Gebed bring vrede
He is no fool who gives up what he cannot keep to gain that which he cannot lose – Jim Elliot, sendeling in Suid-Ameria wat deur die mense wat hy probeer bereik het, doodgemaak is.
Gebed bring vrede
Maak in alles julle begeertes deur gebed en smeking en met danksegging aan God bekend. En die vrede van God wat alle verstand te bowe gaan, sal oor julle harte en gedagtes die wag hou in Christus Jesus (Filippense 4:6 – 7)
Die resultaat van gebed is nie ‘n groter huis of ‘n bevordering of meer geld in die bank nie. Die resultaat van gebed is die vrede van God. Hierdie vrede het geen aardse parallel nie; hierdie vrede kan nie verduidelik word nie, want dit hou geen verband met ons eksterne omstandighede nie. Dit is ‘n gawe van God.
Maar hierdie vrede geld nie net vir die individu nie, maar vir die gemeenskap: Christus is ons vrede, Hy sal dié twee, Jode en nie-Jode, een maak … Toe Hy gekom het, het Hy die goeie boodskap van vrede gebring (Efesiërs 2:14 – 18). Deur God se vrede word ons een liggaam.
Paulus sê hierdie vrede sal die wag hou. Filippi was sterk onder die invloed van Rome. Daar was ‘n Romeinse wag in die stad gestasioneer. Die inwoners het die presisie van hulle tegniek, hulle dissipline, hulle meedoënloosheid raakgesien.
Paulus was ook baie bekommerd – die Filippense moes hulle gedagtes orden. Gedagtes is dit wat oorweeg word. Daarna word dienooreenkomstig opgetree. Ons neem elke gedagte gevange om dit aan Christus gehoorsaam te maak (2 Korintiërs 10:5). Die wêreld stop nooi sy onverbiddelike pogings om die gelowiges se fokus te skuif van God se koninkryk na sy eie waardes en ideale waarin die ek eerste geplaas word. Die hart in die antieke tyd is gesien as die setel van die mens se persoonlikheid.`
Paulus praat hier van ‘n wil wat oorgegee is aan Jesus Christus en van ‘n stukkende hart. Die gebed van so ‘n gelowige verander die wêreld.
ons groot euwels kan vermy deur persoonlike herlewing. Toe die mense sien hy is eg en aanspreeklik, word sy toewyding aansteeklik.
Most of Scripture speaks to us; the Psalms speak for us – Atanasius Hy is besig om te bid In 1915 het Benjamin B. Warfield ‘n reeks konferensies by Princeton Seminary gehou. Alhoewel dit amper ‘n eeu gelede was, kan ons steeds baie daaruit leer. Saulus is op pad Damaskus toe om die aanhangers van die leer van die Here te vervolg. Langs die pad kom hy wonderbaarlik tot bekering toe die Here aan hom verskyn. Daarna was hy blind en moes na Damaskus gelei word. Vir drie dae eet en drink hy niks nie – en kan hy nie sien nie. Toe roep Jesus vir Ananias om vir Paulus te gaan besoek: Hy is besig om te bid en hy het in ‘n gesig ‘n man met die naam Ananias sien inkom (Handelinge 9:11). Nou is Saulus gereed vir die ontvangs van God se genade. Gebed het hom versag en stel hom oop vir die invloed van genade. In wese is gebed die belydenis van my swakhede, my behoefte, my afhanklikheid – gebed is ‘n uitroep om hulp van Iets/Iemand sterker, beter, meer stabiel en betroubaar as ekself. Dit is ‘n uitroep na Iemand op wie ek kan vertrou. Ons gooi ons neer voor die voete van Hom wat groter en sterker as ek is. My gebedshouding is die ware Christelike gesindheid, want dit is die gesindheid van volle afhanklikheid van God. Hy is besig om te bid
Hoekom moet ons bid?
When I despair, I remember that all through history, the way of truth and love has always won. There have been murderers and tyrants, and for a time they can seem invincible. But in the end they always fall. Think of it, always. -Mohandas Karamchand Gandhi (1869-1948)
Hoekom moet ons bid?
Vraag: As God dan nie kan verander nie, hoekom moet ons dan bid? Probeer ons nie nou om God se besluite te verander nie?
Hierdie is ‘n vraag wat gereeld na vore kom. Die Bybel sê dat God alomteenwoordig en alwetend is. As Hy dan sy besluite verander, is Hy nog alwetend? Daarom die algemene siening dat God nie op ons gebede kan reageer nie.
As ons bid, het God vooraf geweet wat ons gaan bid. Hy het ook bepaal dat die doel van ons gebed ‘n manier sal wees om sy doel te bereik. Gebed is dus nie ‘n manier waarop ons God verander nie, maar ‘n manier waarop God ons verander. Gebed is nie ‘n manier waardeur ons God se onwilligheid verander nie … dit is die manier waarop God ons gewilligheid gebruik. Gebed is nie ‘n manier om te verseker dat ons wil in die hemel gedoen word nie, maar ‘n manier om te verseker dat God se wil op aarde gedoen word.
Bid en omval
Bid en omval – Jan van der Watt
Annalie vra:
Antwoord
Prof Jan van der Watt antwoord:
Miskien net so klein bietjie breë agtergrond oor hierdie saak. Net na die periode van die Verligting (einde 17 en begin 18e eeu, wat die einde van die Middeleeue ingelei het) het die mense baie met hulle verstand (rede) na dinge begin kyk, ook na die Bybel. Hulle het geargumenteer dat as jy iets nie met jou verstand kan verklaar nie, dit eintlik nie waar is nie. So het hulle ook na die Bybel toe gegaan en met hulle verstand die Bybel probeer dissekteer. Dit het natuurlik daartoe gelei dat mense aan die Bybel begin twyfel het, want die Bybel vertel ons mos van God en wonders wat nie met die verstand verklaar kan word nie. Veral in die wetenskap het dit gebeur. Gelowiges het toe teen hierdie wantroue in die Bybel begin reageer en herlewingsbewegings wat die fokus meer op geloof in God en sy nabyheid geplaas het, het begin. Aan die einde van die 19e eeu was daar groot herlewing in Amerika (en elders ook) en die Heilige Gees se teenwoordigheid het veral ’n rol begin speel. Daar moes ‘gesien’ kon word dat die Gees teenwoordig is en werk, en die spreek in tale met allerhande ander manifestasies het toe as tekens gedien dat die Gees aan die werk is. Dit het so belangrik geword, dat mense begin sê het dat as dit nie gebeur nie, die Gees nie daar was nie. Dit het met ander woorde ’n soort ‘kenteken’ van die teenwoordigheid van die Gees vir hierdie mense geword. In hierdie tyd het sendelinge uit Amerika gekom en ook in ons land kom werk, wat beteken het dat dit ook in ons land bekend geword het.
Nou moet ons onthou dat nie alle Christene aan hierdie bewegings op dieselfde wyse deelgeneem het nie. Dit was, om die waarheid te sê, mense wat hierdie ervarings meegemaak het, was in die minderheid. Daar was dus ander maniere ook om die Gees te ervaar wat niks te doen het met spreek in tale of omval nie. Vir hulle was en is dit ook nie belangrik om die dinge te ervaar nie. Dit is waar van die oorgrote meerderheid Christene.
Nou is die vraag wat tot eer van God is. ’n Algemene en wyse manier om jouself in sulke omstandighede te help, is juis om die Gees te vertrou. As mens baie ongemaklik daaroor voel en nie vrede in jou hart het nie, moet jy daaroor bid – miskien het die Gees die dinge nie vir jou in gedagte nie. Dan moet jy dit liewer nie doen nie. God is nie ’n God van onvrede nie. ’n Algemene reël is dat om dinge te doen waaroor jy sleg voel of wat jou pla gewoonlik nie tot eer van God is nie. Dit bly maar ’n algemene reël wat altyd met gebed en soeke na die waarheid gepaard moet gaan.
Skrywer: Prof Jan van der Watt