Koinonia: ‘n Gesamentlike lewe
Our only task is to seek willingness. This radical willingness will, if we are faithful to it, shatter every idea we have about ourselves; about our inner growth and transformation; about living a Christian life; about contemplation and our relationship to the world; about God – Maggie Ross, The Fountain and the Furnace
Koinonia: ‘n Gesamentlike lewe
Hom wat ons gesien en gehoor het, verkondig ons aan julle, sodat julle aan ons gemeenskap deel kan hê. En die gemeenskap waaraan ons deel het, is dié met die Vader en met sy Seun, Jesus Christus (1 Johannes 1:3).
Die woord gemeenskap word vir ‘n verskeidenheid sake gebruik – ‘n groep mense wat iets in gemeen het (die landbou/akademiese/Duitse gemeenskap). In ons moderne wêreld is daar ‘n neiging tot ‘n individualistiese benadering tot die Christelike lewe – ons glo dat godsdiens ‘n private aangeleentheid is. Maar wat is die Bybelse gemeenskap waarvan ons so dikwels in die Bybel lees?
Koinonia word met verskillende woorde in die Nuwe Testament vertaal. Die algemeenste is gemeenskap. Maar vandag beteken dit vir ons dikwels niks meer as ‘n Christelike sosiale aktiwiteit nie. Maar dit is nie die betekenis wat ons in die Nuwe Testament kry nie. Hulle het hulle heelhartig toegelê op die leer van die apostels en die onderlinge verbondenheid (OAV = gemeenskap), die gemeenskaplike maaltyd en die gebede (Handelinge 2:41). Die leer van die apostels en gebede verstaan ons, maar waarom toelê op gemeenskap? In Handelinge 2:41 en 1 Johannes 1:3 beteken dit dat ons ‘n “gemeenskaplike lewe deel.” Hierdie gemeenskap deel ons met die Vader en die Seun. Gemeenskap is dus ‘n verhouding en nie ‘n aktiwiteit nie.
Die vroeë Christene is deel van hierdie verhouding as gevolg van hulle geloof in Jesus Christus – nie omdat hulle by ‘n organisasie aangesluit het nie. Hulle besef ook dat hierdie gemeenskap met God hulle logies ook in gemeenskap met mekaar gebring het. Deur hulle eenheid met Christus word hulle ‘n geestelike, organiese gemeenskap – lewende stene ingebou in ‘n geestelike huis (1 Petrus 2:5). Die feit dat ons gesamentlike doelwitte het, maak nie van ons ‘n gemeenskap nie; die feit dat ons ‘n gemeenskaplike lewe in Christus deel, maak van ons ‘n gemeenskap. Bybelse gemeenskap is om ‘n gemeenskaplike lewe in Christus te deel.
‘n Geestelike gemeenskap kom tot stand om God te verheerlik. God word verheerlik as gelowiges meer soos Christus word en as ongelowiges in God se koninkryk ingebring word. Bybelse gemeenskap sluit dus in die idee van ‘n aktiewe vennootskap vir die bevordering van die evangelie en die opbou van gelowiges.