Anna vra:

Ek is n baie stil persoon. Ek luister eerder voor ek sal praat. Daarom sukkel ek om met God te “gesels”, want ek weet nie wat om te sê nie, alhoewel ek dit baie graag wil doen. Hoe leer ek myself om meer vaardig met woorde te wees. Help my asb met dit.

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

1. om met God te “gesels”

Volgens Johannes 14:15-17 sê Jesus: As julle My liefhet, sal julle my opdragte gehoorsaam. En Ek sal die Vader vra en Hy sal vir julle ‘n ander Helper gee sodat Hy vir ewig by julle kan wees. Hy is die Gees van die waarheid wat die wêreld nie kan ontvang nie, omdat die wêreld Hom nie sien nie en ook nie ken nie. Julle ken Hom, omdat Hy by julle bly (al sien julle Hom nie, vgl. Joh 3:8) en in julle sal wees (die lewende God woon in elkeen wat glo dat Jesus die Seun van God is wat as God al ons sonde aan die kruis kon dra. Ons verlossing en geloof in Jesus is ook ‘n gawe van God, Efesiërs 2:8).

Johannes 14: 26: Die Helper, die Heilige Gees, wat die Vader in my Naam sal stuur, Hy sal julle in alles onderrig (ook vir jou leer om te bid) en julle aan alles herinner wat Ek vir julle gesê het (en wat die dissipels toe opgeteken het en laat opteken in die boeke wat ons Bybel geword het, sodat ons ook die woorde van Jesus het wat met ons praat deur die Bybel te lees en te oordink).

Die woord Parakletos wat met ‘Helper’ vertaal is, beteken ‘die Een wat geroep is om by jou te wees, om jou te ondersteun.’ In die 1953-vertaling is dit met ‘Trooster’ vertaal; in die 1983-vertaling as ‘Voorspraak,’ wat altwee aspekte is van sy werk, maar ‘Helper’ omvat meer.

Romeine 8:26-27 sê: So kom die Gees ons ook in ons swakheid tot hulp (deur saam met ons te werk as ons Helper), want ons weet nie mooi waarvoor ons behoort te bid nie; maar die Gees tree self vir ons in met versugtinge wat nie verwoord kan word nie (as ons Voorspraak by die Vader – met die begeerte en versugtinge wat jy bv. nie onder woorde kan bring nie).

2 ‘ek weet nie wat om te se nie’

Ons ‘gesels’ met God beteken dat ons sy woord sal lees om te luister wat Hy sê, en dat ons sal bid om van ons kant af met Hom te praat.

Ons gebed gaan om vir Hom dankie te sê vir alles wat Hy elke dag vir ons doen, van ons verlossing deur Jesus en leiding deur sy Gees, vir ons lewe en beskerming, talente en geleenthede, gesondheid en daaglikse behoeftes, vir werk en ons familie en vriende wat Hy alles vir ons gee en aan ons voorsien. Maar ons bely ook ons sonde en tekortkominge van die dag aan Hom. Daarby gaan dit om God te loof en te prys vir sy goedheid, en Hom as jou God te aanbid, aan wie jy jou hele lewe by die huis en by die werk en by jou ontspanning toewy.

Kyk maar na Paulus se briewe wat meestal met ‘n dank aan God begin (Romeine 1:8;

1 Kor 1:4; 2 Kor 1:3 loof hy God; so ook Efesiërs 1:3 en dank in 1:16; Filipense 1:3; Kolossense 1:3; 1 Tes. 1:2-3; 2 Tes 1:3; ens.)

En dan doen ons voorbidding vir ander, ons kinders en ouers, en familie, mense wat ons ken wat ly en swaarkry, siek is of iets oorgekom het, of nog nie die Here ken nie, ens. Kyk bv. na Paulus se voorbidding vir die gemeente in Filippense 3:14-19.

Jesus het sy dissipels in die Onse Vader (Mt 6:9-13) geleer om eers te bid vir die heiliging van God se Naam veral deur ons mense en ons self, vir die koms van sy koninkryk in die wêreld dat Hy sal regeer oor die lewe en oor my lewe, en dat sy wil sal geskied met ons en ons mense, maar ook in ons samelewing en in die hemel;

om dan te bid vir ons behoeftes aan lewensmiddele, vir die vergifnis van ons oortredings, en vir ons verlossing van bose sondige gedagtes, woorde en dade.

Skrywer:  Prof Francois Malan

Die Heilige Gees tydens gebed – Jan van der Watt

‘n Leser vra:

Die volgende het met my gebeur: op die 28ste Desember 2013, het ek gaan bid, omtrent so 21h15 en die volgende ervaring gehad. Tydens my gebed, het ek gevra dat die vuur van die Heilige Gees my ten volle verhit, dit het onmiddellik gebeur, toe ek klaar gebid het, het my temperatuur terug gekeer na normaal. My ma het by my gekuier op daai stadium, toe ek terugkom in die sitkamer, het sy my gevra wat is fout, ek het haar gesê wat gebeur het, toe sê sy dit lyk of ek gloei. Nêrens in die Bybel kon ek min of meer iets kry wat dit beskryf of beteken nie.

Antwoord:

 Prof. Jan van der Watt antwoord:

Inderdaad vind mens nie ‘n vertelling in die Bybel wat hiermee ooreenkom nie. Die saak moet egter teen ‘n breër agtergrond gesien word.

 Die Heilige Gees word op verskillende maniere in die Nuwe Testament (en Ou Testament) beskryf, van God se krag wat in mens werk tot ‘n Persoon (soos in Johannes 14-16 as daar van die Heilige Gees as Voorspraak, Helper of Advokaat – Grieks = Parakletos gepraat word). Die werk wat die Gees doen, word net so op verskillende maniere in die Bybel beskryf. In Johannes is die Gees veral ‘n Leermeester wat gelowiges aan alles wat Jesus gedoen het, herinner (sien Joh 14-16). In 1 Kor 12-14 is die Heilige Gees die een wat verskillende genadegawes aan mense gee en so kan mens voortgaan. Wat ons hieruit kan leer is dat mens nie die Gees in ‘n hokkie kan vasvang of inperk nie. Die Gees is baie groter as ons en doen ook baie groter dinge as wat ons onsself ooit kan voorstel. Die Gees werk ook nie oral op presies dieselfde wyse nie en manifesteer Homself ook nie op dieselfde wyse aan alle mense nie. Dit sien ons in al die verskillende beskrywings wat ons van die Gees in die Nuwe Testament kry (lees ook die ander artikels oor die Gees in Bybelkennis.co.za).

 Dit beteken egter nie dat alles wat mens dink die Gees is, noodwendig die Gees hoef te wees nie. Lees 1 Joh 4:1-2 waar daar gewaarsku word teen valse geeste. Daar is sulke dinge ook. Daar moedig Johannes gelowiges aan om die geeste te toets, en dit doen mens deur dit te meet aan die evangelie van Jesus. Johannes verduidelik in 1 Johannes wat dit beteken: a) of dit in ooreenstemming met die boodskap van Jesus en tot sy eer is en b) of dit die liefde van Jesus uitstraal (dus opbouend en leweskeppend is en nie afbrekend nie). Die werk van die Gees is egter altyd stigtend en opbouend en nooit tot selfverheerliking van die individuele gelowige nie. Dit is toetse wat mens altyd moet toepas.

 Om dus die vraag so te beantwoord: Die Gees werk soos Hy wil en soos Hy goed dink. Dus kan Hy ook werk soos hierbo beskryf word. Mens mag die werk van die Gees nie beperk nie. Tog moet mens altyd die geeste toets, mens moet vra of dit werklik die Gees is en as dit is, wat die Gees daarmee tot opbouing, liefde, en eer vir Christus in die oog het.  

Skrywer:  Prof Jan van der Watt

One word of truth outweighs the whole world – Alexander Solzhenitsyn

‘n Gebed vir hoop

Onthou tog u woord aan my, die woord waarop U my laat hoop het  (Psalm 119:49)

Hierdie is die soort hoop wat ons by mense kry wat verlang na verlossing en geregtigheid en wat verlang dat God sy heerlikheid sigbaar sal maak.

Scot McKnight voel dat die hoop hier volg op die teleurstelling van 119:41 – 48. Die hoop wat ons in daardie verse kry, het nie gematerialiseer nie. Die psalmis sê nie: “As God nie my gebede verhoor nie, gee Hy nie om nie,” of “God bestaan nie.” Nee, hy rig weer ‘n versoek en spreek sy hoop uit. Hy vra ook dat God sal onthou.

God onthou ons sondes; God onthou al sy beloftes. Onthou hier beteken dat God sy beloftes op so ‘n manier sal onthou dat hulle verwesenlik sal word. ‘n Goeie voorbeeld is Hanna wat vra dat God haar nie sal vergeet nie, maar aan haar ‘n seun sal gee (1 Samuel 1:11).

Die psalmis, alhoewel hy dit reeds gedoen het, herinner God aan sy toestand. Lees net verse 49 – 56: my ellende … die felle spot van hovaardige mense … die goddeloses wat u wet verontagsaam. Die psalmis glo God is oral teenwoordig. Dit weerhou hom nie daarvan om sy toestand aan God bekend te maak nie. Soos die weduwee in Lukas 18 wat aanhou vra het, vra die psalmis dat God sy beloftes moet onthou.

Ons moet die vasberadenheid, moed en eerlikheid van die psalmis bewonder. Ontsteltenis het my oorval oor die goddeloses wat u wet verontagsaam (119:53). Hoekom?

• Die psalmis weet dat God genadig, liefdevol, maar ook regverdig is (Psalm 11).
• Die psalmis besef dat hy sukkel en stry om die regte dinge te doen, ten spyte van teenkanting van diegene wat veronderstel is om beter te wees.
• Selfs in die nag dink ek aan U, Here (119:55)

Die psalmis se reis is duidelik. Hy was getrou aan God; diegene om hom wat van beter moes geweet het, was nie getrou nie; die psalmis het bitterlik by God oor sy situasie gekla; hy het gevra dat God volgens sy beloftes moes optree; God het nie opgetree nie; die psalmis bly getrou; Hy kla weer.  Kla ons genoeg by God oor ons lewens? Na dit alles sê die psalmis vir God: Om u bevele uit te voer, is vir my die lewe (119:56).

Die psalmis vind vertroosting, want hy het sy gedagtes van sy probleme weggeneem en vreugde in God se goedheid, trou en heerlikheid gevind.

Die slot van die Ons Vader – Francois Malan

Hein vra:

Mattheus 6:13 word die laaste gedeelte van die teks uitgelaat in die 1983 vertaling (want aan U behoort die koninkryk en die krag en die heerlikheid tot in ewigheid. Amen) Kan u vir my verduidelik asb. In Openbaring 8:3 lees ons van die engel wat aan hom baie wierook gegee is om saam met die gebede van al die gelowiges voor die troon te offer. Is dit in vandag se tyd verkeerd om wierook aan te steek wanneer jy bid, of is dit heidens? Verstaan ek die teksgedeelte verkeerd?

 Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord

1 Slot van die Onse Vader

Die oudste Manuskripte van die Nuwe Testament, kodeks Sinaïticus en kodeks Vaticanus, uit die 4e eeu n.C., kodeks Beza vyfde eeu n.C, kodeks Dublin 6e eeu n.C., het nie die slot gehad nie. Die manuskripte wat dit wel bevat, is die manuskripte wat gekry is in Parys 6e eeu n.C, Washington 5e eeu n.C, en in Koridethi 9e eeu n.C. Maar van die kerkvaders en leesroosters sedert die tweede eeu n.C. het die slot by die oorspronklike teks van die Onse Vader bygevoeg vir gebruik in die eredienste. Dit is ‘n samevatting uit die lof aan God in die dankgebed van Dawid in 1 Kronieke 29:11-13. Deur die eeue is daar ‘n verskeidenheid weergawes van die slot ingeskryf soos dit in verskillende gemeentes gebid is.

            Die 1933- en 1953-vertalings van die Afrikaanse Bybel het die teks gebruik wat Erasmus in 1515 gereed gemaak het vir die eerste gedrukte Griekse Nuwe Testament uit manuskripte uit die 12e eeu n.C. wat die slot in gehad het. Die Afrikaanse vertalings van 1983 en 2014 gebruik egter ‘n teks wat op die oudste beskikbare manuskripte uit die 4e eeu n.C.opgestel is, omdat dit waarskynlik die naaste aan die oorspronklike is. Die slot word beskou as ‘n latere invoeging vanuit die gebruik in die kerk om die gebed mee af te sluit in die erediens.

2 Wierook

Dit word van ouds af deur die voklke van die ou Ooste in hulle tempels gebrand. Die ou Egptiese tekse sê dit is om ‘die neusgate van die gode te behaag.’  

In Eksodus 30:34-38 gee die Here aan Moses presiese voorskrifte oor die meng en gebruik van wierook wat aan die Here alleen gewy word as teken van die ware en unieke teenwoordigheid van die Here in Israel, wat ook van hulle ‘n ware en unieke toewyding aan die Here alleen vra.

Volgens Levitikus 2:1,16 word wierook bo-op die verskillende offers gesit wat op die altaar verbrand word om die Here goedgunstig te stem. Wierook is in die huise van die Oosterlinge gebrand om ‘n gewyde atmosfeer in die huis te skep (die wyses uit die Ooste bring vir die baba Jesus o.a. wierook as geskenk om Hom eer te bewys, Matteus 2:2,11). Hooglied 4:5 vergelyk die geur van die vrou se borste met ‘n wierookheuwel. Jesaja 60:6 verwys na die nasies wat o.a. wierook na Jerusalem toe bring om die lof van die Here te verkondig. Maar in Jeremia 6:20 verwerp die Here die wierook wat die ongehoorsame Israel vir die Here brand.

In Openbarig 8:3 sinspeel die wierook wat met die gebede van die gelowiges gemeng is waarskynlik op die versugtinge van die Heilige Gees waarvan Romeine 8:27-27 praat, dat die Gees self vir ons pleit met versugtinge wat nie met woorde gesê kan word nie, om ons gebede vir God aanneemlik te maak, want Hy bid volgens die wil van God vir die gelowiges.

In Openbaring 5:8 is die gebede van die gelowiges self die wierook wat simbolies aandui dat hulle gebede ‘n offer is wat aanneemlik is vir God (vgl. Jesus se versekering in Johannes 16:23: wat julle vir die Vader in my Naam vra, sal Hy aan julle gee). Efesiërs 5:2 verwys na Jesus se liefdesoffer van sy lewe vir ons, dat dit vir God ‘n aangename geur is, en vra dat ons soos Jesus in liefde met mekaar sal leef. In Filippense 4:18 noem Paulus die geldelike bydrae wat die gemeente vir hom gestuur het, ‘n lieflike geur, ‘n aangename offergawe wat God behaag.  

Openbaring 18:13 verwys onder andere na wierook wat die lus van die ongelowiges se lewe was, en met God se oordeel daarmee heen sal wees.

Wierook sal nie ons gebede versier of aanneemlik vir God maak nie. Jesus het gesê: ‘ware aanbidders sal van nou af die Vader in Gees en waarheid aanbid, want die Vader wil juis sulke aanbidders hê (Johannes 4:23). Daarom moet ons bid dat God die Heilige Gees, wat in ons kom woon het, ons in ons gebede lei om volgens die wil van ons Vader te bid, en sy liefde in ons harte te gee sodat ons in liefde met mekaar sal saam lewe (vgl. Galasiërs 5:22-23 vir die vrug van die werk van die Heilige Gees in ons). In Romeine 12:1 roep Paulus die gemeente op om hulle liggame as ‘n lewende, heilige  en aanneemlike offer vir God aan te bied, en sê dat dit sinvolle godsdiens is

Skrywer:  Prof Francois Malan