Die Eerste Brief van Johannes (17) – Jan van der Watt

Deel 4: Al die verskil – in wat die gemeente doen

Hoofstuk 16: Christenskap ontplof in liefde

Wie is ’n ware Christen? Dit is iemand wie se Christenskap in liefde ontplof omdat God se liefde in sy hart ontplof het! Maar dit is nie die soort ontploffing wat stil word tussen stof en rook en dood nie…

Soos ’n persoon wat lank op ’n plek vertoef het vir oulaas weer by al die bekende plekke langs stap voordat hy vertrek, so gaan ons vir oulaas weer deur 1 Johannes “stap”.

Wat is ware Christenskap?

Johannes draai nie doekies om nie. Hy sê reguit waarom hy die brief geskryf het. Hy sit hierdie “doel” van die brief egter nie in die eerste hoofstuk van sy brief nie, maar aan die einde van sy brief. ’n Rede is omdat niemand nou sy doel kan misverstaan nie. Hy het immers in die res van die brief aan hulle verduidelik wat hy bedoel. So deur die loop van die brief moes hulle immers al agtergekom het wat hy presies vir hulle wou sê.

Waarom het hy die brief geskryf? (1 Joh. 5:13.)

Daar is twee dinge wat vir Johannes sentraal staan:

’n Christen moet seker wees van sy of haar belydenis van Wie Jesus is en wat Hy vir ons kom doen het.

’n Christen moet soos Jesus lewe, ewig lewe … en die lewe moet liefde van voor tot agter wees!

Hierdie twee sake hou direk met mekaar verband. Wie onthou dat Johannes sê die gemeente kan met ’n antieke gesin vergelyk word, verstaan ook makliker hoe hierdie dinge saamhang. Wie Jesus ken, weet dat Hy ons deur geboorte deel van God se gesin maak. Ons is dan kinders binne hierdie gesin.

Soos dit met ’n tipiese gesin van daardie tyd was, moes die kinders optree soos die Pa van hulle verwag. So kan almal hulle uitken as kinders van God.

Ware Christenskap is om deur God sy kind gemaak te word omdat jy in sy Seun glo en dan soos ’n kind van God in die wêreld te leef soos sy Seun jou geleer het om op te tree.

 

Die brief in ’n neutedop

Daar is in die loop van hierdie Bybelstudiegids aan verskillende belangrike onderwerpe aandag gegee. Die onderwerpe wat behandel is, is oor die hele brief van 1 Johannes heen versprei. As afsluiting sou dit goed wees om soos ’n arend oor die landskap van die brief te vlieg en te kyk hoe die brief opgebou is.

1 Joh. 1:1–4

Gee in jou eie woorde weer wat Johannes hier wou sê.

1 Joh. 1:5–2:11

’n Gelowige moet daarna strewe om reg te lewe.

(1) Watter verse in hierdie gedeelte verwys na die stelling hierbo en wat word verwag?

Hoewel ’n mens goed wil leef, is en bly sonde tog nog ’n realiteit. Daarvan moet ons ontslae raak!

(2) Watter verse ondersteun hierdie stelling, en hoe ondersteun dit die stelling?

Oor godsdiens moet ’n mens nie huigel nie. Jy is of ’n gelowige of nie! Iemand wat net voorgee om God te dien maar dit nie regtig doen nie, moet hom of haarself nie Christen noem nie!

(3) Watter verse vertel hiervan?

1 Joh. 2:12–17

Die gelowiges moet God liefhê en nie hulleself nie, want hulle behoort aan God!

(1) Watter verse verduidelik hoe hulle aan God behoort?

(2) Hoekom is wêreldliefde en selfliefde eintlik hier dieselfde?

1 Joh. 2:18–27

’n Gelowige moet God heelhartig deur sy Gees se krag dien.

Iemand wat egter nie vir Jesus as die Verlosser wil erken nie, word Jesus se vyand, die antichris, al sit hy of sy in die banke van die kerk!

(1) Watter verse bevestig die tweede stelling hierbo?

(2) Watter verse bevestig die eerste stelling hierbo, en hoe bevestig die verse dit?

1 Joh. 2:28–3:10

Deur Jesus is ons vir ewig kinders van God! Ons het geen begeerte om anders te leef of iets anders te wees nie! Ons wil God tevrede stel en glad nie sondig nie!

(1) Watter verse ondersteun die gedagte?

(2) Wat doen Jesus vir ons?

1 Joh. 3:11–18

Liefde beteken lojale selfopoffering vir jou naaste. Daarvan het Jesus ons self kom leer.

Watter verse vertel vir ons hoe die gelowige se gedrag moet lyk?

1 Joh. 3:19–24

’n Kind van God kan in ’n vrymoedige, oop verhouding met God leef.

Hoe word hierdie verhouding hier beskryf?

1 Joh. 4:1–6

Oppas vir mense wat verkeerde dinge oor Jesus sê, byvoorbeeld dat Hy nie mens geword het nie. Sulke mense is vals profete.

Wat sê Johannes van die verhouding tussen die vals profete en die gelowiges?

1 Joh. 4:7–21

God is liefde en daarom kan ’n gelowige nie anders as om ook lief te hê nie!

Waarom nie?

1 Joh. 5:1–5

’n Gelowige is ’n oorwinnaar deur geloof en liefde … omdat Jesus hulle oorwinnaars maak!

Wat word hier alles verder oor Christene gesê?

1 Joh. 5:6–13

Wie Jesus het, het die lewe. Daarvoor staan God self in!

1 Joh. 5:14–17

Bid en jy sal ontvang. Oppas vir die sonde wat jou van Jesus weghou!

Kan jy nog onthou wat Jesus oor gebed sê?

1 Joh. 5:18–21

Hoe wonderlik om die Jesus te ken—Hy wat ons teen die Bose en Satan bewaar!

Hoe sal jy die aanslae van die lewe die hoof kan bied?

Kyk weer

Kyk nou weer ’n keer na al hierdie wonderlike dinge wat Johannes vir ons in sy brief meedeel.

(1) Wat is die saak wat jou die meeste in hierdie brief getref het?

(2) As jy die kans het om twee verse aan iemand uit die brief voor te lees, watter twee sal dit wees?

 

Skrywer: Prof Jan van der Watt

Die eet van varkvlies – Francois Malan

Ida vra:  

Die stuk in die Bybel oor onrein diere – kan u dit verduidelik. Baie keer as mens varkvleis eet sê die mense maar die Bybel se dan jy mag nie varkvleis eet nie – dit is onrein.

Antwoord:

Prof Francois Malan antwoord:

In Levitikus 11:7-8 het die Here vir Moses en Aäron gesê:

‘n Vark het weer volledig gesplete kloue, maar hy herkou nie. Hy is vir julle dus ‘n

onrein dier. Julle mag nie die vleis van hierdie diere eet of selfs aan hulle karkasse raak

nie: hulle is vir julle onrein. Dit word in Deuteronomium 14:8 herhaal.

Israel se omgewing het waarskynlik hiertoe bygedra. In Egipte, waar Israel vir 400 jaar gebly het voor die uittog na Kanaän, is die eet van varkvleis verbied, wat ook met die jare vir Israel ‘n weersin teen varkvleis gegee het. In Sirië was varkvleis deur sommige beskou as heilig en as offerdiere gebruik, terwyl ander dit as onrein beskou het. By die Kanaäniete, by wie Israel ingetrek het, was varke huisdiere wat aan hulle gode as kosbare besittings geoffer is. Daarom word Israel verbied om die Here te dien soos die Kanaäniete hulle afgode dien, en word enige kontak met die afgodsoffers van die Kanaäniete as onrein beskou.

In Jesaja 65:4 word die Jode na die ballingskap in Babel (na 515 v.Chr.) deur die Here verwyt dat hulle Hom beledig deur varkvleis te eet soos die heidene. In Jesaja 66:17 kondig die Here sy straf aan oor mense wat hulle self wy en reinig om varkvleis te gaan eet by die heidense offers. In Jesaja 66:3 word Israel beskuldig dat hulle by die tempel van die Here graanoffers bring maar ook offers van varkbloed soos die heidene.

Tydens die bewind van die Griekse koning Antiogus Epifanes oor Juda teen 167 v.Chr. is Jode gedwing om varkvleis te eet en aan Zeus te offer. Van die Jode is doodgemaak omdat hulle geweier het om varkvleis te eet.

In Matteus 8:30-34 word vertel hoe die duiwels, wat Jesus uit die Griekse Gadareners uitgedryf het, Hom gesmeek het om hulle in die varke te laat invaar, en hoe die hele dorp Hom versoek het om hulle gebied te verlaat. Moontlik was die varke ook bedoel vir offers aan Zeus.

Maar dan kom Jesus en verbreek die hele Joodse sisteem van rein en onrein dinge, en sê vir die menigte:

Luister julle almal hier na My en verstaan dit goed: Niks wat van buite af in ‘n mens

ingaan, kan hom onrein maak nie; maar die dinge wat uit ‘n mens uitkom, dit maak hom

onrein’ (Mk 7:14,15).

Vir sy dissipels verduidelik Hy: Begryp julle nie dat niks wat van buite af in die mens ingaan, hom onrein kan maak nie, omdat dit nie in sy hart ingaan nie maar in sy maag, en daarna uit sy liggaam uitgaan? Daarmee het Hy alle kos rein verklaar. Daarna verwys Hy na ‘n reeks slegte goed wat uit die mens se hart uitkom en die mens onrein maak: onkuisheid, diefstal, moord, owerspel, hebsug, kwaadwilligheid, bedrog, losbandigheid, afguns, kwaadpratery, hoogmoed, ligsinnigheid (vgl. ook Matteus 15:10-20).

Na sy hemelvaart moes Jesus vir Petrus voorberei om die evangelie ook aan die heidene te verkondig deur ‘n gesig van iets soos ‘n groot doek. Daarin was van al die viervoetige en die kruipende diere van die aarde en van al die wilde voëls. Driemaal kom die opdrag uit die hemel: ‘Kom, Petrus, slag en eet’. Petrus weier en sê vir die Here hy het nog nooit iets geëet wat onheilig of onrein is nie. Die stem sê egter: ‘Wat God rein verklaar het, mag jy nie onrein ag nie’ (Hand.10:11-16). Dit gebeur drie maal om die belangrike beginsel duidelik te stel sodat dit verstaan en onthou sal word. Alle diere kan geëet word, en die evangelie is bedoel vir alle mense. Ons heiliging en reinheid kom deur ons vereniging met Christus Jesus (1 Kor.1:30).

 

Skrywer: Prof Francois Malan

DIE VLEUELS VAN GEBED (6) – Jan van der Watt

Op my knieë in aanbidding en lof.

Gebed is daar omdat God daar is. Die wonder van alles is dat ons vry met God kan praat. Maar nou is God nie sommer enigiemand nie! Dit is nou nie sommer asof ons met die tuinhulp of met die buurman oor die draad gaan praat nie! Om te bid beteken om te weet met Wie jy praat.

1. Aanbid Hom, kniel voor Hom neer.

Gebed nooi ons in die troonsaal van die lewende God in! Uit Open. 4 kry ons nogal ‘n goeie ideë hoe dit in die troonsaal van God lyk.

In die middel staan ‘n groot troon met Iemand – God self – wat daarop sit. Rondom die troon is daar ouderlinge, verteenwoordigers uit die hele wêreld en baie engele. Dit is egter wat hulle doen wat ‘n mens beïndruk. Nag en dag, sonder rus roep hulle uit:

Heilig, heilig, heilig

is die Here God, die Almagtige,

Hy wat was en wat is en wat kom.

(Open. 4:8)

Hulle aanbid Hom terwyl die ouderlinge hulle krone voor Hom neersit:

Here, ons God, U is waardig

om die heerlikheid

en die eer

en die mag te ontvang

omdat U alles geskep het;

deur u wil het alles ontstaan

en is dit geskep.

(Open. 4:11)

Wie sal sommer net in hierdie troonsaal kan instap asof dit aan hom of haar behoort? Wie regtig besef dat gebed jou na die troonsaal van God voer, sal weet dat om net daar toegelaat te word, eintlik een groot stuk genade is. Dit is juis God wat vir jou sê dat as jy op jou knieë gaan, jy kan weet: Hierdie God aan wie die eer en die heerlikheid en die mag toekom, is JOU GOD! Hy wat op die troon sit het ook vir jou ‘n plekkie voor Hom. JY mag daar staan tussen al die engele en ouderlinge en skares en ook jou stem saam met hulle in AANBIDDING laat hoor.

AANBIDDING is die wegspringblokke vir gebed. Dit is soos die paal vir die paalspringer – dit moet jou help om die hoogte te bereik om oor die dwarslat te kom. Dit is daardie plek waar hemel en aarde ontmoet. Aanbidding help jou om raak te sien Wie God is, maar ook om raak te sien wie jy self is.

Aanbidding laat jou sien Wie God is!

Die Griekse woord wat vir ‘aanbidding’ in die Bybel gebruik word, beteken om op jou knieë te val of om laag te buig. Daar, laag op jou knieë, sê jy eintlik hoe belangrik die een voor wie jy buig vir jou is. Presies dit is wat aanbidding is. Dit is om laag voor God te buig in erkenning vir Wie Hy is! Dit behels die verheerliking en erkenning van God vir Wie Hy is en ook vir wat Hy vir jou doen.

Die eerste stap in jou gebed is dus om jou oë op te slaan en in die verblindende son van God se genade en goedheid te probeer instaar en net te prewel: ‘Dankie Here dat ek hier mag staan! Here, ek maak U groot vir Wie U is. Ek eer en aanbid U as my God.’ In die sin is elke gebed ‘n avontuurlike ontdekkingstog. Elke gebed laat jou opnuut die grootheid, ja, die majesteit van God ontdek en ervaar. Aanbidding is daarom die hoogste vorm van bewondering wat ‘n mens teenoor God kan uitspreek.

Dit is byna soos ‘n klein seuntjie vir wie sy groot sterk pa alles is. Elke beweging van sy pa lok bewondering uit. Elke blik van sy pa in sy rigting laat hom oorweldig van trots en vreugde.

Daar is verskillende maniere waarop jy in aanbidding voor die lewende God kan kniel. Soms mag jy bloot in stille verwondering voor die grootheid van God kniel, sonder om ‘n woord te sê. ‘n Ander keer mag dit wees dat jy die stortvloed van woorde nie kan keer nie. (Die gawe van spreek in tale kan hier selfs aan jou gegee word).

Dit mag ook gebeur dat ‘n mens se gedagtes partymaal so dwaal of deurmekaar is, dat jy sukkel om God met helder oë raak te sien. Maar om die werklike rykdom uit jou gebed te put mag daar geen rookdamp van sonde of bekommernis tussen jou en God kom staan nie. Jy moet God helder raaksien – die Een wat op die troon sit!

Kom ons vra daarom net weer Wie hierdie God is. Hier is dan ook ‘n praktiese wenk. Ons moet dit nou maar een maal erken. Dit kan gebeur dat jy net nie met jou gebed op dreef kom nie. Dit is asof jy jouself net nie kan voorstel dat jy in die troonsaal van God staan nie. Dit is asof jy nie kan sien wat daar aangaan nie. Dan help die Bybel ‘n mens nogal baie. Daar is pragtige Psalms wat ‘n mens kan lees om ‘n mens reg in te stel en jou oë helder op God te fokus (bv. Ps. 121, 125, 145, 146, 147 en so aan). Kom ons kyk hoe stel Jesaja (40:28-31) dit:

Weet jy dan nie, het jy nog nie gehoor nie?

Die Here is die ewige God, Skepper van die hele aarde.

Hy word nie moeg nie, Hy raak nie afgemat nie

en sy insig is ondeurgrondelik.

Hy gee die vermoeides krag,

Hy versterk die wat nie meer kan nie.

Selfs jongmanne word moeg en raak afgemat,

selfsmanne in hulle fleur struikel en val,

maar die wat op die Here vertrou, kry nuwe krag.

Hulle vlieg op arendsvlerke,

hulle hardloop en word nie moeg nie,

hulle loop en raak nie afgemat nie. 

Dink ‘n paar oomblikke oor hierdie woorde na…

So kan die woorde in die Bybel ‘n mens help om God helderder te sien. Dan kan jy aan Hom die glorie en eer gee wat Hom toekom (Open. 14:7). Dan maak dit vir jou sin om op jou knieë te staan, want dit kan nie anders nie. Voor so ‘n groot God is en bly dit vir jou ‘n genadige eer om wel op jou knieë te mag staan en jou aanbidding deel te maak van die engelekore wat God verheerlik.

 

Aanbidding laat jou ook sien wie jy is!

Daar op jou knieë sien jy jouself ook baie duidelik. As jy in die troonsaal sien dat God aan jou die guns bewys het om een van die groot leërskare te wees wat aan Hom eer toesing, wéét jy ook wie jy is. Jy is die een wat van God afhanklik is. Jy is nie die een wat in trots voor God kan staan asof Hy aan jou iets verskuldig is nie. Soos die sondaar van ouds kan jy maar net op jou bors slaan, oorweldig deur jou eie tekortkominge. Daarom draai aanbidding jou oë maar net weer telkens in bewondering na die God wat jy aanbid. Dit is die God op die troon, maar ook die God wat vir jou ‘n Vader wil wees!

Kom ons val in eerbetoon woor Hom neer,

kom ons buig,

kom ons kniel voor die Here ons Skepper!

Hy is ons God en ons is sy volk,

sy kudde, sy skape,

deur sy hand versorg.

(Ps. 95:6-7) 

 

Gebed groei uit aanbidding.

Dit is nou sekerelik verstaanbaar waarom daar gesê kan word dat gebed uit aanbidding groei. Met die paal van die paalspringer word hy tot by die dwarslat gelig… met die aanbidding word die gelowige tot aan die voete van die lewende God gebring. Daar sien hy nie alleen Wie God is nie, maar ook wie hy of sy self is. Wie kan dan anders as om uit dankbaarheid God te aanbid.

En wie sou dan nie ook verder wou bid nie…

Immers, As jy voor die almagtige God staan…

kan jy dan nog wonder of daar iets is wat vir Hom nie moontlik is nie?

As hierdie God sê dat Hy jou liefhet…

kan jy dan nog wonder of Hy jou in jou nood sal bystaan?

As Hy sê dat Hy elke haar op jou hoof getel het…

kan jy Hom dan nog daarvan verdink dat Hy jou sal vergeet?

As Hy jou uitnooi om in gebed van Hom te kom vra…

sal jy dan in stilte wegdraai?

As Hy beloof om jou trane af te droog…

Kan jy dan ooit voel dat Hy jou met sy troos sal oorslaan?

Aanbidding is inderdaad die bedding waaruit gebed groei. Op jou knieë in verwondering voor die Een op die troon, groei die avontuur van jou saamwees met God.

Kom ons aanbid!

Word ‘n oomblik stil. Fokus nou jou gedagtes op WIE GOD IS.

Vra jouself af wat dit prakties vir jou beteken. Dink ook ‘n oomblik

na oor WIE JY SELF IS in die lig van die grootheid van God.

Aanbid nou vir God vir Wie Hy is en wat Hy vir jou beteken.

Skrywer: Prof Jan van der Watt

Die Eerste Brief van Johannes (16) – Jan van der Watt

Deel 4: Al die verskil – in wat die gemeente doen

Hoofstuk 15: Liefde oorwin en bring die lewe

Wie die Seun van God het, het die lewe. Wie die Seun van God nie het nie, het nie die lewe nie. (1 Joh. 5:12). Elkeen van hierdie stellings veroorsaak rimpelings in die lewe. Hoe raak dit jou?

1. Die wêreld haat julle. En hoe reageer julle?

Ons het reeds uit ’n vorige hoofstuk agtergekom dat die wêreld die gesin van God haat. Hulle probeer alles om die gelowiges te probeer skade berokken.

(1) Lees weer 1 Joh. 3:13 en Joh 15:18–21. Waarom haat die wêreld die gelowiges? (Probeer in gesinsterme dink.)

(2) Die groot vraag is nou: Hoe moet die gesin van God optree teenoor die wêreld wat hulle haat? Motiveer jou antwoord en probeer gedeeltes uit die Bybel noem om jou standpunt te ondersteun.

Uit die gesinskonteks het ons gesien dat die persoon in die gesin wat bepaal hoe die res van die gesin moet optree, die pa is. Hy bepaal die karaktertrekke van die gesin. Die res van die gesin moet soos hy optree.

(3) Joh. 3:16 sê wat die Vader van die Goddelike gesin se houding teenoor die sondige wêreld is. Wat sê dit van die gelowige se houding teenoor die sondige wêreld?

(4) Wat moet die doel van die “liefde vir die wêreld” wees volgens Joh. 3:16?

God het die wêreld lief. Sy liefde het een doel, naamlik om aan die mense wat in hulle sonde dood is die ewige lewe te gee sodat hulle nie verlore gaan nie.

Dit moet ook die doel van die gelowige se liefde vir die wêreld wees. Op die haat van die wêreld antwoord die gelowige met liefde, liefde wat ’n uitnodiging rig tot redding!

’n Gelowige kan nie anders as om gedurig die vraag aan homself te stel nie: “Nooi my gedrag en optrede ander uit tot redding in Jesus?”

(5) Wat antwoord jy oor jouself?

2. Jesus bly die antwoord

In Hoofstuk 1 en 6 het ons gesien dat die Christendom ’n openbaringsgodsdiens is. Dit beteken dat mense nie alles uitdink nie, maar dat God aan mense kom vertel hoe Hy dinge wil hê en doen.

(1) Wat was God se hoofgetuienis op aarde volgens 1 Joh. 5:9–12?

(2) Hoe het God beplan om ’n verskil in hierdie wêreld te maak volgens hierdie gedeelte?

(3) As ons die wêreld regtig liefhet soos God die wêreld liefhet, wat moet ons volgens hierdie verse in die wêreld doen?

God het eintlik ’n slim plan gemaak. As die gelowige ’n ongelowige in liefde na Jesus lei, beteken dit dat hy of sy die ongelowige na die liefdesgemeenskap van God, na sy gesin, lei.

As daardie persoon deel word van hierdie gesin sal hy in alles wat hy doen in liefde deur die Vader en die kinders omvou word.

God is liefde en daarom is alles wat Hy doen van begin tot einde “liefde”.

Ons hoor baie dat gelowiges ander “na Jesus moet lei”. Tog is dit nie altyd so maklik nie omdat die meeste mense sê dat hulle wel al van Jesus gehoor het of aan ’n kerk behoort. Dit maak dit nogal moeilik om presies te weet waar jy “sendingwerk” moet doen.

(4) Dink ’n bietjie na oor jou eie omgewing (wat jou hele leefwêreld insluit). Is daar iemand aan wie jy kan dink vir wie jy tot die “Lewe” kan lei? Hoe kan jy dit doen?

3. Waarheen lei alles?

Niemand hoef die gelowige daaraan te herinner dat die wêreld gebroke is nie. Ook die gesin van God het sy gebreke. Daarom is sondebelydenis so belangrik.

Is daar vooruitsigte op iets beters as wat ons nou het?

Beter vooruitsigte?

(1) Lees 1 Joh. 3:2–3 en sê wat ons van die toekoms kan verwag. Wat sê dit vir jou van die hemel?

(2) Wat sê dit vir jou oor die rede waarom jou nou hier op aarde op ’n Christelike manier moet leef?

Wat van die dag van oordeel?

(1) As jy besef dat God as die GROOT REGTER beskryf word wanneer die Bybel oor die finale oordeel praat, maak dit jou nie ’n bietjie bang oor wat Hy van jou gaan sê as jy eendag voor Hom moet verskyn nie?

(2) Wat sê 1 Joh. 2:28–29 hieroor?

Wat gebeur by die dag van oordeel met die gelowige?

Jy wag… Jou naam word gelees en jy stap die troonsaal in. Op die troon sit die Regter. Langs Hom lê die boeke met die aanklagte teen jou. Jy weet wat dit kan beteken!

Jou oog val op die aanklaer! Dit is niemand anders as jou eie broer Jesus nie. Jy skep moed! Hy het jou mos lief. Meer nog, jy weet Hy sal alles doen om jou te help! Die prys wat Hy betaal het, sal Hy ook vir jou aan die Regter aanbied.

Jou oë draai na die troon. Daar sit niemand anders as jou eie Vader nie, die Een wat jou liefhet!

Nou wonder ek wat die kanse is dat jy skuldig bevind sal word?

Maar wat van die arme persoon wat nie die Vader of die Seun ken nie? Wat is sy kans?

Ons kan die finale oordeel sonder vrees tegemoet stap, omdat Jesus die pad voor en vir ons gestap het!

Maar ’n mens bly maar ’n mens! Kan ’n mens heeltemal seker wees? Meer nog, kan jy seker wees God sal jou beskerm en versorg soos Hy belowe het, veral as jy struikel en nie altyd die kind vir Hom is wat jy behoort te wees nie?

Wat sê 1 Joh. 3:20 oor ons gewete?

Hierdie vers wil vir ons sê dat as ons self begin wonder, moet ons weer dink wie ons God presies is. As ons gewete ons begin pla en ons onseker begin raak, moet ons maar weer ’n slag mooi na God kyk!

God sal sy kinders nooit vergeet nie. As jy ’n fout gemaak het, vergeet God nie dat jy sy kind is nie. Hy vergeet nie dat Jesus jou van jou sonde gereinig het nie. God is groter as ons gewete!

Daarom kan ons, soos 1 Joh. 3:21–22 sê, met vrymoedigheid na Hom gaan!

 

Skrywer: Prof Jan van der Watt