“Miss no single opportunity of making some small sacrifice, here by a smiling look, there by a kindly word; always doing the smallest right and doing it all for love.” Therese de Lisieux
Dissipelskap: Die plaaslike gemeente
Daar word baie geskryf oor dissipelskap. So byvoorbeeld het twee boeke onlangs verskyn: Follow Me van David Platt en Multiply van Francis Chan. Ook op heelwat blogs word daar geskryf oor hierdie onderwerp. Ek het besluit om ‘n reeks oor dissipelskap te skryf waarin ek gebruik maak van hierdie boeke en verskeie blogs. Die sentrale tema van al hierdie geskryf, is dat ons dissipels is en dat ons dissipels moet maak.
God se opdrag is dat ons dissipels van al die nasies moet maak. Dit kan ons nie op ons eie doen nie – dit word ook nie van ons verwag om dit op ons eie te doen nie. Ons is deel van die geloofsgemeenskap.
Die kerk moet nie na binne fokus nie. Ons woon in ‘n omgewing wat ons bedreig, maar die kerk is ‘n vuurtoring en nie ‘n bomskuiling nie. Ons kruip nie weg vir probleme nie – ons lei ander daardeur.
Liefde is egter die basis van wat dit beteken om Jesus Christus te volg. En die hoop beskaam nie, want God het sy liefde in ons harte uitgestort deur die Heilige Gees wat Hy aan ons gegee het (Romeine 5:5). Ons het lief omdat God ons eerste liefgehad het (1 Johannes 4:19). Interaksie tussen gelowiges behoort deur liefde gekenmerk te word. Dit is hoe die wêreld ons sal herken: Soos Ek julle liefhet, moet julle mekaar ook liefhê. As julle mekaar liefhet, sal almal weet dat julle dissipels van My is (Johannes14:34 – 35).
Die laaste aand voor sy kruisiging bid Jesus vir sy dissipels. Let net op hoeveel klem Hy op eenheid plaas (Johannes 17:20 – 23). Die eenheid van die kerk sal die wêreld oortuig dat ons waarlik volgelinge van Jesus Christus is.
Hiermee het ons aan die einde van hierdie kort reeks oor dissipelskap gekom.
“All of us are born for a reason, but all of us don’t discover why. Success in life has nothing to do with what you gain in life or accomplish for yourself. It’s what you do for others.” ~ Danny Thomas
Dissipelskap: Dra mekaar se laste
Daar word baie geskryf oor dissipelskap. So byvoorbeeld het twee boeke onlangs verskyn: Follow Me van David Platt en Multiply van Francis Chan. Ook op heelwat blogs word daar geskryf oor hierdie onderwerp. Ek het besluit om ‘n reeks oor dissipelskap te skryf waarin ek gebruik maak van hierdie boeke en verskeie blogs. Die sentrale tema van al hierdie geskryf, is dat ons dissipels is en dat ons dissipels moet maak.
Leraars rus lidmate toe. Hulle doen nie al die werk in die gemeente nie. Maar as ons ander moet dien, vra ons dadelik: Wie? En Hoe?
Bediening klink intimiderend. Ken jy mense wat ‘n stryd met sonde het of wat swaar laste dra? Help hulle. Ons hou nie daarvan om by ander mense se probleme betrokke te raak nie. Maar God roep ons om ander te bemoedig, te help, uit te daag. Jy kan nie wag totdat jy eers al jou eie probleme opgelos het voor jy ander help nie.
In die moderne wêreld soek ons vinnige en maklike antwoorde vir probleme. Ons gaan selde na die hart van ‘n probleem. Is ons bereid om in ander mense se laste te belê? So dikwels sê ons net vinnig: “Ek dink aan jou. Ek bid vir jou.” Dit help hulle nie in die moeilike tyd wat vir hulle voorlê nie. Ons sien dikwels nie die werklike probleem raak nie. Die probleem lê in die hart van die persoon.
Hoe verander ons ‘n persoon se hart? Dit is onmoontlik. Net God kan dit as deel van sy verlossingsplan doen. Die evangelie gaan nie net oor hoe om gered te word nie. Ek sal julle ‘n nuwe hart en ‘n nuwe gees gee. Ek sal die kliphart uit julle liggaam uithaal en vir julle ‘n hart van vlees gee. Ek sal my Gees in julle gee en Ek sal maak dat julle volgens my voorskrifte leef en my bepalings gehoorsaam en nakom (Esegiël 36:26 – 27).
Dit is die Gees wat iemand lewend maak, die mens self kan dit nie doen nie (Johannes 6:63). Hoe doen God dit? Deur sy woord: Die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ‘n regte lewenswyse te kweek, sodat die man wat in diens van God staan, volkome voorberei en toegerus sal wees vir elke goeie werk (1 Timoteus 3:16 – 17). Hy doen dit ook deur gebed. Bely julle sondes eerlik teenoor mekaar en bid vir mekaar sodat julle gesond kan word. Die gebed van ‘n gelowige het ‘n kragtige uitwerking (Jakobus 5:16 – 17). Ons kan dit so opsom: As julle julle lewe deur die sondige natuur laat beheers, gaan julle die dood tegemoet, maar as julle deur die Gees ‘n einde maak aan julle sondige praktyke, sal julle lewe (Romeine 8:13).
Om mekaar se laste te dra is moeilik, maar dit is nie opsioneel nie. Daarvoor is die kerk daar. God se bedoeling is egter dat die kerk een liggaam moet wees en nie ‘n klomp individue nie. Hy bemagtig ons om die waarheid en transformasie in mense se lewens te bring – nie deur vir hulle traktaatjies te gee en goeie wense toe te wens nie. As ons God se roeping in kerk wil uitleef, moet ons ons verantwoordelikheid vir mekaar baie ernstig opneem. Volgende keer gaan ons na die rol van die plaaslike gemeente kyk.
To laugh often and much; to win the respect of intelligent people and the affection of children; to earn the appreciation of honest critics and endure the betrayal of false friends; to appreciate beauty; to find the best in others; to leave the world a bit better, whether by a healthy child, a garden patch or a redeemed social condition; to know even one life has breathed easier because you have lived. This is to have succeeded. ~ Ralph Waldo Emerson
Dissipelskap: Die rol van die kerk
Daar word baie geskryf oor dissipelskap. So byvoorbeeld het twee boeke onlangs verskyn: Follow Me van David Platt en Multiply van Francis Chan. Ook op heelwat blogs word daar geskryf oor hierdie onderwerp. Ek het besluit om ‘n reeks oor dissipelskap te skryf waarin ek gebruik maak van hierdie boeke en verskeie blogs. Die sentrale tema van al hierdie geskryf, is dat ons dissipels is en dat ons dissipels moet maak.
Die Westerse kultuur lê klem op die individu. Ons helde is sterk manne wat selfversorgend is – hulle loop alleen. Dieselfde gebeur ook in die kerk. Elke individu moet Jesus Christus se opdrag om Hom te volg, gehoorsaam, maar ons kan Hom nie as individue volg nie.
Ons kan nie dissipels los van Jesus Christus se kerk maak nie. Kyk net na al die mekaar stellings in die Nuwe Testament. Ons kan nie sê dat ons Jesus Christus volg as ons sy kerk verwaarloos nie. Hy het sy roeping aan sy kerk toevertrou.
Ons kan nie God se kerk verkleineer nie. Die kerk is nie ‘n sosiale klub of ‘n gebou of ‘n opsie nie. Die kerk is God se strategie om die wêreld te bereik – geen Plan B nie. Ons is so geneig om aan geboue en programme te dink as ons van die kerk praat. Wat vir God belangrik is, is ons interaksie met mense wat Hy op ons pad geplaas het.
In die Bybel word 114 keer na die kerk verwys – in meer as 90 gevalle verwys dit na die plaaslike gemeente en nie na die globale kerk nie. Hoekom leef ons dan so graag los van die kerk?
- Ons is op soek na die volmaakte kerk. Ons loop van die een na die ander kerk en is elke keer teleurgesteld. Daar is nie ‘n volmaakte kerk bestaande uit volmaakte lidmate nie.
- Ons het in die kerk seergekry.
‘n Dissipel wat dissipels maak wy sy lewe saam met ander medegelowiges aan ‘n gemeente. Dit is waar ons saam met ander gelowiges kan groei en mekaar liefhê – waar ons ons liefde vir God en ons naaste kan uitleef. Maar ook waar ons mekaar se laste kan dra. Daaroor meer volgende keer.