Belydende Christen wil met ‘n Moslem trou – wat nou? – Kobus Kok

‘n Leser vra:

As belydende lidmaat met ‘n Moslem wil trou wat is die implikasies en verskille?

Antwoord

Dr Kobus Kok antwoord:

Van die vroegste tye in die Nuwe Testament het gelowiges met hierdie tipe vrae te doen gehad. Sommige huweliksmaats het Christene geword, in ‘n huis en gesin waar die dominante geloof Judaïsme was. Petrus was een van Jesus se dissipels. Hy het in 1 Petrus 3:1 die volgende raad gegee vir vrouens wat Christene geword het – en wie se mans nie Christene was nie:

1Pe 3:1 Net so moet julle, vroue, aan jul eie mans onderdanig wees, sodat, as sommige aan die woord ongehoorsaam is, hulle ook deur die wandel van die vroue sonder woorde gewin kan word

1Pe 3:2 as hulle jul reine, godvresende wandel aanskou het.

1Pe 3:3 Julle versiering moet nie uiterlik wees nie: haarvlegtery en omhang van goud en aantrek van klere nie,

1Pe 3:4 maar die verborge mens van die hart in die onverganklike versiering van ‘n sagmoedige en stille gees, wat baie kosbaar is voor God.

1Pe 3:5 Want so het vroeër ook die heilige vroue wat op God gehoop het, hulleself versier, en hulle was aan hul eie mans onderdanig,

1Pe 3:6 soos Sara gehoorsaam was aan Abraham en hom heer genoem het; wie se kinders julle geword het as julle goed doen en geen enkele verskrikking vrees nie.

1Pe 3:7 Net so moet julle, manne, verstandig met hulle saamlewe en aan die vroulike geslag, as die swakkere, eer bewys, omdat julle ook mede-erfgename van die genade van die lewe is—sodat julle gebede nie verhinder mag word nie.

In die antieke tyd moes vrouens onderdanig wees aan mans – dan is hulle goeie vroue. Wat Petrus dus sê, is dat jy baie sensitief moet wees om binne die raamwerk van die kultuur waarbinne jy staan, op so ‘n wyse op te tree dat mense in daardie kultuur sal voel dat jy ‘n goeie en deugvolle vrou is. Petrus moedig die vrouens aan om innerlike skoonheid en reinheid te weerspieël en so hulle mans tot God te lei.

Ek weet van ‘n Moslem vrou wat tot bekering gekom het terwyl sy getroud was met ‘n Moslem man. Sy het egter aangehou om die kleredrag te dra wat vir die Moslems as eervol beskou word en die gebruike en gewoontes van die Moslems bly respekteer. Sy het presies gedoen wat Petrus voorstel. Inteendeel, haar man het skielik beleef dat hierdie vrou van hom baie verander het. Inteendeel, sy het ten goede verander vandat sy ‘n Christen geword het! Uiteindelik het die man na baie jare tot bekering gekom omdat die nederige integriteit en voorbeeld van sy vrou hom oortuig het van God se krag in haar lewe. Haar blote leefstyl was die sterkste getuienis. Ons getuienis moet van so ‘n aard wees dat ons woorde gebruik net as ons moet.

Ongeag of dit kultuurverskille, ouderdomsverskille of geloofsverskille is, trou is vir altyd. Mens moet baie mooi gaan dink en bid of die persoon waarmee jy wil trou wel die persoon is wat vir jou bedoel is. Luister fyn na jou hart, na die Here en na jou gesin en vriende. Indien jy lank en mooi daaroor gebid en dink het, dan maak jy jou keuse.

Gaan lees gerus meer oor die Moslem geloof by http://en.wikipedia.org/wiki/Muslim

Die basiese verskil tussen die Christendom en die Islam is:

• Die Bybel is die Woord van God vir die Christene. Vir die Islam is die Qur’an die woord van God deur die profeet Mohammed aan mense en dit is die finale openbaring van God aan die mensdom.
• Die Christendom glo dat God geken word deur sy Woord. Die Islam glo dat God geken word deur die Qur’an.

· Die Christendom glo dat Jesus die Seun van God is. Islam glo Jesus was maar net ‘n profeet en Mohammed was God se laaste profeet.

 

Skrywer: Dr Kobus Kok

Die Ou Apostel Kerk – Pieter Verster

Vraag

‘n Leser het ‘n paar vrae oor Die Ou Apostel Kerk gevra. Prof Pieter Verster antwoord die vrae afsonderlik:

Ek wil graag my vorige vraag uitbrei. Ek het mos gevra indien ‘n persoon van Die Ou Apostel Kerk in ‘n verhouding is, en die priester keur dit nie goed nie om een of ander rede, sou hy dan sy lidmaat aanraai om die verhouding te verbreek?

Antwoord:

 

Prof Pieter Verster antwoord:

Die priester in die Ou Apostel Kerk het groot mag oor lidmate. Die lidmaat van die Ou Apostel kerk sou dan gehoorsaam moet wees aan die beslissing van die priester. Dit is duidelik dat die gesag van die priester nie uit die Woord afgelei word nie. Die gesag van Christus geld in die kerk. Alle ander gesag is afgeleide gesag en moet daaraan ondergeskik wees. Alhoewel die kerk wel tug mag toepas, moet dit altyd in liefde gedoen word en in afhanklikheid van Christus se gesag.

Vraag:

My vraag verder… al het hy dit dalk in die begin goedgekeur, maar sy lidmaat sal op ‘n stadium na hom toe gaan en sê, maar daar is deesdae verskille, rusie, sy of haar vriendin, vriend wil nie altyd meer by van die lidmaat se vriende gaan kuier nie, ens.

En veronderstel sy lidmaat sou dit nooit uit sy of haar eie wil, wou doen nie, het die ander persoon waarlik lief en weet dat daar aan die verskille gewerk kan word, sal die priester dalk aanraai, aandring daarop, dat sy lidmaat dit moet doen? Wat sou sy rede dan dalk daarvoor wees, dat sy lidmaat nie gelukkig sal gaan wees nie, en, en, en…….

En sal die lidmaat dan voel hy of sy moet dit doen omdat die priester nou so gesê het, want anders….., al is die lidmaat hoe lief vir die ander persoon, huil selfs baie, sou die lidmaat dan dalk se, ek wou “jou” nooit seermaak nie, wou jou net die beste gee, later dalk selfs sover gaan om vir die ander persoon te se, ek het jou nie lief nie!

Net om sodoende uit die situasie te kom?

 

Antwoord:

Daar rus groot verantwoordelikheid op elke individuele Christen. Ons kan nie ons verantwoordelikheid oordra op die predikant, priester of apostel of wie ook al nie. Elkeen van ons moet luister na die Woord van God en gehoorsaam aan Christus deur die Heilige Gees die Here dien. Die priester en predikant se taak is om die Woord uit lê en die gemeente te rig op Christus en Hom alleen.

Vraag:

Indien die ander persoon in ‘n ander kerk as Die Ou Apostel Kerk is, sou die priester dit ook as ‘n rede tot die beëindiging van die verhouding aanraai, selfs op aandring.

Kan dit ook wees, waar dit in die begin van die verhouding alles honkie dorrie was, maar dan skielik is daar aanhoudende verskille en rusie, erge rusie van tyd tot tyd?

Wat is die rede dan daarvoor?  Kon iemand v.d. OAK dalk ‘n vloek, of wat ook al uitgespreek het?

Maar as die ander persoon waarlik Die Here Jesus ken, Sy kind is, ‘n wedergeborene is, kan dit ‘n uitwerking he?

Moet so persoon dan dalk gaan vir bevryding?

En ten laaste, mens kan maar net ernstig Bid vir so iemand van die OAK om waarlik ‘n ontmoeting met Die Here Jesus te hê.

Antwoord:

Christus is die Here van die kerk en moet gehoorsaam word. Hy lei ons deur sy Woord en Gees. In diepe afhanklikheid van die Here moet ons soek na die waarheid van God se Woord. Dit moet alles in ons lewe bepaal, ook ons verhoudinge. Mens kan inderdaad bid vir iemand van die OAK om waarlik die volkome bevryding in Jesus te ervaar. Jesus doen wondere, kan red en genees. Ons moet in afhanklikheid na Hom toe gaan, ook in krisisse. Jesus kan alle vloeke en bedreiginge afwend en ons help om dit te oorkom. Maar dan moet ons ons rig op Hom en Hom alleen en nie op mense en menslike oorwegings nie. Die reformasie het die volgende beginsels neergelê: Die Skrif alleen, genade alleen, geloof alleen en in alles Jesus Christus alleen. Daaraan moet ons bly vashou. Verhoudinge moet ook daarop bou en daaruit lewe.

 

Skrywer: Prof Pieter Verster

Nehemia – Gustav Claassen

Jaco vra:  

Ek is op soek na die boek kommentaar oor Nehemia. Kan u my dalk help asb.

Antwoord:

Dr Gustav Claassen antwoord:

Wat die vraag rondom ‘n kommentaar oor die boek Nehemia betref die volgende:

Daar bestaan gewoonlik ‘n hele verskeidenheid van kommentare oor ‘n spesifieke Bybelboek. Kommentare word geskryf met sekere vertrekpunte en ook moontlike potensiële verbruikers in die oog. Om hierdie rede sou sekere kommentare dalk meer akademies van aard wees en ander  weer meer populêr. Sommige lesers sal ‘n kommentaar wil gebruik om die teks in diepte te ondersoek en ander sou dalk meer die behoefte hê om dit bloot te gebruik as ‘n Bybelstudie. ‘n Meer akademiese kommentaar sal ‘n verwysingsraamwerk  by die leser veronderstel rondom bv agtergrond en ‘n taal soos Hebreeus. Dit is altyd belangrik om die behoefte van die verbruiker en sy verwysingsraamwerk te verreken wanneer ‘n keuse tov ‘n spesifieke kommentaar uitgeoefen word. Met dit as agtergrond kan na die volgende kommentare gekyk word en ‘n moontlike keuse gemaak word.

Kommentare wat meer akademies georiënteerd is:

•  Blenkinsopp, J 1989. Ezra-Nehemiah(OTL). SCM: London.
•  Clines, DJ 1992. Ezra, Nehemiah, Ester (NCBC). Eerdmans: Grand Rapids.
•  Kidner, k 1979. Ezra and Nehemiah: An introduction and commentary. Wheaton: Intervarsity Press.
•  Throntveit, MA 1992. Ezra-Nehemiah. Louisville: John Knox Press.

Kommentare wat meer ‘n ligter aanslag het is:

• Achtemeier PJ 1985. Harpers’s Bible Dictionary. San Francisco: Harper&Row Publishers Inc.
• Dunn, JDG & ROGERSON, JW(eds) 2003. Eerdmans Commentary on the Bible. Grand Rapids: Eerdmans.
• Matthews, VH, Chavalas, MW & Walton, JH 2000. The IVP Bible background commentary: Old Testament. Downers Grove, IL: Intervarsity Press.

Vosloo, W & van Rensburg, FJ (reds), Die Bybellennium Eenvolumekommentaar. Vereniging: CUM.

 

Skrywer: Dr Gustav Claassen

God se Verbond met Abraham – Francois Malan

Vraag

Elizabeth wil weet:

Wat is God se verbond met Abraham?

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:
In Genesis 12:1-3 word vertel dat die Here Abram roep en van sy belofte aan Abram. In 13:13-17 word sy beloftes herhaal en uitgebrei. In 15:18-21 word van die sluiting van die verbond vertel. In 17:4-9 word die verbond bevestig, Abram se naam verander na Abraham (as vader van baie nasies), die besnydenis word as teken gegee, en die inhoud van die verbond word beskryf as: Ek sal jou God wees en die God van jou nageslag. Wat van Abraham verwag word, word in 17:1 gesê: Lewe naby My en wees opreg. Nadat hy tot die uiterste getoets was of hy Isak sou offer in gehoorsaamheid aan die Here, en aan die Here gehoorsaam gebly het, herhaal die Here sy beloftes (22:16-18).

Met die uittog van Israel uit Egipte (1230 v.C.) sluit die Here met hulle ‘n verbond by Sinai en gee aan hulle sy gebooie wat op plat klippe geskryf is (Eks 34:28).

Deur die eeue het Abraham (wat ongeveer 1700 v.C. geleef het) se nageslag die verbond met die Here verbreek en ander gode gedien. Daarom word die 10 noordelike stamme van Israel in 722 v.C. na Assirië in ballingskap weggevoer, en die twee suidelike stamme in 586 v.C. na Babilon (Jer.22:8,9). Die Here belowe egter dat Hy ‘n nuwe verbond met sy volk gaan sluit (Jer.31:33) deur sy woord op die harte van mense te skryf en in hulle gedagtes vas te lê. Ek sal hulle God wees en hulle sal my volk wees (vgl. Hebreërs 8:8-13).

Lk 1:70-75 word na die Here se verbond met Abraham verwys en dat dit met die geboorte van Jesus vervul word (vgl. Hand.3:25-26). In Romeine 4 verwys Paulus na Abraham se verhouding met God wat reggestel is deurdat Hy in God geglo het. So word elke mens se verhouding met God reggestel deur in Christus glo, op Hom te vertrou en vir Hom te lewe. In Romeine 8 beskryf hy hoe God sy wet in ons harte skryf, deur die Heilige Gees wat permanent in ons kom woon om ons geloof in Christus te gee en van ons kinders van God te maak wat Hom al beter begin gehoorsaam.

 

Skrywer: Prof Francois Malan