Diversiteit moet onvermydelik wees

image_pdfimage_print

 

“What! Get to heaven on your own strength? Why, you might as well try to climb to the moon on a rope of sand!” George Whitefield

 

Diversiteit moet onvermydelik wees

Plaaslike gemeentes is nie gewoonlik bakens van diversiteit nie. Hoe kan dit verander word? Wat moet ons doen? Niks nie; God het reeds alles gedoen. Ons moet dit net uitleef. Hoe het God eenheid en diversiteit geskep? Kyk na Efesiërs 2 – 3. Let op die woorde wat Paulus in hierdie gedeelte gebruik – uitgesluit …ver van God … sonder hoop (2:12). In 2:13 – 14 lees ons van naby …  een gemaak  … vyandskap afgebreek. Elke werkwoord is beskrywend. Paulus beskryf net wat by ons verlossing gebeur het.

 

Efesiërs 2:11 – 12 sê vir ons onthou: Hou dan in gedagte wat julle vroeër was.  Ons moet onthou hoe ons was sodat ons ten volle kan verstaan wat Jesus Christus alles gedoen het. Dit is al wat Paulus vir ons sê.

 

Wat is hierdie eenheid? Dit is eenheid tussen alle ware Christene. Dit is nie organisatoriese eenheid nie – ons hoef nie almal aan dieselfde gemeente te behoort nie. Dit is die eenheid wat ons met ander gelowiges voel wat ons nog nooit ontmoet het nie. Eenheid in diversiteit vloei onvermydelik voort uit die evangelie Dit beteken nie dat ons gemaklik kan terugsit nie. Nadat Paulus gesê dat net God die eenheid tussen Jode en nie-Jode kan bewerkstellig sê hy in 4:3: Lê julle daarop toe om die eenheid wat die Gees tussen julle gesmee het, te handhaaf deur in vrede met mekaar te lewe. Leef soos iemand wat in Christus is. Ons het ‘n rol te speel om eenheid te bevorder. Wat ons doen hou die plantjie van eenheid aan die lewe.

 

Hoe dikwels weerstaan ons nie die natuurlike eenheid van die evangelie nie. Hoe? Hier is drie belemmernisse

  1. Bediening deur uniformiteit

Gewoonlik is ons probleem nie ‘n gebrek aan optrede nie, maar aan geloof Paulus beskryf eenheid as ‘n feit – ‘n werklikheid wat bestaan waar die evangelie aan die werk is. Maar ons glo nie die evangelie kan so ‘n diverse groep Christene verenig nie. Daarom voeg ons mense met sekere ooreenkomste bymekaar – ouderdom, enkelouers, beroep, ens. Die band hier is ooreenkomste en nie die evangelie nie.

  1. Verbruikersmentaliteit

Die Bybel gee baie voorbeelde van goeie dinge wat groei uit die evangelie, maar steeds opoffering vereis. Ons glo egter dat diversiteit sonder opoffering sal plaasvind. Ons moet dikwels ons gemaak, voorkeure, hulpbronne, tyd, gewoontes opoffer.

  1. Onsigbaarheid van die meerderheidskultuur

Die kultuur van die gemeente word dikwels deur mense buite die gemeente, maar nie deur mense binne die gemeente raakgesien nie. Ons sien nie dat die kultuur van die meerderheid oorheers nie. Ons sien nie dat minderhede randfigure word nie.

 

Diversiteit in ‘n gemeente is ‘n sterkpunt en nie ‘n bedreiging nie. Eenheid in diversiteit is ‘n Bybelse opdrag wat ons moet uitleef.

 

 

 

 

 

 

image_pdfimage_print