Die wederkoms van Jesus Christus – Francois Malan

Erika Taylor vra:

Inligting oor die wederkoms van Jesus

Antwoord:

Dr. Francois Malan antwoord:

1.     Jesus kom weer

Jesus het vir sy dissipels gesê Hy gaan om vir hulle plek gereed te maak in die huis van sy Vader, en as Hy gegaan het en vir hulle plek gereedgemaak het, kom Hy terug ‘en sal julle na My toe neem, sodat julle ook kan wees waar Ek is‘ (Johannes 14:2,3).

Paulus skryf: ‘Wanneer die bevel gegee word en die stem van die aartsengel en die trompet van God weerklink, sal die Here self uit die hemel neerdaal. Allereers sal dié wat in Christus gesterf het, uit die dood opstaan; daarna sal ons wat nog lewe, saam met hulle op die wolke weggevoer word, die lug in, die Here tegemoet. En so sal ons altyd by die Here wees’ (1 Tessalonisense 4:16-17).

2.     Jesus kom as Regter oordeel

In Matteus 25:31-46 sê Jesus: ‘Wanneer die Seun van die mens in majesteit kom en al die engele saam met Hom, sal Hy op sy koninklike troon gaan sit. Al die volke sal voor Hom bymekaar gebring word en Hy sal die mense van mekaar skei soos ʼn wagter die skape van die bokke skei.’ Vir die skape sal Hy sê ‘Kom, julle wat deur my Vader geseën is! Die koninkryk is van die skepping van die wêreld af vir julle voorberei. Neem dit as erfenis in besit…’ Vir die bokke sal Hy sê ‘Gaan weg van My af, julle vervloektes! Gaan na die ewige vuur wat vir die duiwel en sy engele voorberei is…’

3.     Die oordeel is klaar gevel

Johannes 3:18 sê: Wie in die Seun van God glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie is reeds veroordeel omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie. Vers 36 sê: ‘Wie in die Seun glo, het die ewige lewe; wie egter aan die Seun ongehoorsaam is, sal die lewe nie sien nie, maar die straf van God bly op hom.’

4.     Ons sal verander word

Paulus sê: ‘Ons sal nie almal sterwe nie, maar ons sal almal verander word. By die laaste trompet sal dit in ʼn oomblik, in ʼn oogknip gebeur, want die trompet sal weerklink, en die dooies sal as onverganklikes opgewek word, en ons sal verander word. Hierdie verganklike liggaam moet met die onverganklike beklee word, en hierdie sterflike liggaam met die onsterflike‘ (1 Korintiërs 15:51-53).

5 Wanneer?

Jesus het gesê: ‘…niemand weet wanneer daardie dag en uur kom nie, selfs nie die engele in die hemel nie en ook nie die Seun nie’ maar ons moet altyd gereed wees (Matteus 13:32-37)

Oor die mense wat spot met die belofte van die wederkoms, sê Petrus vir die gelowiges hulle moet onthou ‘vir die Here is een dag soos duisend jaar en duisend jaar soos een dag. Die Here stel nie die vervulling van sy belofte uit nie, al dink party mense so. Nee, Hy is geduldig met julle, omdat Hy nie wil hê dat iemand verlore gaan nie: Hy wil hê dat almal hulle moet bekeer.’ Die dag van die Here sal so onverwags soos ʼn dief kom. Ons moet egter lewe in die verwagting dat die dag van God kom, met ʼn nuwe hemel en ʼn nuwe aarde waar die wil van God sal heers (2 Petrus 3:8-13).

Outeur: Dr Francois Malan

Handeldryf Op Sondag – Francois Malan

Nico Peyper vra:

Daar is tans baie vrae oor die “sabbat” en Sondag. Die “sabbat” bestaan nie in die Nuwe Testament nie en die rusdag is ook nie die Sondag nie. Enige dag kan aangewend word as die rusdag – maar op daardie dag moet ons rus – rus in God. Is daar  ʼn moontlikheid dat u my meer kan inlig wat die Bybel vir ons sê hoe om ‘n Sondag deur te bring. Ek kan nie die “handeldryf” op ‘n Sondag verstaan nie. Volgens ons herder en ouderlinge is daar niks mee verkeerd nie, MAAR eers die samekoms van die gelowiges bywoon dan die “handeldryf”. Gee raad asb. By voorbaat dankie.

Antwoord:

Dr. Francois Malan antwoord:

Handeldryf op Sondag

Volgens Markus 2:27-28 sê Jesus vir die Fariseërs wat beswaar maak dat sy dissipels op die sabbatdag koringare afpluk om te eet: ‘Die sabbatdag is vir die mens gemaak en nie die mens vir die sabbatdag. Daarom is die Seun van die mens Here óók oor die sabbat.’ Die sabbat is nie ʼn doel op sigself nie. By die skepping het God die sabbat as gawe aan die mens gegee, nie as ʼn wet nie, maar as ʼn bevryding van die las en drukte van sy werk, as ʼn verkwikking ook vir die diensknegte en die vee, ʼn dag waarop God saam met die mens wil feesvier. Daarvoor kom die gemeente Sondae saam om met dankbaarheid en vreugde saam met die Here en sy kinders te verkeer en die opstanding van Christus te vier. Die sabbat is op Jesus as ons Here gerig. Hy het ons sonde oorwin en ons lewe vir Hom.

In Markus 3:4 is Jesus se vraag: ‘Mag ʼn mens op die sabbat goed doen of kwaad doen, iemand red of doodmaak?‘ Hy genees ʼn man se gebreklike hand, en die Fariseërs gaan saam met hulle vyande, die Herodiane, ʼn komplot smee om Hom dood te maak – ʼn dag vir goeie dade, nie vir bose planne nie.

In Romeine 14:1-6 reageer Paulus op mense wat hulle sienswyse op ander wil afdruk. Elkeen moet voor God sy eie besluit neem. Dit kan beteken dat gelowiges oor sake verskil. Maar dit gee hulle nie die reg om ander te veroordeel wat nie soos hulle dink nie. Ons moet mekaar aanvaar want ons behoort aan die Here ‘Die een wat ʼn bepaalde dag op ʼn besondere wyse hou, doen dit tot eer van die Here.’

In Kolossense 2:16-17 reageer Paulus teen die dwaalleraars wat o.a. die onderhouding van die sabbat as ʼn maatstaf  van ware godsdienstigheid uitlê. Paulus beskou dit as ʼn skaduwee van Christus wat sou kom, wat nou die betekenis van Christus verduister. Die voorskrifte en gebooie van die Ou Testament was die skaduwee wat die omtrekke van Christus vertoon het. Maar nou het Hy gekom, en moet ons nie langer aan die skadubeeld vashou nie, maar op Hom konsentreer.

Wat sê dit oor handeldryf op Sondag? Dat dit seker nie verkeerd is om op Sondag te gaan kos koop soos die dissipels koringare uitgevryf het nie. Maar wat van die winkelassistente wat nie tot rus kan kom en die dag saam met Here en sy gemeente vier nie?

Die Heidelbergse Kategismus (vraag 103) wys na die saamkom van die gemeente vir die erediens op die rusdag, en ʼn lewe wat elke dag die Here deur sy Gees in my laat werk.

Outeur: Dr Francois Malan

Sabbat of Sondag? – Francois Malan

Johann Trollip vra:

Het  u enige inligting oor die viering van die rusdag op ‘n Sondag en nie op ‘n Saterdag nie!

Antwoord:

Dr. Francois Malan antwoord:

Jesus is op Sondagmôre uit die dood opgewek en het op die dag reeds aan sy dissipels verskyn (Matteus 28:1; Markus 16:1-6; Lukas 24:1-7; 13-40; Johannes 20:1,2,19). Die Christene het die opstandingsdag van Jesus die ‘dag van die Here’ genoem (Openbaring 1:10). Volgens Handelinge 20:7 en 1 Korintiërs 16:2 het die gelowiges op Sondae bymekaargekom vir hulle gemeenskaplike maaltyd en nagmaal.

Die woord Pinkster kom van die Grieks vir 50 (pentekoste). Op die vyftigste dag na Paasfees het die Jode hulle dankfees vir die oes gehou, dit is die dag na die sewende Sabbat vanaf die fees van die eerstelinge (Levitikus 23:15-16). Op die Sondag is die Heilige Gees uitgestort (Handelinge 2:1-4).

Jesus en sy apostels het wel die Sabbat gevier, maar Jesus het beswaar gemaak oor die wettiese betekenis daarvan. Volgens Markus 2:27-28 sê Jesus vir die Fariseërs wat beswaar maak dat sy dissipels op die sabbatdag koringare afpluk om te eet: ‘Die sabbatdag is vir die mens gemaak en nie die mens vir die sabbatdag. Daarom is die Seun van die mens Here óók oor die sabbat.’

Die sabbat is nie ‘n doel op sigself nie. By die skepping het God die sabbat as gawe aan die mens gegee, nie as ʼn wet nie, maar as ʼn bevryding van die las en drukte van sy werk, as ʼn verkwikking ook vir die diensknegte en die vee, ʼn dag waarop God saam met die mens wil feesvier. Die sewende dag waarop God gerus het, was eintlik die mens se eerste dag, nadat hy op die sesde dag geskep is (Genesis 2:2-3). Ons word geroep om die Here te dien, nie die sabbat nie.

Wanneer Paulus in ʼn stad by die Jode begin met sy sendingwerk, gaan hy na die sinagoge op ʼn Sabbatdag (Handelinge 13:14-15), maar vir die gelowige gemeentes preek hy op Sondag (Handelinge 20:7). Aan die bekeerlinge uit die nie-Jode het Paulus nie die onderhouding van die Sabbat verkondig nie, maar vryheid van die Joodse wette en gebruike, en ʼn lewe aan Christus verbind (Romeine 14:1; Galasiërs 4:9-11). By die vergadering in Jerusalem word die onderhouding van die Sabbat nie van die bekeerlinge uit die nasies gevra nie (vgl. Handelinge 15:28-29).

In Kolossense 2:16-17 reageer Paulus teen die dwaalleraars wat onder andere die onderhouding van die sabbat as ʼn maatstaf  van ware godsdienstigheid vereis. Paulus beskou dit as ʼn skaduwee van Christus wat sou kom, en dat dit nou die betekenis van Christus verduister. Die voorskrifte en gebooie van die Ou Testament was die skaduwee wat die buitelyne van Christus vertoon het. Maar nou het Hy gekom, en moet ons nie langer aan die skadubeeld vashou nie, maar in liefde en dankbaarheid saam met Hom en vir Hom lewe (vgl. ook Hebreërs 8:5-6; 10:1).

Outeur: Dr Francois Malan

Die armes in die Bybel – Jan van der Watt

Ons het die volgende vraag ontvang:

Wie was die armes in die Bybelse tyd? Was die armes in die OT en NT, dieselfde mense wat vandag as arm beskou word? Tel boemelaars ook onder dié wat as arm beskou word?

Antwoord:

Prof. Jan van der Watt antwoord:

As ʼn mens oor armes in die Bybel praat, moet ʼn mens altyd na die konteks kyk waarin die verwysing na die armes voorkom. Die rede is omdat daar dikwels na letterlik arm mense verwys word, met ander woorde, mense wat nie geld het nie. Aan die ander kant word die woord ‘arm’ ook op ʼn figuurlike manier gebruik, byvoorbeeld ‘armes van gees’.

Die Bybel sê op baie plekke dat gelowiges vir armes moet sorg. Lees maar net die volgende gedeeltes: Jakobus 2:15-17: ^‘Sê nou daar is ‘n broer of ‘n suster wat nie klere het nie en dag vir dag honger ly, ¹⁶en sê nou een van julle sou vir hulle sê: “Mag dit met julle goed gaan; gaan trek julle warm aan en eet genoeg,” maar julle gee nie vir hulle wat hulle nodig het om van te lewe nie, wat help dit dan? ¹⁷So gaan dit ook met die geloof: as dit nie tot dade oorgaan nie, is dit sonder meer dood.’ of 1 Johannes 3:16-17: ‘¹⁶Hiéraan weet ons wat liefde is: Jesus het sy lewe vir ons afgelê. Ons behoort ook ons lewens vir ons broers af te lê. ¹⁷Wie aardse besittings het en sy broer sien gebrek ly, maar geen gevoel vir hom het nie-hoe kan die liefde van God in hom wees?’ Die Bybel sê ook dat gelowiges sommer alle mense wat hulp nodig het, of die “underdogs” van die samelewing, moet help:  Jakobus 1:27: ‘Egte en suiwer godsdiens voor God die Vader is om weeskinders en weduwees in hulle moeilike omstandighede by te staan en om jou skoon te hou van die besmetting van die wêreld.’

Daar is dus min twyfel dat gelowiges die plig het om vir armes te sorg, ook vir boemelaars. Daarvoor het die kerk verskillende meganismes op die been gebring, byvoorbeeld komitees soos die Diens van Barmhartigheid, of MES-aksies (middestadaksies), ens. Daar word dus op georganiseerde manier aan die probleem aandag gegee. So word seker gemaak dat die geld goed spandeer word.

Daar moet egter nog een opmerking gemaak word: is die armes dieselfde as vandag? In die antieke tyd was armoede baie verspreid. Daar word bereken dat 8 uit elke 10 mense nie genoeg geld verdien het om aan die lewe te bly nie. 90% van die rykdom het aan 2% van die bevolking behoort. Tog het die mense oorleef – hulle het families en groepe gevorm wat hulle geld saam gesit het en so vir mekaar gesorg het. Hierdie “families” het dus soos ons versekeringsmaatskappye gewerk.

Daar is tog verskille met vandag. Vandag is die situasie in baie samelewings anders – die regerings neem verantwoordelikheid om werk te verskaf en daar is versekeringsmaatskappye of pensioenmaatskappye wat help as iemand skielik sterf en sy familie nie geld het nie. Ons is ook vandag baie meer individueel, met ander woorde, elkeen vir homself. Dit laat ons besef dat as ons nie werk nie, gaan niemand vir ons sorg nie. Die verantwoordelikheidsgevoel om te werk is dus ook hoër as in die ou tyd. Daar word dikwels gevoel dat mense wat nie kos het nie of bedel – ten regte of ten onregte – wel die geleentheid het om te werk.

Omdat die situasies op verskillende plekke verskil, beteken dit nie dat die Christen nie meer die verantwoordelikheid het om vir die arme te sorg nie. Die vraag is egter hoe? Omdat daar so baie misbruik van goedheid is, bly dit maar altyd die beter uitweg om op georganiseerde manier (deur die kerk of ander organisasie) te probeer help of jou geld te kanaliseer. ʼn Ander goeie beginsel is om tuis te begin – as jy werkers het wat sukkel, help hulle, want daar kan jy ʼn verskil maak en kan jou getuienis tel.

Outeur: Prof Jan van der Watt