Wat beteken veertien – Francois Malan

Hyla vra:

As ek wil weet wat beteken n syfer, waar begin ek. Bv. In Matt 1: 17 word daar na 3 x 14 geslagte verwys. Iewers het ek gelees dat 14 is die numerise waarde van “Dawid” in Hebreews wat heenwys na Jesus as seun van Dawid. Hoe weet ek dat dit is wat 14 beteken? En dan hoekom 3 x 14?

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Die Ou Testament is oorspronklik in Hebreeus geskryf (die Nuwe Testament in Grieks). Die Hebreeus het oorspronklik slegs die medeklinkers van woorde geskryf. Later is klinkers onderaan bygevoeg. Die Hebreeus vir Dawid is DWD. Hebreeus het nie syfers nie en gebruik die alfabet vir syfers: Alef (A=1), Bet (B=2), Gimmel (G=3), Dalet (D=4), He (H=5), Waw (W=6). D4+W6+D4=14.

Matteus se geslagslys van Jesus deur Josef begin van Abraham tot Dawid 14 geslagte:

1 Abraham, 2 Isak, 3 Jakob, 4 Juda, 5 Peres, 6 Gesron, 7 Ram, 8 Amminadab, 9 Nagson,

10 Salmon, 11 Boas, 12 Obed, 13 Isai, 14 Dawid (vgl. Rut 4:18-23).

Van Dawid tot die ballingskap in Babilonië 14 geslagte:

1 Salomo, 2 Rehabeam, 3 Abia, 4 Asa, 5 Josafat, 6 Joram, 7 Ussia, 8 Jotam, 9 Agas, 10 Hiskia, 11 Manasse, 12 Amon, 13 Josia, 14 Jojagin en sy broers.

Na die Babiloniese ballingskap begin dit weer by Jojagin tot by Josef 14 geslagte:

1 Jojagin, 2 Sealtiël, 3 Serubbabel, 4 Abihud, 5 Eljakim, 6 Asor, 7 Sadok, 8 Agim, 9 Elihud,

10 Eleasar, 11 Mattan, 12 Jakob, 13 Josef, 14 Jesus.

Soms is ‘n geslag oorgeslaan en is die kleinseun genoem as kind van sy oupa (vgl. bv. die geslagsregister in 1 Kronieke 3). Die skrywer wou dit in drie groepe van 14 indruk – of dit is om die betekenis van Dawid te onderstreep is moontlik. 14 =  2×7 en sewe word dikwels gebruik vir die verhouding tussen God (3 Vader-Seun-Heilige Gees) en sy mense oor die wêreld (4 windrigtings: Oos-Wes-Noord-Suid).  

Dat Jesus die Seun van Dawid is, kom reeds uit 2 Sam 7:13-14 waar die verwagting begin. Vgl ook Mat. 22:41-46 waar David se Ps 110:1 op Jesus toegepas word. Soos Dawid is Jesus ook Koning (Dawid was ook profeet en het soms as priester opgetree). Matteus wil juis wys dat Jesus die Gesalfde Koning is (Die Griekse woord vir Gesalfde is Christus, en in Hebreeus Messias), die Messias wat die Jode verwag het (vgl Mat 26:63; 28:18).

Skrywer: Prof Francois Malan

Die verskil tussen seën en salf – Francois Malan

AnnaMaria vra:

Kan u asb aan my verduidelik wat is die verskil tussen iemand seën en salf.

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Die seëngroet aan die begin van die erediens, soos aan die begin van die briewe in die Nuwe Testament (bv. Rom 1:7; 2 Tim 1:2; 2 Petr 1:2; Openb 1:4,5) en in die Ou Testament (bv. Rut 2:4; Rigt 19:20) en Jesus se groet aan sy dissipels na sy opstanding (Joh 20:19), is ‘n groet wat die voorganger in die gemeente namens die Here aan die gemeente oordra. Daarmee word aan die gemeente bekendgemaak dat God hulle met sy guns en genade bejeën, en dat Hy met die gemeente wil praat en dat Hy op ‘n besondere manier met sy seën en genade teenwoordig is en dit vir die gemeente deur die hele diens wil gee. Dikwels word Rom 1:7 daarvoor gebruik en aangevul: ‘Genade vir julle en vrede van God, onse Vader, en die Here Jesus Christus’, deur die werking van die Heilige Gees.

Die seën aan die einde van die diens: Soos die diens begin met God en sy werking, word die diens afgesluit met God en sy werksame woord. Daarin word al die woorde wat in die erediens gespreek is en handelinge wat verrig is, saamgevat, en laat die gemeente as geseëndes ingaan in elke dag se lewe, met ‘n nuwe opdrag as draers van God se seën. Dit is ‘n gawe van die Here wat in sy naam aan die gemeente toegesê word. In Numeri 6:24-26 is die seën van die Here deur die priesters aan die gemeente opgeteken, en dikwels word die seën aan die einde van die Nuwe Testamentiese briewe gebruik, vgl. 2 Kor 13:13: Die genade van die Here Jesus Christus en die liefde van God en die gemeenskap van die Heilige Gees sal by julle wees.

Die tafelgebed word ook ‘’n seën’ genoem waarin die Here se guns gevra word in gebed, of waarin die Here gedank word vir ons daaglikse brood, soos Jesus ons in die Onse Vader geleer het (Mat 6:11;1 Kor 10:30) en self gedoen het (Mat 14:19; 15:36).

Seën beteken dat die Here self by jou sal wees om jou op die regte pad te lei en vir jou die beste te gee (vgl. bv. Rom 8:31-39 dat niks ons van God se liefde kan skei nie, en dat Hy vír ons is). So het die Here die einde van Job meer geseën (NAV voorspoediger gemaak) as sy begin. Vgl. ook die reeks seëninge en strawwe van die Here in Deutr. 28.

Salf (die naam Christus is die Griekse woord vir ‘gesalfde’, in Hebreeus ‘Messias’).

Om olie op iemand se kop te gooi was ‘n teken van gasvryheid (Lk 7:46; Jn 11:20 ook die salf van voete (Jn 12:3). Siekes was ook gesalf (Jak 5:14), die vroue het gegaan om die lyk van Jesus te salf (Mk 16:1).

Konings is gesalf as teken dat hulle deur die Here aangestel is (Rigt. 9:8; 1 Sam 9:16; 10:1; 16::13; 2 Sam 2:4; 5:3; 19:10, ens.) en word die gesalfde van die Here genoem (1 Sam 24:11; 26:16 Ps 20:7, ens.). Die olie was die simbool van goddelike aanstelling en toerusting met die Gees van God (1 Sam 10:1; 16:13).

Ook die hoëpriester is gesalf (Eks 29:7; Lev 8:12; 21:10), en die priesters (Lev 4:3,5,16).

Die profeet is ook gesalf (1 Kon 19:16) en profete word ook gesalfdes van die Here genoem (Ps 109:15).

Jesus word Christus, die Gesalfde genoem, omdat Hy met die Heilige Gees gesalf is (Jes 61:1; Luk 4:18; Hand 4:27; 10:38; Heb 1:9). Hy is met die Heilige Gees gesalf (Hand 11:26) tot ons hoogste Profeet en Leraar (wat aan ons die verborge raad en wil van God aangaande ons verlossing ten volle bekend gemaak het en ons die weg van die lewe kom leer het (1 Kor 6:15; 1 Joh 2:27;  Hand 2:17), ons enigste Hoëpriester wat vir Homself vir ons geoffer het, ons met God versoen het, en vir ons by God intree (Mat 10:32; Rom 6:12,13; 10:10; 12:1; Hebr 4:14-5:10; 1 Petr 2:5,9,11; ), en ons Koning vir ewig (wat ons met sy Woord en Gees  en ons, by die verlossing wat Hy vir ons verwerf het, ook beskerm en bewaar (2 Tim 2:12; Mat 25:34).

In die Nuwe Testament het die doop eintlik die Ou Testamentiese salwing vervang as die teken dat God die Heilige Gees in ons kom woon en werk om ons tot geloof in Jesus te lei, en ons daagliks te lei en te versterk in die geloof (Mat 28:19-20; Rom 6:3-11; 8:9-17).

Skrywer: Prof Francois Malan

Hoeveel beloftes is daar in die Bybel? – Kobus Kok

Cameron vra:

Hoeveel beloftes, presies, is daar in die Bybel?

Antwoord

Prof Kobus Kok antwoord:

Hoeveel beloftes  is daar in die Bybel?

Daar is ‘n belofte vir elke dag van die jaar in die Bybel! Dit hang natuurlik af hoe mens na die beloftes van God kyk. Een van God se beloftes, kan ‘n belofte wees vir elke dag tot die einde van jou lewe. Soos dat God jou oneindig liefhet en dat hy getrou en regverdig is, en jy gered sal word. Eintlik is daar oneindige beloftes in die Bybel, afhangende van die lens wat jy gebruik om God se Woord te lees.  ‘n Verdere vraag is wat ons presies met “belofte” bedoel. Die Heilige Gees openbaar ook waarheid aan jou, en dikwels staan iets nie eksplisiet in die Bybel nie, maar gee God vir jou ‘n boodskap of “belofte”. Persoonlik is ek ongemaklik met die begrip “belofte” en om dit te gebruik as ‘n kategorie om te kan verwag dat God sekere dinge gaan doen, of behoort te doen. Uit Job se lewe leer ons dat die lewe dikwels baie onvoorspelbaar is, en dat dit wat ons dink “beloftes” is, nie altyd presies daarna uitsien soos ons dink nie. Vat maar net die voorbeeld van God se belofte aan sy volk dat hulle die beloofde land sal besit. Uit die geskiedenis weet ons dat dit ‘n baie komplekse saak is. Sommige mense gebruik die Bybel amper op n magiese manier, en is van mening dat die Bybel ronde getalle beloftes gee soos 365 of 100 of selfs 7 en 10. Mens kry baie sulke voorbeelde. Wees versigtig daarvoor.

Miskien moet ons die woord “presies” hoeveel beloftes daar in die Bybel is vervang met iets soos “watter geloofswaarhede” God in die Bybel gegee het – geloofswaarhede is waaraan ek altyd kan vashou ondanks die oppe en die affe van die lewe. Een so ‘n belofte is dat die wat glo, verseker kan wees van God se liefde en dat hulle die ewige lewe sal ontvang (Joh 3:16; 20:30-31). Implisiet in Openbaring 4:1-11, waar ons die troonsaal prentjie van God sien, word die verskillende kleure van die troon verbind met sekere geloofswaardhede, soos dat God die God van lewe is. Implisiet is daar die “belofte” dat God voorsien, en dat God in beheer is. So is daar baie tekste, een vir elke dag van die jaar tot die einde van jou lewe, waarin jy God se boodskappe van hoop, en Sy verbintenis om betrokke te wees by jou lewe, elke dag nuut kan ontdek. 

Skrywer: Prof Kobus Kok

Jesus se oorspronklike naam in Hebreeus? – Kobus Kok

‘n Leser vra:

I.V.M die name van God en Jesus. Vorige antwoord God se Naam – Kobus Kok ‘n Leser vra: Die … bediening het my en my man deurmekaar begin maak, want daar is waarhede in sowel as dinge waarmee ek nie saamstem nie. Eerstens praat hulle van YHWH- Yahweh as God en sê Here is van Baäl afgestam. Dan my vraag oor die naam Jesus wat Jashua of Jesous in Hebreeus moet wees. Hoekom het die vertalings die name van God en Jesus verander?

God is tog erg oor dat ons Sy Naam moet ken. Prof Kobus Kok antwoord: Die korrekte uitspraak van God en Jesus se naam Die hele argument dat ons God “Jahweh” moet noem en indien ons dit nie doen nie, ons onsself skuldig maak aan die misbruik van God se naam is baie problematies. In die eerste plek het alle Jode nie Hebreeus gepraat nie. Daar is ook ‘n Griekse Ou Testament wat algemeen deur die Jode gebruik is in die tyd van Jesus. Ons navorsing toon aan dat wanneer Paulus die Ou Testament aanhaal, hy uit die Grieks aanhaal. God word Theos en Kurios genoem in Grieks. In die oorspronklike Griekse Nuwe Testament noem Jesus self sy Vader pater, wat die Griekse woord vir “pa” is (vgl. Joh 5:18). In Johannes 1:1 word Jesus die “logos” (woord) genoem en word die Vader “theos” (God) genoem. Die woord theos wat “God” beteken is die algemene woord wat vir enige god gebruik is. Met ander woorde, die Nuwe Testament het die algemene woord vir God (theos) en Vader (pater) en nog baie ander terme gebruik. Om God se naam te ken, beteken nie dat jy dit in Hebreeus sê nie, maar of jy Hom ken en in verhouding met Hom staan. Die fokus moet dus nie val op die uitspreek van die “korrekte” Hebreeus of Grieks nie, maar of jy hom ken op persoonlike vlak en ‘n intieme verhouding met God en Jesus staan. Net vir interessantheid, wanneer die Jode uit die Ou Testament gelees het, het hulle elke keer waar God se naam geskryf staan nie eers sy naam genoem nie! Hulle het geglo dat God so Heilig is dat mens sy naam nie eers oor jou lippe mag noem nie. So, die ouens wat so baie maak van die korrekte naam vir God en Jesus se argumente val almal op verskeie plekke plat. Onthou ook net dat as ons as Christene antwoorde soek op hoe ons goed moet doen, ons die Nuwe Testament raadpleeg, en dat daar tussen die Nuwe Testament en die Ou Testament ‘n belangrike ontwikkeling plaasgevind het, naamlik dat Jesus gebore is, gesterf en opgestaan het. Die kruis en opstanding van Jesus verander die interpretasie van die Ou Testament. Een so ‘n voorbeeld is die Joodse eetgewoontes wat Jesus heeltemal kom verander het. ‘n Ander voorbeeld is die besnydenis en die streng nakoming van Joodse feeste wat heeltemal verander op grond van die Jesus-gebeure. Skrywer: Prof Kobus Kok Ek het ook hierdie probleem en is deurmekaar. Was Jesus se naam aan hom in Grieks gegee deur die Vader en indien nie, wat was die Hebreeuse name van God en Jesus. 

Antwoord

Prof Kobus Kok antwoord:

Jesus se oorspronklike naam in Hebreeus?

Die Nuwe Testament het ons in die mees oorspronklike vorm in Grieks. Die rede is dat die mense in die Nuwe Testament Grieks gepraat het. Die meeste Jode byvoorbeeld, en selfs Paulus, het Grieks gepraat.

In die evangelie van Matteus (Mat 1:21-25) kry Maria en dan ook Josef in ‘n droom, van God af die opdrag om hulle babatjie Jesus te noem. In die oorspronklike Grieks staan daar ekalese (hy het genoem) to honoma auto (die naam van hom) Iesoen (Jesus). Die Griekse woord Iesoen is ‘n Griekse uitspraak van die oorspronklike Hebreeuse naam Jeoshua, wat redder/verlosser beteken. Net so is Paulus se naam ‘n Griekse uitspraak van die oorspronklike Shaoel (Saul).

In vers Matt 1:24 word die woord Emmanuel gebruik, wat die Hebreeuse word is vir God met ons, en dan vertaal die Griekse skrywer van Matteus dit en sê dit beteken “Met hemoon (met ons) ho Theos (die God). So, hier word die Griekse woord “Theos” vir God en vir Jesus gebruik deur die oorspronklike Bybelse skrywers. In die woord Emmanuel word die woord El vir God gebruik.

In konklusie. Ek weet nie waar hierdie vreemde leerstellings vandaan kom waarin mense beweer dat almal verkeerde woorde vir God gebruik nie. Indien hulle die moeite doen om die oorspronklike tale te bestudeer, sal hulle sommer vinnig raaksien dat hulle teorieë heeltemal die punt mis en besig is om valse leerstellings te verkondig. 

Skrywer: Prof Kobus Kok