Liefde vir jou naaste – Francois Malan

Johan vra:

As wedergebore Christen, hoe belangrik is dit dat jy medegelowiges moet liefhê, of kan jy ‘n mens lief hê, maar nie van die persoon hou nie?

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Jesus se opsomming van die wet behels ook ‘Jy moet jou naaste liefhê soos jouself (Mat.22:39), dit is die maatstaf vir die wyse waarop ons moet liefhê. In die bergrede sê Jesus selfs: Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat julle vervolg, sodat julle kinders kan wees van julle Vader in die hemel. Hy laat immers sy son opkom oor slegtes en goeies, en Hy laat reën oor dié wat reg doen en oor dié wat verkeerd doen. As julle net dié liefhet wat vir julle liefhet, watter loon kan julle dan nog verwag? Maak die tollenaars nie ook maar net so nie? En as julle net julle broers groet, wat doen julle meer as ander? Maak die heidene nie ook maar so nie? Wees dan volmaak soos julle hemelse Vader volmaak is (Mat 5:43-48; vgl. ook Lukas 6:27-36 waar dit selfs meer prakties uitgewerk word).

Liefde is nie slegs ‘n toegeneëntheid nie, maar ‘n wilsbesluit, om selfs jou vyand lief te hê, omdat ons deel geword het van God se groot liefde. Liefde is die vrug van die werk van die Heilige Gees in ons (vgl. Gal.5:22).

1 Joh 4:7-8 sê: Geliefde, ons moet mekaar liefhê, want liefde kom van God, en elkeen wat liefhet, is ‘n kind van God en ken God. Wie nie liefhet nie, het geen kennis van God nie, want God is liefde.

1 Joh 4:19-21: Ons het lief omdat God ons eerste liefgehad het. As iemand sê: ‘Ek het God lief’, en hy haat sy broer, is hy ‘n leuenaar, want wie sy broer, wat hy kan sien, nie liefhet nie, kan onmoontlik vir God liefhê, wat hy nie kan sien nie. En hierdie gebod het ons van Hom gekry: Wie vir God liefhet, moet ook sy broer liefhê.  

1 Joh 3:15-16: Elkeen wat sy broer haat, is ‘n moordenaar; en julle weet dat geen moordenaar die ewige lewe in hom het nie. Hieraan weet ons wat liefde is: Jesus het sy lewe vir ons afgelê. Ons behoort ook ons lewens vir ons broers af te lê.

‘Wedergebore Christen’ – die wedergeboorte kom van God af, en is nie uit ons self nie. Dit is die werk van die Heilige Gees wat ons kom oortuig dat Jesus God is wat uit liefde die straf op ons sonde gedra het in ons plek (vgl. Joh 3:3 opnuut gebore/van Bo gebore; Joh 3:5: uit die Gees gebore; Joh 14:16:8 die Heilige Gees wat ons oortuig van sonde, van die geregtigheid wat Jesus vir ons verwerf deur ons verhouding met God reg te maak, en van oordeel as ons nie glo nie; Joh 1:29 Jesus as die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem; Joh 1:1 Jesus is self ook God).

Romeine 8:14-16: Almal wat hulle deur die Gees van God laat lei, is kinders van God….julle het die Gees ontvang wat julle tot kinders van God maak en wat ons tot God laat roep: Abba, dit beteken Vader. Hierdie Gees getuig saam met ons Gees dat ons kinders van God is.

2 Kor 3:18 sê die Gees is besig om ons al meer te verander om aan die beeld van Christus gelyk te word.

‘n Wedergebore Christen het ‘n kind van die God van liefde geword, deur aan die liefdesoffer van sy Seun verbind te word deur God self, wat as die Gees van God ons kom wortel en grondves in die onmeetlike liefde van Christus, sodat ons deel word van die liefdeskrag van God om innerlike sterk te word in liefde, vervul met die volheid van God se liefde teenoor ander mense (Efesiërs 3:14-19).  

‘Kan jy ‘n mens lief hê maar nie van die persoon hou nie?’ – die liefde is juis bedoel om ons natuurlike voorkeure te oorskry. Daarin is ‘n wedergebore Christen anders as die tollenaars en heidene van Mat. 5:46,47 en die sondaars van Lukas 6:32-34. Ook ons as gelowiges hou van sekere mense en van ander nie, self van mede broers en susters in die Here. Maar as kinders van God is ons juis geroep om eensgesind te wees: een in liefde, een van hart, een in strewe, wat niks doen uit selfsug of eersug nie, maar in nederigheid moet die een die ander hoër ag as homself; nie net elkeen aan sy eie belange dink nie, maar ook aan dié van ander. Dieselfde gesindheid moet in ons wees wat daar ook was in Christus Jesus wat Homself verneder het tot die dood aan die kruis (vgl. Filippense 2:2-11).

1 Petrus 1:22,23 sê: Noudat julle julle in gehoorsaamheid aan die waarheid gereinig het om mekaar as broers ongeveins lief te hê, moet julle mekaar dan ook van harte en vurig liefhê. Julle is immers weergebore, nie uit verganklike saad nie, maar uit onverganklike saad: die lewende en ewige woord van God.

Dit is so dat ‘n mens meer aanklank vind by sekere persone as by ander; dat sommige mede-gelowiges se optrede en gesindhede dit moeilik maak om van hom of haar te hou, deurdat so ‘n persoon hooghartig en selfsugtig optree. Maar die liefde is juis daar om my voorkeure en afkeure te oorskry, om so ‘n persoon met liefde te wen.

Jesus het twaalf dissipels uitgekies uit ‘n skare van volgelinge, en een van die twaalf was ‘n verraaier, wat Hy tot op die end probeer wen het (Mark 3:13-19). Van die twaalf het hy by sekere geleenthede vir Petrus en Johannes en Jakobus saam met Hom geneem (vgl. Luk 8:51; Mat 17:1). Maar vir Petrus moes Hy een keer selfs sê ‘Satan! Jy is vir my ‘n struikelblok, want jy dink nie aan wat God wil hê nie, maar aan wat die mense wil hê (Mat 16:23), maar as hy Jesus liefhet, gee Hy opdrag om sy skape te versorg (Joh 21:15-17); vir Johannes en Jakobus noem Hy seun van die donder (Mark 3:17), en as hulle vuur uit die hemel wil afbid op ‘n dorp van die Samaritane het Jesus hulle skerp tereggewys (Luk 9:54,55). En dan word Johannes die dissipel vir wie Jesus baie lief was, aan wie Hy sy moeder se versorging opdra voor Hy sterf (Joh 19:26,27).

Skrywer: Prof Francois Malan

“What embitters the world is not excess of criticism, but an absence of self-criticism.” –  G. K. Chesterton

Gereeld bid

Is dit verkeerd om aan te hou bid vir dieselfde ding? Insinueer ek nie daarmee dat God nie luister of nie omgee of nie onthou nie? David McIntyre (The Hidden Life of Prayer) sê dat God verwag dat ons dinge wat vir ons belangrik is, moet vra: Maak is alles julle begeertes deur gebed en smeking en met danksegging aan God bekend (Filippense 4:6).

Nou die vraag: Hoekom? Hoekom wil God dinge juis op hierdie manier doen? McIntyre gee vier redes hiervoor:

• Afhanklikheid. Deur gebed wys ons dat ons in nederigheid op die genade van God vertrou.
• Gemeenskap. God wil graag hê dat ons in sy teenwoordigheid moet wees. Hy wil nie hê dat ons van Hom moet praat nie, maar met Hom.
• Voorbereiding. Baie moet in ons gedoen word voordat ons waardig is om sy gawes ten volle te ontvang. God berei ons harte voor deur nie ons versoeke onmiddellik toe te staan nie. So bly ons in sy teenwoordigheid totdat ons sy wil verstaan.
• Samewerking. Ons is, saam met God, mede-arbeiders. Net in gebed gaan ons dit regkry.

In Lukas 18 vertel Jesus die gelykenis van die weduwee en die regter: Jesus het vir hulle ‘n gelykenis vertel om duidelik te maak dat ‘n mens moet aanhou bid sonder om moedeloos te word. Hy eindig hierdie gelykenis met die woorde: Hoor wat sê die onregverdige regter. Sal God dan nie aan sy uitverkorenes, wat dag en nag tot Hom roep, reg doen nie? Sal Hy hulle lank laat wag? Ek sê vir julle: Hy sal hulle help en gou ook.

“The more you pray, the less you’ll panic. The more you worship, the less you worry. You’ll feel more patient and less pressured.” ― Rick Warren

Bonhoeffer (15)

Ek wil enkele gedeeltes uit 40-Day Journey with Dietrich Bonhoeffer (Augsburg Books) hanteer.

Goedkoop genade is die vyand van die kerk. Genade is duur. Goedkoop genade beteken vergifnis, gemak wat teen ‘n afslagprys verkry is. Dit is genade wat uit die kerk se onuitputlike spens uitgedeel word deur onversigtige hande sonder aarseling of beperking. Dit is genade sonder ‘n prys, sonder koste …

Goedkoop genade beteken genade as ‘n beginsel, ‘n sisteem. Dit beteken vergifnis van sonde as ‘n algemene waarheid; dit beteken God se liefde is slegs ‘n Christelike idee oor God. Diegene wat dit bevestig se sondes is reeds vergewe. So ‘n kerk glo dat hy self die genade uitdeel. In hierdie kerk kry die wêreld ‘n vinnige verdoeseling van hulle sondes – sondes waarvoor hulle geen berou vertoon nie. Goedkoop genade is die ontkenning van God se lewende Woord – dit ontken dat God mens geword het.

Goedkoop genade beteken dat die sonde, maar nie die sondaar, vrygekoop is. Omdat genade alles doen, kan alles maar bly soos dit in die verlede was – alles wat ons doen is immers tevergeefs. Die wêreld bly wêreld en ons bly sondaars. Die Christen leef nes die wêreld leef.

Goedkoop genade is wat ons vir onsself toeëien; goedkoop genade is die verkondiging van vergifnis sonder berou; dit is die gebruik van die Nagmaal sonder belydenis van ons sonde; goedkoop genade is genade sonder dissipelskap; goedkoop genade is genade sonder die kruis en sonder die lewende Jesus Christus wat mens geword het.

Bonhoeffer gee weer twee Bybelgedeeltes om ons te help:

• Wat beteken dit? Kan ons nou maar sonde doen omdat ons nie onder die wet van Moses staan nie, maar onder die genade? Beslis nie. Julle weet tog: as julle julle aan iemand onderwerp om hom as slawe te gehoorsaam, is julle die slawe van dié een aan wie julle gehoorsaam is. As dit die sonde is, beteken dit vir julle die dood; as dit gehoorsaamheid aan God is, beteken dit vryspraak en lewe. Maar ons dank God dat julle wat slawe van die sonde was, van harte gehoorsaam geword het aan die leer soos julle dit deur die oorlewering ontvang het. Ons dank God dat julle van die sonde vrygemaak is en slawe van God geword het wat sy wil doen (Romeine 6:15 – 18).
• Skep vir my ‘n rein hart, o God, vernuwe my gees en maak my standvastig. Moet my tog nie van U af wegdryf en u Heilige Gees van my af wegneem nie? Laat my weer die blydskap ervaar van iemand wat deur U verlos is, laat my U weer met toewyding dien (Psalm 51:12 – 14).

Wat gebeur met die dissipels as sout vir die aarde as die kerk sulke goedkoop genade uitdeel? Herken ons sekere van hierdie eienskappe van goedkoop genade wat Bonhoeffer hier identifiseer ook in ons eie lewens of in ons geloofsgemeenskap?

Here, U het my met ‘n ewigdurende liefde lief. Verlos my van goedkoop genade dat ek op u liefde met my hele lewe kan reageer. Amen.

“I agree with the realistic Irishman who said he preferred to prophesy after the event.” – G. K. Chesterton

Mites aangaande die kerk

Ons moet ons vermoë om te onderskei opskerp. Hier is vier mites aangaande die kerk wat baie mense laat twyfel.

Mite #1: Die woord van God is onvoldoende.

Die woord van God het nie al die antwoorde vir wat mense in die ingewikkelde lewe van vandag nodig het nie. Wat ons eintlik nodig het, is sielkunde!

Is dit waar? Luister net hierna: Sy Goddelike krag het ons alles geskenk wat ons nodig het om te lewe en Hom te dien (2 Petrus 1:3). As jy ‘n probleem/las/stryd het, is die antwoord nie om van God se woord weg te hardloop en maand na maand ‘n berader te sien nie. Gelowiges moenie die wêreld vra om dinge op te los wat God reeds in sy woord en deur sy Gees opgelos het nie.

Mite #2: Die woord van God is nie gesofistikeerd nie.

As jy regtig mense – veral jongmense – wil bereik het jy iets meer gesofistikeerd as God se woord nodig.

Die probleem is dat baie kerke hierdie mite glo en op die horisontale dimensie fokus – ons sal jou help om jou selfbeeld te verbeter, ens. ‘n Ware kerk fokus op die vertikale dimensie – op Christus as die antwoord van al ons probleme.

Mite 3#: Die woord van God is nie vas nie.

Die woord is nog besig om te ontwikkel; die boodskap kan nog verander. Die Bybel beteken verskillende dinge vir verskillende mense.

Hierdie benadering gee aan mense die gesag om maar sonde te doen. Ons moet daardie dele wat ons sondes beskryf en verdoem anders interpreteer. Alles in die Bybel is nie meer relevant nie – die Bybel moet opgedateer word. Nie waar nie.

Mite #4: Die woord van God is nie betroubaar nie

Christus is nie uniek nie. In ons plurale wêreld moet ons sy unieke boodskap verwerp. Maar die Bybel is baie duidelik hieroor: Hy bring die verlossing en niemand anders nie. Daar is geen ander naam op die aarde aan die mense gegee waardeur God wil dat hulle verlos moet word nie (Handelinge 4:12); Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie (Johannes 14:6).

Wat moet ons doen? Moet ons al ons tyd spandeer om die woord van God te verdedig? Dit is nodig, maar Paulus se opdrag aan Timoteus help ons baie:

3Die tyd sal kom wanneer mense nie meer belang sal stel om na die waarheid te luister nie. Hulle sal eerder wil aanloop agter dinge wat vir hulle lekker is. Daarom sal hulle liewers na predikers toe stroom wat net vir hulle vertel wat hulle graag wil hoor. 4Van die waarheid sal hulle niks meer wil weet nie. Nee, hulle sal baie meer hou van allerhande stories oor godsdiens wat mense sommer uit hulle duim gesuig het. 5Maar jy moet nie dieselfde fout maak nie. Bly wakker en hou altyd kop. As dit jou in die moei­­lik­heid bring, moenie bang word nie, maar hou aan om die mense van God te vertel, want dit is jou werk. Doen alles goed wat jou werk van jou mag vra. (2Timoteus 4:3 – 5 – Die Boodskap).

Ons luister so graag na wat ander te sê het oor die kerk en godsdiens. Oppas vir mites. Hier is vier genoem, maar daar is nog meer.