‘n Toe Hemel – Francois Malan

Davina vra:

Ons dominee. het Sondag in sy preek gesê dat toe Jesus dood is, het die Engele die hemel toegemaak, omdat Jesus nou vol van ons sonde is. Jesus is nie in die hemel nie, maar God hou egter Jesus se hand vas. En Jesus hou weer ons hande vas. In ons geloofsbelydenis (wat ons elke Sondag hard opsê), sê ons dan “…wat opgevaar het na die Hemel en sit aan die regterhand van God…” Hoe kan ons dit sê, as volgens ons dominee. Jesus nie in die hemel is nie, maar tussen die hemel en die aarde?

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Die Bybel ken nie ‘n toe hemel nie, maar ‘n hemel wat juis oopgemaak is toe Jesus uit die dood opgewek is, en so is sy offer aan die kruis aanvaar, ons sonde vergewe, en die hemel vir ons oopgemaak. Sy hemelvaart was ‘n triomftog van sy oorwinning wat met vreugde in die hemel gevier is.

In Openbaring 5 sien Johannes die Leeu uit die stam van Juda, die Afstammeling van Dawid, wat die oorwinning behaal het, wat waardig is om die boek oop te maak met God se wil vir die skepping, en wat die sewe seëls wat die boek verseël kan oopmaak. Want Hy is die Lam wat geslag is. En toe Hy die boek neem het die vier lewende wesens wat die hele skepping verteenwoordig, en die 24 ouderlinge wat die kerk van die Ou Testament en die kerk van die Nuwe Testament verteenwoordig, en die groot menigte engele, en die hele skepping, alles in die hemel en op die aarde en onder die aarde  en op die see voor Hom gebuig en Hom geloof: Aan Hom wat op die troon sit (die Vader) en aan die Lam behoort die lof en die eer, die heerlikheid en die krag, tot in alle ewigheid.

Hebreërs 1:3 sê: Uit Hom straal die heerlikheid van God en Hy is die ewebeeld van die wese van God. Hy hou alle dinge deur sy magswoord in stand. Nadat Hy die reiniging van die sondes bewerkstellig het, het Hy gaan sit aan die regterhand van die Majesteit in die hoë hemel.

Romeine 8:34 sê: Christus Jesus het gesterf, maar meer as dit: Hy is uit die dood opgewek, Hy sit aan die regterhand van God, Hy pleit vir ons. Daarom kan ons met vrymoedigheid na sy genadetroon toe gaan (Hebreërs 4:16).

Efesiërs 1:20-22 sê: deur sy krag het God Hom uit die dood opgewek en Hom in die hemel aan sy regterhand laat sit: hoog bo alle bose magte en enige ander vorm van gesag waarvan daar sprake  mag wees, nie net in hierdie bedeling nie, maar ook in die bedeling wat kom. Aan Hom het God alles onderwerp, Hom bo alles verhef en Hom aangestel as hoof van die kerk.

1 Petrus 3:23 sê Jesus Christus is nou aan die regterhand van God nadat Hy die bose magte aan Hom onderwerp het en die hemel ingegaan het.

In Handelinge 7:56 sê Stefanus: Kyk, ek sien die hemel geopen en die Seun van die mens wat aan die regterhand van God staan.

Hebreërs 8:1 sê: ons het ‘n Hoëpriester, Een wat gaan sit het aan die regterkant van die troon van die Majesteit in die hemel. Hebreërs 7:25 sê: Daarom kan Hy ook dié wat deur Hom na God gaan, eens en vir altyd verlos: Hy lewe vir altyd om vir hulle by God in te tree.

Die engele is dienende geeste in sy diens!

Wanneer die Seun van die mens in majesteit kom en al die engele saam met Hom, sal Hy op sy koninklike troon gaan sit as die regter oor alle mense – so het Jesus gesê (Matteus 25:31).

Die Seun van die mens gaan saam met sy engele kom. Hy sal beklee wees met dieselfde heerlikheid as sy Vader en sal elkeen volgens sy dade vergeld (Matteus 16:27)

Skrywer: Prof Francois Malan

Geloofsvrae: Die aarde of die hemel – Adrio König

Die aarde of die hemel – waar is ons tuiste?

Die Bybel begin én eindig met die hemel en die aarde (Gen 1 en Open 21-22). Maar in beide dele gaan dit eintlik om die aarde, in Gen 1 om die oorspronklike aarde, en in Openbaring 21-22 om die nuutgemaakte aarde.

Dit het simboliese betekenis dat die Bybel só begin en eindig. Daar is bepaalde sentrale sake in die Bybel: God, die mense, en die aarde. As ons hulle in verband met mekaar wil dink, is dit: God in gemeenskap met die mense op die aarde. Wat is dit anders as die verbond, en hoe sou ons God se skeppingsdoel beter kon omskryf?

Maar wat dan van die hemel?

Daar is ‘n sin waarin hemel en aarde ‘n eenheid is (soos in Gen 1:1 en Open 21:1), maar daar is ‘n sin waarin hemel en aarde teenoor mekaar staan en ons tussen hulle moet kies. As ons klaar gekies het, kan ons terugkom en hul weer as ‘n eenheid aanvaar.

Hemel en aarde staan teenoor mekaar in die sin dat daar baie Christene is wat negatief teenoor die aarde staan en ‘n sterk verlange na die hemel het. Alles wat met die aarde en die `tydelike lewe’ te doen het, is minderwaardig. Dit gaan net om die geestelike dinge, en die vooruitsig om hemel toe te gaan. Hulle sleutelvraag aan ‘n ongelowige is: As jy vannag doodgaan, gaan jy hemel toe?

Daar is ‘n vroomheid en ‘n toewyding agter hierdie verlange na die hemel waaroor ‘n mens net dankbaar kan wees. Dit is meestal mense wat die Here regtig liefhet en ‘n hart het vir ander mense wat nie die Here ken nie. Maar dit beteken nog nie dat ons nie kan nadink en vrae vra oor hierdie oortuiging nie.

As hemel en aarde só teenoor mekaar geplaas word, wat moet ‘n Christen se keuse regtig wees? Gaan dit nie in die Bybel om die aarde nie? Het God nie die aarde gemaak om hier in gemeenskap met ons te leef nie? Kom God nie aarde toe as Hy gemeenskap met Adam en Eva wil hê nie? Kies Hy nie vir Abraham om in ‘n spesifieke land op aarde vir Hom ‘n volk te bou nie? Kom bly Hy nie in die tempel by hulle nie? Kom Hy nie in Jesus aarde toe om ons te verlos nie? Kom die Gees nie aarde toe om die verlossing van Jesus in ons lewe en in die wêreld in te dra nie? Red Hy ons nie om ons hier op aarde ‘n taak te gee nie? Bring Hy nie uiteindelik die nuwe Jerusalem na die nuwe aarde toe nie? En kom woon Hy nie dan finaal by ons op die nuwe aarde nie?

As dit alles waar is, beteken dit net dat God getrou is, dat Hy sy oorspronklike doel met sy skepping nie laat vaar nie: om ‘n aarde te maak waar Hy in gemeenskap met ons wil leef.

En die hemel? Daar is ‘n sin waarin die hemel ‘n bietjie buite die wêreld van mense lê. ‘n Mens lees selfs in die Psalms: `Die hemel is net vir die Here, maar die aarde het Hy vir die mense gegee’ (Ps 115:16). In die OT is dit dan ook die uitsondering as iemand hemel toe gaan (Henog, Elia). In die grootste deel van die OT is daar min sprake van ‘n hemelverlange of selfs van ‘n verwagting van lewe na die dood. Mense se vrees is dat hulle gemeenskap met God hier op aarde verbreek sal word. Hulle juig as God hulle van die dood red sodat hulle verder op aarde kan leef en die gemeenskap met God kan geniet. Hiskia is die klassieke voorbeeld (Jes 38), maar die Psalms is vol daarvan (Ps 6:5-6; 13:4-6; 18:5-7; 23:3-6; 30:3-6, en nog baie verder aan). Hulle geluk lê in ‘n `vol’ (lang en voorspoedige) lewe in gemeenskap met God op aarde, en as hulle hierdie voorreg geniet het, sterf hulle tevrede. Dink maar aan Abraham (Gen 25:7-8), Dawid (1 Kon 2), Job (Job 42:17) (9.1).

En dit klop met heelwat lyne in die Bybel. Allereers het ons reeds gekyk na wat ‘n mens die eerste eenrigtingstraat in die geskiedenis sou kon noem: die voortdurende beweging van God na die mense op die aarde. Die aarde as die plek waar God met mense werk. Verder is daar ‘n sterk verband tussen die mens en die grond. Die mens word nie net gevorm uit grond nie, maar die woord `adam’ het ook verband met `grond.’ ‘n Mens dink ook nog aan die merkwaardige rol wat die land speel as deel van God se verbond met Abraham, ‘n nadruk wat behou word in die NT as die landsbelofte uitgebrei word na al die kinders van God en na die hele aarde: `Geseënd is die sagmoediges want hulle sal die nuwe aarde ontvang’ (Mat 5:5). In lyn hiermee kry ons ‘n aantal beloftes wat direk die toekoms van die aarde raak soos die merkwaardige profesie oor die groot vrede op aarde (Jes 11:1-10).

En dan kan ‘n mens nie die merkwaardige einde van die laaste boek in die Bybel vergeet nie waar daar in besonderhede ingegaan word oor die eindbestemming van die mense in God se teenwoordigheid: ‘n nuwe (nuutgemaakte) aarde, die nuwe Jerusalem, die strate, poorte, geboue, die groot rivier met die bome, en die volke wat daarheen stroom. Dit is ‘n aardse prentjie van idilliese vrede en geluk wat ingelui word deur die belofte van alle beloftes: `Kyk, die woonplek van God is nou by die mense. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God’ (Open 21:3).

Aan die einde kom God op aarde by sy kinders woon. En die hemel? Maar is die hemel dan nie juis waar Hy is nie? As Hy na ons toe kom, kom die hemel seker saam. Dan is ons op die aarde in die hemel. Dan sal dit regtig `hemel op aarde’ wees. Dít is ‘n gesonde hemelverlange.

Dit alles beteken dat die aarde ‘n sentrale rol in die omgang van God met die mense speel. Ons het op aarde ‘n roeping, en hier moet ons die Here verheerlik, nou, en tot in alle ewigheid.

Dit is jammer dat daar soorte teologie en vroomheid is wat mense vervreem van hul woonplek. ‘n Joodse teoloog het die Christene beskuldig van verraad teen die aarde. En die ander beskuldiging dat dit by uitstek Christene en Christelike oortuigings is wat lei tot die uitputting van die aarde se hulpbronne en tot die besoedeling van lug en water, is ongelukkig nie van alle waarheid ontbloot nie.

Dit moet vandag as een van die hoogste roepings van die kerk beskou word om met alle mag mee te werk aan die beskerming van ons omgewing vir die nageslag. Die `oplossing’ van die probleem wat deur sekere Christengroepe voorgestel word, dat die ekologiese krisis net nóg ‘n teken van die einde is en dat Jesus juis die aarde sal verwoes as Hy weer kom – en les bes, dat ons in elk geval nie soveel belang by die aarde het nie omdat ons hemel toe gaan – is net nóg ‘n voorbeeld van dié soort oortuiging wat agterna – as dit te laat is! – net stil verdwyn sonder dat iemand verder verantwoordelikheid daarvoor aanvaar.

God het vir ons ‘n skoon aarde gegee. Dit is deel van ons heiligmaking dat dit binne-in ons, en rondom ons, sal skoon wees.

Mense wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike geloof. Fokus op 300 Geloofsvrae deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn verduideliking van 300 geloofsvrae bied.

Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en Lux Verbi.BM vir hierdie vergunning.

Skrywer: Prof Adrio König

Gaan ons hemel toe? – Francois Malan

Vraag:

Marilize vra:

Waar in die Bybel staan dit dat die kinders van die HERE hemel toe gaan? Ek lees in die woord dat ons na ons dood by die Here gaan wees, in die paradys (volgens Jesus self), die nuwe Jerusalem ens. Volgens die Bybel is die hemel die troon en woonplek van God. Is dit dus slegs ‘n aanname of afleiding dat ons hemel toe gaan?

Antwoord:

Prof Francois Malan antwoord:

1.   Wat is die hemel?

Die begrip ‘hemel’ word in die Bybel met verskillende betekenisse gebruik (hemelruim, wolke-hemel, sterre-hemel, ens.). Dikwels word van die God van die hemel gepraat (bv. Ps 33:13,14; Dan 2:18; Jona 1:9; Jes 63:15; Deutr. 4:36; Mark 1:11; Mat 5:48), met die gedagte dat die hemel God se woning is. Daarmee word allereers klem gelê op God se majesteit en heerlikheid, sy radikale andersheid en verhewenheid, sy heiligheid en ontoeganklikheid. Daarmee word gesê dat God nie van hierdie wêreld is nie, maar van ‘n ander wêreld. Die woord ‘hemel’ word dan ‘n beeld wat mense maklik kan verstaan.

Maar God is ewig en alomteenwoordig, en ons kan Hom nie op ‘n plek vaspen nie. Daarom bid Salomo by die inwyding van die tempel: Kyk, die hemel, die hoogste hemel, kan U nie bevat nie (1 Kon.8:27). Paulus sê vir die Grieke: Die God wat die wêreld gemaak het en alles wat daarin is, Hy is die Here van die hemel en die aarde, en Hy woon nie in tempels wat mense gemaak het nie (Hand. 17:24).

Die hemel is die aanduiding van God se teenwoordigheid en optrede: Vgl. bv. Jakob in die oop veld buite die stad Bet-el in Gen 28:16,17: hierdie plek is die huis van God, die poort van die hemel; in die braambos (Eks.3:2); op die berg Sinai (Eks.24:16); in die midde van sy volk (Eks.25:8); in Jerusalem (1 Kron.23:25), op Sion (Ps.9:12); in Christus (Joh.14:10-11); deur die Heilige Gees woon Hy ook in ons (Rom 8:9-11). Waar God is, is die hemel.

Maar God word nie in sy skepping vasgevang nie. Hy is radikaal anders as sy werke, Hy bly die Skepper bo sy skepping. Die word uitgedruk met die uitspraak dat God in die hemel is.

1.   Kinders van die Here gaan hemel toe

1 Petr.1:4 sê, daar is ‘n erfenis wat vir ons in die hemel bewaar word (vgl. Kol. 1:5). Openb. 21:1 praat van ‘n nuwe hemel en ‘n nuwe aarde, en v3 dat die woonplek van God nou by die mense sal wees. Flp 3:20 sê ons is burgers van die hemel. Ef 2:6 dat Christus vir ons ‘n plek saam met Hom in die hemel gee. 2 Kor 5:1,2 dat ons ‘n vaste gebou in die hemel het, en dat ons verlang dat ons deur ons hemelse woning oordek word. Lk10:20 dat ons name in die hemel opgeskryf word. Mat 6:20 dat ons vir ons skatte in die hemel moet bymekaarmaak (vgl. Mat.19:21).

Met die ‘hemel’ word daarna verwys dat ons ‘by God/Christus sal wees’ (Flp.1:23), vir ewig, en sal deel in sy heerlikheid. Openb. 21 se beskrywing van die hemel is simbolies. Die nuwe Jerusalem is ‘n simbool van God se teenwoordigheid, die stad waar Jesus gewerk en gesterf het; so ook die tuin van Eden waar God openlik en sigbaar met die eerste mense verkeer het. Dit is nie ‘n plek waar ons volgens ons eie wil teen God se wil kan gaan lewe nie, maar waar ons ten volle sal wil om sy wil uit te lewe. Paulus sê, dan sal God alles wees vir alles (1 Kor 15:28).

Skrywer: Prof Francois Malan

Is die hemel ʼn werklikheid? – Jan van der Watt

ʼn Leser vra:

Is die hemel ‘n werklikheid?

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Hierdie is ʼn kort maar kragtige vraag. Die antwoord is ook kort en kragtig: daar is werklik ʼn hemel. Die vraag is egter wat ons met ‘hemel’ bedoel. Kom ons kyk na drie gedeeltes wat oor die hemel handel.

1. Lees 1 Tessalonisense 4:15-17. Daar gaan dit oor mense wat in die grafte sal wees as Jesus weer kom. Hulle sal eers opgewek word en dan sal al die gelowiges saam na die hemel toe opvaar: daarna sal ons wat nog lewe, saam met hulle op die wolke weggevoer word, die lug in, die Here tegemoet. En so sal ons altyd by die Here wees.’ Hier word die hemel as bo voorgestel – ons sal daarheen opvaar en dan die belangrike punt: ons sal by die Here wees. 
2. Lees 2 Petrus 3:10-13. Daar word vertel dat die ou aarde en hemel met vuur sal verbrand en dat daar ’n nuwe hemel en aarde sal wees. Ons sal dus nie hemel toe gaan nie, maar op die nuwe aarde bly en daar naby die Here leef (sy wil sal daar heers). Dit is dus ’n ander beeld as by 1 Tessalonisense waar die mense die hemel in is.  
3. Lees Openbaring 21:1-8. Daar kry ons ’n soortgelyke beeld as by Petrus, naamlik dat die ou aarde verbygaan en die nuwe hemel en aarde sal kom. Mense sal op die aarde bly. Daar word egter meer gesê: ‘Kyk, die woonplek van God is nou by die mense. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God.’ Dit beteken dat God die hemel sal ‘verlaat’ en op die aarde sal kom bly. Die nuwe Jerusalem gaan op die aarde wees. Die belangrike punt hier is ook dat God by hulle gaan wees.

Wat moet ons hieruit aflei? Wel, dat daar nie ’n duidelike beeld in die Bybel is oor hoe die hemel gaan lyk nie. Al drie beelde verskil. Tog stem al drie beelde saam oor een ding – God gaan by sy mense wees en hulle gaan by God wees. Dit is die werklike essensie van die hemel: ons gaan by God wees. Hoe dit presies gaan wees, weet niemand nou nog nie. Dit is ’n verrassing wat vir ons wag. Intussen kan ons maar net drome droom of voorstelle uitdink van hoe dit gaan wees. As ons ons beste drome vat, het ons egter nog maar net ’n fraksie van hoe dit werklik gaan wees. Daarvoor gaan God sorg.

Skrywer: Prof Jan van der Watt