Leef uit jou Doop: 5.4 Is die Abrahamverbond die ou verbond? – Adrio König

5.4 Is die Abrahamverbond die ou verbond?

Dit word taamlik algemeen aanvaar onder gelowiges wat die kinderdoop verwerp dat die verbond met Abraham die ou verbond is wat deur die nuwe verbond vervang is (4.4). Maar ons het gesien dit is ’n misverstand.

Dink maar net aan die geweldige geloofsbetekenis wat veral Paulus aan Abraham gee. Ons het onder 2.4 die volgende opsomming uit Galasiërs 3 en Romeine 6 gemaak:

♦ Abraham het in God geglo, en daarom het God hom vrygespreek (3:6).

♦ Die goeie nuus (Grieks: “evangelie”) is al aan Abraham verkondig (3:8).

♦ Dié wat glo, is kinders van Abraham (3:7).

♦ Dié wat glo, word saam met die gelowige Abraham geseën (3:9).

♦ Deur Christus se kruis het ook heidene deel gekry aan die seën wat God aan Abraham toegesê het (3:14).

♦ Christus is die eintlike nakomeling van Abraham (3:16).

♦ God het sy genade aan Abraham deur ’n belofte toegesê (3:18).

♦ As ons aan Christus behoort, is ook ons nakomelinge van Abraham (3:29).

Ons het hier bygevoeg wat Paulus in Romeine 4 oor Abraham skryf:

♦ Hy is die vader van alle gelowiges (4:17),

♦ en ons moet glo soos Abraham geglo het (4:17).

Ons kan hieruit tog nie ’n ander gevolgtrekking maak nie as dat die doop gelowiges in die Abrahamverbond opneem. Dit mag vreemd klink vir dié wat die kinderdoop verwerp, maar wat staan daar anders in Galasiërs 3:27 en 29? En wat beteken die feit dat Abraham vandag nog ons vader is, anders as dat ons nog altyd in die verbond leef wat God met hom gemaak het?

Dit kan tog ook nie anders nie. Dis uit hierdie opsomming oor die betekenis van Abraham tog duidelik

dat die verbond met hom die genadeverbond is, die geloofsverbond. En ons weet tog dat die ou verbond niks met Abraham te doen het nie. Dis tog eers vier eeue ná Abraham by Sinai gesluit, die wetsverbond, en uiteindelik deur Jesus afgeskaf (Jer 31:31-34; Heb 8). Die feit dat ons nog steeds deur die doop in hierdie verbond opgeneem word, beteken dat ons met reg kan vra of die basiese struktuur van hierdie verbond in die Nuwe Testament inderdaad onveranderd gebly het sodat sowel heidene as verbondskinders toegang kan kry.

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König

Leef uit jou Doop: 5.3 Die kinderdoop in die Bybel – Adrio König

5.3 Die kinderdoop in die Bybel?

5.3.1 Daar is meer wat nie “in die Bybel” is nie

Dit is ’n ernstige saak. Die kinderdoop is nie in die Bybel nie – as ’n mens daarmee bedoel dat dit nie direk, duidelik daar staan nie. Hoe kan die meerderheid van die Christendom dan so lank met ’n praktyk aanhou wat nie in die Bybel staan nie? Want dit is duidelik dat daar geen direkte verwysing in die Nuwe Testament is na kindertjies wat gedoop is of ’n opdrag om kindertjies te doop nie.

Maar is die saak regtig daarmee afgehandel? Is daar nie ’n hele paar dinge wat na aan ons harte lê wat ook nie in die Bybel voorkom nie?

• Daar is die vraag of vroue mag nagmaal gebruik. Dit staan nêrens in die Bybel nie. Daar is ook nie ’n voorbeeld van een wat dit wel doen nie.
• Is daar iewers ’n voorbeeld van ’n vrou wat hemel toe gaan?
• Daar is geen opdrag om nie meer die Sabbat op Saterdag te vier nie. Daar staan trouens dat dit ’n ewige gebod is.
• Daar staan niks direk oor die Drie-eenheid in die Bybel nie.

Die Pinksterkerke en die Charismatiese beweging het egter geen probleme om saam met ons vroue toe te laat tot die nagmaal nie, om te glo dat vroue ook hemel toe kan gaan, om Sondag kerk te hou, en om in God Drie-enig te glo nie. Hierdie kerke is dus bereid, trouens selfs gretig:

• om ’n saak grondig te ondersoek al staan dit nie direk in die Bybel nie,
• om bepaalde dinge met mekaar in verband te bring,
• om gevolgtrekkings daaruit te maak,
• en om die resultaat as deel van hulle geloof te aanvaar.

Moet hulle dan nie óók bereid wees om na die kinderdoop te kyk en na te gaan of dit wel in terme van Bybelse gegewens verantwoord kan word nie?

5.3.2 Ruimte vir die kinderdoop?

Is daar nie sekere gegewens wat minstens ruimte vir die kinderdoop skep nie?

Eerstens het ons na die betekenisse van die doop gekyk en duidelik gesien dit is God wat in die doop werk (hoofstuk 2, veral 2.8). Die mens is wel “rondom” die doop aktief deur te glo en te vra om gedoop te word, maar in die doop self is dit net God wat aktief is terwyl die mens passief is. Dit staan wel nêrens uitdruklik net so in die Bybel nie, maar die betekenisse het ons gelei om dit af te lei.  Immers die betekenisse wys na God as die Gewer. Hy verenig ons met Christus, ons kan nie self nie; Hy vergeef ons sonde, ons kan nie self nie, en so kan ons aangaan met die een betekenis na die ander.

As God die een is wat sy gawes in die doop aan ons gee, kan Hy seker ook vir ’n baba gee as Hy wil.

Dis nog geen “bewys” vir die kinderdoop nie. Maar dit skep tog die ruimte dat die kinderdoop nie in beginsel onmoontlik is nie. As dit in die doop om die mens se aktiwiteit gegaan het, was die kinderdoop in beginsel uitgesluit.

Tweedens het ons gekyk na die interessante gebruik van die apostels om gou te doop, eintlik dadelik, en dat die dooponderrig eers agterna in die Briewe gegee is aan die mense in die gemeente; dus mense wat klaar gedoop is (3.4). Dit beteken in beginsel dat ook babas eers gedoop kan word en dan agterna die dooponderrig kan ontvang. As dooponderrig vóór die doop noodsaaklik was, was die

kinderdoop in beginsel uitgesluit.

Derdens het ons gesien dat die groot saak van die doop die nuwe lewe is, die lewe onder beheer van die Gees, die lewe waarin ons aan Jesus se opstandingslewe deelneem omdat ons in die doop saam met Hom aan die kruis was en saam uit die graf gekom het. Ons het gesien dat die Briewe omtrent geen aandag gee aan wat vóór die doop gebeur het nie, maar alle aandag aan dit wat ná die doop

moet gebeur (Rom 6; Kol 1-4). Dit hou in beginsel die deur vir die kinderdoop oop omdat babas wat gedoop is, ook hulle lewe voor hulle het om dit aan God te wy.

Hiermee is daar nog geen positiewe getuienis vir die kinderdoop op die tafel nie, maar is daar aanduidings in gegewens rondom die doop dat die kinderdoop nie in beginsel uitgesluit is nie.

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König

Leef uit jou Doop: 5.2 Moet ons Jesus deur die water volg? – Adrio König

5.2 Moet ons Jesus deur die water volg?

Moet ons Jesus regtig deur die water volg? Kan ons Jesus regtig deur die water volg? Is Hy ook in sy doop ’n voorbeeld vir ons? Kom ons kyk wat ons oor sy doop in die Nuwe Testament kry. 

Die betekenis van Johannes se doop

Kom ons kyk eers na die betekenis van Johannes se doop. Kom ons vergelyk dit met die Christelike doop wat ons vandag het en wat Jesus eers aan die einde van sy lewe ingestel het (Matt 28:19).

♦  Johannes het nie in die Naam van die Vader en die Seun en die Gees gedoop nie.

♦  Johannes se doop kon mense nog nie deel gee aan Jesus se kruis, begrafnis en opstanding nie omdat Hy nog geleef het.

♦  Johannes se doop was nie ’n sakrament nie omdat dit ’n bekeringsdoop was. Dit word konsekwent in die Nuwe Testament “die doop van bekering” genoem, terwyl die Christelike doop nooit só genoem word nie. In Johannes se doop het dit gegaan oor dit wat die mens doen, die mens se bekering en belydenis, terwyl dit in die Christelike doop gaan oor dit wat God doen. Dit is waarom ons dit ’n sakrament noem.

Net dit alleen maak dit al vir ons onmoontlik om Jesus in sy doop te volg. Ons het nie meer daardie doop waarmee Hy destyds gedoop is nie. Ons het nou die Christelike doop, nie meer Johannes s’n nie. Dié het lankal uit die lewe van die kerk verdwyn. Trouens alreeds in die Nuwe Testament self is mense wat deur Johannes gedoop is, deur Paulus “oorgedoop” (Hand 19:1-7). Dis dus duidelik dat ons in die Christelike doop iets het wat heeltemal anders is as Johannes se doop. Maar daar is ’n saak wat nog belangriker is in Jesus se doop.

Die uniekheid van Jesus se doop

Jesus gaan na Johannes waar hy in die Jordaan doop (Matt 3:13-17). Hy gaan om gedoop te word. Dis merkwaardig dat Johannes nie wil nie (14). Waarom sou dit wees? Johannes se doel is om mense te doop. Dis sy werk. Maar hy wil nie vir Jesus doop nie? Die rede lyk my voor die hand liggend. Johannes het ’n bekeringsdoop gedoop. Hy het sondaars gedoop wat hulle bekeer het. Hulle doop was deel van hulle getuienis van bekering. Maar dan kon Jesus nie gedoop word nie. Hy is nie ’n sondaar nie. Hy moet Hom nie bekeer nie. Maar Jesus dring daarop aan. En dit nadat Hy erken het Johannes is eintlik reg. Dis tog wat die “nogtans” beteken: “Johannes, jy is heeltemal reg, eintlik behoort jy My nie te doop nie, maar jy moet dit nogtans doen.”

Wat gaan hier aan? Jesus gee die rede aan waarom hierdie ongewone, eintlik onpaslike doop tog bedien moet word: “Want só pas dit ons om alle geregtigheid te vervul” (1953). Wat kan dit beteken? In watter sin moes Jesus “geregtigheid vervul”? Sondaars moet dit doen om in die regte verhouding met God te kom. Maar Jesus is in die regte verhouding. Hy het nie geregtigheid nodig nie.

Maar ons het. En later sal Paulus baie skryf oor die geregtigheid wat ons moet hê, maar nie self het nie, en wat Christus dan vir ons verdien het by God (oa Rom 3). Is dit nie wat hier aan die gang is nie? Hy moet deur sy doop “alle geregtigheid vervul”. Beteken dit nie dat Hy nie net eers aan die kruis in ons plek gestaan het nie, maar al tydens sy doop? Is dit nie wat Paulus bedoel as hy skryf: “Christus was sonder sonde, maar God het Hom in ons plek as sondaar behandel sodat ons, deur ons eenheid met Christus, deur God vrygespreek kan wees” (2 Kor 5:21). Deur Hom te laat doop, tree Jesus as ’n sondaar op.

Net so sterf Hy later aan die kruis as sondaar – maar in beide gevalle was dit oor ons sonde, nie oor sy eie nie. Maar dan lê sy doop deur Johannes op heeltemal ’n  ander vlak as iets waarin ons Hom moet navolg. Ons kan selfs nie. Ons kan nie in ander se plek voor God gaan staan soos Hy nie.

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König

Leef uit jou Doop: 5.1  Kinderdoop: Vooraf opmerkings – Adrio König

5.1 Vooraf opmerkings

Terwyl daar groot groepe Christene is wat die kinderdoop verwerp, is daar ook groot groepe wat dit saam met die grootdoop aanvaar. Dit sal egter gou duidelik word dat dit baie moeiliker is om die kinderdoop te verduidelik as om dit te verwerp. Dit sal ’n veel langer hoofstuk word. Dit op sigself kan sommige mense al laat voel dis klaar ’n duidelike teken dat die kinderdoop ’n verlore saak is.

Maar miskien moet ’n mens tog versigtig wees. Dit is net so maklik om te argumenteer dat ons nog die Sabbat moet vier en nie die Sondag nie, omdat daar geen duidelike uitsprake in die Nuwe Testament is wat die Sondagviering gebied nie, en die wet van God ewig vasstaan. Daarom is dit nogal ’n taamlike argument om ons Sondagviering teenoor Adventiste te verduidelik. En met die Drie-eenheidsleer is dit nie anders nie. Dis baie makliker vir Jehova-getuies om die Drie-eenheidsleer belaglik te maak as vir ons om dit oortuigend te verduidelik.

Dis nie noodwendig waar dat die maklikste pad ook die regte pad is nie. Paulus het dit selfs baie moeiliker gehad om die vryheid van die wet te verduidelik as sy Judaïstiese teenstanders wat eenvoudig slaafs by die wet gebly het.

Misverstande

Daar is ’n paar misverstande wat eers uit die weg geruim moet word. Dit is nie waar dat die aanvaarding van die kinderdoop die verwerping van die grootdoop beteken nie. Trouens dis onsin. Daar is geen kerk op aarde wat die grootdoop verwerp nie. Dit is ’n wonderlike sakrament. Grootdope in kerke wat ook die kinderdoop aanvaar, is die teken dat die kerk regtig op die wêreld ’n wins maak. Dit is natuurlik nie noodwendig waar van kerke wat die kinderdoop verwerp nie omdat hulle ook hulle gemeentekinders grootdoop, en ook lidmate van ander kerke (oor-)doop.

Maar intussen aanvaar die kerke wat saam met die grootdoop ook die kinderdoop beoefen met vreugde elke moontlike kans om iemand te doop wat regtig van buite kom.

Die kwessie van oordoop, dit wil sê om iemand ’n tweede keer te doop, is ’n ander saak wat in hoofstuk 7 bespreek word.

Verder is dit ook ’n misverstand dat kerke wat deur besprinkeling doop, onderdompeling verwerp.  Die Gereformeerde kerke by name aanvaar al vir eeue lank sowel besprinkeling as onderdompeling. Trouens in die klas sieke doopformulier word onderdompeling self vóór besprinkeling genoem. Die feit dat hulle meestal deur besprinkeling doop, is ’n blote gewoonte.

Ons gaan vervolgens die argumente teen die kinderdoop een-een bespreek.

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König