Hoofstukke 1-39 is geskryf van 740-701 v.C. volgens die konings in wie se tyd Jesaja opgetree het as profeet om te verkondig wat die Here vir die konings en die volk van Juda gesê het (vgl. Jes 1:1).

Hoofstukke 40-55 weerspieël die Here se goeie nuus aan Israel dat Hy hulle na hulle ballingskap in Babilon weer gaan terugbring na hulle land, deur Kores, die Persiese koning, wat die Babiloniërs sal verslaan, en Israel na hulle eie land toe laat teruggaan. Die ballingskap het begin in 587 v.C. (103 jaar na Jesaja se dood in 690 v.C.) en die eerste ballinge het begin terugkom in 539 v.C.

Hoofstukke 56-66 weerspieël verskillende situasies van die Jode wat terug is in hulle land, waarskynlik tussen die terugkeer van die Jode in 538 v.C. en die bou van die tempel in 515 v.C. Die volk het ‘n krisis beleef toe die beloftes van Jesaja 40-55 nie ten volle uitgewerk het nie. Hoofstukke 56-66 gee antwoorde daarop: daar is niemand soos die Heilige Here God nie. Hy is die Verlosser en Vader wat kan help, maar Hy is ook die regter wat toorn oor die sonde van sy volk. Verlossing kom. Dit is egter nie afhanklik van die mense se goeie dade nie. Dit sal vervul word in ‘n nuwe skepping van God, wat vrede bring.

Die beloftes van die Here in 56-66 sal ten volle vervul word met die wederkoms van Christus. So wys die beloftes van hoofstukke 40-55 ook verder as net die terugkeer van Israel uit die ballingskap – vandaar die Jode se teleurstelling en krisis nadat hulle terug was in hulle land. Heelwat van die woorde van 40-55 is reeds vervul met die eerste koms van Christus waarvan ons in die Nuwe Testament lees.

So word Jesaja 66, wat oorspronklik geskryf is aan die teleurgestelde Jode wat teruggekom het uit die ballingskap in Babilon, deur die eeue ‘n boodskap van oordeel oor die sondaars wat nie lewe volgens die woord van God nie, en vrede en hoop vir die gelowiges gedurende die 500 jaar sedert Israel se terugkeer uit Babilon tot by Jesus se eerste koms, en die 2,000 jaar na sy eerste koms tot in ons dag, en tot Christus weer kom.

Dit was reeds die Gees van Christus wat in die profete soos Jesaja en sy opvolgers was, wat vir hulle tyd ‘n boodkap moes oordra, soos 1 Petrus sê. Johannes 1:1-3 sê dat Jesus die Woord van God is, wat reeds aan die begin daar was, as die woord waardeur God geskep het. En waar ons God se woord in die Ou Testament hoor, is dit Christus wat die Woord van God is, wat toe mens geword het (Joh.1:14) en by ons kom lewe en sterf het vir ons sonde.

Skrywer: Prof Francois Malan