Liefde: Wat is dit? (4)

The two greatest failures of leaders are indecisiveness in times of urgent need for action and dead certainty that they are right in times of complexity – Michael Fullan

Liefde: Wat is dit? (4)

Hierdie klink na ‘n dom vraag – ons weet tog almal wat liefde is. Op 15 September 2007 lewer Dallas Willard ‘n referaat by die American Association of Christian Counselors se konferensie. Sy onderwerp was: Getting Love Right. Dallas Willard was Professor aan die University of Southern California’s School of Philosophy. Hy was ‘n leraar in die Southern Baptist Church. Sy bekendste werke is In Search of Guidance en the Divine Conspiracy. Met sy sterk filosofiese en sielkundige agtergrond het hy ‘n baie interessante aanslag op die  onderwerp.  Kom ons kyk na ‘n paar gedagtes uit hierdie referaat.

Kom ons kyk nou weer na van Paulus se stellings waarna ons vantevore gekyk het:

 

  • 1 Timoteus 1:5: Die doel van hierdie opdrag is om liefde te wek wat uit ‘n rein hart, ‘n goeie gewete en ‘n opregte geloof kom. Liefde kom uit ‘n rein hart en nie uit fantasieë van sedeloosheid of kwaadwilligheid nie. Liefde kom uit ‘n goeie gewete nie ‘n gewete belas met skuldgevoelens as gevolg van die onvermoë om te doen wat goed en reg is nie. Liefde kom uit ‘n opregte geloof – absolute vertroue in God en dat Hy vir ons sal sorg. Niks sal ons van sy liefde kan skei nie. Ons kry dus nie agape liefde deur ‘n direkte poging van ons kant af nie. Wat ons moet doen is om die omstandighede waaruit liefde ontstaan in plek te plaas.
  • Romeine 13:10: Die liefde doen die naaste geen kwaad aan nie. Daarom is die liefde die volle uitvoering van die wet. Die wet is gerig op optrede wat goed en reg is. Liefde is ook gerig op wat reg of en goed is. Ons optrede word nie gefnuik deur konflik in onsself nie; ons wil die goeie doen, maar al wat ek doen is die slegte (Romeine 7:21).Galasiërs 5:14: Die hele wet word in hierdie een gebod saamgevat: “Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” Paulus sê dat om in ooreenstemming met die wet te leef nie ‘n doelwit is nie, maar ‘n neweproduk van die liefde is.
  • 1 Korintiërs 12:31 – 14:1: Veral hierdie gedeelte is van belang: die liefde is geduldig, die liefde is vriendelik; dit is nie afgunstig nie, is nie grootpraterig nie, is nie verwaand nie. Dit handel nie onwelvoeglik nie, soek nie sy eie belang nie, is nie liggeraak nie, hou nie boek van die kwaad nie. Dit verbly hom nie oor onreg nie, maar verheug hom oor die waarheid. Dit bedek alles, glo alles, hoop alles, verdra alles. Die liefde vergaan nooit nie. Hierdie kenmerke is die gevolg van ons ingesteldheid op liefde, want dit is gerig op wat goed en reg voor God is en nie die bevrediging van begeertes en emosies nie. Let wel: Paulus sê nie ons moet geduldig, vriendelik, ens wees nie. Hy sê liefde is geduldig, vriendelik, ens. Wat hy sê is dat ons liefde moet najaag en al hierdie ander dinge sal vir hulleself sorg.

Liefde val in die domein van keuse. Keuse oorweeg alternatiewe en weeg op wat die beste is; dit vind wat goed en reg is. Liefde soek wat die beste is – vir onsself en almal wat betrokke is. Daarom weerhou dit die mens daarvan om sy vyand te haat – iets wat hy waarskynlik graag sou wou doen. Dit beteken nie dat jy sommer aan jou vyande toegee nie – dit mag dalk die slegste ding wees wat jy vir hulle kan doen.

Liefde is ‘n wilstoestand ingebed in al die fundamentele dimensies van die menslike persoonlikheid. Dit is nie iets wat jy kies om te doen nie – dit is iets wat jy kies om te wees. Die wil is die uitvoerende sentrum van jou self – die hart of die menslike gees. Dit rig alle dimensies van jouself, nie deur direkte en eksplisiete toesig nie, maar indirek met God. Hierdie fundamentele dimensies is die wil, die denke (met sy gevoelens, begeertes en emosies), die liggaam, sosiale interaksies en die siel.