My roeping: Sekulêr teenoor geestelik

The ability to simplify means to eliminate the unnecessary so that the necessary may speak. -Hans Hofmann, skilder (1880-1966)

My roeping: Sekulêr teenoor geestelik

Ek kan nie my roeping van my werk onderskei tensy daar Iemand is wat my roep nie. Sonder my roeping het my werk geen sin nie. Anders is ek soos die werkolis wat sin vir die lewe uit sy werk probeer kry – tevergeefs.

Vandag word roeping dikwels as ‘n sinoniem vir werk gesien. Die doelpale het geskuif – roeping word nie meer deur God gedryf nie, maar deur ons pligte en rolle in die samelewing. Werk word nou vir ons heilig. The man who builds a factory build a temple. The man who works there worships there (President Coolidge van die VSA). Henry Ford gaan selfs verder: Work is the salvation of the human race, morally, physically, socially.  Roeping word ook gebruik vir werkers wat te min betaal word vir wat hulle doen – soos verpleegsters en sendelinge. Duur genade word nou goedkoop genade – sonder dissipelskap.

Hoe kom ons nou uit hierdie dilemma?

• Oppas vir woordspeletjies wat voorgee dat roeping sonder Iemand wat roep aanvaarbaar is. Geen Roeper beteken geen roeping beteken dit is werk en nie ‘n roeping nie.
• Ons moet primêre roeping tot sy ereplek herstel. My toewyding aan Jesus Christus is die hart van my roeping.
• Roeping is nie om iets te doen of om iets te wees nie … ons word na Iemand geroep.

The greatest competitor of devotion to Jesus is service to Him … The one aim of the call of God is the satisfaction of God, not the call to do something for Him (Oswald Chambers).