“To have a right to do a thing is not at all the same as to be right in doing it.” –  G. K. Chesterton

Bonhoeffer (24)

Ek wil enkele gedeeltes uit 40-Day Journey with Dietrich Bonhoeffer (Augsburg Books) hanteer.

Mense wat nie alleen kan wees nie, moet oppas vir gemeenskappe. Hulle doen skade aan hulleself en aan die gemeenskap. Jy het alleen voor God gestaan toe Hy jou geroep het; jy staan alleen as jy sy stem moet gehoorsaam; alleen moet jy jou kruis opneem en bid; alleen sal jy rekenskap aan God moet gee. Jy kan dit nie vermy nie – God het jou uitgesoek.

Maar die omgekeerde is ook waar. Jy word geroep om deel van die geloofsgemeenskap te wees. Jy dra jou kruis en jy bid in hierdie geloofsgemeenskap. Jy is nie alleen as jy die dag doodgaan nie. Op die oordeelsdag is jy een lid van die groot geloofsgemeenskap.

Bonhoeffer gee weer twee Bybelgedeeltes om ons te help:

• Ons het baie lede in een liggaam, en die lede het nie almal dieselfde funksie nie. Net so is ons, al is ons baie, in Christus een liggaam en almal afsonderlik lede van mekaar (Romeine 12:4 – 5).
• Met my hele hart  wil ek die Here loof in die samekoms van die opregtes, in die gemeente. Die werke van die Here is groot, almal wat daarin vreugde vind dink daaroor na (Psalm 11:1 – 2)

Mense is vandag bang om alleen te wees. Baie gemeentes is ‘n versameling van individue en nie ‘n geloofsgemeenskap nie. Hoekom? Ons moet bid dat diegene wat alleen is die ware geloofsgemeenskap sal ontdek.

Here, as ek te alleen is, help my om deel van die geloofsgemeenskap te word. As ek te afhanklik van die gemeenskap is, help my om tyd opsy te sit sodat ek alleen kan wees. Amen.

“The Bible tells us to love our neighbors, and also to love our enemies; probably because they are generally the same people.” – G. K. Chesterton

Bonhoeffer (23)

Ek wil enkele gedeeltes uit 40-Day Journey with Dietrich Bonhoeffer (Augsburg Books) hanteer.

Christene is mense wat nie langer hulle verlossing in hulleself soek nie, maar slegs in Jesus Christus. Hulle weet dat God se Woord hulle skuldig verklaar – al voel hulle nie skuldig nie. Hulle weet ook dat God se Woord in Jesus Christus hulle vry verklaar en regverdig al voel hulle niks van hulle geregtigheid nie.

 Hulle honger en dors daagliks na geregtigheid en daarom verlang hulle na die verlossende Woord – weer en weer. In hulleself is hulle dood; hulp moet van buite kom. Dit het gekom en kom daagliks weer en nuut in die Woord van Jesus Christus. Hierdie Woord bring verlossing, vryspraak, onskuld en seën. Maar God het sy Woord in die monde van mense geplaas sodat hulle vir ander kan vertel. As mense diep geraak is deur die Woord vertel hulle vir ander daarvan. God het bepaal dat ons sy lewende Woord sal soek en vind – in die getuienis van ander Christene; uit die mond van ander mense. Daarom het Christene ander Christene wat hulle vertel van God se Woord nodig. Hulle het hulle veral nodig as hulle onseker of ontmoedig is.

Bonhoeffer gee weer twee Bybelgedeeltes om ons te help:

• Dink aan die voorgangers wat die woord van God aan julle verkondig het. Let op hulle lewenswandel tot die einde toe, en volg die voorbeeld van geloof wat hulle gestel het (Hebreërs 13:7).
• Ek wil getuig van U magtige dade, sodat die mense oor u wonderdade sal praat. Ek wil van u grootheid vertel. Sonder ophou moet hulle u goedheid verkondig en oor u reddingsdade jubel (Psalm 145:5 – 7).

O Heilige Gees, stuur die mense wat ek nodig het om die Woord van God aan my te bring en stuur die mense aan wie ek die Woord moet oordra. Amen.

“There are those who hate Christianity and call their hatred an all-embracing love for all religions.”  – G. K. Chesterton

Bonhoeffer (21)  

Ek wil enkele gedeeltes uit 40-Day Journey with Dietrich Bonhoeffer (Augsburg Books) hanteer.

Daar is waarskynlik geen Christen aan wie God nie die bemoedigende ondervinding van ‘n opregte Christelike gemeenskap ten minste een maal tydens sy lewe gegee het nie. In hierdie wêreld is sulke ondervindings egter net iets addisioneel.

Ons kan nie op sulke ondervindings aanspraak maak nie; ons leef nie saam met ander gelowiges om sulke ondervindings te ervaar nie. Dit is nie die ondervinding van Christelike gemeenskap nie, maar vaste geloof binne die geloofsgemeenskap wat ons bymekaar hou. Ons hou in geloof vas aan God se grootste gawe: God het vir ons almal ingetree en wil steeds vir almal van ons intree. Dit maak ons bly en gelukkig. Ons word deur geloof en nie deur ondervindings aan mekaar verbind.

Bonhoeffer gee weer twee verse om ons te help:

• Ten slotte: Wees almal eensgesind, medelydend, liefdevol, goedhartig en nederig. Moenie kwaad met kwaad vergeld of belediging met belediging nie. Inteendeel, antwoord met ‘n seënwens, want daartoe is julle geroep, sodat julle die seën van God kan verkry
• Hoe goed, hoe mooi is dit as broers eensgesind saam woon! Dit is soos reukolie wat van die kop af in die baard inloop, die baard van Aäron, af tot by die soom van sy klere

Dink ons ooit aan ons geloofsgemeenskap? As daar konflik of spanning in die gemeenskap is, moet ons bid dat die eenheid wat Christus gegee het, bewaar sal word, en dat die konflik opgelos sal word. As daar eenheid in jou geloofsgemeenskap is, moet jy God dank daarvoor.

Here, ek het die geloofsgemeenskap nodig. Help my om daar vir ander te wees net soos ander daar vir my moet wees. Amen.

Bonhoeffer (20)  

Ek wil enkele gedeeltes uit 40-Day Journey with Dietrich Bonhoeffer (Augsburg Books) hanteer.

Die mate waartoe God die gawe van sigbare gemeenskap gee, varieer. Christene wat verspreid van mekaar lewe, word vertroos deur ‘n kort besoek van ‘n ander Christen, ‘n gesamentlike gebed en ‘n ander Christen se seën. Hulle word inderdaad versterk deur briewe van ander Christene. Paulus het die groete in sy briewe altyd met sy eie hand geskryf – ‘n teken van hierdie geloofsgemeenskap. Ander het die gawe van eredienste elke Sondag; ander het die voorreg om ‘n Christelike lewe te lei in die gemeenskap van hulle families.

Bonhoeffer gee weer twee verse om ons te help:

• Oor broederliefde hoef ons nie aan julle te skrywe nie, want julle is self deur God geleer om mekaar lief te hê. En dit doen julle dan ook teenoor al die broers in Masedonië (1 Tessalonisense 4:9  – 10)
• Dien die Here met blydskap! Kom voor Hom met gejubel! Erken dat die Here God is: Hy het ons gemaak en ons is Syne, ons is sy volk, sy eie kudde (Psalm 100:2 – 3).

Die geloofsgemeenskap is vir alle gelowiges ‘n seën. Dit is die plek waar jy veilig voel, waar jy jou geloof kan uitspreek, wat jou lei en indien nodig reghelp.

Here, stel my in staat om ‘n krag in my geloofsgemeenskap te wees. Maak my getrou in my geestelike verhoudings. Amen.