Die lewe van geloof
Mark Dever
Die lewe van geloof
(Hebreërs 11:1).
Die skrywer is nie besig om geloof te ontleed en komponente daarvan te identifiseer nie. Hy skryf hier hoe geloof werk.
Geloof is die versekering en vertroue van dit wat ons hoop. Hoop is nie wensdenkery nie – dit is sekerheid oor iets wat nog nie ‘n werklikheid is nie. Dit is die hoop waarvan Paulus in Romeine 5:5 praat: Dié hoop beskaam nie, want God het sy liefde in ons harte uitgestort deur die Heilige Gees wat Hy aan ons gegee het.
Maar geloof is ook die bewys – die oortuiging – van dinge wat ons nie sien nie. Dit is die kenmerk van die gelowiges wat volhard soos iemand wat die onsienlike God sien (Hebreërs 11:27). Geloof kyk dus altyd vooruit na die toekoms. Geloof beteken dat ons na die wêreld kyk, nie deur die bril van hierdie wêreld nie, maar deur die bril van God.
Wat beteken dit nou in die praktyk? In Hebreërs 11 wys die skrywer vir ons wat geloof in die alledaagse lewe beteken. Deur hierdie galery van geloofshelde lei hy ons totdat ons uiteindelik by Jesus Christus uitkom. Hy is die oorsprong en vervuller van ons geloof. Daarom dat die skrywer in 12:1 – 2 sê dat ons die wedloop wat vir ons voorlê met volharding moet hardloop, die oog gevestig op Jesus, die Begin en Voleinder van die geloof.
Die skrywer lê besondere klem op Moses en Abraham. Wat verklaar hulle wonderlike, maar tog onvolkome, geloof? Hulle het God se woord gehoor en daarop vertrou. Eintlik het hulle God wat die woord gepraat het vertrou.
Geloof is om te hoor wat God sê, om sy woord te vertrou en daarvolgens te lewe.
Geloof Daar is sekere terme wat nie in die Bybel gedefinieer word nie – soos die Drie-eenheid. Geloof word egter duidelik in Hebreërs 11:1 gedefinieer: Om te glo, is om seker te wees van die dinge wat ons hoop, om oortuig te wees van die dinge wat ons nie sien nie. Ons fokus ons hart en verstand op ‘n werklikheid wat buite ons is – beide in tyd en verstaan. Dit is voor ons (wat ons hoop) en bo ons (wat ons nie sien nie). en dinge wat ons nie sien nie, verwys nie na dinge wat ons ons verbeel nie. Dit verwys na werklikhede wat ons deur die Bybel ken. Paulus sê: Die geloof kom dus deur die prediking wat ‘n mens hoor, en die prediking wat ons hoor, is die verkondiging van Christus (Romeine 10:17).
Ah! if there be degrees in glory, they will not be distributed according to our talents, but according to our faithfulness in using them. —C.H. Spurgeon Stry vir die geloof Geliefdes, ek was vas van plan om aan julle te skrywe oor die verlossing waaraan ons almal deel het. Maar nou voel ek my verplig om julle met my brief aan te spoor om te stry vir die geloof wat een maal oorgelewer is aan dié wat God vir Hom afgesonder het (Judas :3). Baie van ons ouer mense het groot geword in ‘n kerk wat die tweede gedeelte van die vers baie ernstig opgeneem het: stry vir die geloof. Dit is wat Judas in die res van hierdie kort briefie doen – hy stel die vals leraars aan die kaak. So ons stry vir ons geloof; ons behou die goeie leer; ons waak oor ons teologie. Die opdrag kan ons nie sommer ligtelik opneem nie – ons moet dit gehoorsaam. Maar dit is nie wat Judas beplan het om te skrywe nie. Waaroor hy wou geskryf het, was iets wat hom en sy lesers verheug het – die verlossing waaraan ons almal deel het. Maar nou moet hy ‘n brief skryf wat nie so aangenaam is nie, maar vir die heil van sy lesers was dit belangriker. Nou ‘n vraag vir diegene van ons wat hou van ‘n gesonde leer: Is ons nie maar net ywerig om ander Christene se teologie te polisieer nie? Is ons nie stilweg bly as ons foute ontdek nie? Of is ons gretiger om te juig oor dit wat ons met ander Christene in gemeen het? Waar lê ons diepste vreugde?
It is not your hold of Christ that saves, but his hold of you! —C.H. Spurgeon Kyk na Jesus Die skrywer van Hebreërs skryf aan mense wat vir een of ander rede sukkel met hulle geloof. Hulle is nie teen Jesus nie, maar hulle geloof het afgekoel. Om vir Jesus te volg, het vir hulle moeilik geword. Baie van ons weet hoe dit voel. Miskien het ons vrae waarvoor ons nie antwoorde het nie; miskien sukkel jy met versoekings; miskien is jy eensaam of het jy seer. Toe ons aanvanklik na Jesus toe gekom het, was dit opgewondenheid en vreugde – nou is dit ‘n spanning. Waarmee sukkel jy? Is jy moedeloos, wanhopig, alleen, ontmoedig oor jou sonde … Wat jy nie nodig het nie, is wilskrag of ‘n nuwe opdrag of nuwe motivering nie. Wat jy nodig het is ‘n Verlosser wat jy kan vertrou – ‘n toevlug. Kyk na Jesus. Ons hoor altyd dat ons onsself moet ken – ons krag lê in ons. Die Bybel sê: “Moenie na binne kyk nie. Leer Jesus ken.” Baie kerke sê: “Ontdek jou potensiaal. Ontdek die kampioen in jou.” Die Bybel sê dat jy die Kampioen in die Skrif moet ontdek. Om in sy oorwinning te rus, is belangriker as om jou potensiaal te ontdek. As ons Jesus sien vir wie Hy werklik is, sal ons lewe verander. Hou vas aan Hom. Die Bybel het een teenmiddel vir alle geestelike siektes: Kyk na Jesus.Geloof
Stry vir die geloof
Kyk na Jesus
In Hoofstuk 2 kom die skrywer by die tema van die hele boek: Kyk na Jesus. Hy teken vier beelde van Jesus Christus:
Die skrywer sê nie wat met ons verkeerd is en gee ‘n streng opdrag dat ons dinge self moet regstel nie. Hy sê dat ons na Christus moet kyk en na wat Hy reeds vir ons gedoen het. Dit is die verskil tussen godsdiens en die evangelie. Godsdiens sê vir ons wat verkeerd is en hoe ons dit moet regmaak; die evangelie sê vir ons wat Jesus reeds gedoen het en sê ons moet daarvolgens lewe. Godsdiens verander as gevolg van ‘n opdrag; die evangelie verander deur wat ons sien.