Dink na oor jou verantwoordelikhede

 

Biblical accountability is first and foremost an arm around the shoulder, not a finger pointing in the face. —Burk Parsons

 

Dink na oor jou verantwoordelikhede

The secret to succees is determined by your daily agenda –  John Maxwell

Mense hou daarvan om besig te wees – om ‘n lang te-doen lysie te hê. Baie mense bepaal hulle selfwaarde aan die aantal inskrywings in hulle dagboek. Almal is besig, maar was almal van hulle produktief? Baie voel vir al die energie wat hulle ingesit het, moet hulle eintlik meer uitgekry het. Die groot aantal verantwoordelikhede het hulle doeltreffendheid verminder in plaas van verbeter.

 

John Maxwell sê dat ons hierdie probleem kan oplos deur drie vrae te vra.

 

  1. Watter verantwoordelikhede het ek aanvaar?

Daar is sekeres soos eggenoot of ouer of werknemer wat ononderhandelbaar is. Daar is ander verantwoordelikhede wat ietwat onder die radar is. Jy het hulle aanvaar uit pligsbesef of omdat dit ‘’n geleentheid bied. Dit is hierdie verantwoordelikhede wat jou energie en passie tap, want hulle is geneig om te vermeerder. Jy moet hulle en die groot verantwoordelikhede op ‘n lysie plaas. Skryf hulle neer. Dit lei nou tot die volgende twee vrae.

 

  1. Watter verantwoordelikhede kon iemand anders gedoen het?

Merk alle verantwoordelikhede wat deur iemand anders gedoen kan word. Jy sal meer merkies kry as wat jy verwag het. Elkeen van hierdie regmerkies beteken:

  • Dit is ’n verantwoordelikheid wat ek nie hoef te doen nie en
  • Dit is ’n verantwoordelikheid wat jy vir iemand anders kan gee.

Baie mense aanvaar verantwoordelikhede omdat hulle dink dat hulle dit moet doen, terwyl iemand anders dit kan doen – dalk selfs beter kan doen.

 

  1. Watter verantwoordelikhede moes iemand anders gedoen het?

Kyk na die merkies op jou lysie. Watter verantwoordelikhede sou iemand met meer tyd, vaardighede of kennis beter kon gedoen het? Die moeilike deel is natuurlik om iemand anders te kry om daardie verantwoordelikhede oor te neem. In baie gevalle mag hierdie nuwe verantwoordelikhede vir iemand in sy ontwikkeling help. Gaan jy nie die indruk skep dat jy lui is nie. Deur van sekere verantwoordelikhede ontslae te raak, beteken dat jy nuwe verantwoordelikhede wat net jy kan doen, kan aanvaar. Dit mag selfs beteken dat jy groter verantwoordelikhede kan aanvaar.

 

Dit is nog vroeg in die jaar. Sorteer jou verantwoordelikhede uit sodat jy tyd het om dit wat werklik saakmaak te doen.

 

 




Psalm 35(2)

It is so much easier to be grateful for a gift given in joy than fot a gift given with hesitation or reluctance – Henri Nouwen

 

Psalm 35(2)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

 

35:1 – 10: Fisiese aanvalle op die psalmis

Hierdie gedeelte begin sommer onmiddellik met ’n oproep op die Here om drasties op te tree ten behoewe van die psalmis. Die aanval self word net in vers 7 beskryf.

 

35:1 – 2: Voer ‘n regstryd, Here, teen dié wat my aankla, veg teen dié wat met my veg

2Vat ‘n klein en ‘n groot skild, staan op om my te help.

Hier word die erns van die psalmis se pleidooi beklemtoon. Hier word die Here aangemoedig om te veg. Die herhaling van die woord veg dui op die doen van geregtigheid. Die eerste optrede van die Here om vir die stryd gereed te wees word genoem: Vat ‘n klein en groot skild. Dit klink vir ons eienaardig dat die Here ‘n skild nodig het, tensy die skild vir beskerming van die psalmis is. ‘n Kryger gebruik egter ‘n skild vir sy eie beskerming – nie vir die beskerming van iemand anders nie. Hierdie idee word ingesluit, want dit is ’n intrinsieke eienskap van ‘’n kryger.

 

35:3: 3Trek die spies en lans uit, om my vervolgers tegemoet te gaan. Sê vir my: “Ek verlos jou!:

[Die woord wat hier met lans vertaal word, mag ook na ‘n strydbyl verwys.]

Hierdie brei verder uit op die gereedmaak vir die geveg. Hier kry ons hiperbolies taal, want jy neem nie ‘’n spies en ‘’n lans terselfdertyd op nie. Wat die psalmis hier sê, is: “Praat met my om my gerus te stel; neem U wapens op. Staan op en verlos my.” Vers 1 – 3 is toepaslik vir ‘n koning wat in ‘’n militêre konflik betrokke is. Dit is egter ook toepaslik van iemand wie se lewe in gevaar is weens ‘n persoonlike aanval wat die Here vra om op te tree teen sy aanvallers.

 

Die digter is in ‘n stryd teen vyande betrokke. Hy roep tot God om hulp. Hy gebruik taal uit die regswêreld as hy vra dat die Here sy saak moet behartig teen dié wat hom aankla. Hy gebruik ‘n oorlogsmetafoor wanneer hy om hulp roep. Daarmee beklemtoon hy die erns van sy nood. Die digter vra God se persoonlike vertroosting, want God alleen kan sê: Ek verlos jou.

 

35:4: 4Laat hulle wat my lewe soek, beskaamd en verneder staan, laat hulle wat kwaad teen my beplan, terugdeins en verleë staan.

In verse 4 – 6 kry ons vier reëls van vervloeking. Die fokus verskuif van die psalmis se behoeftes en die Here se vermoë om op te tree na die lot van die aanvaller. Een verwys na ’n nederlaag en drie verwys na die gevolge van die nederlaag: skaamte, vernedering en ‘n verleentheid. Hierdie skaamte is ‘n uitvloeisel van die psalmis se regverdiging. Dit wys op die mislukking van diegene wat moeilikheid – die dood van die psalmis – beplan.

 

35:5 – 6: 5Laat hulle soos kaf voor die wind wees, ja, laat die engel van die Here julle platvee.

6Laat hulle pad donker en glibberig wees, terwyl die engele van die Here hulle agtervolg.

Beide verse begin met laat hulle.  Dit lei tot ‘n gedeelte wat die aanvallers se lot beskryf. Hier sien ons dat die Here se helper aggressief is. Soos kaf voor die wind, is ’n algemene spreuk. Dit was ‘’n skrikwekkende gesig vir mense wat dit tydens die oes dopgehou het. In vers 6 sien ons dat die aanvallers, verneder deur die gemeenskap en in gevaar om die straf te betaal vir hulle sameswering teen die psalmis, vlug om hulle lewens te red. Hulle moet dit in die donker doen op ‘n glibberig pad – moontlik ‘n pad tussen die rotse deur op ’n berg. Hulle word agtervolg, nie net deur die psalmis se vriende en die gemeenskap nie, maar ook deur die engele van die Here. Die engele van die Here beteken of ons verlossing of ons ondergang.

 

Die verskeidenheid beelde in hierdie verse (35:4 – 6) weerspieël die emosionele belewenis van mense wat onskuldig vervolg word. Dit verwoord die gevoelens van mense deur die eeue. Hierdie persoon is in ‘n baie moeilike situasie en daarom kan ons hom nie veroordeel nie. Ek wat in vrede leef, moet met deernis probeer verstaan wat hierdie mense ondervind. God is hulle – en my – Regter.

 

34:7:  7Hulle het immers sonder rede in die geheim vir my ‘n vangnet gespan, sonder rede vir my ‘’n vanggat gegrawe.

Hier kry ons ‘n klaaglied. Om die punt te beklemtoon word sonder rede herhaal. Dit beklemtoon die gevaar waarin die psalmis verkeer. In vers 11 – 18 word verder op hierdie punt uitgebrei.

 

35:8: 8Laat teenspoed oor hulle kom sonder dat hulle dit weet, en die net wat hulle weggesteek het – laat dit hulle vang. Deur teenspoed moet hulle daarin val.

Die beskrywing van ’n persoonlike ramp word hier verder uitgebou. Die slagoffer sal nie eers die ramp wat kom, raaksien nie – dit sal hom onverwags tref. Hierdie pleidooi pleit vir poëtiese geregtigheid: hy moet in sy eie vanggat val.

 

35:9: 9Ek sal juig in die Here, ek sal jubel oor sy verlossing.

Deel 1 word met verse 9 – 10 afgesluit met die vooruitsig van blydskap in die verlossing. Vreugde en lof word meer soos die psalmis dit wat die Here gedoen het, vier. Die rede vir vreugde in die Here is sy verlossing. Interessant is die voorwerp van die vreugde nie die val van sy vyande is nie, maar sy verlossing. Die psalmis soek nie die val van sy vyande uit wraak nie, maar omdat dit noodsaaklik is vir verlossing.

 

35:10: 10My hele wese sal sê: “Here, wie is soos U, wat die magtelose red van dié wat sterker as hy is, ja, die magtelose en behoeftige van dié wat hom beroof?”

My hele wese verwys na die uiterlike, maar ook die innerlike.  Dan kry ons die retoriese vraag: Wie is soos U?  Hier word die Here teen al die ander gode, verteenwoordig deur dooie beelde, gestel. Die optrede om te verlos, word hier as ‘n onderskeidingsteken van die Here beskryf. Dit is die teken wat die Here onvergelykbaar maak. Daarna word die voorwerpe van die verlossing genoem: die magtelose en behoeftige. Van wie moet hulle verlos word? Van die mense wat hulle  kom beroof.

 

Hierdie oproep kon net so wel uit Auschwitz of ‘n tronksel gekom het. Dit kan ook die oproep van die armes in baie lande wees. Dan moet ek altyd onthou dat die God van die Ou Testament en die Nuwe Testament uitdruklik die God van die onderdruktes is.

 

Hierdie stelling van die Here as redder is een wat die psalmis al dikwels in sy ondervinding teengekom het. Die stelling – die Here as redder – sal ook die geloof van ander mense versterk wat die psalmis se getuienis hoor. Wie is soos U herinner aan geloof tydens die eksodus.

 

 




Die krag van Jesus se kruisiging

 

We attempt to remove our guilt by redefining right and wrong according to our cultural fads – David Platt

 

Die krag van Jesus se kruisiging

‘n Rooms-Katolieke aartsbiskop vertel die storie van drie jong kwaaddoeners wat die priester wou treiter. Die priester was besig om belydenisse in die plaaslike kerk aan te hoor. Hulle wissel mekaar af by die biegstoel en bely allerlei vreeslike sondes. Hulle wou sien hoe die priester gaan reageer. Twee slaag daarin om weg te hardloop, maar die priester keer die derde een. Hy maak asof hy die seun ernstig opneem en sê dat hy vir hom ‘n straf gaan oplê.

 

Die seun moes na die voorkant van die kerk loop waar ‘n skildery van Jesus aan die kruis gehang het. Hy moes na Jesus se gesig kyk en drie maal sê: “U het dit alles vir my gedoen en ek geen niks om nie.” As hy niks sê, moes hy sy vingers klap. Die seun doen dit een maal. Die seun doen dit ‘n tweede maal. Toe besef hy dat hy die nie weer kan doen nie. Hy bars in trane uit en verlaat die kerk ‘n ander mens.

 

Die aartsbiskop sluit sy verhaal af met: “Die rede waarom ek daardie storie ken, is omdat ek daardie man was.”

 

 

 

 




Die man is die hoof van die vrou

 

God, how can you be just and still let guilty sinners into heaven? And the only answer to that question is Jesus Christ – David Platt

 

Die man is die hoof van die vrou

Hierdie is die eerste deel van Efesiërs 5:23. Onmiddellik gaan Paulus verder: soos Christus die hoof van die kerk is. Christus is ook die Verlosser van die liggaam, sy kerk. Soos die kerk aan Christus onderdanig is, moet die vrouens in alles aan hulle mans onderdanig wees. Sjoe. Die man die hoof van die vrou; die vrou onderdanig aan die man? Darem erg in 2017.

 

As Paulus sê: Soos die kerk aan Christus onderdanig is, moet die vrouens in alles aan hulle mans onderdanig wees, moet ons onmiddellik vra: Wat beteken dit as ons sê dat Christus die hoof van die kerk is? Ons kry die antwoord in verse 25 – 27: Mans, julle moet julle vrouens liefhê soos Christus die kerk liefgehad het en sy lewe daarvoor afgelê het. Dit het Hy gedoen om die kerk aan God te wy, nadat Hy dit met die water en die woord gereinig het, sodat Hy die kerk in volle heerlikheid by Hom kan neem, sonder ‘n vlek of rimpel of iets dergeliks, heilig en onberispelik. Vir Christus om die hoof van die kerk te wees, beteken Hy gee alles wat Hy het vir die beswil van die kerk. Christus aanvaar volle verantwoordelikheid vir die skoonheid van sy bruid. Hy is bereid om al sy regte prys te gee en sy lewe vir die kerk af te lê.

 

Dit is God se ontwerp vir die man: hy gee alles wat hy het vir die beswil van sy vrou; hy aanvaar verantwoordelikheid vir die skoonheid van sy bruid; hy doen afstand van sy regte en sal sy lewe vir haar neerlê.

 

Soos die kerk aan Christus onderdanig is, moet die vrouens in alles aan hulle mans onderdanig wees 5:24). Onmiddelik dink ons aan minderwaardigheid en oorheersing. Dit is allermins wat die Bybel met onderdanig bedoel. In vers 21 lees ons: Wees in eerbied aan mekaar onderdanig. Mans en vrouens is gelyk in waarde en waardigheid. Onderdanigheid beteken nie om die waarde van ‘n ander se lewe te verkleineer nie. Onderwerping in die Bybel beteken om aan mekaar in liefde toe te gee. In die Bybel is dit ‘n belangrike komponent van verhoudings. Die een is nie meer as dieander nie, maar vertrou mekaar in liefde. Daarom word in nege verse vier maal gesê dat mans hulle vroue moet liefhê.