‘n Droom – Jan van der Watt

‘n Leser vra:

Ek het gedroom van satan wat in ‘n vorm van groot “geloofwaardige man” ‘n nuwe “gemeente” stig. Hy het met sy praatjies my man so oorgeneem en dat ek heeltyd baklei teen satan en sy “dissipels” om my kinders geen leed aan te doen nie. Hulle wou my kinders vat en ek het net heeltyd gepleit dat hul klaar my man het en asb. my kinders moet los. Ek het net heeltyd vir my kinders gesê dat dit nie saak maak hoe hul gemartel gaan word, hulle moet net in God glo en nooit oorgee om te sê dat hul satan se kinders sal word nie. Hulle het my kinders gegryp en my seun in ‘n kamer gesit en ek kon net glad nie die deur oopkry nie. Ek het my kind se bloedstollende geskreeu hoor terwyl ek die geluid van kettings hoor hoe hul hom slaan. Ek het in my droom die heeltyd probeer om my kinders te red en uit die plek te kom en is gejag deur die ander mense. Toe ek wakker word was dit asof daar ‘n aaklige teenwoordigheid om my was en het ek net heeltyd gebid en ons huis vrygespeek teen satan. Die droom pla my baie veral omdat daar tans konflik in ons kerk gemeenste is en ek in ‘n stryd sit of ons uit die gemeente moet gaan en waarna soek ek uit die kerk?

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Beste Magdalena, jou droom bly maar net ‘n droom. Lees gerus die gedeeltes oor die duiwel op bybelkennis.co.za. Die Here is sterker as die duiwel en as jy in Hom glo het die duiwel nie houvas op jou nie, tensy jy dit bewustelik toelaat. Hy sal jou probeer uitvang, maar as jy naby die Here bly sal hy dit nie regkry nie. Jy hoef ook nie jou kinders teen die duiwel te beskerm nie. Jesus doen dit. Wat jy kan doen is om gereeld te bid, veral ook vir jou man en kinders.

Skrywer: Prof Jan van der Watt

Is Katolieke Christene? – Jan van der Watt

Jurgens vra:

Is Katolieke Christene? Gaan hulle hemel toe? Hulle bid aan Maria as “tussenganger”. Is dit nie afgodery nie? Moet my asb nie hierdie politiese korrekte antwoord gee nie – maar ek weet reeds dis wat julle gaan doen…. As dit olraait is dat hulle bid tot Maria, hoekom kan ek nie tot my pa bid wat dood is toe ek 10 was nie? Komaan ouens – gee my ‘n reguit eerlike antwoord.

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Aan die laaste sin van Jurgens se brief lyk dit of hy klaar weet wat die regte antwoord is. Die ‘ouens’ (dis nou ons) moet net eerlik wees en antwoord wat hy wil hoor – en as die antwoord is wat hy wil hoor, is dit die eerlikste antwoord wat ons kan gee; die omgekeerde is natuurlik ook waar. Ons probeer so eerlik wees as wat ons maar kan. Bybelkennis.co.za het geen spesifieke agenda behalwe om soveel moontlik inligting beskikbaar te stel nie.

Natuurlik is die Katolieke Christene, om die waarheid te sê, ver meer as die helfte van die mense wat op aarde sê hulle is Christene behoort aan die Rooms-Katolieke kerk. Indien mense in Jesus glo, is jy ‘n Christen, dit leer die Bybel ons. Om via Maria tot die Vader of Seun te bid, diskwalifiseer jou nie as Christen nie. Deur met Maria in gebed te praat, maak haar nie God of die Seun nie.

Dit sou miskien goed wees om net te kyk waarom die Rooms-Katolieke dit doen. In die tyd van die Nuwe Testament en kort daarna was dit die gebruik binne die Mediterreense families dat die kinders vir hulle ma’s vra as hulle iets by hulle pa’s wou hê. Hulle het nie sommer die pa’s reguit gevra nie, meestal uit respek. Die gebruik het daartoe gelei dat die mense uit respek vir God vir die moeder van Jesus begin vra het om hulle versoeke oor te dra. Dit was dus nie om Maria te aanbid nie,  maar om God die Vader te respekteer. Die gebruik kan egter nie op ‘n teks in die Bybel gebaseer word nie, maar het binne die vroeë Christendom ontwikkel. Maria word gevra omdat sy as ma baie naby aan Jesus staan, iets wat Jurgens se pa nie op dieselfde manier is nie. Tog, binne die Roomse kerk word daar tot heiliges ook gebid, omdat daar aanvaar word dat hulle ook in die hemel is. Hulle kan bemiddelend die versoeke aan die Vader of Seun oordra. Dit het egter later wel so ontwikkel dat heiliges gevra word om gelowiges te help. Uit Protestantse hoek word gevoel dat dit nie aanvaarbaar is nie.

Die vraag van Jurgens vestig die aandag tog op ‘n belangrike saak: baie van die gebruike wat ons in die kerk het, kom nie direk uit die Bybel nie, maar het deur die loop van die geskiedenis ontwikkel en so deel van die kerk se tradisie geword. Ons moet dus nie te vinnig wees om sekere dinge wat ons in die kerk doen te verabsoluteer as goddelik nie. Van die dinge kom wel uit die Bybel uit, maar beslis nie alles nie.

Skrywer: Prof Jan van der Watt

Godslasterlike Gedagtes – Jan van der Watt

‘n Leser vra:

Ek kry van tyd tot tyd allerhande godslasterlike gedagtes wat my baie ontstel. Ek kry pastorale berading. Ek is so bang vir verlore gaan. Ek stap noual 4 jaar ‘n pad met God.

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Dit is nie duidelik wat die godslasterlike gedagtes is nie. Byvoorbeeld, soms dink mense aan seks en voel dit is verkeerd, terwyl seks een van die gawes is wat God vir ons gegee het. Natuurlik moet dit binne die grense wat God gestel het, gebruik word, maar om daaraan te dink is normaal. Dit moet net goed bestuur word en nie misbruik word nie. Daar kan haat- of wraakgedagtes ook wees wat met vergifnis ‘behandel’ moet word. ‘n Mens moet nie toelaat dat dit soos ‘n kanker in mens invreet nie. Die beste raad wat  mens kan kry is om die negatiewe gedagtes met gebed en positiewe gedagtes te verplaas. Lees maar Fil 4:6-10.

Wat die ‘verlore gaan’ betref. ‘n Mens gaan nie sommer verlore omdat jy verkeerde gedagtes het nie. Redding beteken dat jy in ‘n verhouding met God staan (soos ‘n kind in ‘n verhouding met sy pa of ma staan). As die kind iets slegs dink, beteken dit nie skielik dat die kind nie meer kind is nie. Wat dit wel beteken is dat die kind werk moet maak van die verkeerde gedagtes  – soos wat Chantelle wel doen. . God wil hê ons moet in ‘n positiewe verhouding met Hom staan en daarom wil Hy graag hê dat ons ons verhouding met Hom gesond moet hou. Dinge soos gebed, sondebelydenis en positiewe denke help daarmee. Ons  moet egter oppas dat ons nie ons gewetens te veel belaai met dinge wat ons pla sodat ons later nie meer plek vir positiewe gedagtes het nie. Dit is nie die moeite werd nie.

Skrywer: Prof Jan van der Watt

Die Doop van Kinders – Jan van der Watt

Kotie vra:

Ek wil graag uitklaring kry van die volgende asseblief:

1. Deur te doop word ons deel van God se genadeverbond. Wat as ‘n persoon/kind/babatjie doodgaan voor hy/sy gedoop word, gaan die persoon dan outomaties hel toe?

2. As gelowige ouers hulle kinders laat doop, word dit dan outomaties aanvaar dat indien die kind/ers op ‘n baie jong ouderdom sterf, gaan die kind/ers outomaties hemel toe omrede die ouers gelowig is?

3. As ongelowige ouers hulle kinders laat doop, en die kind/ers gaan op ‘n vroeë ouderdom dood, gaan die kind/ers dan hel toe omdat die ouers nie gelowig is nie?

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Daar is heelwat inligting oor die doop op bybelkennis.co.za. Wat hier gesê word is bloot aanvullend. Al drie die vrae het basies te doen met die funksie van die doop – moet iemand gedoop word om gered te word. Die Roomse en Ortodokse kerke verleen baie gewig aan die doop en sê dat die doop ook reddende krag besit. Die Protestantse kerke ontken egter dat die doop reddende krag besit. Die doop is bloot die teken van ‘n situasie wat reeds daar is – byvoorbeeld dat iemand aan God behoort. Dit doop veroorsaak nie dat ons kinders van God word nie, maar is ‘n teken daarvan, nes die trouring nie die huwelik veroorsaak nie, maar ‘n teken daarvan is.

In die lig hiervan inligting oor die drie vrae:

Wat die eerste vraag betref – nee, die baba gaan nie outomaties hel toe omdat hy of sy nie gedoop is nie. (Die Roomse kerk doen wel hul bes om sulke babas te doop – hulle het selfs ‘n gebruik om die baba in die baarmoeder te doop as hulle dink dat daar gevaar is dat die baba by geboorte mag sterf. Dit hang natuurlik daarmee saam dat hulle glo die doop het reddende krag).

Wat vraag 2 betref: volgens 1 Kor 7 lyk dit tog of die baba deur die geloof van die ouer geheilig word. Met ander woord, as jy deel is van God se familie (kind van God is) en jou baba word gebore, sien God die baba as deel van sy familie. Hy vat nie die baba en gooi die baba in die bos buite die familiehuis sodat die baba daar moet groot word nie. Nee, die baba moet binne die gesin van God grootgemaak word. As die persoon later, as hy of sy groter is, besluit om nie in die huis te bly nie en soos die verlore seun (Luk 15) wegloop is dit ‘n ander saak. Uit hierdie redenasie sou mens kon aflei dat die baba nie verlore gaan nie.

Wat die derde vraag betref: Die doop is vir gelowige ouers, nie ongelowige ouers nie. Dit gaan oor ‘n ooreenkoms wat tussen die ouers en God gemaak word en as die ouers nie dink God bestaan nie (nie in Hom glo nie) hoe kan hulle in ‘n verhouding met Hom staan. Konsekwent geredeneer lyk dit dus of die doop deur ongelowige ouers nie geldig is nie, maar mens moet onthou, die genade van God is baie groter as wat ons ooit kan dink.

Skrywer: Prof Jan van der Watt