Sin is not so sweet in the committing as it is heavy and bitter in the reckoning. —Richard Sibbes.

Jesus Christus werk in my

Jonathan Edwards gebruik 1 Johannes 4 om aan te toon dat alle ware werke van Christus sekere eienskappe in gemeen het:

• ’n Hoë agting vir Christus.
• Die omverwerping van Satan se koninkryk in ons harte.
• Toewyding aan God se woord – die Skrif.
• Die teenwoordigheid van die Heilige Gees wat ons van die waarheid en die werklikheid van die ewige lewe en die erns van ons sondes oortuig.
• Liefde vir God en mens.

Maar wat beteken dit nou vir ons lewe vandag? Mense wat so ‘n ervaring gehad het, identifiseer ‘n paar dinge wat gebeur het.

(a)   Hulle word bewus van hulle ongeloof. Die rede is gewoonlik God se woord wat met oortuiging verkondig word. Hierin speel die krag van die Heilige Gees ‘n groot rol.

(b)   ‘n Kragtige begeerte om van alle sonde los te kom. Daar is ‘n begeerte dat sonde toenemend geopenbaar sal word, sodat dit bely, vergewe en skoongemaak kan word.

(c)   Die liefde van God oortref alle dinge. Jou hart kan net nie genoeg van Hom kry nie; jy wil meer en meer van Hom weet.

(d)   ‘n Nuwe liefde vir God se woord – om dit te lees, te hoor en toe te pas. Jy wil graag God se wil ontdek, want jy wil dit toepas.

(e)   ‘n Liefde vir ander – deernis vir ander.

Dit is wat met ons gebeur as Jesus Christus in ons lewens werk.

 “God bids us do what we cannot, that we may know what we ought to seek from him.” – Augustinus

Herlewing

Jonathan Edwards het geglo dat God se koninkryk vooruit gaan deur seisoene van herlewing. Daar word dikwels na sy werk en dié van George Whitefield verwys as die Great Awakening. Ons lees dat mense na Johannes die Doper gestroom het om gedoop te word. Jesus self het voor groot skares gepreek. In Johannes 6:10 (die vermeerdering van die brood) lees ons: Die mans alleen was omtrent vyf duisend.

 Daar was egter een herlewing wat so besonders was dat Johannes dit vir ons in groot besonderhede vertel. Dit gebeur by Sigar in Samaria en dit begin by een vrou. Hier leer ons ‘n paar lesse van herlewing.

• Herlewing vind plaas as Jesus Christus ‘n plek besoek – op sy tyd en op sy verkose manier. Geen kennisgewings word opgeplak om ‘n hervormingsweek aan te kondig nie. Hy moes deur Samaria gaan (4:4).
• Christus het nie die magtiges of invloedrykes nodig om ‘n gemeenskap te bereik nie. Hierdie naamlose vrou wat Hy by die put ontmoet, is die instrument wat Hy verkies. Dit was sy brug na die hele gemeenskap by Sigar. Haar getuienis was kort, maar die impak was geweldig. It is not much speaking, but much faith that is needed (Robert Murray McCheyne).

Jesus neem sy dissipels agter die skerms om die geheim vir hulle duidelik te maak. Ek het julle gestuur om ‘n oes in te samel waaraan julle nie gearbei het nie. Ander het gearbei, en julle pluk die vrug van hulle arbeid (4:38). Voor die oes kom die ploeg; voor die een wat oes, kom die een wat saai – ander het gearbei. Jesus het diep in die lewe van hierdie vrou geploeg. Een lewe waarin die saad van die evangelie gesaai is en wat ‘n oes voortbring was sy instrument. Dit was nie maklik nie – aan die begin het sy Jesus teengestaan. Die einde was merkwaardig. Blootgestel, oortuig, verneder, gereed om hernu te word, draai sy na Jesus toe. Sy doen afstand van haar ou manier van leef en word met Jesus Christus gevul.

Harde grond word geploeg, elke verskoning word stilgemaak. Dan word die genade van Jesus Christus die grootste gawe in die wêreld. Dan word die Woord van God belangrik en ons praat instinktief van Hom. Dit is die begin van herlewing.

Elkeen van ons moet hieroor nadink. Ons is almal baie entoesiasties oor die oes, maar is ons bereid om te ploeg of nog erger: Is ek gewillig om geploeg te word?

The more we know of God, the more unreservedly we will trust him; the greater our progress in theology, the simpler and more child-like will be our faith.” –J. Gresham Machen

Psalm 119:40

Ek wil u bevele nakom. Hou my in die lewe, want U is getrou (NAV)

Gewis, ek het ‘n begeerte tot u bevele; maak my lewendig deur u geregtigheid (OAV)

Daar is net een begeerte in my hart: om te doen wat U sê. Beskerm my, want U doen wat U belowe (Die Boodskap)

Die King James Version begin hierdie vers met behold.

Dit is nie ‘n woord wat vandag nog algemeen gebruik word nie. Ons sou eerder sê: kyk. Die psalmis probeer hier God se aandag trek. Sê ons ooit vir God: “Kyk. Ek het ‘n begeerte tot u bevele?” Sê ons ooit: “Kyk, God, ons verlang na U en u woord?”

In 119:20 het ons gelees: Ek kwyn weg van verlange na u bepalings. Jy verlang nie na God se bevele of bepalings as jy nie werklik ernstig is nie – as jy nie werklik ‘n verterende passie daarvoor het nie. In 119:37 het ons gelees: Laat my leef op die weg wat U aanwys. Hier vra die psalmis basies dieselfde ding. Vir die psalmis is God alles in sy lewe – God se woord en God se wette.

Hierdie is die laaste vers in die He gedeelte van Psalm 119.

But is often far otherwise in point of fact; for, whatever the many are seen to do, forthwith  obtains the force of custom. But human affairs have scarcely ever been so happily constituted as that the better course pleased the greater number – Calvyn

Trots

In sy kommentaar op Lukas skryf J. C. Ryle onder andere oor trots en nederigheid.

Wil jy weet wat die wortel van nederigheid is? Een woord beskryf dit. Die wortel van nederigheid is ware kennis.

Die mens wat waarlik homself en sy eie hart ken, wat God in sy oneindige majesteit en heiligheid ken, wat Christus en die prys wat Hy betaal het, ken, sal nooit trots kan wees nie. Hy sal, soos Jakob, glo dat hy nie God se genade waardig is nie; hy sal soos Paulus uitroep dat hy die grootste sondaar van almal is. In nederigheid moet die een die ander hoër ag as homself (Filippense 2:3).

Onkunde – onkunde van self, van God en van Christus – is die werklike oorsaak van trots. Ons moet daagliks bid om van hierdie selfonkunde verlos te word. Die wyse mens ken homself en kry daar niks waarop hy kan trots wees nie.