Demone wat in ʼn mens klim (Duiwelbesetenheid)

Die Bybel steek nie die bestaan van die duiwel en bose magte weg nie.

Net so min word die bose magte as skadeloos vir die mens beskryf. Nee, die duiwel wil mense hê… ja, hy, of sy demone, kan in mense klim en hulle in besit neem. Hulle neem dikwels die persoonlikhede van die mense oor en laat hulle snaakse dinge doen. Ons sien hoe Jesus toe hy hier op aarde was, mense met sulke demone in hulle moes help deur die demone uit te dryf.

Duiwelbesetenheid kan vandag nog voorkom… maar nie in Christene nie. Christene het die Heilige Gees in hulle; en die Heilige Gees deel nie sy “huis” met ʼn demoon nie, nie eers die buitekamer van sy huis nie. Om dus te wil voorgee dat demone in ʼn Christen is, is ʼn ernstige mosie van wantroue in die krag van Jesus en die Heilige Gees. Waar duiwelbesetenheid vandag nog voorkom, is dit in mense wat die Here nie ken nie.

Nou moet Christene nie gerus raak nie. Die duiwel kan wel nie meer in ʼn gelowige klim en hom of haar besete maak nie. Tog kan hy die gelowige nog verlei, weg van God af. Hy kan vir hulle strikke stel, soos ʼn brullende leeu wag om hulle te verslind, soos ʼn wolf in skaapsklere of ʼn engel van die lig aan hulle verskyn om hulle te probeer bedrieg, sodat hulle verkeerde dinge doen. Daarom moet gelowiges die geestelike wapenrusting aantrek (Efesiërs 6). Die hart van hierdie wapenrusting is om naby God te bly en in sy krag die duiwel teen te staan.

Boek: Geloof in Aksie-Bybel
Skrywers: Prof Jan van der Watt, Dr Stephan Joubert, Dr Johan Smith
Uitgewers: Christelike Uitgewers Maatskappy

Die vyand van God (die duiwel oftewel Satan)

Die Bybel erken onomwonde dat soos God daar is, is daar ook bose magte wat Hom teenstaan.

Die leier van die bose magte dra die naam van Satan of die duiwel. Algemeen word aanvaar dat die duiwel ʼn engel is wat rebels geraak het teen God. ʼn Klomp engele het in die rebellie agter hom aangeloop. En hulle is ʼn klomp vegters. Om elke hoek en draai probeer hulle God en sy mense seermaak. Satan se hoofdoel, sê Openbaring (Openbaring 2-3), is om God te probeer onttroon en sy plek te vat. Hy wil probeer keer dat mense God aanbid sodat hulle hom eerder moet aanbid.

Voor die duiwel teen God gedraai het, was hy die aanklaer van mense by God (Sagaria 3:1- 10; Job 1-2). Hy het ook nie op hom laat wag om mense te probeer verlei om dinge teen God te doen nie. Kyk maar wat het hy met Adam en Eva gedoen. Daarom is van sy name in die Bybel die versoeker/verleier; die ou slang, Beëlsebul, die prins van die demone, of van die magte in die lug, god of heerser van hierdie wêreld. Hy het sonde in die wêreld ingebring (2 Korintiërs 11:3) en spesialiseer in moord en leuens (Johannes 8:44). Hy wil gedurig gelowiges mislei. Hy kom soms onskuldig voor (soos ʼn engel van die lig), maar dit is alles bedrog – hy is soos ʼn brullende leeu wat mense wil verskeur (1 Petrus 5:8).

Jesus het egter die duiwel oorwin en elke gelowige deel in die oorwinning van Jesus. As ons naby Jesus bly hoef ons glad nie vir die duiwel bang te wees nie

Boek: Geloof in Aksie-Bybel
Skrywers: Prof Jan van der Watt, Dr Stephan Joubert, Dr Johan Smith
Uitgewers: Christelike Uitgewers Maatskappy

God, die Vader, die Seun en die Heilige Gees (Die Drie-eenheid)

Eers in die vierde eeu het die Christendom staatsgodsdiens geword.

Tot op daardie stadium was die Christendom nie eers deur die staat erken as godsdiens nie; nee, hulle is eerder vervolg. Dit was eers toe Keiser Konstantyn van die Romeinse Ryk ʼn Christen geword het dat die Christendom as staatsgodsdiens verklaar is. Dit was ʼn vinnige verandering: van ʼn nie-erkende godsdiens na die godsdiens van almal in die Romeinse Ryk… Die mense in die Ryk, wat die Christendom nie geken het nie, wou toe natuurlik weet wie díe God is wat hulle moes aanbid. By die Sinode van Nicea (in Turkye) het die Christene toe verduidelik wat hulle oor Jesus glo. By ʼn latere sinode het hulle ook oor die Heilige Gees as God gepraat. Die uiteensettings het as die Drie-eenheidsleer bekend geword.

Daar is onomwonde verklaar dat Christene in net een God glo. Tog is daar drie persone, naamlik die Vader, die Seun en die Heilige Gees wat die een God uitmaak. Die Vader is God, die Seun is God en die Heilige Gees is God. Die Vader is egter nie die Seun nie, en die Seun ook nie die Vader nie. Net so moet die Gees van die Vader en die Seun onderskei word. Die Gees is in die Vader en die Seun. Tog is die Seun en die Gees nie minder of anders God as die Vader nie. Die Drie is onderskeibaar maar tog een.

Dit is moeilik om te verstaan, maar ʼn mens kan God nie altyd verstaan nie. Hy is te groot om mooi in die hokkies van ons breine in te pas, anders was Hy nie God nie. Party mense het die Drie-eenheidsleer so verduidelik. Dit is soos ʼn kers: daar is was, ʼn pit en ʼn vlammetjie, maar dit is tog net een kers. Ander het weer gesê dat dit een God is wat verskillende “maskers” opsit, naamlik, as die Vader, die Seun en die Gees. Al die verduidelikings het maar hulle probleme. Uiteindelik moet ʼn mens maar net aanvaar dat Jesus en die Gees soos die Vader God is. Verklaar sal ʼn mens sekerlik nie kan nie, want ʼn mens kan God nooit regtig verklaar nie. Onthou Hy is God en ons is net mense

Boek: Geloof in Aksie-Bybel
Skrywers: Prof Jan van der Watt, Dr Stephan Joubert, Dr Johan Smith
Uitgewers: Christelike Uitgewers Maatskappy

Die Doop

Nie net Christene doop of het in die ou tyd gedoop nie. In die Bybelse tyd het verskillende mense of groepe op verskillende maniere gedoop. Die doop is dus nie net Christelik nie. Dit gaan dus nie soveel oor die manier van doop nie, maar oor die betekenis van die betrokke doop. Die doopaksie is maar net ʼn teken van ʼn groter boodskap.

Wat is die boodskap van die Christelike doop? Wel, dat jy van die slegte groep na die beter groep toe oorstap. Jy speel nie meer in die span van die duiwel nie, maar in die span van God. Deur jou te laat doop wys jy vir almal dat jy daai grens tussen die duiwel en Jesus se groep oorgesteek het. Daarom het die vroeë Christene altyd gesê: “Jesus is die Here” as hulle gedoop is. Hulle dien nou vir Jesus en nie meer die duiwel nie. In Kolossense 2:12 word die beeld dan ook gebruik van iemand wat begrawe is en toe weer opgewek is as ʼn nuwe mens. Wel, as jy begrawe word, is jy weg. Daardie ou mens bestaan nie meer nie. Maar in Christus staan ʼn nuwe mens op. Nou is daar ʼn nuwe mens in sy plek, daarvoor sorg Jesus. Dit is asof jy dus in ʼn nuwe wêreld saam met God instap. Die doop is die teken dat dit in jou lewe gebeur het.

Maar wat nou van kinders? Moet hulle ook gedoop word? Wel, die argument loop so: as ʼn hele familie aan God behoort en God gee vir hulle ʼn kind, sal God die kind uit die familie gooi sodat hy of sy iewers anders grootword? Sal God so kind eers toelaat in die gesin as die kind Hom dien? Hoe en waar moet die kind leer om dit te doen? Nee, God vat nie die kind uit die gesin en gooi hom daar eenkant onder ʼn bos, weg van sy familie af om daar op sy eie groot te word nie. Nee, God aanvaar hom of haar binne sy familie en verwag dan van die ouers en die geestelike familie van die kind om die kind so groot te maak dat hy of sy uiteindelik niks of niemand anders sal wil dien as net God nie. Daarvan is die doop ʼn teken. So steek God sy hand uit na kinders van gelowige ouers. Die ouers lê daarom die belofte af om hulle kind so groot te maak dat die kind die Here sal wil dien

Boek: Geloof in Aksie-Bybel
Skrywers: Prof Jan van der Watt, Dr Stephan Joubert, Dr Johan Smith
Uitgewers: Christelike Uitgewers Maatskappy