Vissers
Vissers
In Lukas 5:1 – 11 lees ons van die roeping van die eerste dissipels – Jesus roep hulle terwyl hulle visvang. Hy voeg by: Van nou af sal jy mense vang. Daar is baie ooreenkomste tussen visvang en mense vang. Beide vereis werk, taktiek, strategie, geduld, volharding, ens. Maar daar is nog ‘n kenmerk wat nie genoeg aandag kry nie: optimisme.
Het jy al ‘n pessimistiese visserman gesien? Hulle glo almal dat hulle vandag die ou grote gaan vang. Natuurlik is sommige vissermanne pessimisties op ander gebiede in hulle lewe, maar as hy sy visstok optel, word hy ‘n optimis. Dit is hoekom hulle vroeg soggens – al reën dit – opstaan.
As ons aan evangelisasie dink, is optimisme ‘n belangrike bestanddeel. Hoekom sal jy ander mense van die evangelie vertel as jy nie ‘n optimis is nie – vandag mag net die dag wees. Maar hoekom kan Christene optimisties wees as hulle iemand van die evangelie vertel? God se soewereiniteit. So lees ons van Lidia: Die Here het haar vir Paulus se woorde ontvanklik gemaak (Handelinge 16:14). As God nie tussenbeide tree om mense te red nie, sou evangelisasie ‘n mors van tyd gewees het.
Voor Jesus sy groot opdrag aan sy dissipels gee, sê Hy eers: Aan My is alle mag gegee in die hemel en op die aarde (Matteus 28:18). Daarom kan die dissipels uitgaan na die nasies en die mense sy dissipels maak.
Is jy ‘n optimistiese visser van mense?
Bonhoeffer (29)
Here, wat vergewe en verander, dankie dat onder die kruis van Christus ons almal op die selfde vlak staan – onder u liefde en u genade. Amen.
Die opstanding: ‘n Brug tussen twee wêrelde Hy was ‘n ateïs. Eendag lees hy Plato se Republic. In die boek vra Plato dat ons ons moet verbeel dat ons ‘n groep manne is wat in ‘n grot vasgevang is. Al wat ons ken, is ‘n wêreld van flikkerende skaduwees as gevolg van die vuur. Ons ken net ‘n wêreld van skaduwees. Dit bring sekere vrae in hom na vore: Sê nou maar net hierdie wêreld is net deel van die storie? Sê nou maar net hierdie is maar net ‘n skaduwêreld? Sê nou maar net daar is nog iets – iets wonderliker – as hierdie wêreld? Dit lei tot sy bekering – hy het so ‘n duidelike en oorweldigende beeld gesien dat dit ‘n reaksie van sy kant geëis het. Hy sien vir die eerste keer godsdiens as ‘n Godgegewe lens waardeur jy dinge kan sien – ‘n lig wat die skaduwêreld verlig. As voormalige ateïs was die opstanding vir hom ‘n probleem. Het dit werklik gebeur? As dit nie gebeur het nie, kan ons tog nie die Nuwe Testament vertrou nie. Hoe pas die opstanding in die Christelike geloof? Hy besef dat die opstanding ‘n groter doel het as net om die identiteit van God te verduidelik. Hy besef dat die opstanding hom gehelp het om swaarkry en pyn en onsekerhede te hanteer. Dit beklemtoon die Nuwe Testament se fundamentele boodskap van hoop. Al loop ons deur die doodsvallei weet ons dat God by ons is. Ons besef dat Christus se opstanding die vaste fondament vir ons hoop is. Diegene wat in Hom glo, weet dat hulle eendag saam met Hom sal opstaan. Die opstanding verander nie net die manier waarop ons dink nie, maar ook die manier waarop ons leef. Die opstanding is ‘n brug tussen twee wêrelde – die alledaagse lewe en die helder lewe van Christelike hoop. Hierdie hoop is dat ons een dag die Nuwe Jerusalem sal belewe. Ons aanbidding op aarde is maar ‘n voorsmakie van ons aanbidding eendag in die hemel. To go to heaven fully to enjoy God, is infinitely better than the most pleasant accommodations here. Fathers and mothers, husbands, wives, children, or the company of earthly friends, are but shadows. But the enjoyment of God is the substance. These are but scattered beams, but God is the sun. These are but streams, but God is the fountain. These are but drops, but God is the ocean.
Goedkoop genade Dietrich Bonhoeffer het na goedkoop genade verwys in sy boek The Cost of Discipleship. Elizabeth Eaton verwys na aanspraak maak op genade (entitlement grace). Goedkoop genade is ‘n groot vyand van die kerk en gelowiges. Goedkoop genade beteken genade wat jy sommer op die mark kan koop. Dit word voorgehou as komende uit die kerk se tesourie. Uit hierdie tesourie versprei die kerk dan seëninge – sonder om vrae te vra of om grense te stel. Die redenasie is soos volg: die rekening is vooraf betaal en daarom kan almal dit kry – verniet. Ons leef in ‘n kultuur waar mense voel dat dit hulle reg is om op sekere dinge aanspraak te maak. Het ons in die kerk nie genade so hanteer nie? Genade is tog nie iets waarop jy aanspraak kan maak nie – dit is ‘n geskenk wat net ontvang kan word. Maar as daar iets soos goedkoop genade is, moet daar seker iets soos duur genade ook wees. Dietrich Bonhoeffer beskryf duur genade so: So dikwels glo ons dat God ons genade skuld – ons kan daarop aanspraak maak. Kan ons werklik aanspraak maak op vergifnis sonder opregte berou en belydenis? Glo ons werklik dat ons vrygekoop moet word sonder heiligmaking? Leef ons soos mense wat geregtig is op al die voordele van genade sonder dat God ons kan gebruik om genade vir ander aan te bied?Bonhoeffer (29)
Die opstanding: ‘n Brug tussen twee wêrelde
Goedkoop genade