Heiligmaking – Jan van der Watt

Jan Smit skryf ‘n lang brief waarin hy verskeie sake noem. Soos ek die brief verstaan gaan sy probleem in essensie om die vraag wat beteken heiligmaking en wat is die vereiste vir die gelowige ten opsigte van heiligmaking?

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

As dit oor heiligmaking gaan, is daar ‘n paar perspektiewe wat ‘n mens in gedagte moet hou:

a)      God maak ons deur Jesus en sy Gees heilig, met ander woorde, Hy sonder ons af om Syne te wees. Dit kan ons nie self doen nie. Deur die bloed van Jesus word ons rein gewas. Dit gaan dus oor die status wat God vir ons gee. In sy oë kan ons dus sy kinders wees en voor Hom staan, maar nie uit eie verdienste nie.

b)      Daar is tog ook die verwagting dat die gelowige uit dankbaarheid vir wat die Here vir hom of haar gedoen het, positief in gehoorsaamheid moet reageer deur te lewe in ooreenstemming met die doel waarvoor die Here die persoon afgesonder het. Jy moet dus ook heilig lewe. Die verdienste van die ‘heilig lewe’ word egter nie as die basis van ons saligheid gemaak nie, hoewel dit tog ‘n vereiste is dat mense wat gered is so moet leef. Hoe is dit dan moontlik dat dit nie basis van die saligheid is nie, maar tog nodig is? Die antwoord lê in die manier waarop daar in die Bybelse tyd na mense gekyk is. Jou handelinge is nie van jou as persoon geskei nie. Wie jy binne in jouself is, het deur jou woorde en dade duidelik geword. Jou woorde en dade is eintlik maar net die stempel van dit wat binne in jou aangaan. Dus: as jy voordurend optree soos iemand wat God nie ken nie, sal daar afgelei word dat jy nie aan die binnekant veel van God hou of aan Hom behoort nie. Die omgekeerde is ook waar. Wat jou red is dat jy aan die binnekant aan God behoort (met ander woorde in Hom glo en in ‘n verhouding met Hom staan). Dit sal in jou dade duidelik word – dit is net ‘n afspieëling van jou verhouding.

Die gevaar is dat mens so op die dade kan konsentreer dat jy begin somme maak en sê dat jy meer goeie dade as slegte dade gedoen het en dus moet God jou aanvaar. God aanvaar jou omdat jy in ‘n verhouding met Hom staan en nie omdat jy goeie dade doen nie; tog verwag Hy van jou dat as jy aan Hom behoort jy moet leef op ‘n manier wat vir hom waardig is.

As jy egter foute maak (sonde doen) moet jy jou verhouding met God regmaak deur jou geloof te bely. Dit herstel die verhouding.

Outeur: Prof Jan van der Watt

God en Allah – Jan van der Watt

Francois Brummer vra:

Ek wil graag in kort vasstel of die Christen God en Allah voor die koms van Jesus dieselfde God is.

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Die antwoord is eenvoudig – nee. Allah was aanvanklik die naam van ʼn lokale god by Mekka. Nadat nie die Jode of die Christene Mohammed se boodskap wou aanvaar nie, het hy die naam van die plaaslike god wat in Mekka aanbid het as die naam aanvaar. Hy het egter aanvanklik gedink dat dit die God van Israel (en die Christene) was wat aan hom verskyn het.

Outeur: Prof Jan van der Watt

Christelike Gradering – Jan van der Watt

Johan Lotter vra:

Jesus groete uit die weskus uit. Ek is besig om n studie te doen of te skryf-Christen Rating. Dit klink snaaks maar ek vind dit interessant – ons by die werk word elke 6 maande gerate (Performance Contract). Hier is ons metode: exelent performer, high performer, good perfomer, acceptable performer en trier. Ek sê net Engele is exelent performers; High perfomers – soos Noag, Moses ens. Nou moet ek nog by die laaste 3 uitkom ,ek sal dit baie waardeer as ek hulp kan kry om die laaste 3 in die Bybel of verse te kan identifiseer Ek wil vasstel waar is ek en selfs ook ander mense in die rating Agape groete uit die Weskus-Vredenburg

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Dit is bewonderenswaardig dat daar nog besighede is wat graag hulle mense wil rate volgens die standaarde van die Bybel. Ek twyfel egter of dit regtig moontlik is om ons graderingsisteme om daardie basis op te stel, nie omdat die Bybel nie ook praat van uitnemende of minder uitnemende mense nie. Die redes lê elders. Ek noem net ʼn paar.

a)      In die Bybelse tyd het besighede en die samelewing heeltemal anders gewerk as vandag. Dit was meestal klein familiebedrywe (soos Simon Petrus se familie het vis gevang, Jesus se familie was skrynwerkers of bouers, Paulus se familie materiaal- of leerwerkers). Die verwagtings in die bedrywe was heeltemal anders as wat dit vandag is. Ons kan dus nie die maatstawwe van die situasie van 2000 jaar gelde net so op vandag toepas nie, want ons werk nie meer so nie en die eise van ʼn kapitalistiese sisteem (wat hulle nie geken het nie) is anders.  Byvoorbeeld, in daardie tyd was daar nie versekeringsmaatskappye, pensioen of sulke dinge nie. Die mense (veral families) het maar na mekaar omgesien. Daarom was die opdrag om van jou goed weg te gee as byvoorbeeld weduwees of wese behoeftes het. Hulle het geen ander manier gehad om te oorleef nie. Vandag registreer ons ons werkers by pensioenprogramme ens. om die probleem op te los.

Tog is daar waardes wat ons uit die Bybel kan gebruik om ons te help. Byvoorbeeld, om pligsgetrou te werk, om betroubaar en eerlik te wees, ens. is beginsels wat sekerlik gebruik kan word. Let egter daarop dat ek hier van beginsels praat en nie van mense wat goed of sleg presteer het nie. Prestasie word altyd in terme van iets gemeet. Jy stel aan die begin van die jaar kriteria op waarvolgens die persone dan moet optree en daarna word die optrede aan die hand van die kriteria gemeet. Soos die kriteria verskil sal die aksies wat verwag word ook verskil. Noag was in sekere opsigte goed (hy was gehoorsaam om die ark te bou en was seker ʼn goeie presteerder, maar toe hy uit die ark klim het hy so droog gemaak dat hy waarskynlik nie vir promosie of ʼn verhoging sou kwalifiseer nie). Wat egter vir alle graderings wat opgestel word geld, is dat daar bv. eerlik, opreg, hardwerkend en doelgerig opgetree moet word, om maar ʼn paar van die beginsels te noem. Dit sou miskien beter wees om liewer op daardie Bybelse riglyne te konsentreer in die opstel van die graderingsdokumente as op sekere figure.

Outeur: Prof Jan van der Watt

Tref God onderskeid? – Marius Nel

Rita Strauss vra:

Wanneer God in Eksodus 11:7 sê dat hy onderskeid tref tussen Egiptenaar en Israeliet, moet ons dit ook verstaan dat HY onderskeid tref tussen gelowig en ongelowig? Ek meen kan ek die afleiding maak dat ons as gelowiges ook in die alledaagse anders deur God behandel word as die ongelowiges? God het tog die Israeliete die rampe gespaar, kan ek daarom ook myself God se beskerming toeëien op grond van my kindskap? Ek weet tog ook dat ons nie lyding sal vryspring nie, dit maak Jesus tog ook duidelik in Sy gesprekke met die dissipels. Hoe moet mens hierdie woorde wat as God se eie woorde weergegee word, verstaan??

Antwoord:

Dr Marius Nel antwoord:

Jy het ‘n geldige vraag. Ek meen die onderskeid tussen Israeliet en Egiptenaar het in die eerste plek te make met die onderskeid tussen God se volk en die volk wat God se volk onderdruk. En daarom kan die belofte nie net so van toepassing gemaak word op moderne gelowiges se situasie nie. Feit is: nie almal in Israel was getrou aan die Here nie, soos die woestynverhale duidelik demonstreer.

Die nuwe Israel het ook beloftes ontvang, maar dit is op ‘n ander lees geskoei, op grond van ons geloof in Jesus Christus.

Dankie vir die vraag.

Outeur: Dr Marius Nel