Dissipelskap: Leer ander deur jou voorbeeld

The purpose of life is not to win. The purpose of life is to grow and to share. When you come to look back on all that you have done in life, you will get more satisfaction from the pleasure you have brought into other people’s lives than you will from the times that you outdid and defeated them.” ~ Harold Kushner

Dissipelskap: Leer ander deur jou voorbeeld

Daar word baie geskryf oor dissipelskap. So byvoorbeeld het twee boeke onlangs verskyn: Follow Me van David Platt en Multiply van Francis Chan. Ook op heelwat blogs word daar geskryf oor hierdie onderwerp. Ek het besluit om ‘n reeks oor dissipelskap te skryf waarin ek gebruik maak van hierdie boeke en verskeie blogs. Die sentrale tema van al hierdie geskryf, is dat ons dissipels is en dat ons dissipels moet maak.

Die slegste ding wat jy kan doen, is om waarhede wat jy self nie uitleef nie aan ander te leer. Dit is vandag ‘n baie algemene kritiek teen die kerk en gelowiges.

Beteken dit nou dat ons eers volmaak moet wees voordat ons kan begin om dissipels te maak? Nee, want dit is ‘n lewenslange proses: Ek is veral ook daarvan oortuig dat God, wat die goeie werk in julle begin het, dit end-uit sal voer en dit sal voleindig op die dag wanneer Christus Jesus kom (Filippense 1:6). Dit beteken wel dat ek toelaat dat God se waarheid my lewe verander. As ons dissipels maak, sien ons hoe mense deur die krag van God se woord verander word. Maar as ons dit in ander wil sien gebeur, moet ek self ook hierdie verandering ondervind.

Volgende keer gaan ons na die rol van die kerk in die maak van dissipels kyk.




Dissipelskap: Die hart van ‘n dissipelmaker

Heaven will pay for any loss we may suffer to gain it; but nothing can pay for the loss of heaven. –Richard Baxter

Dissipelskap: Die hart van ‘n dissipelmaker

Daar word baie geskryf oor dissipelskap. So byvoorbeeld het twee boeke onlangs verskyn: Follow Me van David Platt en Multiply van Francis Chan. Ook op heelwat blogs word daar geskryf oor hierdie onderwerp. Ek het besluit om ‘n reeks oor dissipelskap te skryf waarin ek gebruik maak van hierdie boeke en verskeie blogs. Die sentrale tema van al hierdie geskryf, is dat ons dissipels is en dat ons dissipels moet maak.

Hoekom wil ons nou juis dissipels maak? Doen ons dit vir die verkeerde motiewe kan ons meer skade as goed doen. God sê herhaaldelik dat Hy meer vir die mens se hart omgee as vir uitwendige dinge.

As Hy oor uitwendige dinge bekommerd was, sou die Fariseërs geloofshelde gewees het. Maar luister wat sê Jesus vir die Fariseërs: Hierdie volk eer my met hulle mond, maar hulle hart is ver van My af. Dit help niks dat hulle My probeer dien deur leerstellings van mense as gebooie van God voor te hou nie (Matteus 15:8 – 9). Wat is dan vir God belangrik? Die Here kyk nie na dieselfde dinge as die mens nie. Die mens kyk na die uiterlike, maar die Here na die innerlike (1 Samuel 16:7). God wil hê dat ons sekere dinge moet doen, maar die rede waarom ons dit doen is belangrik.

God wil hê dat ons met blydskap moet dien – om Hom te dien, moet nie ‘n verpligting wees nie. God wil hê dat ons die voorreg en vreugde om ander te dien, moet ondervind. Elkeen moet gee soos hy hom in sy hart voorgeneem het, nie met teensin of uit dwang nie, want God het die blymoedige gewer lief (2 Korintiërs 9:7)

Ons moet altyd onthou dat ons ander mense van die Bybel en hoe hulle  ‘n goddelike lewe kan uitleef, moet leer. Hierin is die rol van die leermeester baie belangrik. As ons ander leer as gevolg van die prestige wat daarmee gepaard gaan, moet ons weer dink. In 1 Korintiërs 13 maak Paulus dit baie duidelik dat kennis sonder liefde nutteloos is. As ons ander dien, moet liefde altyd op die voorgrond staan. Is jy bekommerd oor wat mense van jou dink of soek jy geleenthede om lief te hê en te dien? Liefdelose mense sien ander as ‘n manier om hulle eie doel te bereik.

Om dissipels te maak, beteken nie om mense bymekaar te maak om na jou te luister nie. Die doel is om getrou te wees aan God se oproep om ander mense lief te hê. As ek hulle genoeg liefhet, sal ek hulle help, maar ook hulle behoefte aan liefde raaksien. Ons moet hulle by die Verlosser bring en Hy sal hulle van die mag van sonde en die dood vrymaak.

Vraag: Hoeveel gee jy om vir die mense om jou? Wees eerlik – ook oor jou motiewe. Volgende keer gaan ons na die belang van ons voorbeeld kyk.




Dissipelskap: Neem die eerste stap

Life is not measured by length but by depth. Birthdays tell us how long we have been on the road, not how far we have travelled. –Vance Havner

Dissipelskap: Neem die eerste stap

Daar word baie geskryf oor dissipelskap. So byvoorbeeld het twee boeke onlangs verskyn: Follow Me van David Platt en Multiply van Francis Chan. Ook op heelwat blogs word daar geskryf oor hierdie onderwerp. Ek het besluit om ‘n reeks oor dissipelskap te skryf waarin ek gebruik maak van hierdie boeke en verskeie blogs. Die sentrale tema van al hierdie geskryf, is dat ons dissipels is en dat ons dissipels moet maak.

Dissipelmakers kyk anders na mense. Hulle sien dat elke mens na die beeld van God gemaak is. Nou kom Jesus Christus met die bevel dat almal Hom moet volg. God plaas mense in ons lewens sodat ons alles in ons vermoë sal doen om hulle te beïnvloed.

Hy roep my om Hom te volg. Dit beteken outomaties ek moet ander leer om Hom ook te volg.

Vraag: Wie het Jesus Christus in my lewe geplaas wat ek moet leer om Hom te volg?  God het my geplaas daar waar ek is; die mense om my is nie toevallig daar nie. Jesus Christus se opdrag verwys na  al die nasies. Dit is dus mense binne en buite die kerk; dit is mense soos ons en mense wat van ons verskil. Maar waar moet ek begin? Begin deur ‘n verhouding met hierdie mense te bou.

Onthou dat jou medegelowiges jou vennote in hierdie taak is. God plaas ons juis binne ‘n geloofsgemeenskap sodat ons deur ons medegelowiges bemoedig en uitgedaag kan word. Leer saam met jou medegelowiges; leer by volwasse gelowiges. Dit help baie as jy mense het om mee te praat – mense wat jou uitdaag. Die mens is nie ontwerp om in isolasie te werk nie.

Volgende keer gaan ons na die hart van ‘n dissipelmaker kyk




Dissipelskap: Toegerus vir die taak

The most erroneous stories are those we think we know best — and therefore never scrutinize or question. -Stephen Jay Gould, paleontoloog, bioloog, skrywer (1941-2002)

Dissipelskap: Toegerus vir die taak

Daar word baie geskryf oor dissipelskap. So byvoorbeeld het twee boeke onlangs verskyn: Follow Me van David Platt en Multiply van Francis Chan. Ook op heelwat blogs word daar geskryf oor hierdie onderwerp. Ek het besluit om ‘n reeks oor dissipelskap te skryf waarin ek gebruik maak van hierdie boeke en verskeie blogs. Die sentrale tema van al hierdie geskryf, is dat ons dissipels is en dat ons dissipels moet maak.

As dit alle gelowiges se taak is om dissipels te maak, hoe moet ons hulle toerus? Die vroeë kerk was nie ‘n organisasie gelei deur ‘n CEO nie. Die kerk is ‘n liggaam wat net doeltreffend kan funksioneer as elke lid sy deel doen.

In Efesiërs 4:11 – 16 word dit pragtig beskryf. Jesus Christus gee aan sy liggaam – die kerk – sekere gawes – apostels, profete, evangeliste, en herders en leraars. Hoekom gee Hy hierdie gawes? Om die werk te doen? Nee, Om die gelowiges toe te rus vir hulle diens en vir die opbou van die liggaam van Christus. Wat is die eindresultaat van hierdie benadering? Dan sal ons, sy kerk, soos ‘n volgroeide mens wees, so volmaak en volwasse soos Christus … ons sal in liefde by die waarheid bly en so in alle opsigte groei na Christus toe. Hoekom is dit belangrik dat alle gelowiges betrokke moet wees? Die verskillende liggaamsdele pas by mekaar en vorm saam ‘n eenheid. Elkeen van hulle vervul sy funksie, en so bou die liggaam homself op in liefde.

Dit is baie duidelik dat die kerk die gemeenskap van gelowiges is waarin elke gelowige aktief betrokke is by bediening. Die implikasies is geweldig – ek moet aktief betrokke wees in die kerk anders funksioneer die kerk suboptimaal. Maar ons het so baie verskonings om nie betrokke te raak nie – te besig; ek weet nie genoeg nie; ek wil eers my eie lewe in orde kry … Die probleem is dat daar geen uitsluitingsklousules in Jesus se opdrag is nie. Lees net Lukas 9:57 – 62 en hoor al die wonderlike verskonings waarmee mense na vore kom. Daar is so dikwels ‘n verskoning waarom ons Jesus Christus nie op hierdie oomblik kan gehoorsaam nie. Luister na Jesus se reaksie: Iemand wat die hand aan die ploeg slaan en aanhou omkyk na wat agter is, is nie geskik vir die koninkryk van God nie – harde woorde.

Jesus Christus het ons gemaak net soos ons is; Hy het ons van alles voorsien wat ons vir ons taak nodig het. Ons kan nie mense se harte verander nie – net God kan dit doen. Ons moet net gehoorsaam wees en mense wat nie glo nie, leer – al moet ons self nog baie leer.

Die belangrike ding is om net eers aan die gang te kom. Hoe neem ek daardie eerste stap? Volgende keer kyk ons daarna.