Die betekenis van die doop – Francois Malan

Thys vra:

Wat is die betekenis, doel en verskil m.b.t. die Gelowige Doop, die Heilige doop, die klein(kinder/baba) doop, die groot(volwasse doop) en doping met die HeiligeGees. Doping met vuur. Water doop besprinkeling en /of onder dompeling.?

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Die betekenis van die doop:

Die doop is die uiterlike bevestiging deur God dat die dopeling verbind is aan Jesus Christus, die Seun van God, wat uit sy genade en groot liefde aan die kruis gesterf het vir die sonde van die wêreld, en deur sy opstanding die dood as straf op die sonde oorwin het. Die verbinding aan Jesus Christus word gedoen deur die Heilige Gees wat reeds in die dopeling kom woon het soos God belowe het. Deur die werking van die Heilige Gees is die dopeling weergebore tot kind van God. Die doop is ‘n uiterlike teken wat God gee, om daarmee sy seël van eienaarskap op ons te plaas – die dopeling behoort nou aan God, die Vader en die Seun en die Heilige Gees. 

 

            Romeine 6:3-4: Of weet julle nie dat ons wat in Christus Jesus gedoop is, in sy dood ingedoop is nie? Deur die doop is ons dus saam met Hom in sy dood begrawe sodat, net soos Christus deur die magtige heerlikheid van die Vader uit die dood opgewek is, so ook ons ‘n nuwe lewe sal lei.

 

`           Johannes 3:3: As iemand nie van bo weer gebore word nie, kan hy die koninkryk van God nie sien nie (die Griekse woord het ‘n dubbele betekenis en beteken altwee: ‘van bo gebore’ en ‘weer gebore’).

 

Johannes 3:8: die wind waai waar hy wil en jy hoor sy geluid, maar jy weet nie waarvandaan hy kom en waarheen hy gaan  nie. So is elkeen wat uit die Gees gebore is.

 

Johannes 14:16-17 Die Vader sal die Heilige Gees gee sodat Hy vir ewig by julle kan wees…en in julle sal wees.

 

Romeine 8:11: As die Gees van God, wat Jesus uit die dood opgewek het, in julle woon, sal Hy wat Christus uit die dood opgewek het, ook julle sterflike liggame lewend maak deur sy Gees wat in julle woon.

 

Romeine 8:15 Julle het die Gees van kindskap ontvang deur wie ons roep ‘Abba, Vader!’(Abba is die Aramees vir Vader)  Die Gees self bekragtig aan ons gees dat ons kinders van God is.

 

Doop met die Heilige Gees, en doop met vuur:

Johannes die Doper het gesê: Ek doop julle wel met water met die oog op bekering, maar Hy wat ná my kom…sal julle met die Heilige Gees en met vuur doop…die kaf sal Hy met ‘n onblusbare vuur verbrand (Matteus 3:11-12; vgl. Markus 1:8; Lukas 3:16) – hier is die vuurdoop die ewige vuur as ewige straf vir die ongelowiges (Matteus 18:8; 25:41 die vuur wat God vir die duiwel en sy volgelinge berei het). Jesus Christus kom as Regter om te oordeel tussen gelowiges en ongelowiges (Matteus 25:31-33).

 

Die doop met die Heilige Gees word verduidelik in Johannes 7:38-39:  Jesus het gesê: Hy wat in My glo, soos die Skrif sê (vgl. Jesaja 58:11): ‘Strome lewende water sal uit sy binneste vloei.’ Dit het Hy van die Gees gesê, wat dié wat in Hom glo, sou ontvang. Die Gees was immers nog nie daar nie, omdat Jesus nog nie verheerlik was nie – volgens die Evangelie van Johannes begin Jesus se verheerliking aan die kruis, as die hoogste liefdesoffer van God vir ons. Deur sy liefde trek Hy ons na Hom toe (vgl. Jn 12:32-33). Die vrug van die werking van die Gees in ons is: liefde, blydskap, vrede, geduld, vriendelikheid, goedheid, getrouheid, sagmoedigheid, selfbeheersing (Galasiërs 5:22-23). So lyk ‘n mens wat met die Heilige Gees gedoop is.

 

Die Heilige Gees is God wat in ons kom woon om ons daagliks te lei en te leer en te ondersteun; Johannes  16:7-8: As Ek weggaan sal Ek die Heilige Gees na julle stuur. En wanneer Hy kom, sal Hy die wêreld oortuig van sonde en van geregtigheid  en van oordeel – Hy wys ons op ons sonde; Hy oortuig ons dat die enigste manier om ons sondaars se verhouding met God reg te kry, is om aan Jesus Christus verbind te wees in die geloof en help ons om soos kinders van God te leef. Paulus sê in 2 Kor 3:18 dat die Heilige Gees ons verander om al meer soos Jesus te word. Hy sal ons ook oortuig van God se oordeel oor die duiwel en oor die bose in die wêreld (Jn 16:11).

 

Die doop met die Heilige Gees verwys na God se onsigbare werking in ons lewe. Dit gaan van God uit en Hy werk ons hele lewe lank aan ons.

 

Kinderdoop:

Die doop is God se uiterlike teken aan ons dat Hy ons sondes vergewe deur die bloed van die Here Jesus wat vir ons gestort is. Soos water ons liggaam reining, is die water van die doop die uiterlike teken dat ons sonde gereinig is deur die bloed van Christus. Sy ‘bloed’ is ‘n beeld van sy offer. Hy het in ons plek die straf op ons sonde gedra. Die Seun van God is deur God verlaat aan die kruis, deurdat Hy, uit sy genade en liefde vir ons, Homself oorgegee het in die dood. God het die dood as straf op die sonde gegee (Genesis 2:17). Deur self die straf van die dood op Hom te neem het Jesus ons bevry van die straf op die sonde, met die een offer wat vir God aanneemlik is, dat God ons straf op Homself neem. En die doop is God se seël wat nou bevestig dat ons vir ewig aan Hom behoort as sy kinders. Hy het ons losgekoop uit die straf op die sonde, en ons dood verander in die deurgang na die ewige lewe saam met God. 

 

Chrisus het sy bloed nie minder gegee vir die reiniging van die kinders van gelowiges as vir volwassenes nie (vgl. Markus 10:14: Laat die kinders na My toe kom en moet hulle nie verhinder nie, want die koninkryk van God behoort aan mense soos hulle). Daarom behoort kinders van gelowiges die doop te ontvang as die uiterlike teken van wat Christus vir hulle gedoen het. Die Christelike doop is ‘n bevestiging van die doop van Jesus aan die kruis vir die vergewing van ons sonde – in Lukas 12:50 verwys Jesus na sy kruisdood as ‘n doop waarmee Hy gedoop moet word. Die doop op Golgotha raak die ganse wêreld – vgl. Johannes 1:29: Jesus is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem. Die kinders van ‘n gelowige ouer is geheilig = aan God gewy, deur die gelowige ouer (1 Korintiërs 7:14).

 

Kolossense 2:11-12:  In Christus is julle ook besny, nie met die besnydenis deur mensehande nie, maar deur die besnydenis van Christus, waardeur julle sondige aard weggeneem is, toe julle in die doop saam met Hom begrawe is. In Hom is julle ook opgewek deur die geloof in die krag van God wat Hom uit die dood opgewek het.

            So verbind Paulus die doop aan die besnydenis van Joodse seuntjies op die agtste dag, wat die teken was van die ou verbond van God se genade aan Abraham en sy nageslag (Genesis 17:9-14). Die doop is die teken en seël van die nuwe verbond van God met ons en ons kinders,dat seuntjies en dogtertjies van gelowige ouers ook kinders van God is.

            Op die Pinksterdag verklaar Petrus: die belofte van vergifnis van sonde deur Jesus Christus en die ontvang van die Heilige Gees geld vir julle, en ook vir julle kinders, en vir almal daar ver, almal wat die Here ons God na Hom toe roep (Handelinge 2:38-39). Nadat die Here die hart van Lidia oopgemaak het om ag te slaan op Paulus se getuienis, is sy en haar hele huishouding gedoop (Handelinge 16:14-15); soos almal in die huis van die tronkbewaarder van Filippi (Handelinge 16:32-33).

           

Volwasse doop – gelowige doop:

Die Heilige Gees kom om mense, wat nie gebore is uit gelowige ouers nie, uit ouers wat nie deel het aan God se verbond van genade nie, om ongelowige mense te oortuig dat Jesus die Seun van God is, wat vir hulle die pad na God toe kom oopmaak het. Die Gees gebruik vir sy oortuigingswerk die woord van die Here. wat verkondig word met mense se woorde en lewensvoorbeelde, deur gebeurtenisse, ens. So word mense wat nog nie in Jesus glo nie, deur die Gees gelei tot die besluit om in die Here Jesus te glo, hulle lewe aan Hom oor te gee as die Here van hulle lewe, en te lewe volgens Jesus se woord en sy voorbeeld van liefdediens. 

            So is die mense op die Pinksterdag diep in hulle hart getref deur die woorde van Petrus, en het hulle gevra wat hulle moet doen. Petrus het hulle antwoord dat hulle hulle moet bekeer (die Griekse woord metanoia verwys na ‘n verandering van hulle harte en denke oor Jesus) en laat elkeen van julle in die Naam van Jesus Christus tot vergewing van julle sondes gedoop word. En julle sal die gawe van die Heilige Gees ontvang (Handelinge 2:37-38).

            Dit was ook Jesus se opdrag aan sy dissipels ná sy opstanding: Gaan dan en maak dissipels (leerlinge, volgelinge van Jesus) van al die nasies, doop hulle in die Naam van die Vader en van die Seun en van die Heilige Gees (met die teken en seël dat hulle aan God behoort), en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het (Matteus 28:19-20).

 

            God se genade word aan mense verkondig, en as hulle besluit om dit te aanvaar, en met geloof daarop antwoord, word dit in die doop bevestig. Met die doop neem God die gelowige op in sy huisgesin, in sy gemeente. (Efesiërs 2:8: Want uit genade is julle verlos, deur geloof. En dit kom nie uit julle self nie; dit is die gawe van God.

 

Besprinkeling en onderdompeling 

1 Petrus 1:2 noem die gelowiges in Klein-Asië: hulle wat uitverkies is volgens die voorkennis van God die Vader om deur die heiligmaking van die Gees gehoorsaam te wees en met die bloed van Jesus Christus besprinkel te word.           

Daarmee knoop Petrus aan by die beseëling van God se verbond met Israel by Sinai: Moses het toe die bloed gevat en op die volk gesprinkel terwyl hy sê: Dit is die bloed van die verbond wat die Here op grond van al hierdie gebooie met julle gesluit het (Eksodus 24:8). So sien Petrus die samehang tussen die besprenkeling met die water van die doop van die nuwe verbond en die besprenkeling met die bloed van die ou verbond.

            Vir die doop van klein kinders is die besprenkeling met water dus aangewys as die teken en seël wat God aan hulle gee. Vir ‘n teken en ‘n seël maak die hoeveelheid water nie saak nie.

 

Die onderdompeling is ‘n baie realistiese teken van die sterwe aan jouself en jou ou lewe, deur jou heeltemal onder die water te druk, en die opstanding tot ‘n nuwe lewe waarin God die beheer oor jou lewe neem met die uithelp uit die waterbad deur die persoon wat jou doop. Romeine 6:4: Deur die doop is ons dus saam met Christus in sy dood begrawe sodat, net soos Christus deur die magtige heerlikheid van die Vader uit die dood opgewek is, so ook ons ‘n nuwe lewe sal lei.

 

Maar die hoeveelheid water is nie belangrik nie. Dit is ‘n teken wat heenwys na Jesus se sterwe en opstanding, en dat ons hele lewe daaraan verbind word, om saam met Hom daagliks ons sonde af te lê, versoekings te weerstaan, en te lewe in gehoorsaamheid aan wat Hy sê (vgl. Efesiërs 4:22-24 om jou ou lewenswandel af te lê, die aard van jou denke te verander, en die nuwe mens aan te trek wat in geregtigheid en ware heiligheid na God se beeld geskep is). In. Johannes 13:34 sê Jesus: Ek gee julle ‘n nuwe opdrag: Julle moet mekaar liefhê. Net soos Ek julle liefgehad het, moet julle ook mekaar liefhê – dit beteken selfs tot die dood toe mekaar liefhê.

 

Die doel van die doop

God beseël met die doop dat die dopeling aan sy Seun verbind is en dat God hom/haar daarom as kind aangeneem het en opgeneem het in die gemeente as deel van die ligaam van Christus. 1 Korintiërs 12:13: Ons is tog almal deur die een Gees gedoop in een liggaam – Jode of Grieke, slawe of vrymense – en ons is almal met een Gees deurdrenk. Efesiërs 1:22-23: God het Christus as Hoof bo alles aan die kerk, wat sy liggaam is, gegee, die volheid van Hom wat alles in almal vervul. 

 

Skrywer:  Prof Francois Malan

 

Doopkwessies – Adrio König

[Jan Smith het sekere sake oor die doop na vore gebring. Prof Adrio König reageer op sekere aspekte. Die gedeeltes van Prof Adrio is in groen.]

In die artikels oor die doop van prof Adri König wat op die webblad  verskyn lyk dit of hy die kinderbesprenkeling en die grootdoop aan mekaar gelykstel as sou beide aanvaarbaar wees in die bediening van die kerk.

In sy boek Die Groot Geloofswoordeboek bespreek prof König onder andere die kinderdoop, die grootdoop en die doopmetode.

Aanhaling: Alle kerke wat die kinderdoop aanvaar, aanvaar ook die grootdoop. (Bladsy 115).

As die stelling korrek is, om welke rede word lidmate onder tug geplaas en predikante van die Gereformeerde kerke in hul ampte gestuit sodra dit bekend word dat hulle groot gedoop is deur onderdompeling? Omdat hulle alreeds gedoop is.. ‘n Herhaling van die Christelike doopis nie vir hulle aanvaarbaar nie. Maar ek het self baie huiwering oor wat hierdie kerke doen. En die meeste gemeentes wat ek ken, doen dit nie meer nie. Trouens die NG Kerk het al in 1996 besluit om dit nie meer met lidmate te doen nie.  

Aanhaling: Volgens hulle doop hulle nie kinders of kleintjies nie, maar kinders van gelowige ouers, kinders van ouers wat in die verbond is. Sommige verkies dus verbondsdoop. (Bladsy 116).

Soos prof König sê het Jesus met Sy kruisiging ALLES volbring en so ‘n totale nuwe dimensie teweeggebring wat die geskiedenis onherroeplik beinvloed het. Die ou verbonde en die Wet is vervul, die besnydenis het nie meer waarde nie, dit wat die profete ten opsigte van die Messias voorspel het, het waar geword, die heidene kry ook ‘n plek in die son, ‘n evangelie van liefde en vrede en wat nog meer kry beslag, bekering en geloof in Christus word aan die orde gestel.

Voor Jesus se hemelvaart gee Hy aan Sy dissipels egter ‘n vaste opdrag. Math 28 vers 19: Gaan dan heen, maak dissipels van al die nasies, en doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees; en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het.

Dan gaan Markus verder en hy voeg by: Gaan die hele wêreld in en verkondig die evangelie aan die ganse mensdom. Hy wat GLO en hom laat doop, sal gered word; maar hy wat hom nie laat doop nie sal veroordeel word. En vir die wat geglo het, sal hierdie tekens volg:

Hulle sal duiwels uitdryf.

Met nuwe tale spreek.

Gif sal hulle niks doen nie.

Hulle sal die hande op siekes lê en hulle sal gesond word.

 

Die bedoeling van wat Jesus wou hê, is uit die voorgaande tog heel duidelik. Weg is julle! Gaan die hele wêreld in, maak dissipels, leer hulle, doop die wat glo en hulle sal die gawes soos aangedui ontvang en dit beoefen. ‘n Mens se verbeelding moet dan sekerlik tot die uiterste gerek word om enige kinder betrokkenheid hierin te sien? Hoe glo ‘n baba of hoe praat hy met nuwe tale of hoe neem hy gif in en les bes hoe lê hy hande op die siekes om hulle gesond te maak? Ten spyte hiervan sê prof Konig: “ Aan die kruis het God ook die baba versoen, en wanneer die baba dit hoor moet hy/sy  dit in die geloof aanvaar”. Hierdie is die prof se eie stelling en ek glo nie dit kan skriftuurlik wees nie. As die baba wanneer hy/sy groot is nie ‘n opregte bekering ondergaan nie sal geloof in ‘n besprinkeling vir so ‘n persoon van geen nut wees nie. Die besnydenis was “’n seël wat bewys dat God hom vrygespreek het omdat hy geglo het (Rom 4:11). Dit was die begin van die verbond. Maar toe die verbond voortgaan, is Isak besny vóór hy kon glo. Maar alle babaseuntjies is nie besny nie, net dié van die geloofsgemeenskap van Israel. Klink dit nie bekend nie?

 

Die boodskap van Paulus lê klem op ‘n persoonlike verhouding met Christus. Daar kan nie sprake wees dat een gelowige vir die ander kan instaan met betrekking tot die saligheid nie. So sê Esegiël ook in hoofstuk 18 vers 20: Die siel wat sondig, die moet sterwe; die seun sal nie die ongeregtigheid van die vader help dra nie, en die vader sal nie die ongeregtigheid van die seun help dra nie, die geregtigheid van die regverdige sal op hom wees; en die ongeregtigheid van die goddelose sal op hom wees.

Ek verstaan nie hoe gelowige ouers vir hulle kindertjies kan instaan soos wat geimpliseer word nie. Ek weet nie wie impliseer dit nie. Ek weet net dat die doop ons in die Abrahamverbond opneem (Gal 3:26, 27, 29) en dat daar altyd in hierdie verbond vir twee groepe plek was: dié wat uit die heidendom tot bekering gekom het en dan besny is soos Abraham, en dié wat uit gelowige ouers gebore is soos Isak. Ek lees nie dat dit in die Nuwe Testament verander het nie. Ek lees wel in die Nuwe Testament dat Abraham die vader van alle gelowiges is.

 

Ek is van mening dat die hele saak van die doop verstaan moet word in die konteks van Jesus se vaste opdrag soos hierbo aangehaal en dat die menings van die woorde “doop” en “besprinkeling” nie geag kan word as om ander betekenisse te hê as wat in beginsel daarmee verstaan word nie.

 

Jesus verwys wel na Sy kruisiging as ‘n “doop” maar hoekom is dit nie as ‘n metafoor aanvaarbaar nie? Die woordspeling dui op die totale  werlikheid van wat Hy in Getsemane en aan die kruis deurgemaak het. Eweso sê Petrus van die ark van Noag as ‘n metafoor dat dit ‘n teëbeeld is van die doop, nie as ‘n aflegging van die vuilheid van die vlees nie maar as ‘n bede tot God om ‘n goeie gewete – deur die opstanding van  Jesus Christus …. Wat se gewete sou ‘n kindertjie nou kon hê om voor te bid?

Dan sê prof Konig:” Hierdie voorbeelde veronderstel egter nie regtig onderdompeling nie. Sowel die Etiopiër as Filippus gaan in die water in, dan doop Filippus hom ( hoe word nie gesê nie) en dan kom beide weer uit die water uit”. Met alle respek: Die Etiopiër was op ‘n baie lang reis en derhalwe sou hy beslis genoeg water aan boord gehad het om selfs twee hande vol op sy kop te laat gooi as dit besprinkeling was. Verder, waarom al die moeite om van die wa af te klim in die rivier in te voeter en weer uit as alles sommer gou-gou op die wa afgehandel kon gewees het. Waarom sou Johannes die Doper dan ook in die Jordaan gedoop het – juis omdat daar “baie water was”. Besprinkeling is in die Nuwe Testament met baie water gedoen. Daar was nooit sprake van ‘n bietjie water oor iemand uitgooi nie. Die doop word selfs “was” en “bad”genoem, iets wat niemand deur onderdompeling doen nie, maar wel deur water oor jou te gooi wat die vorm van besprinkeling in die Nuwe Testamwent was. Ons lees dan ook herhaaldelik in die Nuwe Testament van “besprinkeling” wat nie op iets anders as die doop betrekking kan hê nie, maar nooit van onderdompeling nie, al het ek geen probleem met onderdompeling nie. Dit gaan oor die betekienis van die doop, nêrens in die Nuwe Testament word die metode beklemtoon nie.

 

Die “besprinkelterme” waarna die prof op bladsy 119/120 verwys kan myns insiens net betrekking hê op ‘n volwasse gelowige wat hierdie besondere aspekte verstaan en dit in sy lewe kan toepas en kan glo dat dit met hom gebeur het. Paulus praat verder dat ‘n mens jou met Christus moet beklee, Ek lees dat die een wat gedoop is, hom/haar met Christus moet beklee (Gal 3:27). Dit het ek my gedoopte babas geleer toe hulle groot genoeg was om te verstaan. Ek het hulle ook geleer dat Christus al die offer vir hulle sonde aan die kruis gebring het nie net toe hulle nog babas was nie, maar lank voor hulle gebore is. Net soos ‘n grootmens kan ook ‘n kind agterna aanvaar wat die Here vooraf gegee het. Die gemeente in Rome moet lank nadat hulle gedoop is, eers by Paulus leer wat hulle doop beteken en dit dan in die geloof aanvaar. dat jy die dinge wat daarbo is moet bedink met die oë gerig op Jesus, die Voleinder en Waarmaker van ons geloof. Ek betwyfel die vermoëns van kindere om hieraan te voldoen. As mens gaan bad dan weet almal wat jy gaan doen. Mens sê tog nie ek gaan gou besprinkel nie. Maar as jy sê ek gaan jou doop sal die aksie wat betrokke is duidelik verstaanbaar wees – jy gaan kop onder die water beland!Dis net as jy aanvaar doop moet deur onderdompeling gedoen word.

 Om ‘n baba te besprinkel kan vir die naaste famililede ‘n groot geleentheid wees en ouers kan opreg glo dat dit korrek is maar eintlik is dit opreg verkeerd.

Prof Konig se artikels wat op die webblad verskyn word sekerlik wyd gelees maar ek sien nêrens enige kommentaar daaroor nie en as ek stilbly meen dit ek stem saam terwyl dit hoegenaamd nie die geval is nie.

Groete en dankie vir die gesprek. Die Here seën jou.

 

 

Adrio König

Terug na die Ou Testament: Die Christelike Doop (5) – Adrio König

7.5 Los opmerkings

Daar is ‘n paar stellings aan die begin van die hoofstuk waaraan ons nog nie genoeg aandag gegee het nie.

Daar is twee groepe kerke.

• Die een groep doop net mense wat self glo, en verwerp die kinderdoop.
• Die ander groep doop ook mense wat self glo, maar dan ook hulle kinders.

Daar is geen kerk wat die doop van gelowiges verwerp nie. Dit sou onsinnig wees.

Dit werk net dieselfde met onderdompeling en besprenkeling.

• Die een groep kerke doop net deur onderdompeling, en verwerp besprinkeling.
• Die ander groep doop deur besprinkeling of onderdompeling.

 

Maar daar is mense wat nie daarvan bewus is nie, wat oortuig is hierdie groep kerke doop net deur besprinkeling. Gelukkig sê die Gereformeerde doopsformulier duidelik dit kan ook onderdompeling wees.  

 

‘n Kerk behoort mense ‘n keuse te gee tussen die twee metodes omdat dit nie in die Bybel gaan oor die manier van doop nie, maar oor die betekenis van die doop.

 

Die Christelike doop behoort net een keer aan ‘n persoon bedien te word. Die “een keer” het direk verband met die betekenis van die doop. Deur die doop gee God ons deel in die heil. Ons moet daarop reageer en dit aanvaar. God gee ons nie oor en oor deel aan die heil nie, net soos Christus nie oor en oor aan die kruis sterf nie.

 

Die nagmaal is die sakrament wat ons oor en oor gebruik en ook moet gebruik, omdat dit verband hou met die voortdurende voeding en versterking van ons nuwe lewe. Daarom moet dit herhaal word.

 

Dit is ‘n oorvereenvoudiging om te sê die doop het in die plek van die besnydenis gekom. Die betekenis van die doop is veel ryker as dié van die besnydenis. En vir ‘n tyd lank het doop en besnydenis gelyktydig voorgekom, minstens in die gemeente in Jerusalem (Hand 21:21).

 

Die besnydenis het ‘n diep geestelike betekenis gehad. Ons lees van die besnydenis van die hart, lippe en ore (Lev 26:41; Deut 10:16; 30:6; Jer 4:4; 9:25-26; Eseg 44:7, 9), dit beteken die vernuwing van ‘n mens se lewe. Deur die besnydenis is mense opgeneem in die Abrahamverbond waarin hulle hierdie nuwe lewe moes leef. Die doop het dieselfde betekenis. Ons word deur die doop opgeneem in die verbond met Abraham om as gedooptes ‘n nuwe lewe te lei (Gal 3:27-29). Daar is dus verband tussen die betekenis van die doop en die betekenis van die besnydenis

 

Maar die doop het ‘n veel ryker betekenis as die besnydenis. Die doop het nie net verband met die besnydenis nie, maar ook met die groot versoendag, die dag wat die offer gebring is vir die sonde van die volk. Deur die doop gee God ons vergifnis en reiniging van sonde.

 

Maar daar is nóg meer. Deur die doop word ons só met Christus verenig dat ons deel kry aan sy kruisiging, sterwe, begrafnis en opwekking (Rom 6). Dit is iets nuuts in die Nuwe Testament sodat hierdie betekenis nie kan aansluit by enigiets in die Ou Testament soos die besnydenis en die versoendag nie. Dit is eenvoudig die plus van die doop bo enigiets in die Ou Testament. En miskien is juis dít die  wonderlikste betekenis van die doop. 

 

Wat maak die Christelike doop uniek in onderskeid van ander dope soos Johannes die doper se doop of die Jode se proseliete-doop? Al drie is “doop” genoem, al drie is met water gedoen. Wat uniek is in die Christelike doop is die doopformule: “Doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees”. ‘n Doop waarby hierdie formule nie gebruik is nie, kan nie beskou word as ‘n Christelike doop nie. En dis duidelik dat Johannes die doper ook nie hierdie formule gebruik het nie.

 

Wanneer Jesus die doopbevel gee, gebruik Hy hierdie formule. Dit onderskei juis die Christelike doop van Johannes s’n. Johannes se doop was ‘n bekeringsdoop. Hy het mense gedoop is deel van hulle getuienis dat hulle hulle bekeer het.  Maar in die Christelike doop gaan dit om dit wat God doen. Daarom word dit in die Naam van God bedien. Om God se Naam oor iemand uit te roep, is om sy gesag oor iemand af te kondig.

 

Die verskil tussen Johannes se doop en die Christelike doop is dus die verskil tussen dit wat die mens doen en dit wat God doen.

 

Skrywer: Prof Adrio König

 

Terug na die Ou Testament: Die Christelike Doop (4) – Adrio König

7.4 Doop en kruis

Aan die kruis het God deur Jesus die wêreld versoen. Dis goed om te kyk hoe radikaal Paulus dit formuleer.

 

“Die boodskap van die versoening bestaan daarin dat God deur Christus die wêreld met Homself versoen het en die mense hulle oortredinge nie toereken nie” (2 Kor 5:19).

Dit kan tog nie iets anders beteken nie as dat God vandag vir geen enkele mens op die hele aarde een sonde toereken nie, wat hy of sy ook al gedoen het. Beteken dit dan dat ons net vir alle mense moet laat weet dat hulle versoen is, en hulle nie verder daaroor hoef te bekommer nie? Almal is gered, want God het almal versoen?

 

Nee. Die volgende vers lui: “Ons smeek julle namens Christus: “Aanvaar die versoening met God wat Hy bewerk het!” (5:20)

 

Wat beteken dit? God het gegee, maar ons moet dit aanneem voor dit vir ons geld. Hy het ons met Homself versoen, maar ons moet hierdie versoening eers aanneem voor dit vir ons geld. Dis hoe ‘n verbond werk, van twee kante af.

 

Dis mos presies hoe die doop ook werk.

• In watter boek in die Nuwe Testament lees ons hoe mense gedoop word? Handelinge.
• In watter boeke lees ons wat die doop beteken? Die Briewe.

 

Maar die Briewe is ná Handelinge geskryf. Dit is geskryf aan gemeentes, mense wat klaar gedoop is. Dit beteken dat mense nie vooraf oor die betekenis van hulle doop ingelig is nie, maar eers gedoop is (Handelinge) en toe later onderrig is (die Briewe).

 

Indien dit in die doop gegaan het oor wat ek doen, was dit tog heeltemal verkeerd. Dan moes die apostels eers lang onderhoude gevoer het met mense wat gedoop wil word, en hulle breedvoerig oor die betekenis van die doop ingelig het sodat hulle alles kan verstaan wanneer hulle gedoop word.

 

Maar nêrens in Handelinge is sprake van enige dooponderrig nie. Paulus doop die heidense tronkbewaarder, wat niks van die evangelie of die doop geweet het nie,  nog dieselfde nag, ‘n man wat net gehoor het Jesus red jou as jy glo. Wanneer moet hy nou leer wat sy doop beteken? Hy sal dit leer as hy as lid van die gemeente die Briewe begin lees.  

 

Dit is alles normaal, soos dit hoort, want God gee in die doop, en ek moet agterna leer en aanneem wat Hy gegee het, en hoe om dit toe te eiën en daaruit te leef.

 

Maar dan pas die kinderdoop mos presies in die struktuur van die evangelie, sowel van die kruis as van die doop.

• Aan die kruis het God ons versoen, en wanneer ons dit nou hoor, moet ons dit in die geloof aanvaar.
• In die doop bevestig God wat Hy aan die kruis gedoen het, en ons moet dit in die geloof aanvaar.
• Aan die kruis het God ook die baba versoen, en wanneer die baba dit hoor, moet hy/sy dit in die geloof aanvaar.
• En in die doop bevestig God ook aan die baba wat Hy aan die kruis gedoen het, en die baba moet dit agterna in die geloof aanvaar.

 

Die kinderdoop pas dus nie net in die genadeverbond wat God met Abraham gesluit het en waarin God ons deur die doop opneem nie.

Dit pas ook in die manier waarop die doop in die vroeë kerk bedien is: Eers gedoop, daarna onderrig.

 

Beteken dit nie daar is geen beter manier om na die Ou Testament terug te gaan nie as om na die genadeverbond te gaan wat God met Abraham gesluit het? 

 

Skrywer: Prof Adrio König