Die Openbaring aan Johannes – Jesus kom alles herstel (22:15-21) – Francois Malan
22:15 Die honde (onreines) bly buite. Vyf van die ses kenmerke van die ongelowiges wat in die poel van vuur en swawel gegooi is, is reeds in 21:8 genoem. Die sesde, die honde (NAV dwaalleraars), word in die Bybel gebruik vir verskillende soorte onrein en kwaadwillige mense: Deutr. 23:17-18 vir ‘n manlike prostituut; Mt 15:26 vir heidene; Flp 3:2 vir dwaalleraars. Almal wat valsheid liefhet en doen, word soos hulle leier die Satan, wat die hele wêreld verlei (12:9; 13:13-15). Mense wat nie hulle klere in die bloed van die Lam was nie, bly buite.
22:16 Jesus bevestig die egtheid van sy engel se getuienis oor al hierdie dinge, wat die engel bekendmaak aan ‘julle,’ Johannes en sy broers en susters, die profete (22:9), wat weer God se wil aan die gemeentes bekendmaak. In 1:1 is reeds gesê dat Jesus sy engel gestuur het om dit alles aan Johannes te wys. Telkens het die engel die gesigte vir Johannes verduidelik.
Jesus noem Homself die wortel en nakomeling van Dawid as vervuller van die profesie van Jes 11:1-2,10: ‘n loot uit sy wortels sal vrugte dra; iemand uit die geslag van Isai sal ‘n vaandel wees vir die volke – dit word hier gestel as beloftes oor die Messias/Christus/Gesalfde, wat gesalf is met die Gees van die Here (vgl. Rom 1:3; Openb 3:7; 5:5).
Hy is ook die helder Môrester (vgl. Num 24:17), dit is die belofte dat die lang nag van verdrukking besig is om te wyk voor die nuwe dag wat breek, die nuwe bedeling wat aanbreek (vgl. Openb 2:28 se belofte aan die wat oorwin). Die sterrekykers uit die Ooste het sy ster gesien (Mt 2:2). Christus beloof die môrester aan almal wat vashou aan wat hulle het, totdat Hy kom, aan dié wat oorwin oor die verleiding van die dier (Openb 2:28).
22:17 Die noodsaaklkheid om die skepping te herstel is ‘n prominente tema in die epiloog, soos ook gesien in die sewevoudige herhaling van die werkwoord: ‘kom!.
22:7 Kyk, Ek kom gou!
22:12 Kyk, Ek kom gou!
22:17 Die Gees en die bruid sê: Kom!
En laat elkeen wat luister, sê: Kom!
En laat elkeen wat dors het, kom
En laat elkeen wat die water van die lewe begeer, kom, verniet! (vgl. 21:6; Jes 55:1)
22:20 Ja, Ek kom gou!
Amen! Kom, Here Jesus!
Driemaal belowe Christus dat Hy gou kom (22:7,12,20), Die Gees en die bruid en Johannes dra die boodskap oor aan die gemeentes en aan elkeen wat dors na die evangelie. Tot op die laaste bladsy nooi God dié uit wat geestelik dors is om te kom drink van die water wat lewe gee (vgl. Jn 4:13-15; 7:37; 1 Kor 10:4). In Jes 43:3 4, 48:10 is water ‘n metafoor vir die verlossing wat God gee). Die bruid is die kerk wat getrou bly aan Jesus en sy opdrag om mekaar lief te hê soos Hy ons liefgehad het tot aan die kruis (vgl. die gelykenis van die 10 meisies in Mt 25:13).
22:18-19 Jesus waarsku enigeen wat moedswillige aan die woorde van hierdie boek se profesie verander dat hy/sy die ewige lewe kan verloor en die strawwe van die profesie kan ontvang (vgl. Dt 4:2; 12:32; Spr 30:5-6; Gal 1:8-9). Openb 1:2 noem die inhoud van dié boek die woord van God, naamlik die getuienis deur Jesus Christus (Jn 1:1 Jesus is die Woord van God). Daarom is die woorde van hierdie boek so belangrik. Wie dit verwerp of vervals verwerp vir Jesus en vir God) en verloor Jesus en God deur aan die woorde toe te voeg of weg te neem (vgl. Jn 5:23; 15:23; 1 Jn 4:15;2 Jn 9).
22:20 Soos Openbaring 1:1 begin met die openbaring deur Jesus Christus…om aan sy diensknegte te toon wat binnekort (tachu) gaan gebeur, eindig die boek met ‘n bevestiging deur Jesus:
Ja, Ek kom gou (tachu).
Daarop reageer Johannes wat al die gesigte gesien het, om die verlange van die hele kerk uit te druk met die gebed:
Amen (voorwaar), Kom, Here Jesus!
(dit is dieselfde as die Aramese bede van die ou kerk in 1 Kor 16:22: marana ta ‘Kom, Here!’).
Ons verlossing bly onvolmaak totdat Christus kom. Vir die vervolgde gelowiges van Johannes se tyd en van elke tyd is dit ‘n angstige smeekroep om verlossing uit hulle verdrukking, met die blye uitsig op Jesus se wederkoms om finaal alles reg te stel wat verkeerd is.
22:21 Die boek begin met ‘n seëngroet in 1:3 waarmee God se guns afgesmeek word op die sewe gemeentes (beeld vir die hele kerk) sodat hulle onder sy sorg gelukkig sal lewe: Geseënd is die een wat dit voorlees en ook hulle wat die woorde van die profesie hoor en wat daarin geskryf staan, nakom.
So sluit die boek ook met ‘n seëngroet dat die genade van die Here Jesus sal bly by al die lesers en gemeentes waar dit voorgelees word. Die boek het ook begin met die bede dat die genade en vrede van God en Christus en die Heilige Gees hulle deel sal wees (Openb 1:4). Genade verwys na God se vrye en oorvloedige gawe wat Hy onverdiend uit sy groot liefde gee.
Met die vreugde van ‘n bruid wat wag op haar bruidegom wag elke gelowige op sy/haar Here en Verlosser se koms met die bede:
Amen. Ja kom Here Jesus!
Skrywer: Prof Francois Malan