Gebed-Vraag
Gebed – Francois Malan
Alma vra:
Antwoord
Ware gebed is vir ons moontlik gemaak deur Jesus Christus. Die verhouding tussen ons en God is reggemaak deur sy offer aan die kruis vir die sonde van die wêreld (vgl. Joh 1:29 Daar is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!). Elkeen wat glo dat Jesus God is (Joh 1:1-3), dat Hy self die straf op ons sonde gedra het, ontvang die voorreg om kind van God te wees (vgl. Joh 1:12 Aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word).
In ons gesprek met ons hemelse Vader moet ons eers luister na wat Hy vir ons wil sê. Sy woord vind ons veral in die Bybel. Daarom is dit noodsaaklik dat ons daagliks die Bybel lees. Nie net dieselfde tekste of gedeeltes oor en oor nie, maar hele boeke in die Bybel, waarvan ons elke dag ‘n stukkie lees, en daaroor nadink oor wat die Here daardeur vir my wil sê. En dan antwoord ek daarop deur met my Vader in gebed te praat.
ons oortredings van sy wil, soos ons dit in die Bybel vind, saamgevat in die liefdesgebod (Mat 22:37-40). Maar ons kan nie om vergifnis vra as ons nie mekaar van harte vergewe nie (vgl. Mat 6:14,15). En dan vra ons Hom ook om ons teen versoekings te bewaar (vgl. hoe Jesus in die woestyn versoek is en hoe Hy daarop gereageer het met die Woord van die Here; Mat 4:3-11); en ons vra dat Hy ons van die bose sal verlos, ook van ons eie bose gedagtes en begeertes.
Ons gebed bestaan uit aanbidding en lofprysing van God (die psalms is vol daarvan). Gebed dit is die vernaamste deel van ons dankbaarheid teenoor ons Vader.
Gebed is ook voorbidding vir ander mense, wie se nood en behoeftes ons na ons Vader toe bring. Jesus sê ons moet selfs ons vyande liefhê en bid vir dié wat ons vervolg – so sal ons soos as kinders van ons hemelse Vader optree (Mat 5:47-48).
Skrywer: Prof Francois Malan
Dit is opmerklik dat drank as verslawing die botoon voer in die Bybelse tyd. Moet ons dan aanneem dat die ander verslawings wat nou met ons is, nuwe tydse verslawings is waarvan hulle daardie tyd nie geweet het nie? Ons wil egter aan die vergadering die positiewe kant ook wys: dat daar in die Bybel baie “dinge / gewoontes / Kenmerke ” is waaraan ‘n mens MAG verslaaf raak. Amper om iets in die plek van die slegte gewoonte te plaas (dit met ‘n positiewe te vervang). Waaraan volgens die Bybel Mag ons verslaaf raak? Antwoord Prof Francois Malan antwoord: Die gebruik en misbruik van opium (van papawers gemaak) en dagga van die daggaplant was eeue voor die Bybelse tyd reeds bekend in die Ooste, Midde-Ooste, Egipte, ens. Maar ons moderne dwelmmiddels word vervaardig met ingewikkelde chemiese prosesse, en was seker nie so bekend nie. Hoewel die Engelse woord ‘pharmacy’ kom van die Griekse woord farmakeia of farmakon wat verwys na toordery wat dwelms gebruik saam met towerspreuke. Paulus gebruik die woord in Gal.5:20 wat met ‘towery’ vertaal is; vgl. Openb. 9:21 ‘towery’; 18:23 ‘bedrog’ Engels sorcery; vgl. Openb 21:8 ‘bedrieërs’ Engels sorcerers, 22:15 ‘bedrieërs’ Eng. sorcerers. Die woorde word ook in die Griekse vertaling van die Ou Testament gebruik in Eks 7:11 vir die Egiptiese towenaars (vgl. Deutr.18:10; 2 Kon.9:22 van Isebel; 2 Kron. 33:6 een van Manasse se sondes; Jes.47:9,12 toordery; Miga 5:12 toorgoed; Neh.3:4 toorkunste). Ander woorde wat vir toordery in die Nuwe Testament gebruik word is mageia (Engelse magic) waar bo-natuurlike kragte ingeroep word (Hand.8:9; 13:6,8 – ook vir die wyses uit die Ooste in Mat 2:1,7,16), of periergos wat gebou is op bygeloof (Hand.19:13,19). Toe die soldate vir Jesus wyn met mirre daarin wou gee, het Hy dit geweier (Mark 15:23; Mat.27:24 praat van gal om die bitterheid van die mengsel aan te dui). Die mengsel was bedoel om die pyn te verdoof, ‘n dwelmmiddel. Paulus beroem hom daarop dat hy ‘n slaaf (doulos) van Christus is (Rom 1:1; Gal 1:10; Filp. 1:1; Titus 1:1) en ‘n slaaf van die gemeente ter wille van Jesus (2 Kor 4:5). In Efes.6:6 moedig hy die Christen slawe aan om te werk soos slawe van Christus wat van harte die wil van God doen. In Flp 2:7 verwys hy na Christus wat Homself verneder het om die gestalte van ‘n slaaf aan te neem en aan mense gelyk te word (in ‘n hele aantal van die plekke vertaal die 1983 vertaling doulos met dienskneg). In Romeine 6:16-22 gebruik Paulus die metafoor van ‘n slaaf: óf slaaf van die sonde wat na die dood lei, óf slaaf van gehoorsaamheid aan God wat regverdiging en lewe beteken (NAV vertaal regverdiging met vryspraak. Die woord regverdiging het saam met die gedagte van vryspraak ‘n nog meer omvattende betekenis van jou verhouding met God, wat deur Hom reggemaak is deur die dood van Jesus vir ons sonde, sodat ons kinders van God kan wees). Vrygemaak van die sonde het ons slawe van God geword (letterlik: slawe van geregtigheid – in die nuwe reggestelde verhouding met God). Vers 19-22 se ‘in diens stel van’ is ‘n vertaling van die begrip ‘slaaf wees van’ – of jou liggaam in diens stel van sedelike onreinheid en wetteloosheid, so moet elke deel van ons liggaam nou gestel word (slaaf word) van God (letterlik: van geregtigheid, die nuwe verhouding met God) om heilig te lewe – dit beteken om aan God toegewy te lewe; dit loop uit op die ewige lewe. Hoe dit moontlik is word in Romeine 8 uitgespel, deurdat God self in ons kom woon as die Heilige Gees wat ons tot geloof oortuig, ons daagliks lei en versterk om soos kinders van God te lewe, deur ons aan Jesus se dood en opstanding te verbind. 2 Kor. 3:17-18 sê die Gees is besig om ons al meer soos Christus te laat optree. Daarom sê Efes. 5:18 ons moet ons nie aan drank te buite gaan nie, maar ons deur die Gees te laat vervul. In Efes. 3:14-19 bid Paulus dat die gemeentes deur die Gees versterk word met liefde, met Christus in ons, dat ons lewe soos ‘n boom in liefde gewortel en soos ‘n gebou op liefde gegrondves sal word, dat ons Christus se liefde mag ken, en dat die Gees ons met die volheid van God se liefde sal vervul. Dit is ‘n liefdesverslawing aan die Vader, Seun en Gees, deurdat ons daartoe ‘n wilsbesluit neem om God se slawe te wees wat, uit liefde, Hom in alles gehoorsaam. Omdat ons in God se liefde gewortel en gegrond is moet ons ook besluit om met mekaar in liefde te leef. Jesus sê selfs ons moet ons vyande liefhê. Dan sal ons soos kinders van ons Vader leef (Mat 5:43-48). Want God is liefde. Liefde is die verhouding tussen die Vader en die Seun en die Heilige Gees. Liefde is die eenheidsband tussen hulle, en daarin wil hulle ons opneem, ons daarin wortel en grond. Daarom moet ons as sy kinders mekaar ook liefhê (1 Joh 4:7-21; vgl. Jesus se gebed in Joh.17:20-23). Ons moet slawe word van God; verslaaf om Hom in alles te gehoorsaam, en dit uit liefde en dankbaarheid vir sy genade (Joh 1:16 sê: Uit sy oorvloed het ons almal genade op genade ontvang); ook uit dankbaarheid vir sy daaglikse sorg en leiding. Jesus het God se wil en wet opgesom: die eerste gebod is om God lief te hê met ons hele hart en siel en met ons hele verstand; daarmee gelykstaande: om jou naaste lief te hê soos jouself (Mat 22:37-40; vgl. Flp 2:1-5). Skrywer: Prof Francois MalanVerslawing (2)
Liza vra:
God se Naam
‘n Leser vra:
Die … bediening het my en my man deurmekaar begin maak, want daar is waarhede in sowel as dinge waarmee ek nie saamstem nie. Eerstens praat hulle van YHWH- Yahweh as God en sê Here is van Baal afgestam. Dan my vraag oor die naam Jesus wat Jashua of Jesous in Hebreeus moet wees. Hoekom het die vertalings die name van God en Jesus verander? God is tog erg oor dat ons Sy Naam moet ken.
Antwoord
Prof Kobus Kok antwoord:
Die korrekte uitspraak van God en Jesus se naam
Die hele argument dat ons God “Jahweh” moet noem en indien ons dit nie doen nie, ons onsself skuldig maak aan die misbruik van God se naam is baie problematies. In die eerste plek het alle Jode nie Hebreeus gepraat nie. Daar is ook ‘n Griekse Ou Testament wat algemeen deur die Jode gebruik is in die tyd van Jesus. Ons navorsing toon aan dat wanneer Paulus die Ou Testament aanhaal, hy uit die Grieks aanhaal. God word Theos en Kurios genoem in Grieks. In die oorspronklike Griekse Nuwe Testament noem Jesus self sy Vader pater, wat die Griekse woord vir “pa” is (vgl. Joh 5:18). In Johannes 1:1 word Jesus die “logos” (woord) genoem en word die Vader “theos” (God) genoem. Die woord theos wat “God” beteken is die algemene woord wat vir enige god gebruik is. Met ander woorde, die Nuwe Testament het die algemene woord vir God (theos) en Vader (pater) en nog baie ander terme gebruik. Om God se naam te ken, beteken nie dat jy dit in Hebreeus sê nie, maar of jy Hom ken en in verhouding met Hom staan. Die fokus moet dus nie val op die uitspreek van die “korrekte” Hebreeus of Grieks nie, maar of jy hom ken op persoonlike vlak en ‘n intieme verhouding met God en Jesus staan.
Net vir interessantheid, wanneer die Jode uit die Ou Testament gelees het, het hulle elke keer waar God se naam geskryf staan nie eers sy naam genoem nie! Hulle het geglo dat God so Heilig is dat mens sy naam nie eers oor jou lippe mag noem nie. So, die ouens wat so baie maak van die korrekte naam vir God en Jesus se argumente val almal op verskeie plekke plat. Onthou ook net dat as ons as Christene antwoorde soek op hoe ons goed moet doen, ons die Nuwe Testament raadpleeg, en dat daar tussen die Nuwe Testament en die Ou Testament ‘n belangrike ontwikkeling plaasgevind het, naamlik dat Jesus gebore is, gesterf en opgestaan het. Die kruis en opstanding van Jesus verander die interpretasie van die Ou Testament. Een so ‘n voorbeeld is die Joodse eetgewoontes wat Jesus heeltemal kom verander het. ‘n Ander voorbeeld is die besnydenis en die streng nakoming van Joodse feeste wat heeltemal verander op grond van die Jesus-gebeure.
Die Israel-beweging
Chris vra:
Ons het familie wat oor beweeg het na die Israel beweging. Is daar ‘n artikel wat my sal help om meer daaroor ingelig te wees.
Antwoord
Prof Kobus Kok antwoord:
Terugkeer na Joodse gebruike?
Ek dra nie kennis van die presiese inhoud van die Israel beweging nie. Indien dit te doen het met die terugkeer na Joodse feeste en gebruike, moet mens net baie versigtig wees om nie die Nuwe Testamentiese kerk se besluite in hierdie verband te ignoreer nie. In Galasiërs 2 en Handelinge 15 lees ons van die baie belangrike apostelkonvent in 48 na Christus in Jerusalem waarin die vroeë Christene die vraag gevra het of mense eers Jode moes word om Christene te kan wees. Die antwoord was nee, mense kan hulle eie kulture behou en hoef nie Joodse feeste en reëls na te kom nie. In Kolossense 2:8 se die skrywer baie duidelik: “Pas op dat niemand julle van Hom af wegvoer deur teorieë en argumente wat misleidend is nie”, en in Kol 2:16 kwalifiseer die skrywer dit as “Daarom moet julle nie dat iemand vir julle voorskrywe wat julle moet eet en drink nie, of dat julle die jaarlikse feeste of die nuwemaansfees of die Sabbatdag moet vier nie. Dit is alles maar net die skaduwee wat sou kom; die werklikheid is Christus”. Hierdie feeste en gebruike waarna verwys word, is duidelik Joodse gebruike (vgl. die Sabbat). Sommige valse leraars het op die Christene sekere Joodse gebruike afgedwing. Paulus sê dat Christus hierdie dinge kom vervul het. Indien sekere bewegings weer Joodse gebruike verpligtend maak vir redding, dan keer ons terug na ‘n leerstelling wat deur die vroeë kerk reeds afgekeur is en as valse lering bestempel is.
Skrywer: Prof Kobus Kok
Die Israel-beweging
Chris vra:
Ons het familie wat oor beweeg het na die Israel beweging. Is daar ‘n artikel wat my sal help om meer daaroor ingelig te wees.
Antwoord
Prof Kobus Kok antwoord:
Terugkeer na Joodse gebruike?
Ek dra nie kennis van die presiese inhoud van die Israel beweging nie. Indien dit te doen het met die terugkeer na Joodse feeste en gebruike, moet mens net baie versigtig wees om nie die Nuwe Testamentiese kerk se besluite in hierdie verband te ignoreer nie. In Galasiërs 2 en Handelinge 15 lees ons van die baie belangrike apostelkonvent in 48 na Christus in Jerusalem waarin die vroeë Christene die vraag gevra het of mense eers Jode moes word om Christene te kan wees. Die antwoord was nee, mense kan hulle eie kulture behou en hoef nie Joodse feeste en reëls na te kom nie. In Kolossense 2:8 se die skrywer baie duidelik: “Pas op dat niemand julle van Hom af wegvoer deur teorieë en argumente wat misleidend is nie”, en in Kol 2:16 kwalifiseer die skrywer dit as “Daarom moet julle nie dat iemand vir julle voorskrywe wat julle moet eet en drink nie, of dat julle die jaarlikse feeste of die nuwemaansfees of die Sabbatdag moet vier nie. Dit is alles maar net die skaduwee wat sou kom; die werklikheid is Christus”. Hierdie feeste en gebruike waarna verwys word, is duidelik Joodse gebruike (vgl. die Sabbat). Sommige valse leraars het op die Christene sekere Joodse gebruike afgedwing. Paulus sê dat Christus hierdie dinge kom vervul het. Indien sekere bewegings weer Joodse gebruike verpligtend maak vir redding, dan keer ons terug na ‘n leerstelling wat deur die vroeë kerk reeds afgekeur is en as valse lering bestempel is.
Skrywer: Prof Kobus Kok