Die nommer 666 – Jan van der Watt

Christiaan vra:

The Number of the Beast is a concept from the Book of Revelation of the New Testament of the Christian Bible, relating somehow to the figure of “The Beast”. The number is 666 in most manuscripts of the New Testament, and in modern translations and critical editions of the Greek text. Although Irenaeus (second century) reported several scribal errors of the number, there is still doubt by some theologians about the original reading, as some recently discovered third century early manuscripts of Revelation read 616. This topic is a source of contention for many church groups and theologians.[1] Most scholars contend that the number 666 is a code for the Roman Emperor Nero.[2][3][4][5][6][7]

Is daar n moontlikheid dat die nommer van die “Beast” dalk 616 kan wees en nie 666 soos die Bybel ons leer  nie? En hoe kan ons seker wees wat dit is ?

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Ons het geen oorspronklike tekste van die Nuwe Testament nie. Al die tekste wat ons het is kopieë van die tekste. Daar was nie drukperse in die eerste eeu nie – dit het eers 1500 jaar later gekom met die gevolg dat die tekste deur kopieerders vermeerder is. Hulle kopieë is goed gekontroleer deur ander, maar daar het soms foute deurgeglip. Daar is ‘n afdeling in die Nuwe-Testamentiese wetenskap wat alleen maar probeer om die foute agter te kom deur tekste te vergelyk, nuwe opgrawings te maak, ens. Dit staan bekend as tekskritiek en hulle het groot spanne wat aan die tekste werk in Munster (Duitsland) en New York. In die geval van 666 en 616 is daar oorgeskryfde tekste wat 616 sê en oorgeskryfde tekste wat 666 sê. Die verskil tussen een en ses (as dit soos syfers geskryf word) is maar een Griekse lettertjie wat anders geskryf is. As een en ses uitgeskryf word, is die verskil groter. As egter na die tekste gekyk word waar 666 staan is dit oorweldigend. Daar bestaan eintlik min twyfel dat die oorspronklike manuskrip 666 gelees het – daar is meer as sewe baie goeie (betroubare = met min foute) manuskripte wat 666 lees en maar een wat 616 lees. Irenaeus (laaste deel van die tweede eeu) noem dat die lesing 616 toe al bekend was, maar dat alle goeie en ou manuskripte wat hy ken 666 lees.

Waarom sou die 666 dan na 616 verander het as dit nie ‘n fout van die oorskrywer was nie? ‘n Sterk teorie is dat dit doelbewus van 666 na 616 verander is. In Grieks het hulle nie syfers soos ons gehad nie (bv 1, 2, 3). Wat hulle wel gehad het, was dat hulle die letters as syfers gebruik het, bv a=1 b=2 ens. As jy dus se jy het 3 skape het jy dit so geskryf: ‘Ek het ab skape”. Die leser het dan die ab bymekaar getel en geweet dit is drie. So kon jy name ook omskakel in syfers: Sê a=1 en n=50 en jy se: Ek het 51 lief”, sal die mense uitwerk dat dit a+n is en dan weet jy het An lief. Daar is sulke liefdesbriewe in van die ou stede wat opgegrawe is (Pompei). Keiser Nero se naam in Grieks was “Neron Keiser” en in Latyn “Nero Keiser” (as dit met Hebreeuse letters geskryf is). Die “n” het die 50 verskil van 666 na 616 gemaak. Daarom dink mense dat toe Latyn (die taal van die Romeine) belangriker as Grieks raak of toe die dokumente aan mense wat net Latyn kon praat gegee is, die getal so verander is.

Outeur: Prof Jan van der Watt

Hoekom is Jesus nie herken nie? – Opvolg – Jan van der Watt

Erika vra:

Ek het die vraag gevra hoekom Jesus nie herken is na Sy opstanding nie en verskil van die antwoord wat u gee. In u antwoord beweer u dat Johannes 20 daarop dui dat Jesus herkenbaar was, maar dis dan juis Johannes 20 wat vertel van Maria Magdalena wat Jesus vir ʼn tuinwerker aangesien het! Sy smeek Jesus om haar te wys wat van haar Meester se liggaam geword het. In dieselfde gedeelte moes Jesus éérs sy hande en sy aan sy dissipels wys voordat hulle buite hulself van blydskap was om Hom te sien. ʼn Week later toe almal weer bymekaar was, moes Jesus vir Thomas OORTUIG dat dit Hy was deur te sê: Bring jou vinger en kom sit dit in My wonde! Thomas het hom dus nie herken nie. Jesus het skielik tussen hulle gestaan (Lukas 24:36). Hulle het hulle boeglam geskrik, want hulle het gedink dis ‘n spook (Lukas 24:37). Jesus sê toe vir hulle: Hoekom is julle so bang, staan nader (Lukas 24:38). Kyk die merke op My hande en voete, dis Ek Jesus, kom vat aan My (Lukas 24:39). Nadat hulle gevat en gevoel het, het party van blydskap rondgespring terwyl ander Hom met oopmond aangestaar het (Lukas 24:40). Verder beweer u , sonder verwysing, dat Jesus nie meer Sy gewone liggaam gehad het nie, maar dat Hy met ʼn verheerlikte liggaam opgestaan het. Is dit nie hoekom Hy nie herken is nie? Die vraag is dan: Wat is ʼn verheerlikte liggaam? Die Emmaus-gangers het ʼn gewone menslike liggaam gesien, Maria Magdalena het die liggaam van ʼn tuinier gesien, en Sy dissipels het ʼn spook gesien. Het Jesus ná Sy opstanding ʼn totaal nuwe voorkoms gehad? Verwysing: Van der Watt, Joubert & Smit (2008) Geloof in Aksie Bybel.

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Met Maria Magdalena se rol by die graf in Johannes 20 moet op die volgende gelet word: Kyk waarmee is sy die hele tyd besig: sy soek die liggaam van die Here wat weggeneem is – sy noem dit ‘n paar keer. Die skrywer wil dus aandui dat Maria se hele verwysingsraamwerk die dooie liggaam van Jesus is. Sy verwag dus nie die lewende Here nie en daarom word dit in 20:14 gesê dat sy nie geweet het dit is hy nie. As Jesus haar op haar naam noem (wat die tuinopsigter natuurlik nie geken het nie), herken sy Hom. Jesus ken die name van sy skape (Hoofstuk 10:1-10) en dan besef sy wie dit is. Die rede vir die onsekerheid is om die buitengewone van Jesus se opstanding te beklemtoon. Die dissipels het dit nie verwag nie en daarom die onsekerheid en onkunde as dit regtig gebeur. Dit is dus nie Jesus wat nie herkenbaar is nie, maar die dissipels en Maria wat Hom nie verwag en dus nie dadelik besef dat dit Hy is nie. Die klem lê glad nie op die feit dat hulle Jesus nie kan herken nie, maar op die feit dat hulle nie verwag dat dit Hy sal wees nie. Daarom geld die merke aan sy hande en sy sy as tekens dat dit regtig Hy is en niemand anders nie.

Wat sy liggaam betref – lees maar 1 Korintiërs 15 waar Paulus beskryf dat ons liggame met die opstanding anders sal wees, maar tog dieselfde. Die feit dat Jesus se liggaam nog lyk soos ‘n gewone liggaam bots nie met die gedagte dat die liggaam in aard ook ander kwaliteite het nie. Dit is dus soos ‘n menslike liggaam maar ook anders, want Hy kan eet, maar Hy kan ook deur deure loop – en dit met dieselfde liggaam.

Outeur: Prof Jan van der Watt

Herodes – Jan van der Watt

Christiaan vra:

Matteus 2:13: Nadat hulle vertrek het, het daar ‘n engel van die Here in ‘n droom aan Josef verskyn en gesê: “Staan op, neem die Kindjie en sy moeder en vlug na Egipte toe en bly daar totdat ek jou sê om terug te kom, want Herodes is van plan om die Kindjie te soek en Hom dood te maak.”

Matteus 2:19: Na die dood van Herodes verskyn daar ‘n engel van die Here in ‘n droom aan Josef in Egipte.

Matteus 4:12: Toe Jesus hoor dat Herodes vir Johannes in die tronk laat opsluit het, het Hy na Galilea toe gegaan.

Wat ek wil weet, is hoe kan Herodes vir Johannes in die tronk laat opsluit het as hy in Matteus 2:19 dood is en Jesus hoor in Matteus 4:12 dat Johannes in die tronk laat opsluit is deur Herodes ?

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Die antwoord is eenvoudig. Dit was twee verskillende Herodesse. Familiename het meer as vandag ‘n rol gespeel. Herodes die Grote het regeer toe Jesus klein was. Hy is waarskynlik in so 4 vC dood. (Jesus is tussen 6-4 vC gebore – die biskop wat ons huidige kalender uitgewerk het, het ‘n fout gemaak. Jesus is dus nie in die jaar 0 gebore nie). Na sy dood is sy koninkryk in vier verdeel en een van sy seuns Herodes Antipas het ‘n gedeelte gekry. Hy is waarskynlik die persoon waarna verwys word in die geval van Johannes die Doper. Lees ook Markus 6:17-29.

Outeur: Prof Jan van der Watt

Selfmoord – Jan van der Watt

Een van ons lesers vra:

My seun het amper 2 jaar gelede selfmoord gepleeg deur hom te vergas. Uit sy skoolboeke kon ons aflei dat hy ‘n worstelstryd gevoer het met die verkeerde goed in sy lewe en om sy lewe totaal te verander na die lewe van ‘n Christen. Hy het byvoorbeeld smeekgebede geskryf waarin hy God gevra het om hom te help om die dwelms en ander gemors in sy lewe uit te wis. Hy is ver ewig weg, maar is hy vergewe vir sy slegte lewe en die selfmoord? Kan mens dit sien as dat hy gesterf het op sy bestemde tyd? Psalm 139 sê tog duidelik dat ons hele lewe deur God bepaal is, opgeskryf is in die Lewensboek. Sou hy dalk op die presiese selfde tyd gesterf het as hy nie selfmoord gepleeg het nie? Geen mens kan tog God se plan met jou verander nie, al pleeg jy selfmoord

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Die vraag oor wat gebeur as mens selfmoord pleeg is vir die agtergeblewenes altyd emosioneel en onseker. Dit hoef nie so onseker te wees nie. In die Middeleeue het die Roomse kerk nie mense wat selfmoord gepleeg het in dieselfde begraafplase as ander mense begrawe nie. Dit was verkeerd… die fout was dat hulle Christenskap aan goeie dade verbind het, terwyl Jesus dit aan ‘n verhouding met Hom bind. Jy is nie ‘n Christen omdat jy goeie werke doen nie, maar omdat jy aan Jesus behoort (Johannes 3:16). Die goeie werke is maar ‘n dankbare resultaat van die wonder om ‘n kind van God deur Jesus te wees. Kom ons benader nou hierdie vraag oor wat met ‘n persoon wat selfmoord gepleeg het, gebeur in bogenoemde lig:

‘n Verhouding is nie iets wat mens soos ‘n lig aan en af skakel nie. Dit is iets standhoudend. Byvoorbeeld, as jou kind ‘n fout maak, hou hy nie op om jou kind te wees nie. Net so hou ‘n Christen nie elke keer op om Christen te wees as jy of sy ‘n fout maak nie. Jy hoef nie weer oor te begin met jou verhouding nie. Geen sonde is ook so groot dat dit jou uit die hand van God sal ruk nie (Johannes 10:28-30). Daarom is een sonde ook nie groter as ‘n ander nie – as jy iets verkeerd doen, mag dit die verhouding versteur, maar dit verbreek nie die verhouding nie. Selfs al stap jy heeltemal weg van God af soos die Verlore Seun, bly God se arms steeds vir jou oop om die verhouding te kom herstel. (As jy natuurlik heeltemal jou rug op God draai, dan sal jy in die ver land sterf). Met ‘n persoon wat selfmoord gepleeg het, is die vraag dus: het hy of sy in ‘n verhouding met Jesus gestaan voor die selfmoord? Indien wel, is die selfmoord nie sterk genoeg om daardie verhouding te verbreek nie. Indien hy of sy God nie geken het nie, en daar dus geen verhouding bestaan het nie, is die saak anders.

Nou is daar mense wat op grond van 1 Johannes 1:8-10 beweer dat jou sonde eers bely moet word voor die vergewe word – ‘n selfmoordenaar kan dit natuurlik nie doen nie. Wat egter hier op gelet  moet word, is dat die sondebelydenis hier in die normale gang van die lewe beskryf word – die gelowige word aangemoedig om sy verhouding met die Here so sterk as moontlik te hou. As daar iets verkeerd loop, moet dit onmiddellik reggestel word. Sondebelydenis is dus soos medisyne wat ons verhouding met God goed hou. Sondebelydenis veronderstel egter juis dat ons nog ‘n verhouding met God het, al het ons gesondig, want op daardie basis vra ons om vergifnis. In 1 Johannes 2:1-2 word daar juis gesê dat Jesus ons voorspraak is – omdat ons in ‘n verhouding met Hom staan, hanteer Hy ons sonde voor God.

Dus: dit is wat voor die selfmoord was wat tel – die daad self kan dit nie tot niet maak nie.

Outeur: Prof Jan van der Watt