Psalm 10 (3)

 

Pray and let God worry – Martin Luther

 

Psalm 10 (3)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Hierdie is ‘n lang psalm so ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hom spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

 

In die vorige blog het ons die skil van die lemoen hanteer. Die vrug bestaan ook uit twee hoofdele:

  • ‘n Aanklag teen die goddelose (vs 3 – 11); en
  • ‘n Noodroep tot God (vs 12 – 15)

 

10:3 – 11: ‘n Aanklag teen die goddelose.

Hierdie is ‘n lang skets van die goddelose persoon Hier beskryf die swakkes die sterkes. Nou, vir die eerste keer is die strerkes oorgelewer aan die genade van die swakkes.

 

10:3 – 4: 3Ja, ‘n goddelose mens spog oor wat hy wil bereik, en terwyl hy onregverdige wins maak, vervloek en verag hy die Here.

Met sy neus in die lug dink ‘n goddelose mens altyd: “God vra nie rekenskap mie; daar is geen God nie.

 

In plaas daarvan dat die goddelose in God juig, juig hy oor dinge wat sy hart begeer – dit wat hy deur sy slinkse planne bekom het. Deur te spog hanteer die goddeloses hulle God met minagting. Die goddeloses minag God omdat hulle optree asof God glad nie by die wêreld betrokke is nie.

 

10:5: 5Sy pad is altyd voorspoedig. U oordele is ver buite sy gesigsveld. Hy minag al sy teenstanders.

Die goddelose persoon sê dat daar geen God is nie. Daarom hoef hy geen rekenskap van sy dade te gee nie. Hy laat God buite berekening, want Hy is nie betrokke by die alledaagse lewe nie. Geen wonder hy maak geen plek vir God in sy beplanning nie. Maar die regverdige weet dat God besluite neem al kan die goddelose dit nie begryp nie – die besluite is vir hom te ver buite sy gesigsveld. Regverdiges moet vertroue hê dat hulle sal slaag.

 

10:6: 6Hy maak homself wys: “Ek sal nie struikel nie; van geslag tot geslag is ek die een wat nie teenspoed sal ervaar nie.

Die goddeloses glo dit, want hulle het hulleself daarvan oortuig. Hy sweer ‘n eed by homself dat sy toekoms veilig sal wees. Hy sal nie struikel nie en sal nie teenspoed ervaar nie.

 

10:7: 7Sy mond is vol versoeking, bedrog en verdrukking; onder sy tong is kwaad en onreg

 

 Mond en tong vul mekaar aan. So ook verdrukking en bedrog.  Onder sy tong, beteken dat sy woorde vriendelik is, maar dit is bedrog.

 

10:8 – 9: 8Naby dorpies lê hy in ‘n hinderlaag; in skuilplekke vermoor hy die onskuldige; sy oë is op loer vir die weerlose.

Ajin. In sy skuilplek lê hy soos ‘n leeu in die ruigte; hy lê die magtelose voor om hom te vang; hy van die magtelose deur sy vangnet toe te trek.

 

 

Die goddelose is ‘n jagter. Hy kruip weg op soek na onskuldige mense. Hy vang nie wilde diere nie – hy tree op soos ‘n wilde dier, want hy kruip weg om die onskuldige te vang. Die goddeloses vang die swakkes soos ‘n jagter ‘n dier vang – deur sy net toe te trek.

 

10:10 – 11: 10Verpletter krimp die weerlose ineen; hy val in sy mag.

11Die goddelose mens maak homself wys: “God vergeet. Hy hou sy oë toe; Hy sien nooit iets raak nie.

 

Hier word die vangs in meer besonderhede beskryf. Die swakkes val in sy mag; die mag van die jagter is te veel vir hulle. Vers 11 keer terug na die tema van vers 4 – 6.

 

Die digter sê dat die goddelose homself al by voorbaat gelukwens met die rykdom wat hy ten koste van ander gaan bekom – Hy verag die Here omdat hy nog altyd met sy slinkse planne kon slaag. Dit lyk asof die goddelose reg is wanneer hulle sê: God vra tog geen rekenskap van die mens vir sy doen en late nie. Dit lyk asof God die goddeloses hulle sin gee: Dit gaan mos altyd goed met wat hy aanpak. Hy vervloek, bedreig en verdruk sy vyande. Hy lê onskuldige mense voor soos ‘n leeu agter ‘n bos. Hy trek die hulpelose vas en slaan hom dat hy inmekaar sak. En hy sê verwaand vir homself: God steur Hom nie daaraan nie, Hy kyk weg, Hy sal dit nooit raaksien nie. Hier word die optrede en denkwyse van die goddeloses beskryf, en daaruit blyk die swaarkry van die vrome. In hierdie skrikbewind is die vrome aan hulle uitgelewer – magteloos. Die optrede van die goddeloses, hulle gesindheid teenoor God en die manier waarop hulle die armes behandel, illustreer wat die bidder onder hulle moes ly. Die goddelose huldig ‘n lewensopvatting dat God niks doen om hulle in hulle bose planne te stuit nie. Dink maar hoe word sukses in die moderne literatuur uitgebeeld: baie geld, baie vrouens. Vir baie van ons, soos vir die digter, draai die wiele van God se meule te stadig.

 

In die volgende deel van die vrug gaan ons kyk na die psalmis se noodroep tot God.