‘n Bietjie waarheid

In this age, telling the truth is tough business and not for the fainthearted. —Albert Mohler

 

‘n Bietjie waarheid

Ravi Zacharias vra ‘n interessante vraag: Is daar nog kontakpunte tussen die kerk en die gedensentifiseerde kultuur waarin ons woon? Paulus is op pad na Rome. Hy staan voor Feliks om homself te verdedig (Handelinge 24). Tertullus  is die aanklaer. Hy is klaar met sy toespraak. Paulus moet nou sy saak stel. Hy verseker vir Feliks dat hy geen wette oortree het of mense tot oproer  aangehits het nie. Hy glo dat die ware rede vir die teenstand teen hom is dat hy ‘n volgeling van Jesus Christus wat opgestaan het, is. Feliks, wat die besonderhede in verband met die leer van Christus taamlik goed geken het, onderbreek die verhoor. Wanneer Lisias, die kommandant, kom, sal ek julle saak afhandel.

 

Feliks en sy vrou Drusilla, ‘n Jodin,  laat na ‘n paar dae vir Paulus kom om meer van hom te hoor oor die geloof in Christus Jesus. Paulus praat met hom oor ‘n lewe van gehoorsaamheid aan God,, oor selfbeheersing en oor die komende oordeel.  Feliks word bang en eindig die gesprek net daar. Intussen het hy gehoop dat Paulus hom omkoopgeld sou aanbied.

Ons moet nadink oor die verskillende maniere waarop God mense as sy instrumente vorm. Hoe kan God iemand so eenvoudig gebruik om groot dinge te laat gebeur? Paulus het waarskynlik dieselfde vraag gevra. Paulus se agtergrond plaas sy vormingsproses in perspektief. Hierdie proses het begin lank voor hy voor Feliks moes verskyn. By sy bekering sê God vir Ananias om na Paulus toe te gaan, want Ek het hom gekies as my werktuig om my Naam uit te dra onder die heidennasies en hulle konings en ook onder Israel. Ek self sal vir hom wys hoeveel hy vir my Naam moet ly (Handelinge 9:15 – 16). Tog uit hom vloei ‘n derde van die Nuwe Testament. Wat het God in hom gedoen? Hoe verstaan ons die metodes wat hy gebruik het en kan ons daar iets kry vir vandag?

Ons moenie dink dat dit makliker was in Paulus se tyd as vandag nie. Hy het ook voor groot uitdagings gestaan – veral in Korinte. En nou kom hy voor Feliks te staan. Die eerste ding waaroor hy praat is ‘n lewe van gehoorsaamheid. Paulus praat met iemand wat allermins ‘n lewe van gehoorsaamheid geleef het oor ‘n lewe van gehoorsaamheid.

Wat ons kultuur nodig het is nie argumente vir Christus nie maar ‘n lewe wat vir Hom geleef word – met passie. Mense moenie net hoor nie, maar ook sien. Onthou ons leef in ‘n konteks – die postmodernisme – wat met sy oë hoor.