A superior man is modest in his speech, but exceeds in his actions. -Confucius,filosoof en leermeester (c. 551-478 vC)

Jakob Stoei

In Genesis 32 lees ons ‘n boeiende verhaal uit die lewe van Jakob – hy stoei die hele nag met God. Uit hierdie stoeiery leer ons belangrike lesse oor gebed:

• God se seëninge in ons lewens word deur gebed vrygestel

In Genesis 25:23 lees ons dat Rebekka God raadpleeg omdat haar tweeling teen mekaar gestamp het. God sê vir haar: Daar is twee nasies in jou, twee volke uit jou sal van mekaar geskei word. Een sal sterker wees as die ander, die oudste sal die jongste dien. God voorspel hier dat die seën Jakob s’n sal wees en nie Esau s’n nie. Maar dit is eers na sy stoeigeveg en nag van gebed  dat hy die belofte van God sy eie maak. Die Bybel is ‘n boek vol beloftes – ongeveer 3 000 van hulle. Baie van hulle is vir spesifieke mense en spesifieke situasies. Hy is die “ja” van God, die “ja” op al die beloftes van God (2 Korintiërs 1:20). Elke belofte is dus ‘n “ja” vir elke gelowige. Daarom moet ons nie net deur die Bybel lees nie – ons moet deur die Bybel bid en die beloftes van God vir ons toeeien.

• Soms word God se seëninge deur volgehoue gebed vrygestel

Martin Luther het gesê dat Jakob se gestoei met God ‘n beeld is van stoei met ‘n oënskynlike vyandige God. Nog ‘n voorbeeld is die Siro-Fenisiese vrou wat na Jesus kom met die versoek dat Hy haar dogter sal genees (Markus 7). Luister na Jesus se eerste reaksie: Wag dat die kinders eers klaar eet, want dit is nie mooi om die kinders se kos te vat en vir die hondjies te gooi nie.  Is Jesus besig om haar weg te stuur? Nee, Hy gaan die dogtertjie genees al lyk dit aanvanklik asof Hy vyandig gesind teenoor hulle is. God is nie vyandig of ongevoelig nie – dit kruis is bewys daarvan dat Hy liefdevol is. Jesus wys hier vir ons dat gebed soms die indruk skep dat Hy vyandig is. Daarmee toets Hy ons geloof in sy goedheid.  “Like a child trying to push against the hand of a parent, the parent gives only enough resistance to test the resolve of the child. So God resists us in prayer, to see our resolve in his goodness.” (Martin Luther)

• Die seëninge van God word nie verkry deur ons planne nie

Aan die einde van hulle stoeigeveg vra God vir Jakob: Wat is jou naam? Natuurlik weet God wat Jakob se naam was, maar Hy wou hê dat hy dit moes erken. Onthou toe die bejaarde Isak vir Jakob gevra het wat sy naam was, was sy antwoord Esau. So het hy Esau se eersgeboortereg gesteel. Nou vertel hy die waarheid: “Ek is Jakob, die bedrieër. Ek het probeer om self my seëninge deur manipulasie te verkry. Nou is ek jammer.” Daarom gee God aan hom ‘n nuwe naam – Israel. God gee die seën – Jakob kry nie die seën deur allerhande slinkse planne nie. Seëninge kom nie deur beter beplanning nie, maar deur onderwerping aan God.

• God self is die seën wat ons soek

God eindig sy ontmoeting met Jakob nie deur vir hom te sê dat alles nou reg is nie. Geen belofte dat hy sy ontmoeting met Esau gaan oorleef nie – om die waarheid te sê God maak hom mank sodat hy nie eers vir Esau kon weghardloop nie. Maar Jakob kry die grootste seën moontlik – die herstel van sy verhouding met God. Soms weerhou God seëning van ons sodat ons kan besef dat ‘n verhouding met God die grootste seën moontlik is. God verander nie altyd ons situasie nie – soms verander Hy ons identiteit. Hy verander ons van Jakob na Israel. ‘n Nag van gebed beteken nie al ons probleme is nou opgelos nie. Dit beteken wel dat ons belangrikste verhouding herstel is.

• Ons weet dat God ons hoor, want Hy het vir ons swak geword.

In hierdie geveg moes Jakob vermorsel word. Hy is nie. Dit beteken dat God Hom teruggehou het – God word vrywillig swak. God hou Homself swak sodat Jakob verlos kan word.  Eeue later word Jesus swak aan die kruis sodat ons verlos kan word.

Soms lyk dit vir ons asof God nie luister nie. Hy luister – die kruis verseker ons dat Hy luister. God gee so baie om dat Hy selfs aarde toe gekom het om met Jakob te stoei. God gee so baie om vir ons dat Hy mens geword het om met ons sonde te stry. Daarvoor het Hy sy lewe gegee; daarom is ons verhouding met God herstel. Bid; bid aanhoudend; moenie moed opgee nie.

Train up a child in the way he should go – but be sure you go that way yourself. —C.H. Spurgeon

Gebed van Aartsbiskop Emeritus Desmond Tutu

Hierdie gebed is ‘n verwerking van ‘n oorspronklike gebed deur Sir Francis Drake:

Disturb us, O Lord

when we are too well-pleased with ourselves 
when our dreams have come true because we dreamed too little, 
because we sailed too close to the shore.

Disturb us, O Lord

when with the abundance of things we possess, 
we have lost our thirst for the water of life 
when, having fallen in love with time, 
we have ceased to dream of eternity 
and in our efforts to build a new earth, 
we have allowed our vision of Heaven to grow dim.

Stir us, O Lord

to dare more boldly, to venture into wider seas 
where storms show Thy mastery, 
where losing sight of land, we shall find the stars.

In the name of Him who pushed back the horizons of our hopes 
and invited the brave to follow.

Amen

Aartsbiskop Tutu het ‘n boek met wonderlike gebede daarin geskryf: An African Prayer Book

In life, there are first things (God) and second things (everything else). If you put first things first, you’ll also get the second things. If you put second things first, you’ll not only lose the first things, but you’ll lose the second things too – C. S. Lewis

Die Ons Vader-gebed:  Die laaste vier versoeke

In 1984 het Prof David Bosch vyf Bybelstudie sessies by die jaarlikse konferensie van die Christian Medical Fellowship gehou oor hierdie gebed Die volledige sessies is op hulle webblad beskikbaar. Ons gaan in ‘n hele aantal blogs na kernidees uit hierdie sessies kyk.

Die gebed begin met ons. Die eerste drie versoeke gaan oor God – sy Naam, sy koninkryk, sy wil met geen vermelding van ons nie. Daarna verander die toneel. In die res van die gebed gaan dit oor ons – nie minder as agt keer lees ons ons nie.

  Ons het dus hier ‘n draaipunt in die gebed. Nou is die versoeke op die mensdom en sy behoeftes gerig. Dit verwys na kwellings wat ‘n integrale deel van die mens se lewe is. Daar is geen spanning tussen die twee dele van die gebed nie.

Ons word algemeen in Joodse gebede gebruik. Dan verwys dit na Israel – diegene wat die Joodse Messias verwag. Maar in die Ons Vader-gebed verwys ons na diegene wat Jesus van Nasaret volg . Hierdie gebed is nie eksklusief nie, maar verontagsaam alle onderskeidings – die ons staan bokant enige land on volk. Daar is geen grense tussen mense wat hierdie gebed bid nie.

Die versoeke wat nou volg, dek in beginsel ons menslike behoeftes, maar op so ‘n manier dat ons nie kan vra dat in ons behoeftes voorsien word in isolasie van ander nie. Ons kan nie bid: Gee my vandag my daaglikse brood nie … ‘n Opregte verhouding met God beteken dat ek ‘n verhouding met ander het. As ons praat van ‘n mens praat ons van verhoudings, wedersydse verantwoordelikhede. ‘n Mens is ‘n mens deur ander mense (Spreekwoord uit Afrika).

The mightiest prayers are often those drenched with the Word of God. —Herbert Lockyer

Die Ons Vader-gebed:  Laat u wil ook op die aarde geskied, net soos in die hemel

In 1984 het Prof David Bosch vyf Bybelstudie sessies by die jaarlikse konferensie van die Christian Medical Fellowship gehou oor hierdie gebed Die volledige sessies is op hulle webblad beskikbaar. Ons gaan in ‘n hele aantal blogs na kernidees uit hierdie sessies kyk.

Verwysings na God se wil is algemeen in Matteus – meer so as in die ander twee sinoptiese evangelies. Lukas laat hierdie versoek uit in sy weergawe van die Ons Vader-gebed.

Hierdie versoek herinner ons aan Jesus se gebed in die tuin van Getsemane (Matteus 26:36 – 46). Hierdie versoek moet ons daaraan herinner dat ‘n integrale deel van ons Christelike lewenstyl is om God se wil en nie ons eie te soek – ons offer ons eie wil vir sy wil op. Hierdie is nie ‘n fatalistiese versoek nie: “Ag Here, ek het die handdoek ingegooi; daar is niks wat ek aan hierdie probleem kan doen nie. Daarom Here, laat u wil geskied.” Dit is nie ‘n Christelike gesindheid nie. Ons kan hierdie gebed slegs bid as ons bereid is om God se wil te aanvaar – dit ons eie te maak soos Jesus in Getsemane gedoen het.

 In hierdie gebed is daar ook spanning: tussen hemel en aarde en tussen die toekoms en die hede. God se wil word reeds in die hemel gedoen. God se wil sal ook volledig en universeel gedoen word as sy koninkryk finaal en volledig kom. Intussen wag ons vir daardie dag – ongeduldig maar tog ook in stille rusteloosheid.

Tans word God se wil deur allerhande kragte teengestaan – ons is nog in opstand teen sy wil. Dit is die harde werklikheid. Maar dit is ook ‘n uitdaging: ons as God se kinders moet God se wil doen al is daar baie ander wat dit nie doen nie. Oral in Matteus lees ons dat God se wil iets is wat nou gedoen moet word.

Wat is God se wil? Alles wat Jesus ons beveel het. In die Groot Opdrag (Matteus 28:20) lees ons: Leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het. God se wil is om God en ons naaste lief te hê, om geregtigheid te beoefen en om as sy dissipels alles te onderhou wat Hy ons beveel het. God se wil word deur die woorde en dade van sy kinders uitgevoer.