God, red ons tog uit die mag van die Assiriese koning. Dan sal al die koninkryke van die aarde besef dat U, Here, alleen God is.” (19: 16 – 19). Wat was die gevolg van Hiskia se gebed? 185 000  Assiriese soldate sterf in hulle slaap. Die Assiriese koning trek terug.

 

 ‘n Lewe van gebed

Nehemia het pas ontstellende nuus gehoor. Na al die jare lê die muur steeds om en die mense kry swaar. Die verslag was so ontstellend  dat hy gaan sit het, gehuil het en dae lank getreur het (1:4). Wie sê dat ‘n leier geen emosie mag wys nie? Die vraag is of hierdie hartseer jou verlam of neem jy die eerste tree: Ek het gevas en tot die God van die hemel gebid. Draai ons onmiddellik na God vir vertroosting? Om sy wil uit te vind? Om beter te verstaan wat in jou lewe aangaan? Om God se leiding te soek vir die besluite wat jy moet neem? Dwarsdeur die boek lees ons van Nehemia wat bid. Dit was hoe hy probleme hanteer het.

 




NEHEMIA – GEBED (1)

Where the light is brightest, the shadows are deepest. -Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832)

 

Nehemia – Gebed (1)

Daar is al heelwat boeke oor Nehemia as leier geskryf. Nou het nog ‘n nuwe boek verskyn: Leader after God’s own Heart deur Jim George (2012). Kom ons kyk na sekere aspekte van Nehemia se leierskap.

 

Ons kom nou by die tweede kenmerk van ‘n leier: gebed.

 

 

Kenmerk #2: Gebed … bemagtig jou leierskap

“Ag, Here, luister tog na die gebed van u dienaar en na die gebed van u dienaars, hulle vir wie dit ‘n vreugde is om u Naam te eer. Laat my tog voorspoedig wees met wat ek vandag wil doen. Laat hierdie man my simpatiek gesind wees.” Ek was die koning se skinker (1:11)

Gebed mag nooit ‘n laaste uitkoms wees nie – as niks anders werk nie. Nehemia, soos Daniël, het tyd ingeruim om elke dag te bid. Hy het gebid vir die ballinge wat na Jerusalem toe teruggekeer het; vir die herstel van Jerusalem. Maar op hierdie spesifieke dag was dinge radikaal anders. Hy het ontstellende nuus gehoor; sy hart was stukkend. God se Naam en sy heerlikheid het skynbaar niks vorentoe beweeg nie. Jerusalem is steeds vervalle; God se mense kry swaar.

 

Wat kan Nehemia doen? Hy sit ver van hulle af. Bid. Hy vra God om tussenbeide te tree: Ag, Here, God van die hemel, groot en ontsagwekkende God wat u verbond en u troue liefde handhaaf teenoor dié wat vir U liefhet en u gebooie gehoorsaam, luister tog, gee tog ag op die gebed wat ek, u dienaar, sonder ophou tot U bid (1:5 – 6).

 

Nehemia is ‘n leier, maar ‘n leier met ‘n probleem. Hy weet egter hoe om by God krag te kry vir dit wat hy moet doen. Hy weet hy moet eers na God kyk en dan kan hy ander lei. Hy weet ook dat ‘n leier afhanklik van gebed moet wees.

 

Watter eienskappe moet ‘n leier hê? Daar is baie boeke met lang lyste. Meeste lyste verwys nie na gebed nie. Baie leiers sien gebed selfs as ‘n teken van swakheid. Maar as ons werklik groot leiers wil wees, moet ons, soos Nehemia, gereeld bid – ons moet besef dat Jesus Christus ons kragbron is.




Die Here wou vir Moses doodmaak!

Die Here wou vir Moses doodmaak! – Francois Malan

Yvonne vra:

Eksodus 4:24: Toe Moses-hulle een nag by ’n plek langs die pad geslaap het, het die Here daarnatoe gekom. Hy wou vir Moses doodmaak (Bybel vir almal). Waarom sou die Here vir Moses wou doodmaak?

 

 

 

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Die kort verhaal (Eks.4:24-26) van Moses se terugkeer na Egipte, nadat hy vir 40 jaar in Midian by sy skoonvader gebly het, is een van die moeilike tekste in Eksodus, soos Abraham wat vir Isak moes gaan offer (Genesis 22:1-19) en Jakob se worsteling met God die nag by Pniël (Genesis 32:24-32). Daar is ook in die verlede verskillende verklarings vir dié Moses-verhaal gegee. Hier word enkele opmerkings oor die gedeelte gemaak:

Moses is op pad terug na Egipte, deur die Here gestuur om die volk, met wie die Here reeds in Abraham se tyd ‘n verbond gesluit het, uit te lei uit Egipteland, waar hulle al 400 jaar lank woon, en nou slawe-arbeid verrig.

 

Dit is nie seker of dit Moses was wat nog nie besny is nie (toe hy as baba tussen die riete in die Nyl weggesteek is nie), of dat hy nie sy eerste of tweede kind besny het nie, maar Sippora het dadelik geweet wat die probleem is toe dit blyk dat Moses aan die doodgaan is. Moontlik was die besnydenis as teken van die verbond iets waaroor sy en Moses al vroeër gepraat het. Dit word nie gesê wat aanleiding gegee het tot die uitspraak dat die Here vir Moses wou doodmaak nie – moontlik ‘n skielike ernstige siekte wat hom op die pad oorval het?

 

Die probleem is die besnydenis, wat die teken is van God se verbond met Israel, en nou moet Moses as leier van die verbondsvolk gaan optree. Voordat hy Egipte ingaan moet die saak eers reggemaak word. Daarom stop die Here hom in sy spore om ook die uiterlike teken van die verbond in sy gesin reg te maak.

 

Nadat Israel, wat almal voor die uittog uit Egipte besny is, vir 40 jaar in die woestyn rondgeswerf het, omdat hulle nie wou luister en Kanaän binnegaan toe die Here so gesê het nie, moes al hulle kinders ook almal eers met klipmesse besny word voordat hulle Kanaän ingetrek het (Josua 5:2,3), soos Sippora met haar seun gemaak het.

 

Dat sy die voete van Moses aangeraak het met die seun se afgesnyde voorhuid is dan die bewys aan die sterwende Moses dat dit wel gedoen is (voete word soms gebruik as eufemisme vir die geslagsdeel).

 

Sy noem hom haar bloedbruidegom. Hy word in die lewe gehou, maar slegs deur bloedstorting.

 

Toe God sy verbond met Israel by Sinai gemaak het, is die helfte van die bloed van die offerdier

gesprinkel op die altaar, wat die Here verteenwoordig, en die ander helfte is op die volk gesprinkel, as teken die verbond, van hulle verbintenis aan die Here en sy gebooie (Eks 24:3-8).

 

In die nuwe verbond word Jesus met ‘n ‘bruidegom’ vergelyk (Mat.9:15; Mark. 2:19; 5:34; Joh.3:29). Met sy bloed sluit God sy nuwe genade-verbond met ons (Hebr. 10:19; 13:12;  Efes. 1:7; Kol.1:20; 1 Petr.1:2,19; 1 Joh 1:7) By die nagmaal bely ons dat ons deel geword het van Jesus se kruisdood vir ons sonde, terwyl die brood ons herinner aan sy liggaam wat vir ons gebreek is, en die wyn ons herinner aan sy bloed waarmee God se nuwe verhouding met ons bevestig is, naamlik dat Hy ons aangeneem het as sy kinders, omdat ons aan sy Seun verbind is deur die geloof wat die Heilige Gees in ons harte bewerk het (Mat. 26:26-28; 1 Kor 11:25; Rom 8:9-17).

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 




Ek is geregtig op …

”The preacher is not a chef; he’s a waiter. God doesn’t want you to make the meal; He just wants you to deliver it to the table without messing it up. That’s all.” ~ John MacArthur

 

Ek is geregtig op …

Ek is geregtig op dit of dat beteken eintlik dat ek beter verdien as wat ek tans het. Die moderne fokus op menseregte ondersteun dit. Dit is so alomteenwoordig dat dit selfs ons verhouding met God versteur.

As ons “goeie Christene” is dink ons dat God aan ons ‘n goeie lewe verskuldig is – ek is daarop geregtig. Ons word selfs kwaad as dinge  nie volgens ons planne verloop nie.

 

Ons moet meer dikwels aan genade dink. As ons eers besef dat ons niks verdien nie, sal ons die wonderlike genade van God waardeer. Luister na Jakob se gebed in Genesis 32: Ek is al u gunsbewyse nie werd nie, ook nie die trou waarmee U my versorg het nie. Toe ek destyds deur die Jordaan is, het ek net my kierie gehad, en nou het ek hierdie twee groot groepe. Ons kan nou sê dat Jakob ‘n bedrieër was en niks goeds verdien het nie. Die probleem is dat ons nie beter as Jakob is nie. As ons dit verstaan sal ons meer dankbaar teenoor God wees vir al sy seëninge … en meer tevrede. Dan sal ons ophou om te glo dat ons op sekere dinge geregtig is.