Straf God sonde op aarde? (2) – Francois Malan

Jan Smith vra: 

In die artikel Straf God Sonde op Aarde? sê prof Malan onder meer: “mense wat nie aan Jesus behoort en Hom volg nie, word gestraf”. Vir mense wat glo dat Jesus God is en in ons plek die sondestraf aan die kruis gedra het “verander die straf in tug”. Verder: “Met allerhande beproewings word die egtheid van ons geloof getoets —“. Kan mens dan sê die ongelowige word met kanker “gestraf” en die gelowige daardeur “beproef”?

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Toe die mens soos God wou wees (Gen 3:5-6) en God se wyse gebod (2:17) oortree het (3:11,17), het lyding en dood deel geword van die mens se bestaan (Gen.3:16-19). Die Bybelskrywers sien siekte, lyding en dood as die straf van God op die sonde van die mense teen Hom deur die oortreding van sy gebooie. Deur sy gebooie wys Hy vir ons die ware lewe aan, die lewe wat God vir ons bedoel het (vgl. bv. Genesis 2:17; Psalm 51:5-7; Markus 2:2-5; Johannes 5:14).

Deur God se genade het die mens nie dadelik gesterf nie. So is die mens se lyding nie net straf op die sonde nie, maar ook ‘n middel van sy genade. Die doel van straf is om die reg van God te herstel, wat deur  die sonde geskend is, om oortredings wat begaan is te herstel (Deutr.13:5; 17:12; 24:7) en toekomstige oortredings te voorkom (Deutr.13:11; 17:13; 19:20; 21:21). Die lewende, heilige God behandel die skuldige nie as ‘n onskuldige nie, voor Hom is die hele wêreld strafwaardig (Rom.3:19), Hy trek niemand voor nie, maar vergeld elkeen volgens sy dade (Rom.2:1-11).

Lyding is dikwels die gevolg van ‘n persoonlike sonde of ‘n sondige lewenswyse, soos bv. dronkenskap of onsedelikheid, roekeloosheid, ens., of die gevolg van ‘n hele familie of geslag of volk of van die mensheid se oortreding van die wil van die Here, en kan ‘n pes bv. uitbreek as gevolg van die mens se besoedeling van die water. So is daar ook ‘n verband tussen die gevalle mens en die verwoeste aarde (vgl. Gen 3:17-18; Rom 8:19-22).

Die strawwe wat God in hierdie lewe op die mens se sonde en selfsug ingestel het, is die mens se wete van sy skuld voor God, sy fisiese of geestelike lyding, die dood (plotseling of uitgerek) en die heerskappy van die satan as die owerste van hierdie wêreld (2 Kor 4:4).

Die Nuwe Testament sien ook die mens se sonde en die duiwel se werking agter siekte en lyding en dood. Jesus sê die duiwel was van die begin af ‘n moordenaar (Joh.8:44). Jesus verlos mense van hulle sonde en genees hulle. Vir die verlamde wat bedlêend was sê Hy: jou sondes word vergewe, en om sy volmag om sonde te vergewe te bewys beveel Hy om op te staan, en die verlamde staan op en loop (Mat.9:1-7). ‘n Man wat stom was omdat hy in die mag van die duiwel was, word genees deurdat Jesus die duiwel uitdryf (Mat.9:32-33). Jesus verkondig die evangelie, die goeie boodskap, deur mense te leer en elke soort siekte en kwaal gesond te maak (Mat.9:35). Self loop Hy die lydensweg tot in die dood, om die dood vir ons ‘n deurgang te maak na die lewe saam met Hom.

Jesus is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem (Joh.1:29). Hy dra die straf op ons sonde, en die mense wat in God glo wat vir Jesus uit die dood opgewek het, word deur God as sy kinders aangeneem en hulle word vrygespreek van hulle sonde (Rom.4:25-25). Ons skuld maak lyding tot straf. Maar omdat ons skuld op Jesus gelaai is, verander die karakter van ons lyding. Die dood bly vir gelowiges en ongelowiges dieselfde, maar vir ongelowiges is dit straf en vir die gelowiges ‘n deurgang na die ewige lewe saam met Jesus. Siekte tref gelowiges en ongelowiges, maar God spaar ook ongelowiges (Gen.18:26); Hy laat reën op regverdiges en onregverdiges Mat.5:45) en Jesus genees tien melaatses waarvan net een terugdraai om aan God die eer te gee en gered word (Luk 17:11-19).

Die lyding van die gelowige is dikwels nie die gevolg van sy persoonlike sonde nie, maar van die sonde van die mensheid; en die doel daarvan die heil van die mensheid en die eer van God. Lyding is nie slegs ‘n vergelding nie, maar is ook ‘n beproewing en dissipline (Deutr.8:5; Spr. 3:12; Hebr.12:6-11; Openb.3:19), ‘n versterking en bevestiging (Ps.119:67,71; Rom.5:3-5; Jak.1:2-4), ‘n getuienis vir die waarheid (Ps.44:23; Hand.5:41; Flp.1:29) tot verheerliking van God (Joh.9:2). In Christus is lyding die weg na heerlikheid (Rom.8:17). Die kruis wys heen na die kroon (2 Tim.4:6-8).

Uit die lyding wat vir iemand tref, kan nie afgelei word dat dit ‘n straf is op ‘n spesifieke sonde van die persoon nie (vgl. Jesus se woorde in Lukas 13:1-5, en sy antwoord in Joh.9:1-3). Gelowiges en ongelowiges word verkoue of kry kanker as die natuurlike verloop in ons sondige wêreld. Vir die gelowige is dit egter nie net ‘n straf nie, maar ‘n beproewing en opvoeding van die Here. God laat alles ten goede meewerk vir dié wat Hom liefhet (Rom 8:28) en niks kan ons skei van die liefde van God wat daar is in Christus Jesus ons Here nie, nie lyding of selfs die dood nie (Rom 8:31-39). Daarom kan jy nie sê kanker of verkoue of watter siekte of gebrek ook al is ‘n straf of ‘n tug van God op ‘n bepaalde persoon nie. Maar jy kan wel sê dat God by die gelowige is in sy lyding.

Skrywer: Prof Francois Malan

Chiliaste – Francois Malan

Danie vra:

Soms praat predikers van chiliaste en anti-chiliaste. Ek verstaan dit gaan oor Jesus wat sê dat Hy die weg en die lewe is en dat wie in Hom glo nooit sal sterwe nie. Waar het die oorsprong van die Chiliaste vandaan gekom

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Nee, dit gaan nie oor Jesus as die weg en die lewe nie. Die woord ‘chiliaste’ kom van die Griekse word ‘chilia’ vir 1,000, wat in Openbaring 20:2,3,4,5,6,7 gebruik word saam met die woord ‘jaar’, daarom 1,000 jaar. Die Latynse woord vir duisend is mille en vir jaar annus. Daarom word chiliaste ook millennialiste genoem.

Die stryd gaan eintlik oor die verklaring van Openbaring 20 wat handel oor die Satan wat vir duisend jaar vasgebind word, en die gelowiges wat vir 1000 jaar saam met Christus regeer. Daar is veral drie interpretasies vir Openbaring 20 se duisend jaar:

1 Postmillennialiste (post = ná) glo dat Christus weer sal kom ná duisend jaar van geregtigheid en vrede, wat ons tans beleef, waarin die evangelie van ons verlossing deur Christus verkondig word en die Heilige Gees in die harte van mense werk om in Christus te glo en sy verlossing vir ons te aanvaar.

2 Amillennialiste (a = sonder of deur) sien nie dat hier ‘n letterlike tydperk van ‘n duisend jaar in die geskiedenis bedoel word nie, maar beskou dit as simbolies van ‘n afgeronde of volle getal van 10x10x10=1,000, wanneer God besluit dat dit tyd is vir Christus se koms om te oordeel. In die huidige tyd bestaan die goeie en goddelose langs mekaar in hierdie wêreld tot met die wederkoms van Christus. En met sy koms breek die perfekte koninkryk van God aan.

3 Premillennialiste (pre = voor) is oortuig dat Christus nog twee maal sal kom. Met die eerste wederkoms sal Hy die duisendjarige ryk van vrede en geregtigheid op die aarde oprig en met die tweede wederkoms sal die ewigheid intree. Daar is dan ook ‘n dubbele opstanding, eers van die gelowiges wat saam met Christus vir 1000 jaar sal regeer. Hy sal die antichristelike magte oorwin, die satan bind, Israel tot bekering bring. Daarna sal satan weer losgelaat word en hierdie ryk aanval. Dan kom Hy weer ‘n slag en oorwin die satan en sy aanhangers, alle mense word opwek en Hy sal die eindvonnis oor hulle vel. Dan begin die ewige vrederyk op die vernude aarde.

Die chiliaste is veral die premillennialiste soos in punt 3 beskryf. Maar hulle vergeet dat die Openbaring aan Johannes nie ‘n boek is wat die toekomsgeskiedenis letterlik uitspel nie, maar ‘n profetiese boek waarin die getalle simbolies van aard is, en duisend jaar die volle ontwikkeling van Christus se regering op aarde simboliseer, totdat alles tot volle ontplooiing gekom het en dat God se besluit oor die kerk en die wêreld ten volle vervul is. Johannes praat ook nie van ‘n aardse ryk van vrede nie, maar hy sien die siele van mense wat onthoof is omdat hulle aan die getuienis van Jesus en die woord van God vasgehou het, mense wat op aarde gely het en nou in die hemel saam met Christus is. Daar is nie sprake van ‘n vrederyk op aarde nie.

Die anti-chiliaste sluit die postmillennialiste en amillennialiste in, wat nie daarin glo dat Christus gaan kom om eers vir ‘n 1000 jaar saam met die gelowiges in vrede en geregtigheid op die aarde te lewe en daarna nog ‘n slag kom om te oordeel en die ewige lewe te laat begin nie. Hulle aanvaar dat Christus se wederkoms die finale oordeel oor die mense sal wees, soos Jesus in Matteus 24 en 25 uitgestippel het. In die gelykenis van die onkruid wat tussen die koring groei vergelyk Jesus die koninkryk van die hemel op aarde met ‘n man wat goeie saad op sy land saai en sy vyand in die nag onkruid in die land gesaai. Hy sê: Laat altwee saam groei tot die oes, dan word eers die onkruid bymekaar gemaak en verbrand, en die koring word na sy skuur toe gebring (Matt.13:24-30). Die ewige lewe het reeds vir die gelowiges begin (vgl. Johannes 3:36), en die Heilige Gees is besig om ons te verander na die beeld van Christus (2 Korintiërs 3:18)..

Skrywer: Prof Francois Malan

Die wedergeboorte – Francois Malan

Edith Roodt vra:

Ek sal graag meer wil weet oor die wedergeboorte. Is daar n sekere proses waardeur jy moet gaan alvorens jy kwalifiseer (gebruik net n voorbeeld)? Ek het al so baie gelees, soos dit kom net van God af wanneer Hy dink jy is reg? Dit is so n belangrike onderwerp en tog voel dit asof daar nie baie gepreek word oor die wedergeboorte nie – waarsonder niemand in die Hemel kan kom nie.

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Wedergeboorte verwys na die werk van God in ons. God die Heilige Gees kom in ons woon (Romeine 8:9,11). Hy maak van ons kinders van God (Rom 8:15), deur ons aan God se Seun, Jesus Christus, en sy offer vir ons sonde te verbind (Rom.8:10-11), sodat ons erfgename van God word, erfgename saam met Christus van die nuwe lewe, waarin ons deel het aan sy lyding en aan sy heerlikheid (Rom.8;11,17).

Joh.1:13 sê letterlik: kinders van God is uit en deur God gebore (NAV: God is hulle Vader). Dit lei daartoe dat mense in Christus glo en dat mense Christus aanneem as God wat vir hulle sonde gesterf het aan die kruis (Joh.1:12,29). Geloof is ‘n gawe wat God die Heilige Gees in ons werk. Ef.2:8 sê: want uit (God se) genade is julle gered deur geloof, en dit (redding en geloof) kom nie uit julleself nie, dit is ‘n gawe van God.

In Joh 3:3 sê Jesus vir Nikodemus: As iemand nie opnuut gebore word nie, kan hy die koninkryk van God nie sien nie. Die bywoord ‘opnuut’ of ‘weer’ beteken ook ‘van bo af’.  Nikodemus verstaan dit as ‘weer’gebore wat vir hom onmoontlik klink vir ‘n volwassene (3:4). Jesus verduidelik dit egter as gebore word uit die Gees (3:5-8), as ‘n nuwe skepping wat van Bo kom. 2 Kor.5:17 sê: ‘as iemand in Christus is, is hy/sy ‘n nuwe skepping; 5:18: ‘en dit is alles uit God wat ons, deur Christus, met Homself versoen het…’ Die wedergeboorte is die inplanting van die totale mens in Christus. Die woord wedergeboorte is ‘n metafoor wat die werking van God verduidelik na aanleiding van die geboorte van ‘n mens, maar wedergeboorte word deur God gewerk en nie deur ‘n mens nie  (Joh.1:13; 3:6).

Daar is nie ‘n sekere proses waardeur jy moet gaan alvorens jy kwalifiseer nie! Dit is God se eie en vrye besluit om iemand uit sy genade en liefde aan te neem as sy kind. Nadat die Here Israel in ballingskap laat gaan het omdat hulle ander gode gedien het, het Hy hulle teruggebring met die belofte dat Hy hulle ‘n ander hart sal gee en ‘n nuwe gees onder hulle sal laat posvat. Ek sal die kliphart uit hulle liggaam verwyder en hulle ‘n hart van vleis gee. Dan sal hulle volgens my voorskrifte leef en my bepalings nakom en daarvolgens optree. Hulle sal my volk wees en Ek sal hulle God wees (Esegiël 11:19-20; vgl. Hebreërs 8:10). Dit is wat die Here bedoel met wedergeboorte. Uit sy liefde gee Hy ons ‘n nuwe hart sodat ons  Hom uit liefde kan begin dien. Dit is ons daaglikse bekering om die sonde en ons selfsug af te lê en God se wil te doen deur Hom en ons naaste lief te hê (lees Romeine 6:1-18).

‘n Kind wat in ‘n gelowige gesin gebore word, is reeds aangeneem as God se kind, en die Heilige Gees lei hom van kleins af om die Here te dien. So het Jesus die kindertjies wat die mense na Hom toe gebring het geseën (Markus 10:16). Die seën van die Here is juis dat Hy mét ons is al die dae tot die voleinding van die wêreld (Matteus 28:20). Hy is Immanuel, God by ons (Matteus 1:23). Dit is God wat werk soos Hy wil en wanneer Hy wil, wat ook gesê het dat die belofte vir ons en ons kinders bedoel is (Hand.2:38-39). 

Maar ‘n mens wat nie in die verbond van God gebore is en opgroei nie, roep die Here deur sy evangelie, die goeie boodskap dat Jesus uit liefde vir ons sonde gesterf het. Die evangelie word verkondig deur woorde en dade van die Here se kinders. Die Heilige Gees oortuig so iemand om die woord te aanvaar en te glo en word so aan die Here Jesus verbind. Die werk van die Gees om so iemand te oortuig is sy wedergeboorte as God se kind. 1 Petr.1:23 sê: Julle is weergeborenes nie uit verganklike saad nie, maar uit die onverganklike en blywende woord van die lewende God.  

Wanneer wedergeboorte van ‘n mens plaasvind kan nie bepaal word nie. Joh.3:8 sê: ‘Die wind waai waar hy wil. Jy hoor sy geluid, maar jy weet nie waar hy vandaan kom en waarheen hy gaan nie. So gebeur dit met elkeen wat uit die Gees gebore word’ – onverstaanbaar vir die wêreld. Lukas 1:15 sê van Johannes die Doper dat hy reeds van sy geboorte af met die Heilige Gees vervul is.

Wat die wedergeboorte doen, word in Titus 3:4-7 beskryf: toe die goedheid en mensliewendheid van God ons Verlosser verskyn het, nie deur dade van geregtigheid wat ons gedoen het nie, maar volgens sy (God se) barmhartigheid, het Hy ons gered deur die afwassing (van ons sonde) deurdat ons  weergebore en vernuwe word deur die Heilige Gees. God het die Heilige Gees ryklik op ons uitgestort deur ons Verlosser Jesus Christus, sodat ons geregverdig mag wees (in die regte verhouding met God gestel kan wees as sy kinders) deur sy genade, en ons het erfgename geword van die ewige lewe wat ons verwag.

Die Heilige Gees gebruik ook die woord van God wat verkondig word om ons te laat groei as verloste kinders van God, soos babas wat met melk gevoed word om te groei (1 Petr.2:2; Rom.8:14-17). En die vrug van die werk van die Heilige Gees word gesien in ons liefde, vreugde, vrede, geduld, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing; en die kruisiging van ons sondige selfsugtige natuur met al sy hartstogte en begeertes (Gal.5:22-24).

Skrywer: Prof Francois Malan

Die soewereiniteit van God – Francois Malan

Helene vra:

Die Soewereiniteit van God. Wat beteken dit en waar kom ons dit in die Woord teë.

Antwoord:

Prof Francois Malan antwoord:

Die woord ‘soewereiniteit’ beteken oppermagtige heerskappy, afgelei van ‘soewerein’ die gebieder of regeerder wat met die hoogste gesag beklee is. Die woord kom nie in die Bybel voor nie, maar die saak wel. Op ‘n klomp plekke praat die Bybel van God  die Almagtige.

In Genesis 17:1 openbaar God Hom self aan Abraham as die Almagtige wat met Abraham ‘n verbond sluit en belowe dat Hy hom die vader van baie nasies maak. Paulus verwys na hierdie belofte in Romeine 4:16-17 wat vervul is omdat almal wat in Christus glo deel uitmaak van die baie nasies van die belofte. In Eksodus 6:2 sê die Here aan Moses dat Hy die Almagtige is wat Israel uit hulle slaweskap in Egipte gaan verlos, en doen Hy dit deur 10 plae oor Egipte te stuur. In Job word God 31 x die Almagtige genoem.

In 2 Korintiërs 6:18 sê die Here die Almagtige dat Hy ons God sal wees wat onder ons

woon en wandel, en ons sal sy volk wees (dit is sy genadeverbond met ons). Daarom moet ons die sonde los en nie saam met die ongelowiges gaan nie. Hy sal vir ons ‘n Vader wees en ons sal sy seuns en sy dogters wees. En in Openbaring word God 8 x die Almagtige genoem.

In Matteus 28:18 sê Jesus: Aan My is alle mag gegee in die hemel en op die aarde, en in vers 20 belowe Hy: Kyk Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld.

God het die mag om te skep, sy skepping te onderhou en tot sy eindbestemming te lei. Hy het die mag om beloftes te maak en dit te vervul. Hy het die mag om sy Seun na die wêreld te stuur om mens te word om die sonde van die mense weg te neem, en as sy Seun sterwe as offer vir ons sonde, Hom weer op te wek uit die dood, en so ook vir ons uit die dood op te wek. Hy stuur sy Gees om die werk van sy Seun in die lewens van mense toe te pas deur in hulle te kom woon, en van die ou wêreld ‘n nuwe wêreld te maak. Die almag van God is die mag van sy heerskappy wat Hy in wysheid volgens geregtigheid en heiligheid uitvoer.

Ons kan praat van die mag van God se wil, die mag van sy heil/verlossing, die mag van sy liefde, die mag van sy reg.

God wat liefde is (1 Joh.4:8,16), regeer soewerein as die hoogste gesag oor die hele skepping.

1 Korintiërs 15:28 sê: Wanneer alles dan aan die Seun onderwerp is, sal Hy Homself onderwerp aan die Vader wat alles aan Hom onderwerp het. So sal God alles wees in alles.

Skrywer: Prof Francois Malan