God’s wrath is his righteousness reacting against unrighteousness. —J.I. Packer

Die karakter van die geloofsgemeenskap

Elke gelowige moet telkens sy storie deur die lens van God se storie oorweeg. Net so noodsaaklik moet elke gelowige sy storie verbind aan dié van die ander gelowiges wat saam met hom in die plaaslike gemeente is. Jesus se storie sluit in die skepping van ‘n geloofsgemeenskap saamgebind deur hulle geloof en die Heilige Gees.

Paulus beklemtoon dit in elke hoofstuk van die Filippense-brief. Omdat julle van die eerste dag tot nou toe saamgewerk het aan die verkondiging van die evangelie (1:5); Aangesien julle die troos in Christus ondervind het, die aansporing deur die liefde, die gemeenskap deur die Gees, die innige meegevoel en meelewing (2:1) ens.

Paulus beklemtoon die gemeenskap van gelowiges met mekaar. Hy pleit by hulle dat hulle hulle nog dieper aan hulle geloofsgemeenskap moet verbind. Dit beteken meer as net om saam aan gemeenskapsprojekte te werk – alhoewel dit baie belangrik is. ‘n Christelike gesindheid sluit in om ander gelowiges in nederigheid te dien, mekaar lief te hê, om die goed van ander na te jaag. Die geloofsgemeenskap kan nie te midde van skinder en kla groei nie. Doen alles sonder kla en teëpraat I2:14); Moet niks uit selfsug en eersug doen nie, maar in nederigheid moet die een die ander hoër ag as homself (2:3).

Die dae is verby dat ons geloofsgemeenskappe die meerderheid in ons samelewings vorm – ons is ‘n minderheid. Om enigsins ‘n impak te maak, is eenheid in die kerk noodsaaklik.

To achieve great things, two things are needed: a plan and not quite enough time – Leonard Bernstein

Moet ek deel wees van die geloofsgemeenskap?

Afgesien van die Bybelse redes is daar ook praktiese redes om deel van die geloofsgemeenskap te wees. Hier is ‘n paar:

• Om jouself aan die geloofsgemeenskap toe te wy, is ‘n kragtige stelling in ‘n kultuur van lae toewyding. Sekere rolbalklubs verwag meer van hulle lede as die kerk. Ons woon in ‘n verbruikerskultuur waarin alles ingestel is om in jou behoeftes te voorsien en aan jou voorkeure te voldoen. As daar nie aan ons behoeftes voldoen word nie beweeg ons aan na die volgende produk of werk … Om in hierdie omgewing aan te sluit is teen die kultuur: ‘I am committed to this group of people and they are committed to me. I am here to give, more than get’” (Kevin DeYoung). Hy gaan dan verder:  “We prefer to date the church – have her around for special events, take her out when life feels lonely, and keep her around for a rainy day. Membership is one way to stop dating churches, and marry one.”
• As ek lid van die geloofsgemeenskap is, vermy ek die versoeking – wat almal van ons gereeld ondervind – om té onafhanklik te wil wees. Onafhanklikheid is iets waarvoor ons dankbaar moet wees. Die kerk is egter ook kommunaal. Ons leef hier in wedersydse ondersteunende verhoudings met mekaar – verhoudings waarin ons mekaar aanmoedig en aanspreeklik hou. Ons leef is ‘n samelewing waarin alles oor self gaan – selfbevordering, selfbelang … Die kerk gaan egter oor wedersydse onderwerping aan mekaar; oor die bevordering van ander se behoeftes.
• As ek lid van die geloofsgemeenskap is, fasiliteer dit aanspreeklikheid. As ek deel word van die geloofsgemeenskap offer ons ons aan mekaar om bemoedig en tereggewys te word en om mekaar te dien. Ons stel onsself onder leiers: Dink aan julle voorgangers wat die woord van God aan julle verkondig het. Let op hulle lewenswandel tot die einde toe, en volg die voorbeeld van geloof wat hulle gestel het (Hebreërs 13:7).

Om lid van die geloofsgemeenskap te wees is ‘n voorreg, maar ook ‘n verantwoordelikheid.

For many people, science invites awe and religion invites insight. When awe and insight engage, science-and-religion happens – Ron Cole-Turner

Die geloofsgemeenskap is onontbeerlik

In sy kommentaar oor Psalm 16 skryf Calvyn onder andere  dat daar geen offer is wat vir God meer aanvaarbaar is as wanneer ons ons in opregtheid en met oorgawe verbind aan ‘n gemeenskap van gelowiges nie.

Nou word ons saamgebind deur  ‘n band van godvresendheid; ons behou met hierdie gemeenskap broederlike welwillendheid Hierdie is die geloofsgemeenskap wat hulle skei van die besoedeling van die wêreld, sodat hulle heilig mag wees – God se besondere mense.

Hiervolgens dien die geloofsgemeenskap ‘n dubbele rol: dit bind gelowiges saam in heiligheid en skei gelowiges van die besoedeling van die wêreld. Het Calvyn nie hier iets beet wat moderne Christene baie nodig het nie – die geloofsgemeenskap as toevlugsoord. Die Christelike geloof was nog nooit en sal ook nooit ‘n individuele saak wees nie. Gelowiges kom gereeld bymekaar, nie net vir aanbidding nie, maar ook vir wedersydse bemoediging en opbouing.

Wat ons in ons  hiper-individualistiese kultuur  nodig het, dalk meer as enigiets anders, is die sekuriteit wat slegs die geloofsgemeenskap vir ons bied. Calvyn het dit verstaan.

Tact is the ability to describe others as they see themselves. -Abraham Lincoln,

Jesus se gemeenskap

Hoe lyk ‘n gemeenskap wat op Jesus en sy werk sentreer – in die praktyk?  In Romeine 1 – 11 bespreek Paulus die volheid en heerlikheid van die evangelie. In Hoofstuk 12 beweeg hy na ons reaksie in die lig van die evangelie. In die laaste deel van die hoofstuk kry ons praktiese riglyne wat ons help in ons najaag van ‘n gemeenskap wat op die evangelie sentreer.

Nadat hy bewys het dat Christus die een is wat die gemeenskap vestig, rig hy ‘n uitdaging: die liefde moet opreg wees. Verafsku wat sleg is en hou vas aan wat goed is. Betoon hartlike broederliefde teenoor mekaar; bewys eerbied teenoor mekaar en wees mekaar daarin tot voorbeeld. Moenie in julle toewyding verslap nie, bly altyd geesdriftig, dien die Here. Verbly julle in die hoop; staan vas in verdrukking; volhard in gebed. Help die medegelowiges in hulle nood en lê julle toe op gasvryheid (Romeine 12:9 – 13).

Kom ons kyk na van hierdie stellings:

Die liefde moet opreg wees. Ware gemeenskap is eg. Die gemeenskap is nie oppervlakkig of vals nie; nie vol maklike antwoorde  nie – geen maskers word toegelaat nie. Sonde, vrese, probleme, mislukking word gereeld bely. Gelowiges word in gemeenskap met mekaar geplaas vir een rede: omdat God hulle uit hulle vorige lewenswyse geroep het.

Verafsku wat sleg is. So ‘n gemeenskap erken die teenwoordigheid van sonde, maar reduseer nooit die erns van sonde nie. Verafsku is ‘n sterk woord. ‘n Gemeenskap gesentreer op die evangelie skep ‘n veilige omgewing vir mense om eerlik te wees oor waar hulle is. Hulle bely hulle sonde. As God ons red, verander ons gesindheid teenoor sonde – ons verafsku dit meer en meer. Omdat ons dikwels nie ons eie sonde raaksien nie, het ons ander nodig om dit vir ons uit te wys. Op ‘n vriend wat jou seermaak, kan jy reken; iemand wat jou haat, is oordadig met sy soene (Spreuke 27:6).

Betoon hartlike broederliefde teenoor mekaar. Christene gee om vir mekaar. Maar Paulus gaan verder: bewys eerbied teenoor mekaar – teenoor alle gelowiges die hele tyd. Eerbied en liefde is aan mekaar verbind. As ons God se liefde vir ons – ten spyte van onsself – verstaan, kan ons ander liefhê – ten spyte van hulleself. Liefde vir God lei tot liefde en eerbied vir ander.

Verbly julle in die hoop; staan vas in verdrukking; volhard in gebed. Hierdie geld nie net vir individuele Christene nie, maar vir die hele geloofsgemeenskap. Werklike liefde  is dit: nie die liefde wat ons vir God het nie, maar die liefde wat Hy aan ons bewys het deur sy Seun te stuur as versoening vir ons sondes. Geliefdes, as dit is hoe God sy liefde aan ons bewys het, behoort ons mekaar ook lief te hê. Niemand het God nog ooit gesien nie, maar as ons mekaar liefhet, bly God in ons en het sy liefde in ons sy doel volkome bereik (1 Johannes 4:10 – 12)

Help die medegelowiges in hulle nood en lê julle toe op gasvryheid. Hierdie gemeenskap word gekenmerk deur die warmte en gasvryheid wat voortdurend daaruit spruit. Ons is almal behoeftig. Omdat God in ons behoeftes voorsien het, moet ons in die behoeftes van ons broers en susters voorsien. Maar hierdie behoeftes is nie net materieel nie, maar ook geestelik. God het die geloofsgemeenskap gekies om te verseker dat sy kinders versorg word.

Die gemeenskap wat ons tans ondervind, is slegs ‘n weerkaatsing van die uiteindelike, ewigdurende gemeenskap. Daar is niks sterker en dieper om die gemeenskap op te bou nie as die evangelie nie. Gemeenskap is net so sterk soos dit waarop dit gebou is.