Levitikus: Moet ons die boek nog lees? (1)

“Preaching the gospel is to us a matter of life and death; we throw our whole soul into it. We live and are happy if you believe in Jesus and are saved. But we are almost ready to die if you refuse the gospel of Christ.”- C.H. Spurgeon, 

Levitikus: Moet ons die boek nog lees?  (1)

In 2007  skryf A. J. Jacobs ‘n topverkoper: The Year of Living Biblically: One Man’s Humble Quest to Follow the Bible as Literally as Possible. Gedurende die jaar probeer hy die meer as 700 opdragte wat hy in die Bybel kry, nakom. Om die Bybel letterlik te verstaan, beteken nie noodwendig dat jy dit ernstig opneem nie. Rachel Held Evans volg vir ‘n jaar lank al die Bybelse opdragte wat vrouens raak. Daarna publiseer sy ‘n boek: A Year of Biblical Womanhood.  Sy kom tot die gevolgtrekking dat niemand die Bybel letterlik kan verstaan nie – dit is onmoontlik en dwaas om dit te probeer doen.

Volgens Christopher J. H. Wright onderstreep hierdie twee boeke sekere van die misverstande oor die Bybel. Kom ons kyk na ‘n paar van hierdie misverstande:

• Hoe het die Skrif na ons gekom? Die Skrif moet in die konteks van die kultuur van die antieke Midde-Ooste geplaas word – al die besonderhede wat ons van geskiedenis en geografie lees. God was ernstig toe Hy met ons deur die verskillende persone wat in daardie kultuur geleef het, gepraat het. Om die Skrif te hanteer asof dit direk vir vandag geskryf is, beteken dat God self gedink het die wêreld sou nooit verander nie en dat ons maar net kon voortgaan om die reëls te gehoorsaam.  Dit is tog onsinnig.
• Hoe wette in die samelewing funksioneer – toe en nou.  Soms word wette in algemene beginsels uitgedruk; soms is hulle gevalle of voorbeelde waaruit mense beginsels neerlê wat in verskillende omstandighede toegepas kan word. Soms weerspieël wette die kultuur se manier van dink oor die lewe. Die Ou Testamentiese wette is soos al hierdie. Dit wys vir ons hoe God wou gehad het dat ons sekere situasies moes hanteer. Dit beliggaam waardes en doelwitte met die veronderstelling dat mense sou verstaan hoe om uit ‘n besondere geval ‘n algemene beginsel af te lei en dit op nuwe omstandighede toe te pas. Om dus alle wette van die Ou Testament letterlik toe te pas, beteken dat ons hulle oorspronklike bedoeling misverstaan.
• Hoe opdragte funksioneer in verhoudings en kommunikasie. As iemand in die straat skreeu: “Staan stil. Steek jou hande in die lug,” is daar twee dinge wat ek moet weet.  Wie skreeu daar?  Is dit ‘n polisieman  – iemand wie se opdrag ek moet gehoorsaam? En: “Praat hy met my?” Onwaarskynlik. Hy praat waarskynlik met ‘n dief wat besig is om weg te hardloop. Die opdrag het gesag, maar dit is nie op daardie oomblik aan my gerig nie. Dit verdien my respek, maar ek hoef nie daaraan te voldoen nie.

As Paulus vir Timoteus sê dat hy al sy kragte moet inspan om die ewige lewe as prys te behaal, is dit ‘n opdrag wat ek moet probeer gehoorsaam – dit dra vir my ‘n beginsel oor. Maar as hy vir Timoteus sê om sy perkamentrolle te bring, weet ons dit is ‘n opdrag net vir Timoteus. Die idee dat alle opdragte in die Bybel letterlik – asof hulle op my van toepassing is – opgeneem moet word, is ‘n onsinnige manier om die Bybel te hanteer.

Die vraag is nou: Maar hoekom is die Ou Testamentiese wette daar?