1 Korintiërs 15 – Francois Malan

Vraag

Willie vra:

1 Korintiërs 15 :23-28 het betrekking. As ‘n mens die gedeelte lees wil dit amper voorkom asof daar seker magte of vyande van God is wat nie onder Sy beheer is nie . Dit kan tog nie, want God is almagtig . Of beteken dit dat God wel mag oor hulle het en hulle in elk geval aan Homself gaan onderwerp en dat dit in elke geval in Sy volmaakte tyd gaan gebeur en dat hulle doodgewoon nie Sy heerskappy erken nie , daarom moet Hy hulle aan Homself onderwerp- Kan u dalk n bietjie uitbrei oor die gedeelte asb.

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

1.  God se almag

(vgl. onder baie meer: Openb.1:8; Jes.1:24; Jer.32:18; Job 36:5; Ps.24:10; Mat.19:26; Rom.1:20; 2 Kor 6:18; Ef.1:19-22)

Oor die almag van God bestaan daar baie misverstand en on-Bybelse opvattings. Hy is bv. nie in staat tot iets wat nie met sy wese ooreenstem nie. 2 Tim.2:13 sê Hy kan Homself nie verloën nie, Num.23:19 dat Hy nie kan lieg nie, Jak.1:13 dat Hy niemand in versoeking lei nie, ens. Sy almag is nie ‘n mag wat alles onderdruk en oorweldig soos ‘n tirannieke demoon, soos ‘n noodlotsmag nie.

Die almag van God is die mag van sy wil, en sy wil is in harmonie met sy wese. Hy het die mag om te skep, sy skepping te onderhou, en tot die eindbestemming te lei wat Hy daarvoor gestel het. Hy kan beloftes maak en sy beloftes vervul. Hy kan sy Seun na die wêreld stuur om Homself vir die sonde van die wêreld op te offer. Hy stuur ook die Heilige Gees om die werk van sy Seun in die lewe van mense toe te pas en van die ou wêreld ‘n nuwe wêreld te maak. Sy almag is die mag om sy heerskappy uit te voer. Dit doen Hy in wysheid volgens sy geregtigheid en heiligheid. Sy mag is ook die mag van sy reg wat Hy bepaal.

Hy het die mens geskep en aan hom mag gegee wat hy self moet uitoefen (Gen.1:28). Hy het vir die mens ruimte geskep om op te tree en sy mag te gebruik, selfs te misbruik (Gen.2:16,17). Hy het die uiteindelike oormag oor mense (en die Bose) om selfs hulle verkeerde optrede vir sy doel in te span, en om van die mens rekenskap te eis vir sy gebruik van die mag wat God aan hom gegee het. Die doel van die mag wat Hy aan die mens gegee het, is om Hom en sy doel met die mens daarmee te dien. Die inskakeling van die mens en sy mag om in vryheid op te tree is ‘n bepaalde manier waarop God sy almag uitoefen. Ook daarin kan die mens God se almagtige teenwoordigheid beleef. Geen enkele aspek van die wêreld of wêreldgebeure is uit God se almagsregering uitgesluit nie, ook nie die mens met sy vryheid om sy mag wat aan hom gegee het te gebruik nie.

In Efesiërs 3:14-21 verduidelik Paulus hoe die krag van God in ons werk deur die Heilige Gees wat in ons kom woon het, en dat die krag van God juis bestaan in die liefde. Dit is met sy liefdeskrag, wat Hy aan die kruis vir ons kom bewys het, dat God die mens wil oortuig om sy wil te doen. Hy wil dit nie met mag en geweld doen as dit nie nodig is nie, maar dat ons Hom uit liefde sal dien, want 1 Joh 4:7-21 sê dat God liefde is – dit is die verhouding tussen die Vader en die Seun en die Heilige Gees onder mekaar. In daardie liefdesverhouding wil God ons intrek deur sy Gees in ons, sodat ons ook sal liefhê, vir Hom en vir mekaar.

1.  Magte en vyande van God wat nie onder sy beheer is nie

Die Bybel impliseer dat God ook engele geskep het as geeste in diens van God (Hebr.1:4-14; Ps 103:20,21); dat sommige van hulle ook die mag, wat God aan hulle gegee het, misbruik. Uit selfverheffing en hoogmoed aanvaar hulle nie hulle status onder God nie, kom in opstand daarteen (Judas 6; 2 Petr.2:4; Joh.8:44; Luk 10:18; 1 Tim 3:6; vgl. Openb.12:4,7-11); dat hulle die mense verlei om in opstand teen God te kom, om soos hulle ongehoorsaam te word aan God (Gen.3.4-5; Ef.2:2; 2 Kor.4:4). Ef.6:12 sê ons is betrokke by die stryd teen die Bose magte in die lug. En ons wapens teen hulle is die volle wapenrusting van God: nl. waarheid, God se geregtigheid, bereidheid om die evangelie te verkondig, geloof in Christus, God se verlossing te aanvaar, met die woord van God as ons wapen, en gebed.

1.  1 Kor 15:24-28 (waarin Paulus Ps 8:6-7 en Ps 110:1 as sy argument gebruik)

Paulus beskryf Christus wat uit die dood opgewek is, se heerskappy vanuit die hemel. Hy het alle heerskappye, magte en kragte aan die kruis onttroon, kragteloos gemaak. Maar Hy is nog besig om dit uit te werk in die lewe van mense (en engele). Daar is nog verset teen sy koningskap van nederige liefdesdiens, teen sy manier van dink, lewe, glo en verwag. Mense verset hulle daarteen en verkies om volgens die tradisie te leef (dit was altyd so, as argument), die behoud van die bestaande orde (om soos Jesus te leef sal chaos beteken), volgens ons bose harte (moenie die mens te hoog aanslaan nie!), ons lewe vir ons self, vir ons selfbehoud, om my status te behou of te verbeter (selfs ten koste van ander), ons logiese argumente stuit teen Christus se selfverloëning. Daar is talle argumente teen Christus se heerskappy wat vra dat ons mekaar vergewe, verdra, liefhê soos onsself. Met die stryd teen onsself is die Heilige Gees wat in ons woon daagliks besig om ons te oortuig, sodat ons al meer soos Christus sal word (2 Kor.3:18).

Skrywer: Prof Francois Malan

Geloofsvrae: Die ekologiese krisis – Adrio König

Die ekologiese krisis 

Dit ‘n algemene oortuiging dat die natuur menslike lewe bedreig, en dat een van die waardes van ons kulturele ontwikkeling is dat dit ons teen die dreigende en vyandige natuur beskerm. Onder natuurbedreiginge verstaan ons droogtes, haelbuie, orkane, aardbewings, vuurspuwende berge, en nog baie ander, in Afrika veral ook roofdiere en giftige slange. Mense wat dit in die sogenaamde `vrye en ongerepte natuur’ inwaag, neem omtrent die hele stad met al sy geriewe saamneem om hul lewe te beskerm en te vergemaklik: gewere, tente, blikkieskos, medisyne, en noem maar op.

Ewe skielik het ‘n nuwe insig egter deurgebreek, en wel dat die verhouding vir die eerste keer in die geskiedenis ook omgekeer moet word: nie net dat die natuur die mense bedreig nie, maar dat die mense die natuur bedreig. En dit is ‘n baie omvattender, genadeloser en fataler bedreiging as wat die natuur ooit vir ons ingehou het. Dink maar aan die paar groot bedreiginge: omgewingsbesoedeling, hulpbron-uitputting, oorbevolking, kernwapens.

Een van die ironieë is dat dit veral die kulture is met ‘n sterk Christelike invloed wat die bedreiging veroorsaak. Sommige beskou dan ook inderdaad die Christene as die grootste bedreiging, en wys daarop dat Christene juis lank daarop geroem het dat juis die Bybel (Gen 1:26-28) hul gehelp het om die natuur te ontgoddelik en op dié wyse die vryheid te kry om die natuur tot die mense (d.i die Westerse mense) se voordeel te ontwikkel en te gebruik. Dit het tot ‘n ongekende selfsug en natuuruitbuiting gely, en vandag staar die hele wêreld die ekologiese krisis in die gesig.

Hierdie krisis het die wêreld een gemaak soos nog nooit tevore nie. Daar is nie grense aan besoedeling, uitbuiting en oorbevolking nie. Die besoedelde lug van Oos-Europa word oor die hele wêreld gewaai, die uitputting van die olievoorraad gaan alle lande beïnvloed, en die uitroeiïng van die Amasone-oerwoud sal die suurstof oor die hele aarde verminder. Die arm lande kry die swaarste onder die krisis, want die ryk lande kan betaal vir die hulpbronne wat hulle benodig vir die suiwering van hul eie omgewing (skoon water en lug) – met die gevolg dat hulle die hulpbronne nog verder uitput!.

Hierdie krisis kan nie anders as deur ‘n gesamentlike poging van alle lande aangepak word nie. Christene behoort ‘n leidende aandeel hierin te neem. Die Christelike evangelie, tesame met die Joodse geloof, bied sterk motivering om die natuur te bewaar. Immers ons het die aarde van God gekry as die ruimte wat Hy geskep het waar Hy in liefdesgemeenskap met ons wil leef. Die perspektief dat die nuwe aarde hierdie ou aarde is wat Hy wil nuut maak, bied grond vir ‘n besondere waardering vir die aarde en die natuur. Ons het teenoor Hom die verantwoordelikheid om die woonplek wat Hy ons gegee het en waar Hy in gemeenskap met ons wil leef, skoon te bewaar.

‘n Verdere implikasie is dat vermoënde Christene ‘n eenvoudige leefwyse sal aankweek, minder spandabelrig sal leef, en ‘n groter deel van hul vermoë sal wy om lewensruimte te skep vir die agtergeblewenes.

Mense wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike geloof. Fokus op 300 Geloofsvrae deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn verduideliking van 300 geloofsvrae bied.

Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en Lux Verbi.BM vir hierdie vergunning.

Skrywer: Prof Adrio König

Welwillende en vyandige seksisme – Francois Malan

Norma vra:

Ek het dievolgende wat ek moet voorberei vir ‘n werksgroep. Ek het nasorg gedoen, maar soek meer. Die onderwerp is “hostile Sexsim” Vyandige sesisme en “benevolent sexism”welwillende seksisme. Ek is besig om n studie te doen oorbevryding en alhoewel nie een van bostaande iets is waarvan ek vrymaking het nie, is dit my verstandhouding dat ons leier juis daarom vir my die opdrag gegee het. Dit is vir my selfsprkend wat die kenmerke van albei is, en die antwoord vir my is, dat God ons man en vrou gelykstaande gemaak het, omdat ek bewus is daarvan dat die twee uiteenlopende gevalle ‘n groot nagevolg kan hê, want dit lei van die een vraag na die ander waarvan verskeie bindige aangespreek kan word. Ek is n persoon wat die oorsaak van die bindinge aanspreek en omdat ek nog nie met die bogenoemde direk met so ‘n persoon gehanteer het nie, maar bewus is van die implikasie van vleeslike mense, waarmee ek daagliks te doen kry, weet ek dat bogenoemde versigtig gehanteer moet word, so om nie die gebinde op sy aanvallende aksies op die eerste besoek teen die aspek van verskillende bindinge wat daartoe kan aanleiding die skrik op die lyf te jaag nie. Is daar enige insette wat vir my riglyne kan gee. Ek is bewus dat die Geilige Gees altyd deur Christus vir my intree, maar die is iets nuuts.

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord: 

1.  Welwillende seksisme

Volgens Efesiërs 5:1-33 word die gemeentes opgeroep om navolgers van God te wees. Hy het ons as sy kinders lief. Daarom moet ons in liefde vir mekaar lewe, soos Christus ons liefgehad het en Homself vir ons oorgegee het – die oorgawe in liefde aan mekaar is vir God ‘n vreugde as sy kinders so lewe (vv1-2). Dié wat in Christus is, is die lig vir die wêreld, deur alles wat goed en reg en waar is, te doen – hulle is vir die Here ‘n vreugde (vv8-11; vgl. Mat.5:14). Daarom moet ons versigtig lewe, as wyse mense (v15) wat verstaan wat die wil van die Here is, nl. om deur die Heilige Gees vervul te wees (v18) – die Heilige Gees is God wat in ons kom woon het (Rom.8:9), wat geloof in Christus in ons kom bewerk (Ef.2:8), wat besig is om ons al meer te vorm om soos Christus te word (2 Kor.3:18), en daarom aan mekaar onderdanig is (Ef.5:21).

Dit word in Ef.5:22-33 uitgespel ten opsigte van die verhouding tussen man en vrou in die huwelik: die vrou onderwerp haar aan die man se leiding as die hoof van die gesin; die man het sy vrou so lief soos Christus wat vir ons sy lewe gegee het, om haar al mooier te laat ontwikkel, sonder vlek of rimpel, onder sy opofferende liefde, waarin hy haar net so lief het as wat hy vir homself is. Die vrou word geroep om so ‘n soort man te respekteer. En hulle word opgeroep om mekaar lief te hê soos Christus ons liefhet.

In 1 Kor 7:2-5 word die seksuele verhouding in die huwelik uitgespel as die kersie op die koek van hulle liefde vir mekaar:

•  v2 elke man moet sy eie vrou hê, ‘n eufemisme vir seksuele gemeenskap, en elke vrou haar eie man – daarmee word alle seks buite die huwelik afgewys. Die man gaan met sy seksuele begeerte na sy eie vrou en sy met haar seksuele begeerte na haar eie man.
•  v3 die man gee aan sy vrou haar huweliksregte en die vrou aan die man – wanneer die man na sy vrou toe kom met sy seksuele begeerte, het sy nie verskonings, of weier sy nie, maar verwelkom dit. Net so verwelkom die man sy vrou se seksuele begeerte.
•  v4 die vrou het nie meer seggenskap oor haar eie liggaam nie, maar haar man; en die man het nie meer seggenskap oor sy eie liggaam nie, maar sy vrou – daarom kan die vrou of die man nie na iemand anders met seksuele begeerte kyk of dink nie. Vgl Jesus se woorde in Matteus 5:27,28 dat elkeen wat na ‘n vrou met begeerte kyk, reeds met haar egbreuk in sy hart teenoor sy vrou en haar man gepleeg het.
•  v5 waarsku dat man en vrou nie lank van mekaar af wegbly nadat hulle saamgestem het om ‘n kort rukkie nie gemeenskap te hê nie, want dan kry die duiwel ‘n vatplek aan hulle. Dit veronderstel gereelde seksuele omgang binne die huwelik. Egbreuk en egskeiding word deur die Here afgewys in Eks.20:14; Mark.10:11-12; 1 Kor.7:10-11.

In 1 Kor.7:36-38 word verloofdes wat nie die gawe van onthouding het nie aangeraai om te trou, so ook vir wewenaars en weduwees (7:7-9).

In 1 Tes.4:3-8 word jongmense aangesê om hulle huweliksmaats in heiligheid en eer te bekom, nie deur seksuele begeertes soos die heidene nie. Heiligheid beteken volgens die wil van die Here, met ander woorde deur mekaar lief te kry deur ‘n vriendskapsverhouding te bou. Eer beteken dat jy ook die meisie die man se liggaam, en die man die meisie se liggaam sal eer en dit nie vir seksuele begeertes misbruik nie, maar te wag totdat julle trou.

1.  Vyandige seksisme

Efesiërs 5:3,12 sê: egbreuk en alle seksuele onreinheid of misbruik van iemand se liggaam moet nie eers onder gelowiges genoem word nie. Filippense 4:8 sê ons moet ons gedagtes vul met alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat reg is, alles wat rein is, alles wat mooi is, alles wat prysenswaardig is. Ek weet nie waarom julle die vyandige seksisme moet besturdeer nie.

1 Kor.6:9-11 sê dat onsedelikes, afgodedienaars, dronkaards, egbrekers, seksuele perverte wat homoseksualiteit beoefen, nie deel kry aan die koninkryk van God nie.

Romeine 1:18 sê dat God sy toorn uit die hemel openbaar oor al die goddeloosheid en onregverdigheid van mense wat die waarheid deur hulle ongeregtigheid onderdruk. Van vers 24-32 spel hy uit hoe God se toorn werk: Hy gee die mense oor aan hulle eie begeertes en luste om mekaar se liggame te onteer, vrouens het seksuele gemeenskap met vroue, en mans met mans, en ‘n hele reeks van onbetaamlike dinge wat mense aan mekaar doen – daaraan gee God hulle oor, omdat hulle Hom nie as hulle God dien en gehoorsaam nie (verse 19-23).

Vergelyk ook 2 Timoteus 3:1-9 oor die hoe mense leef in die laaste dae waarin ons leef tussen Christus se eerste koms en sy wederkoms.

1.  Bindinge

Galasiërs 5:1 sê Christus het ons vrygemaak om werklik vry te wees. Staan dan vas in hierdie vryheid en moet julle nie weer onder ‘n slawejuk laat indwing nie. Lees Galasiërs 5:13-25 oor wat die werke van die mens is, teenoor die vrug van die werk van die Heilige Gees wat in ons werk. Gal.6:1-5 gee raad hoe om met mense te werk wat deur verkeerde dinge oorval is, in ‘n gees van sagmoedigheid en mekaar se sondelaste te dra. Efesiërs 6:10-20 wys hoe ‘n gelowige moet lewe om weerstand te bied teen die magte van die bose.

Skrywer: Prof Francois Malan

Weier om baba te doop – Francois Malan

Marco vra: 

Kan u help asb. Kan enige kerk weier om n baba te doop as die ouers saam bly.En waar staan dit of die vereistes van doop. Dankie

Die doop is die uiterlike teken waarmee die Here bevestig (i) dat Hy die kind/persoon in sy groot huisgesin opgeneem het as sy kind, kind van God, ons genadige en liefhebbende hemelse Vader, (ii) dat die kind deel geword het van die gemeente, die liggaam van Christus (Efesiërs 1:18-23), wat vir ons sonde aan die kruis gesterf het en opgestaan het uit die dood sodat ons saam met Hom erfgename van God geword het van die ewige lewe (Joh.3:16,36; Romeine 6:6-14), en (iii) dat God die Heilige Gees, self in die kind kom woon het om hom/haar weergebore te laat word as kind van God (Joh.3:3-8), wat aan God se Seun Jesus Christus en sy offer vir ons sonde verbind is, om die kind deur sy/haar hele lewe te lei in die geloof en in alles te help en te ondersteun om vir God te lewe (Rom.8:9-17).

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:
Die doop is die uiterlike teken van die verbond wat God maak met sy kinders en met hulle kinders, deur ons aan die opgestane Christus te verbind deur die Heilige Gees wat in ons kom woon. So is die huwelik die openbare teken van die verbond tussen ‘n man en ‘n vrou wat God saamgevoeg het (Matteus 19:4-6).

1 Kor.7:9 as ongetroudes nie die gawe het om in onthouding te leef nie, moet hulle trou. En 7:36 sê vir verloofdes wat nie die gawe van onthouding het nie, om te trou. En 7:39 se vir weduwees(wewenaars) dat hulle vry is om te trou mits dit met ‘n gelowige is.

Die eerste vraag is dus nie, kan enige kerk weier om ‘n baba te doop as die ouers saam bly nie, maar waarom weier die ouers om te trou as dit God se wil is vir twee mense wat wil saam woon en hulle het duidelik nie die gawe het van onthouding nadat hulle ‘n kind het nie? Waarom moet die kind grootword in so ‘n losse verhouding van twee mense wat nie permanent aan mekaar wil verbind word nie? Wat verhinder hulle om voluit die pad van die Here te loop? Trou beteken ‘n volle oorgawe aan mekaar in die liefde, om vir altyd aan mekaar getrou te bly. In so ‘n verhouding kan ‘n kind met vertroue groot word, en daaruit leer van God se trou aan ons en sy verbond met ons. Maar as ouers nie mekaar vertrou deur met mekaar ‘n permanernte verhouding te sluit deur te trou nie, hoe kan hulle kind leer om in alles en in alle omstandighede op God te vertrou?

Skrywer: Prof Francois Malan