Wat is sonde?

Grant unto us the ability to do what you command – Augustinus.

Wat is sonde?

Die Skrif gebruik baie beelde om sonde mee te beskrywe. Kom ons kyk na ‘n paar:

  • Wetteloosheid.

Elkeen wat sonde doen, oortree die wet van God. Sonde is immers oortreding van die wet van God (1 Johannes 3:4). Sonde is die doelbewuste verontagsaming van die wet van God; sonde is ongehoorsaamheid aan God se eise.

  • Oortreding

Waar daar nie ‘n wet is nie, is daar ook geen oortreding van die wet nie (Romeine 4:15). Dit beteken daar is ‘n grens of perk wat ons oorsteek.

  • Opstand en ongehoorsaamheid

Hierdie is ‘n doelbewuste verwerping van dit wat God van ons verwag; dit is ‘n doelbewuste wegloop van God; dit is om ons paadjie los van God te loop. Dit is wat ons sien as Israel vir hulle ‘n goue kalf  om te aanbid maak.

  • Ontaard

Hierdie is ‘n beeld van iets wat gebuig en verwring is. Sorg dat julle bo verdenking staan en opreg bly, onberispelike kinders van God te midde van ontaarde en korrupte mense (Filippense 2:15).

  • Die teiken mis

As iemand weet wat die regte ding is om te doen en hy doen dit nie, is dit sonde (Jakobus 4:17). Ons mis die teiken/standaard wat God vir ons gestel het.

Sonde in die Nuwe Testament aanvaar drie basies leerstellings:

  • Die wêreld is inherent sondig. Daar word ‘n organiese verband tussen Adam se sonde en die sonde van die mens aanvaar.
  • Sonde is die mens se opstandige gesindheid teenoor God se wil.
  • Verlossing bestaan uit vergifnis van sonde, versoening met God, loskom van die mag van sonde deur die werk van Jesus Christus.

Sonde is ‘n werklikheid




Die Oorsprong van sonde

Die Oorsprong van sonde – Francois Malan

Piet vra:

Is siekte ‘n skepping van God? Indien wel , hoekom sou God iets wat tot nadeel van ons is , skep. Indien nie , waar kom siekte dan vandaan , want God het tog alles geskep.

 

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Genesis 1:10,17,21,25,31 sê dat alles wat God gemaak het, goed is, dat dit baie goed is.

 

Van ‘n vrou wat heeltemal verswak en krom getrek was het Jesus gesê dat sy deur die Satan gebind is, en Hy het haar van haar gebrek verlos met ‘n woord (Lukas 13:12,16). Petrus vertel vir Kornelius en die gemeente in sy huis dat Jesus in die Joodse land rondgegaan het en almal gesond gemaak het wat in die mag van die duiwel was (Hand. 10:38). Jesus sê die duiwel was van die begin af ‘n moordenaar (Joh 8:44).

 

Siekte is nie ‘n skepping van God nie, maar het as gevolg van die die mens se ongehoorsaamheid en sonde oor die mens gekom, soos ook die dood.  Dit beteken egter nie dat ‘n bepaalde persoon se siekte die gevolg is van sy sonde, soos die dissipels gedink het nie (Johannes 9:1), maar omdat ons in ‘n gebroke en gevalle sondige wêreld lewe. Soms is siekte wel die gevolg van ‘n spesifieke lewensstyl (bv. van onmatigheid, ontug, roekeloosheid – vgl. 1 Kor 11: 27-30 vir die rykes wat die armes verneder het deur nie saam het hulle te wil nagmaal gebruik nie 1 Kor 11:20-22). Maar soms is dit waarlik vrome persone wat siek is en soms lank ly. So het Paulus ‘n doring in die vlees gehad, ‘n boodskapper van Satan wat hom met vuiste slaan. Maar die Here het vir hom gesê: ‘My genade is vir jou genoeg. My krag kom juis tot volle werking wanneer jy swak is’ en Paulus sê: die doring is in sy vlees sodat hy nie hoogmoedig sou wees nie (2 Kor 12:7-9).

Jesus het gekom om die werke van die duiwel te verbreek (1 Joh. 3:8). Hy het ons lyding op Hom geneem en ons siektes het Hy gedra (Jes. 53:4). Daarom kom ons met ons siektes na Hom toe in gebed, om te vra om genesing, maar ook na die doel met die siekte, en ook vir berusting as dit God se wil is dat ek nog siek bly – soos Jesus wat in Getsemane gevra het dat die beker van lyding by Hom verbygaan, maar in die Vader se wil berus het (Mat 26:39-42).  

Baie mense worstel met die vraag of hulle siekte ‘n gevolg is van hulle sonde. Baie mense sal dan tekste uit die Ou Testament haal waar dit wil voorkom of siekte die een of ander straf is op sonde wat mens gepleeg het.

Die mense van die Bybelse tyd, met spesifieke verwysing na die Ou Testament, het inderdaad gedink dat siekte gekoppel was aan sonde. Die antieke Rabbi’s het geargumenteer dat God die God van lewe is en dat God heilig is. Siekte is beskou as ‘n teken dat daar nie lewe is nie, soos iemand wat blind is, het nou eintlik nie lewe in sy oog nie. Implisiet beteken dit dat as God onttrek het van jou, of jou straf, dan raak jy siek, want Hy onttrek die lewe van jou af. Daarom is siekte in die Ou Testamentiese denke dikwels aan sonde verbind.

In Johannes 9 lees ons die verhaal van die man wat blind gebore is. Die antieke Rabbi’s het geargumenteer dat omdat siekte ‘n gevolg is van sonde, dit dus beteken dat iemand wat blind gebore is se ouers gesondig het, of selfs dat die ongebore kind in sy/haar moeder se baarmoeder gesondig het. Interessant genoeg lees ons dat Jesus se dissipels, toe Jesus die blinde man raakloop, onmiddellik vir hom vra (9:1-2): “”Rabbi, deur wie se sonde is dit dat hierdie man blind gebore is: sy eie of sy ouers s’n?” Hierdie vraag is dus presies die regte vraag wat ‘n goeie Jood sou vra. Die verband tussen siekte en sonde was noodwendig.

 

Maar dan spreek Jesus verrassende woorde wat die status quo van die dag deurbreek en net daar gaan die hemel bo die blinde man en die geestelik blinde dissipels oop as Jesus antwoord: “Dit is nie deur sy eie sonde nie en ook nie deur sy ouers s’n nie, maar hy is blind sodat die werke wat God doen, in hom gesien sal kan word.” Hier deurbreek Jesus die logiese verband tussen siekte en sonde. Kort daarna smeer Jesus klei aan sy oog, wat volgens die Kerkvader Irenaeus herinner aan die skepping van Adam, en net daar word die man se oë herskep tot lewe.

Hierna sou niks weer dieselfde wees nie. Daarna kon niemand weer sommer net aanneem dat siekte die gevolg is van sonde nie. Dikwels is dit juis ons siekte, ons gebrokenheid en broosheid (wat bloot ‘n gevolg is van ‘n gebroke werklikheid op aarde) wat ons by die voete van die Vader uitgebring het, en die ruimte waarbinne ons die aanraking en nabyheid van God kan beleef. Dit is gewis so dat God nie altyd almal se siekte en gebrokenheid genees nie, en dit is ook nie gekoppel aan my of jou ongeloof nie. Siekte en gebrokenheid is deel van hierdie gebroke en verganklike werklikheid op aarde. Maar dank God vir die ewige lewe. In die hemel, sê die Bybel, gaan daar geen siekte of gebrokenheid wees nie. Jesus se primêre werk op aarde het juis gegaan oor die feit dat hy vir ons ‘n lewe van volmaaktheid hierna geskep het. Daarna sien ons uit en daarop het ons ‘n vaste hoop. Hier op aarde vind genesing tog plaas. In en deur die mediese wetenskappe vind wonderbaarlike genesing elke dag plaas as harte oorgeplant word of antibiotika lewens red. Medici is God se geskenk aan ons. Soms vind onverklaarbare genesings plaas wat selfs dokters verstom laat. Soms word mense nie genees nie.

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 




Sonde en volmaaktheid

Sonde en volmaaktheid – Francois Malan

Bertie vra:

Ons lees so baie dat sonde verwyder ons van God en die Hemel. Al is ons bekeer & glo dat Hy vir ons gesterf het, doen ons tog steeds sonde. Ons kan net nie volmaak lewe nie al probeer ons hoe hard. Wat dan nou van bogenoemde ?

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Nadat Jesus die voete van sy dissipels gewas het, sê Hy vir Petrus: Hy wat klaar gebad het, is heeltemal skoon (letterlik: rein); hy hoef niks meer as sy voete te was nie. En julle is nou skoon (rein), maar nie almal nie. Jesus het geweet wie Hom sou verraai; daarom het Hy gesê: ‘Julle is nie almal skoon (rein) nie  (Joh 13:10-11). In Johannes 15:3 sê Jesus: Julle is alreeds reg gesnoei (letterlik: rein) deur die woorde wat Ek vir julle gesê het. Maar dit vereis dat ons in Hom sal bly en Hy en sy woorde in ons, soos die loot in die wingerdstok (Joh 15:4-8).

 

Die werk van die Heilige Gees is om ons te oortuig van ons sonde, dat Jesus ons verhouding met God reggemaak het, en van God se oordeel vir dié wat nie glo nie (Joh 16:7-11). Hy kom ons aan Jesus se dood en opstanding en aan sy woord verbind (Joh 16:13-15); Hy kom in ons woon en maak van ons kinders van God wat saam met Christus die ewige lewe erf en saam met Hom ly (Romeine 8:9-17).

 

Wie in die Seun glo, het die ewige lewe; wie egter aan die Seun ongehoorsaam is, sal die lewe nie sien nie, maar die straf van God bly op hom (Johannes 3:36).

 

As ons beweer dat ons nie sonde het nie, bedrieg ons ons self en is die waarheid nie in ons nie. Maar as ons ons sondes bely – Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons ons sondes en reinig ons van alle ongeregtigheid (1 Joh 1:8-9). As een van ons sondig – ons het Jesus Christus, die regverdige, as ons voorspraak by die Vader (1 Joh 2:1).

 

Maar Jesus sê ons moet volmaak wees soos ons Vader in die hemel, deur ons vyande lief te hê en te bid vir dié wat ons vervolg (Mat.5:43-48). Om ons daartoe te kry is die werk van die Heilige Gees in ons en deur die woord van die Here wat ons hoor en lees en daarvolgens begin lewe, sodat ons al meer verander om aan die beeld van Christus gelyk te word (2 Kor 3:17-18), deurdat Christus deur geloof in ons harte woon sodat ons in die liefde van God gewortel en gegrond sal wees (Efesiërs 3:16-19).

 

Skrywer: Prof Francois Malan




Spurgeon: Klein Sondetjies

Fallen man is not simply an imperfect creature who needs improvement: he is a rebel who must lay down his arms. —C.S. Lewis

 Spurgeon: Klein Sondetjies

Charles Haddon Spurgeon was sekerlik een van die begaafdste predikers van alle tye. Ek wil vyf kort aanhalins uit preke van hom gebruik. Hulle kom uit Morning and Evening. Sermons at the New Park Chapel  en  Sermons at the Metropolitan Tabernacle. Hulle is beskikbaar by Bible Gateway op die internet.

As Satan nie ‘n groot sonde kan kry nie, sal hy ‘n kleintjie inlaat. Dit is soos ‘n dief wat gaan en vind al die hortjies is van yster en vas gegrendel van binne.

Hy sien ‘n klein venstertjie. Hy kan nie daardeur ingaan nie, daarom help hy ‘n seuntjie deur die venster. Die seuntjie moet dan vir hom die agterdeur oopmaak. Die duiwel het altyd hierdie klein sondetjies wat hy met hom saamdra.  Hulle maak die agterdeure vir hom oop. Ons laat een in en sê: “         Ag, dit is maar ‘n kleintjie.” Ja, maar daardie kleintjie vernietig die hele mens.

Hierdie kom uit ‘n preek oor Eksodus 8.