Ignorance, complete ignorance, can never be the qualification of a true Churchman (J. C. Ryle)

Petrus se belydenis

Hy bring die verlossing en niemand anders nie. Daar is geen ander naam op die aarde aan die mense gegee waardeur God wil dat ons verlos moet word nie (Handelinge 4:12)

Hierdie woorde is vandag nog net so van toepassing as toe Petrus hulle uitgespreek het. Drie vrae vloei voort uit hierdie belydenis van Petrus:

• Wat is die leer wat Petrus hier neerlê?

Daar is geen verlossing behalwe in Christus nie. Niemand kan van sonde verlos word, behalwe deur Christus nie; niemand kan met God, die Vader, versoen word, behalwe deur die tussenkoms van Jesus Christus nie; niemand kan God se toorn ontsnap, behalwe deur Christus nie.

Daar is geen ander Naam wat aan mense gegee is, waardeur ons gered kan word nie. Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie (Johannes 14:6); Want niemand kan ‘n ander fondament lê as wat reeds gelê is nie. Die fondament is Jesus Christus (1 Korintiërs 3:11). Ek kan nie gedeeltelik op Christus vertrou vir my verlossing nie – volledig of niks nie.

• Hoekom is hierdie leer waar?

Die antwoord is eenvoudig: God sê so. Maar daar is meer. Die mens is ‘n sondige wese. Die mens kan homself nie red nie – sy saak is hopeloos. Hy het ‘n Middelaar nodig om hom voor God aanvaarbaar te maak. En dit kry ons nêrens behalwe in Jesus Christus nie. Ons het ‘n magtige Verlosser nodig en Christus is dit. Hierdie leer is waar, want die Bybel sê dit vir ons. Die Bybel sê dat Christus mens geword het en na die aarde gekom het. Hier het Hy aan die kruis gesterf sodat ons sondes vergewe kan word.

• Watter gevolgtrekkings kan ons uit hierdie leer maak?

Vandag wil ons graag almal tevrede stel. Ons wil nie mense kwaad maak deur te sê dat verlossing sonder Christus onmoontlik is nie. Enige godsdiens sonder Jesus Christus is waardeloos. Maar Hy moenie net ‘n plek in ons godsdiens hê nie – Hy moet die eerste plek beklee. Maar ons moenie nog iets byvoeg nie – ons het nie vir Christus plus iets anders nodig nie. Christus is voldoende. Daar is geen middelaar tussen die sondaar en Jesus Christus nie. Selfs opregtheid sonder Jesus Christus is nie voldoende vir ons verlossing nie.

As  daar dan geen verlossing behalwe deur Jesus Christus is nie, moet ons seker maak dat ons in daardie verlossing deel. Maar ons moet ook seker maak dat ons hierdie Goeie Nuus met ander wat dit nog nie het nie, deel. Terselfdertyd moet ons almal wat vir Jesus Christus as hulle Verlosser liefhet ook liefhê.

Waar kry Petrus die insig? – Francois Malan

Willie vra:

My vraag handel oor Petrus en ek vermoed die antwoord gaan maar net weer God se almag onderstreep . As ons 1 en 2 Petrus lees, is dit wonderlike teologie wat ons daar vind en wat vandag nog net so relevant is en dit getuig van ‘n persoon wat God se genade verstaan het . My vraag is waar en hoe het Petrus hierdie insig en kennis gekry? Ek vermoed hy het as visserman nooit enige skool van n Rabbi bygewoon nie en het heel waarskynlik nie die die Here Jesus altyd reg verstaan in die 3 jaar wat Hy op aarde gewerk het nie . Was dit n ook n wonderwerk wat gedurende Pinkster plaasgevind het , maw dat hy die insig en kennis daar en dan by God ontvang het as n wonderwerk?

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Volgens Handelinge 4:13 was Petrus en Johannes in die oë van die Joodse Raad ongeleerde (agrammatikoi – sonder formele opleiding – deur ‘n rabbi?) en eenvoudige mense (idiootai – leke – op godsdienstige gebied?).

In 1 Petrus 1:1 noem Petrus homself slegs ‘’n apostel’ van Jesus Christus – ‘n gestuurde van Jesus, wat met die gesag van Jesus die goeie boodskap van Jesus en oor Jesus oordra aan ander. Dit nadat Petrus die besondere voorreg gehad het om omtrent drie jaar saam met Jesus te wandel, deur die Seun van God self geleer is deur sy voorbeeld en sy woorde, en sy regstelling van Petrus se verkeerde opvattings en ondeurdagte woorde. Na sy opstanding stel Jesus hom aan as herder van Jesus se volgelinge, die swakkes in die geloof (lammers) en sterkeres (skape), volgens Joh 21:15,16, 19. Al vereiste wat Jesus aan hom gestel het, is dat hy Jesus liefhet.

In 1 Petrus 5:1 stel Petrus homself voor as ‘n mede-ouderling van die ouderlinge in die gemeentes, een wat langs hulle staan in die diens van die Here. Ná sy belydenis dat Jesus ‘die Christus is, die Seun van die lewende God’, sê Jesus Simon die seun van Jona is gelukkig, want dit is nie ‘n mens wat dit aan hom geopenbaar het nie, maar Jesus se Vader wat in die hemel is, ‘en jy is Petrus (‘rots’) en op hierdie rots sal Ek my kerk bou…. ‘Ek sal aan jou die sleutels van die koninkryk van die hemel gee, en wat jy op aarde toesluit, sal in die hemel toegesluit bly, en wat jy op die aarde oopsluit sal in die hemel oopgesluit bly’ (Matteus 16:17-19) – dieselfde sleutelmag word ook aan die ander dissipels gegee (Johannes 20:23), en aan die gemeente – want waar twee of drie in my Naam vergader is, daar is Ek by hulle’ (Matteus 18:18,20). Die hemel word oopgesluit deurdat Christene van Jesus getuig, en Jesus gebruik hulle verkondiging om mense se harte oop te sluit. Die hemel word toegesluit, bv. deur die kerklike tug (Matteus 18:15-17).

Toe Jesus, ná sy opstanding, sy dissipels uitgestuur het om dissipels van al die nasies te maak en hulle te leer om alles te onderhou wat Jesus hulle beveel het, het Hy gesê: ‘Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld’ (Matteus 28:19-20).

Volgens Johannes 14:26 het Jesus vir sy dissipels gesê: ‘wanneer die Vader in my Naam die Voorspraak, die Heilige Gees, stuur, sal Hy julle alles leer en julle herinner aan alles wat Ek vir julle gesê het.’ Johannes 16:13: ‘Wanneer Hy kom, die Gees van die waarheid, sal Hy julle in die hele waarheid lei. Wat Hy sal sê sal nie van Homself kom nie. Hy sal net sê wat Hy hoor, en Hy sal die dinge wat kom, aan julle verkondig.’ In Matteus 10:16-20 sê Jesus dat as die mense julle aan geregshowe uitlewer, en voor goewerneurs en konings bring, ter wille van Hom, is dit ‘n geleentheid om van Hom te getuig. ‘Wanneer hulle julle uitlewer, moet julle julle nie bekommer oor hoe of wat julle sal sê nie, want op daardie oomblik sal God aan julle gee wat julle moet sê. Dan is dit nie julle wat praat nie, maar die Gees van julle Vader wat deur julle praat.’

Die brief 1 Petrus word geskryf in die beste Grieks van al die Nuwe Testamentiese geskrifte. Die brief bevat heelwat aanhalings uit die Griekse vertaling van die Hebreeuse Ou Testament. Daarby is daar groot ooreenkoms in die teologie van Petrus en Paulus. In 1 Petrus 5:12-14 kom Petrus self aan die skryf. Hy skryf: ‘Silvanus, wat na my mening ‘n getroue broer is, het vir my hierdie kort briefie aan julle op skrif gestel…’ Silvanus (ook so in 2 Kor. 1:19; 1 Tes.1:1;  2 Tes 1-1) is die Latynse vorm van die Hebreeuse naam Silas (so in Hand. 15:22,27,32,34,40; 16:19,25,29; 17:4,10,14,15; 18:5), die man wat van die tweede sendingreis af saam met Paulus gestap het deur Klein-Asië (Hand.15:40), saam in die tronk was in Filippi (Hand.6:25), saam in Griekeland. Die goeie Grieks van 1 Petrus en van die formulerings van gedagtes kom waarskynlik van Silvanus af. 

Skrywer:  Prof Francois Malan

In truth it is right to make a great distinction between the faults that come from our weakness and those that come from our malice –  Michel de Montaigne

 Petrus loop op die water

Meeste Christene ken die verhaal van Petrus wat op die water geloop het. J. D. Greear sê dat die vraag is waarom Matteus dit in sy evangelie ingesluit het. Dit is tog nie bedoel om ons aan te moedig om op water te loop nie. In Handelinge 27 word Paulus se skipbreuk beskryf. Paulus oorweeg dit nie om op die water strand toe te loop nie.

Die verhaal van Petrus sê vir ons hoe om met dit wat ons in geloof begin het, te volhard.

• Aanvanklike geloof is nie genoeg nie – ons moet volhard

Petrus moes baie moed gehad het om uit die skuit te klim en op die water te loop. Hy was ‘n beroepsvisserman wat ure op die water deurgebring het. Hy weet ‘n mens kan nie op water loop nie. Tog, toe Jesus sê kom klim hy uit. Geen van die ander dissipels oorweeg dit nie. Maar net daarna begin Petrus sink. Jesus sê vir hom: Kleingelowige, waarom het jy begin twyfel?  Aan die begin was Petrus se geloof sterk – sy aanvanklike geloof was ongelooflik. Die probleem: hierdie sterk geloof van Petrus duur nie te lank nie. Aanvanklike geloof is nie genoeg nie; ons het volhardende geloof nodig.

• Ons kry volhardende geloof op dieselfde plek waar ons aanvanklike geloof gekry het

Wat het Petrus van die veilige boot na die onvoorspelbare water laat beweeg? Twee dinge:

Een:  ‘n Visie van Jesus. Toe Jesus die boot nader skrik die dissipels en roep hard uit. Hulle was oortuig dat dit ‘n spook was. Jesus praat met hulle: Wees gerus, dit is Ek. Moenie bang wees nie.  Toe Petrus sien dat dit die groot “Ek is,” wat die skuit nader, was hy gerusgestel. Hy was vol geloof om Hom te volg.

Twee: Jesus se opdrag.  God sê vir hom: Kom. Petrus glo dit is belangriker om God se opdrag te gehoorsaam as om op die omstandighede te fokus. Die woord van Jesus was vir Petrus belangriker as die golwe. Petrus loop nie op water nie… hy loop op die beloftes van God.

• Jesus se trou is belangriker as Petrus se geloof

Wat vertel hierdie verhaal vir ons? Nie om die krag of swakheid van Petrus se geloof te wys nie, maar om die grootheid van God se genade te demonstreer.  In Markus lees ons van Jesus wat op die water loop, maar daar is geen vermelding van Petrus nie. Hoekom nie? Was Petrus skaam vir sy kleingelowigheid? [Markus se evangelie is direk deur Petrus beïnvloed.] Waarskynlik verwys hy nie na homself nie, want Jesus se trou en genade was vir hom belangriker as sy eie geloof.

Hierdie verhaal is nie vir ons ‘n verhaal om na te boots nie, maar ‘n verhaal om op ons Verlosser te vertrou. As ons na Jesus roep – al is ons bang, al is ons geloof klein – hoor Hy en help Hy vir ons. As ons twyfel, moet ons nie die gehalte van ons geloof bevraagteken nie. Nee, ons moet weer ons oë op Jesus Christus rig. Ons moet ons weer en weer en weer oorgee aan sy genade.

 “The cruelest lies are often told in silence.” Robert Louis Stevenson

Apologetiek: Petrus se toespraak op Pinksterdag (2)

 ‘n Verwysing na die geskiedenis is baie belangrik vir die apologeet – dit verseker binnestanders van die werklikheid van die groot historiese gebeure waarop ons geloof berus. Wat van buitestanders? Die rol van die geskiedenis is belangrik, want dit weerspreek die kritiek van ateïste dat die evangelie opgemaak is – wensvervulling.

Klem op die geskiedenis by die ontstaan van die Christelike geloof wys dat die Christelike geloof ontstaan het as gevolg van die geskiedenis van Jesus.

Geskiedenis beskryf gebeure, maar hierdie gebeure moet geïnterpreteer word. In 49vC lei Julius Caesar sy leër suid uit die huidige Frankryk na Italië. Op ‘n stadium moes hulle die Rubicon-rivier kruis. Hierdie was nie ‘n besonder diep of breë rivier nie. Om oor die rivier te kom was nie fisies besonder moeilik nie. Maar die Rubicon was ‘n belangrike politieke merker: dit was die noordelike grens van die gebied wat direk deur die Senaat in Rome beheer is. As Caesar hierdie rivier sonder toestemming sou kruis, en dit met ‘n leër, is dit ‘n oorlogsverklaring teen Rome. Die kruising van die Rubicon is belangrik, want dit is die begin van een van die bekendste burgeroorloë in die geskiedenis. Iemand wat nie met die destydse situasie bekend was nie, sou nie die volle implikasies van wat Caesar gedoen het, besef het nie. Mense kruis tog elke dag  riviere; leërs kruis elke dag riviere – dit is deel van hulle militêre opleiding. Maar die kruising van hierdie spesifieke rivier op hierdie spesifieke tyd was ‘n oorlogsverklaring.

Ons moenie net vasstel wat gebeur het nie, maar ook hoe die gebeurtenis geïnterpreteer moet word. Ons moet die konteks wat aan die gebeurtenis sy betekenis gee, vasstel. Of dit nou Julius Caesar wat deur die Rubicon trek of Jesus wat aan die kruis sterf en weer opstaan bly die beginsel dieselfde: stel vas wat gebeur het en bepaal die betekenis van die gebeurtenis. Kyk hoe doen Paulus dit: Hy is vanweë ons oortredings oorgelewer en Hy is opgewek sodat ons vrygespreek kan word (Romeine 4:25). Sonder enige onderbreking word die historiese feite en die teologiese interpretasie aangebied.

Wat is die betekenis  van Petrus se toespraak op pinksterdag? Ons kan ‘n oortuigende saak  uitmaak dat Jesus die kulminasie van God se werking met sy volk is. Die opstanding van Jesus is die kulminasie  van die baie leidrade wat lei tot die uitspraak dat Jesus die Here en die Messias is. Maar ons kan nie net bewys dat Jesus aan die kruis gesterf en weer opgestaan het nie. Wat is die betekenis hiervan vir ‘n gevalle en verlore wêreld? Die teenoorgestelde is ook waar: ons kan nie net geestelike insigte bevestig nie. Die insigte kry ons in en deur die historiese gebeure. Verstaan ons hierdie gebeure kan ons die dieper geestelike betekenis ook begryp.

Volgende keer kyk ons na Paulus se toespraak in Atene.