Leef uit jou Doop: 8.2 Lidmate se behoefte – Adrio König

8.2 Lidmate se behoefte

Kom ons gaan nou terug na die lidmate in die historiese kerke wat nog ’n keer gedoop wil word. Wat vra hulle eintlik? Uit die ondersoek waarna reeds verwys is, het dit duidelik geword dat daar eintlik hoofsaaklik twee groepe is,

♦   Die groep wat die kinderdoop verwerp

♦   Die groep wat nog die kinderdoop aanvaar, maar iets ekstra soek.

Die tweede groep het meer as die helfte van die steekproef verteenwoordig (53%) wat beteken meer as die helfte van die lidmate wat oorgedoop is, erken nog die betekenis van die kinderdoop!

Wat gaan hier aan? Eintlik is dit nie so vreemd nie. Wat hulle soek, is presies dit waarvan hulle by die Pinksterkerke hoor: ’n bekeringsdoop. Ons het vroeër al gesien die Pinksterkerke het ’n ander siening van die doop as die Gereformeerde wêreld (1.3). Hulle praat graag van bekeringsdoop of belydenisdoop of geloofsdoop. Al hierdie terme wys in dieselfde rigting: Dit gaan in die doop oor wat ons doen, ons geloof, ons belydenis, ons bekering. Daarteenoor staan die betekenis wat ek meen ons in die Bybel kry: Die doop as God se werk in ons lewe.

Sommige van die NG Kerk se lidmate kry nou ’n besondere geestelike ervaring. Hulle kom vir die eerste keer tot ’n ware oorgawe aan die Here Jesus, of hulle kom tot ’n geestelike verdieping. En nou wil hulle daarvan getuig. En hulle het by Pinkster gehoor as jy jou bekeer, moet jy gedoop word om te getuig van jou bekering en jou geloof. Hulle lees dan ook in die Bybel elke keer van mense wat tot geloof gekom en hulle bekeer het en wat dan gedoop word. En hulle verstaan dit in die lig van die Pinksterkerke se bekeringsdoop.

Dit is volkome verstaanbaar dat sulke persone dan vra om gedoop te word. Hulle is volkome oortuig dit is die wil van die Here. Hulle voel hulle kry dit direk uit die Bybel.

Intussen aanvaar die helfte van hulle nog hulle kinderdoop. Waarom? Waarskynlik onthou hulle nog iets daarvan dat die Here in hulle (kinder-)doop sy hand op hul le lewe gelê het. En nou voel hulle waarskynlik dat die doop waarvoor hulle nou vra, direk hierby aansluit: Hulle wil nou antwoord op God se inisiatief in hulle eerste doop, hulle wil nou bely dat hulle eerste doop in hulle lewe ’n werklikheid geword het, dat hulle hulle bekeer het. Dit is dan ook presies wat die Pinksterkerke hulle bied: ’n bekeringsdoop.

Waarom gee ons dit nie self vir hulle nie?

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König

Leef uit jou Doop: 8.1 Baie verskillende dope – Adrio König

8.1 Baie verskillende dope

Vir hierdie hoofstuk moet ’n mens jou kop laat draai. Tot sover gaan die hele boek oor die “doop”. In werklikheid gaan dit oor die Christelike doop. Maar ons het dit so vanselfsprekend geneem dat ons nie eens daaraan gedink het dat daar ook ander vorms van doop is of was nie.

In die tyd van Jesus was daar minstens drie ander vorms van doop.

♦   Die doop van Johannes die doper.

♦   Die doop van Jesus se dissipels.

♦   Die Jode se proseliete-doop.

Ons het alreeds aan Johannes se doop aandag gegee juis om te toon dat dit nie dieselfde was as die Christelike doop wat Jesus aan die einde van sy aardse bediening ingestel het nie (5.2). Ons lees net een keer van die doop van die dissipels van Jesus (Joh 4:1-2). Ons weet verder niks daarvan nie. En uit die geskiedenis weet ons ook die Jode het heidene gedoop wat soos hulle in die Here geglo het. Aan die einde van sy lewe op aarde stel Jesus dan ’n nuwe doop in, die doop in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees (Matt 28:19). Onthou dit was terwyl daar al klaar drie ander dope in omloop was.

In hierdie hoofstuk gaan ons nou bewustelik hiermee rekening hou: daar is meer as een soort doop. Toe ons tot hiertoe van die “doop” gepraat het, het ons een spesifieke soort doop bedoel: die Christelike doop, die doop wat nog nie bestaan het tydens Jesus se aardse bediening nie, die doop wat Hy eers aan die einde instel.

Wanneer die apostels in hulle Briewe oor die “doop” skryf, en al die wonderlike betekenisse van die doop uitwerk, is dit hierdie doop, nie die ander drie nie. Daar is radikale verskille tussen hierdie Christelike doop en die ander.

♦   Nie een van die ander is bedien met die formule: “In die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees” nie.

♦   Nie een van die ander het mense met Christus verenig nie. Hulle kon ook nie, want hulle is bedien terwyl Jesus nog geleef het, en daarom kon hierdie dope mense nie met sy kruisiging, sterwe, begrafnis en opstanding verenig het nie – een van die belangrikste betekenisse van die Christelike doop.

♦   In al drie hierdie dope het dit gegaan oor wat die mens doen, en in nie een oor dit wat God doen nie. Dus was nie een van hulle ’n sakrament nie.

Wat is ons gevolgtrekking? Daar is meer as een soort doop.

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König

Die Seun van God – Kobus Kok

Theodor vra: 

Antwoord

Prof Kobus Kok antwoord:

Die seun van God begrip, Koning en Messias staan in die Nuwe Testament in semantiese verband. Maar net so ook gedagtes soos Jesus as die Logos (Joh 1) en hoëpriester (Heb). Mens moet egter versigtig wees om te veralgemeen en eerder in diepte studie doen oor elke individuele NT skrywer wat elk vanuit hulle onderskeie perspektiewe vir die oorspronklike lesers ‘n perspektief op Jesus en sy betekenis wou gee. 

Die feit dat bepaalde mense “seun(s) van god” genoem is voor Jesus gebore was, is n historiese feit. Die gedagte wat daardeur gekommunikeer was, was dat die betrokke mens unieke eienskappe (woorde, dade, karakter, doel) vertoon wat alleen sy oorsprong te danke aan die god(heid) kan hê. 

Die Christelike geloof is histories ingebed in ‘n bepaalde kulturele konteks met sy eie denkraamwerk. Alleen na mens se dood kan die impak van jou lewe en betekenis waarlik gesien word. Na aanleiding van mense se ervaring van die lewe, dood en opstanding van Jesus, is bepaalde reeds bestaande kategorieë op hom geprojekteer. Dink maar aan Thomas wat eers ná die opstanding van Jesus vir die eerste keer besef wie Jesus is en luidkeels verklaar dat Jesus Here (Kurios) en God (Theos) is. Eers na die opstanding het die dissipels die aardse optrede van Jesus geherinterpreteer en na waarde geskat (kyk Joh 2:21-22). Omdat alle betekenisvorming binne ‘n bepaalde historiese konteks ontstaan, en altyd vanuit en binne die denkraamwerk en kategorieë van die tyd, kon dit nie anders dat Jesus se betekenis uitgedruk geword het binne daardie raamwerk nie. Indien dit nie gebeur het nie, sou sy optrede geen betekenis vir die antieke mense ingehou het nie. So was daar byvoorbeeld vir eeue voor Jesus se geboorte reeds verwagtings dat die troon en heerskappy van Dawid herstel gaan word en dat ‘n sterk politieke verlosser (Messias) op die toneel sal verskyn. Die lewe, kruisdood en opstanding sou hierdie reeds bestaande politieke verwagting totaal omkeer en die gedagte van God se Geestelike Messias en Geestelike koninkryk vestig. 

Ten slotte: ons moet dus besef dat die betekenis van Jesus en die taal wat gebruik word om dit te beskryf, en selfs die name wat aan hom toegeken word, ‘n produk is van ‘n bepaalde historiese en kulturele konteks. Vandag kan ons steeds binne daardie kategorieë van Jesus praat indien ons die antieke wêreldbeeld verstaan, die betekenis daarvan begryp en dit binne die kerk as interpreterende gemeenskap so interpreteer.

Vir meer inligting, bestudeer gerus die boek:  Edward Schillebeeckx oor Jesus. Hy het n kort opsomming gegee van sy perspektiewe nav van sy twee groot Jesus boeke in die boekie Tussentijds verhaal over twee Jezus boeken, Bloemendaal Richard Burridge, Four Gospels, one Jesus

Skrywer: Prof Kobus Kok

Die Oospoort – Francois Malan

Lezane vra:

Ek wil graag bietjie meer uitvind oor die Oospoort en wat die Jode glo, hoe sal Jesus verskyn as Hy weer terugkom aarde toe en gaan Hy weer deur die Oospoort kom soos Hy gegaan het?

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Die Oospoort word ook die Goue Poort genoem in die Christelike literatuur. Volgens die Joodse tradisie het die goddelike teenwoordigheid (shekhinah) gewoonlik deur die poort verskyn (vgl. Esegiël 44:1-3), en sal weer verskyn wanneer die Messias kom, en ‘n nuwe poort die huidige poort vervang. In die Christelike literatuur is beweer dat Jesus op Palmsondag reeds deur hierdie poort, wat op die Olyfberg uitkyk, in Jerusalem ingery het op ‘n donkie (vgl. Lukas 19:28-44; Matteus 21:1-11; Markus 11:1-11; Johannes 12:12-19).    

Oorblyfsels van ‘n baie ouer poort uit die tyd van die tweede tempel van Serubbabel is met die opgrawings gevind (vgl. Nehemia 3:29 waar die poort genoem word). Die huidige poort is waarskynlik eers tussen 500-700 jaar na Christus gebou bo-oor die ouer poort. Die eerste opstand van die Jode teen die Romeine was in 70 n.C. toe Titus Jerusalem verwoes het. Met die tweede opstand in 130 n.C. het keiser Hadrianus die stad laat gelyk maak en ‘n nuwe Romeinse stad bo-oor die ruïnes gebou, wat hy Aelia Capitolina laat noem het. In 1541 het die Ottomaanse sultan Suleiman die poort met sy twee ingange verseël om die stad te beveilig. Die Jode het egter gesê hy het dit gedoen om te keer dat die Messias kan inkom. Die poort is vandag nog toegebou.

Hoe sal Jesus verskyn as Hy weer terugkom aarde toe en gaan Hy weer deur die Oospoort kom soos Hy gegaan het? 

Volgens Matteus 24:30 het Jesus gesê: die teken van die Seun van die mens sal in die hemelruim verskyn, en al die volke van die aarde  sal die Seun van die mens op die wolke van die hemel sien kom met groot krag en majesteit (vgl. ook Markus 13:26; Lukas 21:27). Dit lyk nie asof Hy deur die Oospoort gaan kom nie, maar op ‘n wonderbaarlike manier dat al die volke van die aarde Hom sal kan sien kom op die wolke.

Skrywer: Prof Francois Malan