Geloofsvrae: Die toekoms van die Jode – Adrio König

Die toekoms van die Jode

Een van die heel bekendste tekens van die tye is die Jode. Baie Christene glo dat die Jode na Palestina moet terugkeer voor die Here weer kom, en daarom was die stigting van die staat Israel in 1948 vir hulle ‘n sterk getuienis dat die wederkoms van Christus naby moet wees. Dit sou dan natuurlik beteken dat ons hiermee inderdaad een teken het wat tot op daardie datum nog nie vervul is nie sodat die Here in elk geval nie voor 1948 kon gekom het nie.

Maar ‘n mens besef natuurlik dat dit ons voor ernstige probleme stel. As dit waar was, dan beteken dit dat die hele NT verkeerd was met die dringende boodskap aan die vroeë Christene dat die Here enige oomblik kon kom, trouens dat sou beteken dat die kerk dié boodskap van die NT nooit voor 1948 met reg sou kon verkondig het nie.

Oor die toekoms van die Jode lees ons nie baie in die NT nie. Die belangrikste deel is Romeine 11 (as deel van 9-11). Daar lees ons nie van dinge wat die apostel verwag vir die verre toekoms van die Jode nie, maar dinge waarby hyself in bewoënheid betrokke was. God het hom as apostel vir die heidene aangestel, maar hy gebruik hierdie geleentheid om sy eie mense (die Jode) jaloers te maak en te red (:14). Deur die Jode se verharding het die evangelie na die heidene gegaan, maar as hulle nie in hul ongeloof volhard nie, sal hulle weer aangeneem word (:23). Trouens dit sal veel makliker wees om hulle terug te ent op hulle eie olyfstomp as vir die heidene wat van ‘n wilde olyfboom af kom (:24). Die verharding het net oor ‘n deel van Israel gekom. Dit sal voortduur `totdat die volle getal uit die heidennasies ingegaan het’ en dan sal Christus kom. Die Jode se verharding tot by die wederkoms van Christus beteken nie dat niemand van die Jode gered sal word nie. Dié wat deur die gelowige heidene jaloers gemaak word, sal saam met die gelowige heidene inkom, `en op hierdie manier sal die hele Israel gered word’ (:25,26).

Wie is die “hele israel”?

Dit help as ‘n mens weet wie `die hele Israel’ is. Onthou dat die kerk die voortsetting van Israel is . In die NT bestaan `Israel’ dus uit gelowige heidene én gelowige Jode. Volgens Paulus word `die hele Israel’ gered as beide heidene en Jode ingekom het, en dit geskied terwyl die verharding `oor ‘n deel van Israel’ (die Jode) voortduur. Dit is ‘n proses wat onafgebroke voortgaan tot die Here weer kom. Die voortgaande verharding van die Jode, en die feit dat heidene én Jode gelyktydig gered word, is dus die teken dat die Here enige oomblik kan kom.

Daar is ‘n paar ander uitsprake in die NT (Mat 10:23; 19:28; 23:39; Luk 21:24; Hand 3:19-20) wat bevestig dat die deur nog oopstaan vir die Jode, dat hulle Jesus as Messias moet aanvaar om gered te word. Daar is nie sprake van ‘n buitengewone toekoms waarin hulle as volk ‘n rol sal speel nie, eenvoudig omdat die kerk (dus alle gelowige Jode en heidene saam) nou Israel, die volk van God is. Dit beteken ook dat die beloftes aan Israel in die OT vir Israel in sy nuwe gestalte geld – die kerk. Netsoos Rom 11:25 sê ook Lukas niks verder oor wat sal gebeur nadat `die tyd van die nasies’ verby is nie omdat Christus dan kom. Daar is geen aanduiding van ‘n nuwe tyd vir die ou Jerusalem nie, eenvoudig omdat die NT net weet van die tyd van die nuwe Jerusalem (Open 21-22).

En die vyeboom?

Heelwat Christene gebruik Jesus se verwysing na die vyeboom as getuienis dat daar in die NT ‘n afsonderlike toekoms vir die Jode voorsien word (Mat 24:32ev). Die argument is dat die vyeboom ‘n verwysing na die Jode is en dat die nuwe blare hulle terugkeer na Jerusalem is. Dit kan egter nie werk nie omdat Luk 21:29 ook verwys na `al die ander bome’ sodat dit dan sou moes beteken dat al die ander volke na hul oorspronklike woonplek sou moes teruggaan! In hierdie uitspraak van Jesus het die vyeboom dus nie op die Jode betrekking nie. Dit is ‘n beeld wat sê dat as die tekens plaasvind waarna Jesus verwys het (Mat 24:15-31), dit ‘n aanduiding is dat sy koms naby is.

Daar is dus nie enige gronde in die NT om aan te neem dat daar ‘n spesiale, aparte toekoms vir die Jode is nie. Die Jode se terugkeer na Palestina was nie die vervulling van ‘n profesie nie, wat ook daaruit blyk dat daar nie by hulle die bekering was wat die Here in die OT van sy volk verwag het voordat Hy hulle lot verander nie.

Die deur staan oop …

Het die Jode dan ‘n toekoms? Inderdaad, want God se roeping staan vas (Rom 11:29). Die deur staan oop vir hulle. As hulle Jesus as Messias aanvaar, word hulle deel van Israel in sy nuwe gestalte van gelowige Jode en heidene saam. Dit is waarvoor Paulus gewerk het, en dit is waarvoor die Christelike kerk moet werk.

‘n Mens sou aan nog meer van die tekens van die tye aandag kon gee soos die groot verdrukking, maar hierdie tekens is almal staande oproepe en waarskuwings dat die einde op hande is, dat die Here enige oomblik weer kan kom. Juis daarom is daar ook nie net een groot verdrukking wat nog moet plaasvind nie. Dit sou onmiddellik weer beteken dat die Here nog nie regtig vandag of môre kan kom nie omdat die verdrukking eers moet plaasvind. Soos die Antichris telkens in ‘n verskeidenheid van persone en instansies verskyn het, was daar alreeds talle voorbeelde van die groot verdrukking, sodat Christus al voor die einde van die eerste eeu kon gekom het omdat alle tekens toe alreeds in vervulling gegaan het, en sedertdien net oor en oor vervul is en nog altyd vervul word, as ‘n staande oproep aan alle mense om gereed te wees. `Om dieselfde rede moet julle altyd gereed wees, want die Seun van die mens kom op ‘n uur dat julle dit nie verwag nie’ (Mat 24:44).

Skrywer: Prof Adrio König

Geloofsvrae: Die sending Adrio König

Die sending

Die sending word dikwels as dié teken van die tye gesien, en wel in die sin dat die Here nog nie weer kan kom nie omdat alle volke nog nie die evangelie gehoor het nie. Daar word veral verwys na Jesus se woorde: `En hierdie evangelie van die koninkryk sal in die hele wêreld verkondig word, sodat al die nasies die getuienis kan hoor. Eers dan sal die einde kom’ (Mat 24:14). Met die eerste oogopslag lyk dit asof ons benadering tot die tekens van die tye hiermee ernstig bevraagteken word.

Dit is egter nie die geval nie. Die teendeel is waar. Daar is ‘n paar uitsprake wat besonder insiggewend is. Alreeds so vroeg as die Kolossensebrief lees ons van die evangelie wat in die hele wêreld vrug voortbring en versprei (1:5), `die evangelie wat aan al die mense op die aarde verkondig is’ (1:23), wat skaars iets anders kan beteken as ‘n vervulling van Jesus se profesie in Matteus. Dit word nog sterker gestel in ‘n later brief: `… sodat deur my die prediking tot sy volle reg kon kom en al die heidennasies dit kon hoor’ (2Tim 4:17).

Aan al die nasies …

Natuurlik roep dit vrae op. Dit is vandag tog duidelik dat al die heidennasies dit nog nie in daardie tyd gehoor het nie. Die grootste deel van die wêreld was in daardie tyd nog onbekend vir die vroeë Christene. Die meeste wat ‘n mens sal kan sê, is dat al die nasies waarvan Paulus geweet het, dit reeds in sy tyd gehoor het. En dieselfde moet ons van Jesus sê. Jesus het in sy uitsprake die wêreldbeeld van sy tyd gedeel. Wat Hy in Matteus onder `al die nasies’ bedoel het, is wat Paulus daarmee bedoel het in die briewe. Anders sou dit tot onhanteerbare misverstande gelei het as Jesus se uitsprake geheime kennis sou veronderstel en niemand van sy tydgenote dus regtig kon verstaan het wat Hy bedoel het nie.

Trouens die gedagte van al die nasies is tog juis ook die simboliek agter die gebeure op die Pinksterdag (Hand 2): die lys volke is ‘n aanduiding daarvan dat die hele wêreld simbolies teenwoordig was toe die Gees uitgestort is omdat God sy Gees gestuur het om die hele wêreld vir Hom te wen. Let op die beklemtoning van `al die nasies onder die son’ (Hand 2:5).

Wat Jesus en Paulus onder `die evangelie aan al die nasies’ verstaan het, is dus alreeds deur Paulus se sendingreise vervul, en daarom kon hy saam met die ander Christene met verwagting uitsien na Christus se koms wat toe al enige oomblik kon plaasvind.

Skrywer: Prof Adrio König

Geloofsvrae: Die Antichris – Adrio König

Die Antichris

Die Antichris is ‘n teken dat die einde naby is. Paulus het in sy prediking dikwels nadruk hierop gelê (2Tes 2:5). Alreeds vroeg in sy bediening verwag hy hom dan ook enige oomblik (vgl die woordjies `nog’ en `al’ in 2Tes 2:6,7). Daarom is dit nie vreemd nie dat Johannes later kan aankondig dat hierdie profesie alreeds vervul is, en dat die Antichris alreeds in baie vorme in die gemeente teenwoordig is (1Joh 2:18-22; 4:3; 2 Joh 7). Dit is jammer dat die NAV sonder goeie gronde gekies het vir die vertaling `die gees van die antichris’ (4:3) Daar is geen getuienis dat Johannes iets minder bedoel het as die Antichris self nie.

As ons Johannes (die enigste skrywer wat die term Antichris gebruik!) ernstig neem, kan ons net een gevolgtrekking maak en dit is dat daar al baie persone in sy tyd was wat hy die Antichris noem, en dat hierdie Antichriste bevestig dat Johannes se gemeente in die laaste uur geleef het (2:18) sodat Christus enige oomblik kon kom.

Meer as een …

Die meervoud (Antichriste) in Johannes is nie vreemd nie omdat daar geen rede is om aan te neem dat die Antichris as net een persoon moet verskyn nie. Trouens hy word in die NT onder verskillende gestaltes voorgestel:

• as iemand wat in die kerk optree (1Tes 2),
• as ‘n aantal persone wat die kerk verlaat het (1Joh 2), en
• as die gesag van die staat (Open 13).

Verder is dit duidelik dat Open 13 ‘n kollektiewe begrip veronderstel. In Dan 7 is daar vier diere waarvan die vierde een tien horings het. Dan verskyn daar ‘n ekstra klein horinkie tussen hulle en dié word dan gesien as die Antichris. Maar in Open 13 is al vier Daniël se diere verenig in een aaklige monster en dié is dan die Antichris. Johannes verenig dus al vier diere in Daniël wat op hulle beurt magte verteenwoordig wat oor ‘n lang tydperk optree. Ons het dus duidelik die neiging tot kollektiwiteit en tot meer as een Antichris.

Wat sê dit vir ons vandag?

Wat beteken hierdie teken van die nabye wederkoms van Christus nou vir Christene vandag? Presies soos in die tyd van die NT en sedertdien deur al die eeue heen, verskyn die Antichris vandag nog in verskeie gestaltes wat radikaal teen die gelowiges optree en die kerk probeer vernietig. Elke keer as ons van sulke magte bewus word, moet ons net soos die vroeë Christene weet dat die Here enige oomblik kan kom en dus altyd gereed wees.

Maar dit is vreemd aan die Bybel om te maak asof die `eintlike’ Antichris nog eers iewers in die toekoms moet verskyn en dat ons dan eers sal kan sê dat die koms van die Here naby is. Dit sou ‘n weerspreking wees van die oorweldigende getuienis van die NT dat die Antichris toe al gekom en die koms van die Here toe al naby was.

Skrywer: Prof Adrio König

Geloofsvrae: Die tekens van die tye – Adrio König

Die tekens van die tye

Die wederkoms was van die begin af naby.

Hierdie agtergrond dat Christus se wederkoms al in die tyd van die NT naby was, help ons om te begryp wat bedoel word met die tekens van die tye, die tekens dat Christus se koms naby is. Die beginsel is eenvoudig: Jesus en die apostels het nie dié tekens bedoel as aanduidinge wat die gelowiges sal help om te bepaal wanneer sy koms naby sal wees nie – immers sy koms was van die begin af naby – maar as staande herinneringe dat sy koms (altyd!) naby is en ons altyd gereed moet wees om Hom te ontvang. Wie dus die tekens (soos die Antichris of die wêreldwye verkondiging van die evangelie of die Jode) gebruik om te probeer bereken wanneer Christus gaan kom – ook net naastenby – misken die wese van die tekens.

Op net twee bladsye in die NT lees ons vyf keer dat ons nie die tekens moet gebruik om die tyd van sy koms te bereken nie, omdat dit eerder waarskuwings is dat ons altyd gereed moet wees (Mat 24:36,42,44,50; 25:13; vgl ook 1Tes 5:2ev; 2Pet 3:10ev). Die oproep van Jesus is duidelik: Julle weet nie wanneer die Seun van die mens kom nie, wees dus elke oomblik gereed, Hy gaan juis kom wanneer julle dit nie verwag nie.

Wat verder duidelik is, is die feit dat Jesus sy dissipels aanspreek as Hy oor die tekens praat. Daar staan nêrens iets soos: Wanneer ‘n geslag in die verre toekoms eendag dié tekens in vervulling sien gaan, moet hulle gereed wees omdat Jesus dan op ‘n onverwagte oomblik kan kom nie. Hy spreek direk sy dissipels aan – tereg, want sy koms was toe al naby (vgl `julle’ in Mat 24:6,9,15,20,23,26,32).

Elke interpretasie van die tekens wat daartoe lei dat ‘n mens nog eers sekere gebeurtenisse verwag voor Christus weer kan kom, is dus ‘n miskenning van die duidelike getuienis van die NT. Dit is die rede waarom ons nie aandag gee aan onderwerpe wat in ander kringe baie populêr is nie, soos die groot verdrukking, en Armageddon nie.

In hierdie lig sou ‘n mens kon verwag dat die tekens alreeds in die lewe van die vroeë Christene in vervulling sou gaan. Dit was immers allereers vir hulle bedoel. Dit is dan ook wat ons in die NT vind. Drie baie interessante voorbeelde is die Antichris, die sending, en die Jode, drie van die heel belangrikste tekens van sy koms.

Ons gaan elk van hulle afsonderlik hanteer.

Skrywer: Prof Adrio König