Where the plow does not go and the seed is not sown, the weeds are sure to multiply. And if children are left untrained, all sorts of evil will spring up in their hearts and lives – C. H. Spurgeon

Het ons ons godsdiens afgewater? ‘n Nuwe hart is nodig

Daar het die afgelope aantal jare heelwat boeke verskyn waarin gesê word dat die kerk sy boodskap afgewater het. (Michael Horton se  Christless Christianity en David Platt se Follow Me. A call to die; a call to live is goeie voorbeelde hiervan) Ons aanvaar sekere waarhede en bid die sondaar se gebed en glo alles is reg – ons is nou Christene. Maar dit is nie waar nie.

Luister wat sê Jesus vir Nikodemus: As iemand nie opnuut gebore word nie, kan hy die koninkryk van God nie sien nie (Johannes 3:3). Hier verwys Jesus na Esegiël 36:26: Ek sal julle ‘n nuwe hart en ‘n nuwe gees gee, Ek sal die kliphart uit julle liggame uithaal en julle ‘n hart van vleis gee.

In Jeremia 31:33 belowe God dat hy ‘n nuwe verbond met sy mense sal aangaan: Ek sal my woord op julle harte skryf en dit in julle gedagte vaslê.

Daar is geen manier waarop ons self ons harte rein kan maak nie. Christus kan dit doen: Hy vergewe ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid (1 Johannes 1:9). Al wat ons kan doen, is om te vertrou op wat hy reeds 2000 jaar gelede vir ons gedoen het.

Hulle vertel die storie van die man wat vir hom ‘n Rolls-Royce gekoop het. Hulle verseker hom die kar kan nie breek nie. Slegs ‘n paar maande later ry hy in die platteland en die kar breek. Hy is nie naby ‘n dorp nie en hy bel die Rolls-Royce fabriek direk. Hulle stuur ‘n werktuigkundige met ‘n helikopter om die kar reg te maak. Na ‘n paar weke het hy nog nie ‘n rekening gekry nie. Hy raak bekommerd. Hy bel hulle en vra waar die rekening is. Hulle antwoord: “Meneer, ‘n Rolls-Royce breek nie. Ons het geen rekord hiervan nie.”

Die les is eenvoudig: God gee aan ons ‘n nuwe hart en vernietig die rekord van al ons vorige oortredings. Hy het geen rekord meer nie.

I am certain that to preach the wrath of God with a hard heart, a cold lip, a tearless eye, and an unfeeling spirit is to harden men, not benefit them – C. H. Spurgeon

Het ons ons godsdiens afgewater? Hoekom is ons godsdiens so oppervlakkig?

Daar het die afgelope aantal jare heelwat boeke verskyn waarin gesê word dat die kerk sy boodskap afgewater het. (Michael Horton se  Christless Christianity en David Platt se Follow Me. A call to die; a call to live is goeie voorbeelde hiervan) Ons aanvaar sekere waarhede en bid die sondaar se gebed en glo alles is reg – ons is nou Christene. Maar dit is nie waar nie.

Anders as meeste ander godsdienste het Jesus Christus nie gekom en vir ons gesê: Volg hierdie reëls; kom hierdie rituele na, nie. Nee, Jesus Christus sê: Volg My. Wat doen Hy?

Jesus Christus nooi sy dissipels uit vir ‘n persoonlike verhouding met Hom. Hy sê vir hulle: Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie (Johannes 14:6). By Hom is daar rus en vrede en vreugde. Daar vind ons betekenis vir ons lewens.

Ons word nie geroep om sekere dinge te glo en sekere praktyke na te kom nie. Die Christelike geloof is nie net nog ‘n keuse in die kafeteria van godsdienste nie. Maar ons het toegelaat dat ons godsdiens in reëls en praktyke verval. Toe Jesus sy dissipels geroep het om Hom te volg, moet ons onthou dat hulle deel was van die Joodse godsdiens – ‘n godsdiens met baie reëls. Al die ander godsdienste sê probeer harder, werk harder, doen meer. Maar wat sê Jesus? Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee. Neem my juk op julle en leer van My, want ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en my las is lig (Matteus 11:28 – 30).

Ons grootste behoefte is nie reëls en regulasies nie, maar ‘n nuwe hart. Kyk na Nikodemus. Hy was ‘n leier onder sy mense. Hy het al die reëls geken; hy bid gereeld; hy leer selfs ander van die Skrif. Hy was ‘n voorbeeld vir ander mense. Maar tog was daar iewers iets verkeerd. Is dit nie ‘n probleem by baie gelowiges vandag nie? Ons glo ons godsdiens bestaan uit die nakom van reëls en die doen van sekere dinge om God se goedkeuring te verdien. Ons is soos daardie man in die sirkus wat al die borde aan die draai moet hou. Nou is ons godsdiens nie meer ‘n vreugde nie, maar ‘n plig.

Wat nodig is, is nie die doen van uiterlike dinge nie, maar innerlike herstel – ‘n nuwe hart. Daarna gaan ons volgende keer kyk

Nothing puts life into men like a dying Savior –C. H. Spurgeon

Het ons ons godsdiens afgewater? Haat God die sonde?

Daar het die afgelope aantal jare heelwat boeke verskyn waarin gesê word dat die kerk sy boodskap afgewater het. (Michael Horton se  Christless Christianity en David Platt se Follow Me. A call to die; a call to live is goeie voorbeelde hiervan) Ons aanvaar sekere waarhede en bid die sondaar se gebed en glo alles is reg – ons is nou Christene. Maar dit is nie waar nie.

In die vorige blog het ons gesien dat God de inisiatief neem en ons as sy kinders aanneem. Maar wat dan van die sonde?

U is nie ‘n God wat onreg verdra nie, die kwaad het by U geen plek nie. Hooghartiges durf nie voor U kom nie. U haat almal wat onreg doen (Psalm 5:5 – 6). Maar die sonde is deel van ons en ons kan ons nie self van die sonde verlos nie – ons het Iemand van buite nodig om dit te doen. Jesus Christus het ondervind wat ek en jy veronderstel was om te ondervind – die volle straf vir ons sondes. Hoe moet ons dit verstaan?

• Hoe kan God sy regverdige toorn en heilige liefde vir ons terselfdertyd betoon? Deur die kruis van Jesus Christus.
• Haat God die sondaars? Beslis. Kyk net wat moes Jesus Christus aan die kruis verduur.
• Het God die sondaars lief? Beslis. Kyk na die kruis van Jesus Christus en ons besef dat Hy ons van alles wat ons verdien, gered het.

Vra ons vir mense: Hoe weet jy dat jy van jou sonde verlos is? Luister na sy antwoord. Dit begin meestal so: “Omdat ek …” Ons word verlos van sonde oor iets wat Christus 2 000 jaar gelede vir ons gedoen het – nie oor iets wat ons doen nie. Die liefde van God, soos gesien in die lewe en sterwe van Jesus Christus, is die enigste fondament vir ware verlossing.

As ons dan al hierdie dinge weet, moet ons vra: Hoekom is ons godsdiens so oppervlakkig?

I know of nothing which I would choose to have as the subject of my ambition for life than to be kept faithful to my God till death, still to be a soul winner, still to be a true herald of the cross, and testify the name of Jesus to the last hour. It is only such who in the ministry shall be saved – C. H. Spurgeon

Het ons ons godsdiens afgewater? Ek word as kind aangeneem

Daar het die afgelope aantal jare heelwat boeke verskyn waarin gesê word dat die kerk sy boodskap afgewater het. (Michael Horton se  Christless Christianity en David Platt se Follow Me. A call to die; a call to live is goeie voorbeelde hiervan) Ons aanvaar sekere waarhede en bid die sondaar se gebed en glo alles is reg – ons is nou Christene. Maar dit is nie waar nie.

In die vorige blog het ons na bekering gekyk. God gebruik dikwels die beeld van aanneming as Hy sy verhouding met sy kinders bespreek. Aanneming is altyd die ouers se inisiatief – nooit die inisiatief van die kind nie.

Dit is die hart van die Christelike geloof. Dit is nie ons wat Christus in ons harte nooi nie – die inisiatief kom van Hom af. Voor ons nog gebore is, was God aan die werk om ons aan te neem. Hy sê vir Jeremia: Voordat Ek jou in die moederskoot gevorm het, het Ek jou geken; voordat jy gebore is, het Ek jou aan My gewy (1:5). Paulus gaan nog verder as hy die mens beskryf: Almal het afgedwaal, almal het ontaard. Daar is nie een wat goed doen nie, selfs nie een nie … Niemand sal hom dus kan verweer nie, en die hele wêreld is strafwaardig voor God (Romeine 3:10 – 18). Dit is baie duidelik: dit begin nie by ons wat God soek nie, maar by Hom wat ons soek.  Julle was dood as gevolg van julle oortredings en sondes wat voorheen julle lewenswyse gekenmerk het. Julle het gelewe soos hierdie sondige wêreld (Efesiërs 2:1 – 2). As ons dan dood is, hoe kan ons iemand anders uitnooi om in ons hart te kom woon. Dis tog onmoontlik. Ons het iemand anders buite onsself nodig.

Jesus Christus roep sy dissipels nie oor wie of wat hulle was nie, maar ten spyte van wie of wat hulle was. Hulle het maar min eienskappe gehad wat in hulle guns getel het. Julle het My nie uitgekies nie, maar Ek het julle uitgekies en julle aangestel om uit te gaan en vrugte te dra, vrugte wat sal hou (Johannes 15:16). Dit is duidelik: die inisiatief kom volledig van Jesus Christus af.

Dit geld steeds vir elke persoon wat vir Jesus Christus volg. Ons is deur Jesus Christus gesoek en gevind – Hy het die inisiatief geneem. Maar wat nou van die sonde?