Every increased possession loads us with new weariness. -John Ruskin

Apologetiek: Plaas dinge in konteks (2)

 [Apologetiek = Grieks Apologia = verdediging van die Christendom]

Alister McGrath het ‘n belangrike boek – Mere Apologetics – geskryf waarin hy op ‘n praktiese manier sê hoe gelowiges die Christelike geloof kan verdedig. Ek gaan ‘n hele paar blogs hieraan spandeer, want ek voel dit is ‘n belangrike taak vir gelowiges in ons sekulêre wêreld

Filippus kry toe vir Natanael en sê vir hom: “Ons het Hom gekry van wie Moses in die wet geskrywe het en van wie die profete ook geskrywe het. Dit is Jesus van Nasaret, die seun van Josef.” Maar Natanael sê vir hom: ”Kan daar uit Nasaret iets goeds kom?” “Kom kyk,” het Filippus hom geantwoord (Johannes 1:45 – 46).

Nadat hy Jesus ontmoet het, is Filippus oortuig dat Hy dié een is wat hulle verwag het. Hy probeer nou vir Natanael oortuig dat dit die geval is. Natanael is skepties en opper ‘n beswaar:  Kan so iemand uit Nasaret kom? In plaas van redelike argumente nooi Filippus vir Natanael uit om self te kom kyk. Filippus kon argumente gebruik het om Natanael te probeer oortuig; hy kon die faktore wat vir Petrus, Andreas en homself oortuig het om Jesus te volg op die tafel geplaas het. Filippus het egter geleer dat ontmoeting beter as argumente is. Hoekom sal hy nou met Natanael argumenteer as daar ‘n direkte en meer toepaslike alternatief is? Daarom sê Filippus: Kom kyk. Nadat Natanael vir Jesus ontmoet en gehoor het, maak hy sy eie gevolgtrekking: “Rabbi, U is die seun van God, U is die koning van Israel (1:49).

Die belangrike dinge is om mense op Jesus te rig. Ons kan verduidelik wat so oortuigend van Jesus is, maar die oortuiging kom, nie van ons getuienis nie, maar van ‘n eie ontmoeting met die opgestane Christus. Ons mag mense oortuig dat ‘n idee korrek is, maar gaan dit hulle lewe verander? Filippus besef dat Natanael nie deur ‘n argument oortuig sal word nie, maar wel deur ‘n persoonlike ontmoeting met Jesus. Hy argumenteer nie vir Jesus nie … hy wys na Jesus.

Maar die verhaal gaan verder. ‘n Paar dae later is daar ‘n bruilof in Kana. Jesus en sy dissipels is ook daar. Jesus doen ‘n wonderteken – Hy verander water in wyn. Die impak is belangrik: Hy het daardeur sy heerlikheid laat blyk, en sy dissipels het tot geloof in Hom gekom (Johannes 2:11). Geloof is hier die gevolg van die openbaring van die heerlikheid van Christus. Geloof is die reaksie tot die besef van Christus se volle majesteit en heerlikheid. Die treffendste voorbeeld hiervan is Tomas toe hy besef dat Christus waarlik opgestaan het: My Here en my God! (Johannes 20:28).

Volgende keer kyk ons vir oulaas na apologetiek en konteks.

True greatness, true leadership, is found in giving yourself in service to others, not in coaxing or inducing others to serve you. —Oswald Sanders

Apologetiek: Plaas dinge in konteks (1)

 [Apologetiek = Grieks Apologia = verdediging van die Christendom]

Alister McGrath het ‘n belangrike boek – Mere Apologetics – geskryf waarin hy op ‘n praktiese manier sê hoe gelowiges die Christelike geloof kan verdedig. Ek gaan ‘n hele paar blogs hieraan spandeer, want ek voel dit is ‘n belangrike taak vir gelowiges in ons sekulêre wêreld

Eendag toe Jesus langs die See van Galilea loop, het Hy vir Simon en Simon se broer Andreas gesien waar hulle besig was om werpnette in die see uit te gooi. Hulle was vissers van beroep. Hy het toe vir hulle gesê: “Kom hier! Kom saam met My,en Ek sal julle vissers van mense maak.” Onmiddellik het hulle die nette gelos en Hom gevolg (Markus 1:16 – 18).

Ongelooflike verhaal.

Ons sien dat Jesus vissers geroep het. Die Jode het veral twee groepe mense uitgesonder wat nie die wet van Moses kon onderhou nie:

1. Timmermans, want hulle was ook begrafnisondernemers en het voortdurend lyke gehanteer. Dit maak hulle onrein.
2. Vissermanne – hulle hanteer vangste van rein en onrein vis.

Beide kon dus nie die streng wette oor rituele reinheid hanteer nie. Tog roep Jesus vissermanne – mense op die rant van die Joodse godsdienstige lewe. Dit is ‘n kragtige herinnering dat die evangelie na almal uitreik – selfs diegene wat die gemeenskap as magteloos en waardeloos beskou. Die belangrikste vraag wat ons moet vra, is: Hoekom het Petrus en Andreas alles net so gelos en Jesus gevolg? Kom Jesus met oortuigende argumente vir die bestaan van God? Vertel Hy vir hulle dat Hy die vervulling van die profesieë van die Ou  Testament is? Nee. Tog is Simon en Andreas se reaksie onmiddellik. Markus laat ons met die indruk van ‘n gebiedende figuur wat deur sy blote teenwoordigheid aanvaarding vereis.

Hierdie verhaal herinner ons daaraan dat argumente net deel van ons strategie kan wees. Ons taak is om mense na Christus te lei sodat hulle die lewende God kan ontdek. Apologetiek kan niemand bekeer nie, maar dit kan vir mense die regte rigting aandui – dit verwyder hindernisse uit die pad van ‘n ontmoeting met God; dit open ‘n venster waardeur God gesien kan word; dit stel mense in staat om te besef die evangelie is betekenisvol. Dit gaan oor rigting wys, verduidelik, deure oopmaak en hindernisse verwyder.

Volgende keer gaan ons verder met die konteks en kyk onder andere na Natanael.

. —Thomas Adams