Ontvang mens nie die Gees as jy nie gedoop word nie?

Ontvang mens nie die Gees as jy nie gedoop word nie? – Kobus Kok

Dorette Kruger vra:

Wat word bedoel in Handelinge 2:38 waar gesê word jy moet jou bekeer en laat doop (in die naam van Jesus Christus) en julle sal die Heilige Gees as gawe ontvang? Beteken dit as jy jou nie laat doop nie, jy nie die Heilige Gees ontvang nie? Ek het verstaan dat as jy jou bekeer, jy outomaties die Heilige Gees ontvang, maar is nou glad nie seker nie. Nog ‘n vraag: wat is die verskil tussen die ‘Johannes Doop’ (afwas van sonde/reddingsdoop), Jesus se doop in ‘Naam van Vader, Seun en Heilige Gees’ en laastens die doop in ‘Naam van Jesus Christus’? Ek het gedog daar is net twee naamlik die eerste twee?

Antwoord:

Dr. Kobus Kok antwoord:

In Handelinge 2:38 lees ons “En Petrus sê vir hulle: Bekeer julle, en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus tot vergewing van sondes, en julle sal die gawe van die Heilige Gees ontvang.” Hier is dit duidelik dat dit in die konteks van bekering en in die konteks van tot die geloof kom plaasvind. Dus, die verband tussen tot geloof kom en die ontvangs van die Gees word nie hier uitgesluit nie maar juis veronderstel. Die bedoeling van die teks is ook nie om ʼn resep te gee dat jy eers tot geloof kom en dan gedoop moet word en dan eers die Gees sal ontvang nie. Dit sou van die doop iets maak wat dit nie bedoel was om te wees nie. As die ontvangs van die Gees gekoppel sou word aan die handeling van die doop per se, beteken dit dat die ontvangs van die Gees nie moontlik sal wees sonder die handeling van die doop nie. Dit beteken dus dat die doop nie meer net ʼn teken sal wees wat heenwys na die feit dat iemand tot bekering gekom het nie, maar dat die doop as teken self een of ander magiese oordrag van die Gees tot gevolg het. Myns insiens werk die Bybel glad nie met hierdie beeld nie. In die Bybel is die doop ʼn teken wat heenwys na iets wat reeds gebeur het, naamlik dat iemand van die dood na die lewe oorbeweeg het (vgl. Johannes 5:24) en dat dit die teken en seël daarvan is.

In die Bybel self sien ons byvoorbeeld ook die interessante verskynsel dat dit wel gebeur het dat mense tot bekering kom, die Gees ontvang en dan later eers gedoop word. Dit beteken dus dat die ontvangs van die Gees nie afhanklik van die doop is nie, maar dat die ontvangs van die Gees ʼn resultaat of sigbare teken is van die geloof. Vat maar net Paulus se eie bekering. Toe God hom op die Damaskus pad ontmoet en hy drie dae blind gemaak is (sien Handelinge 9), het hy uiteindelik tot bekering gekom, omdat God se Gees hom laat glo het en hy Christus aanvaar het. Kort nadat sy blindheid genees is, is hy gedoop. Paulus het dus duidelik eers die Gees ontvang in en deur die geloof en is eers daarna gedoop. Handelinge 9:17 en verder lui:

En Ananías het gegaan en in die huis gekom en hom (Paulus) die hande opgelê en gesê: Saul, broeder, die Here het my gestuur, naamlik Jesus wat aan jou verskyn het op die pad waarmee jy gekom het, sodat jy weer kan sien en met die Heilige Gees vervul word. En dadelik het daar iets soos skille van sy oë afgeval, en hy kon onmiddellik weer sien; en hy het opgestaan en is gedoop. En nadat hy voedsel gebruik het, het hy weer sterk geword. En Saulus was ʼn paar dae saam met die dissipels in Damaskus. En hy het dadelik Christus in die sinagoges verkondig, dat Hy die Seun van God is.

Daar is nog ander voorbeelde hiervan ook. Ek haal maar Paulus se geval aan omdat hy so ʼn prominente figuur in die vroeë kerk was en omdat die meeste van die tekste oor die doop in Paulus se dokumente voorkom.

Oor die algemeen kan verder aanvaar word dat die Nuwe Testament ʼn eenheid siening het as dit kom by die Vader en die Seun en hulle verhouding. Iets wat in die naam van Jesus gebeur, is by implikasie iets wat in die naam van die Vader gebeur. Die duidelikste voorbeeld van hierdie denkwyse vind ons in Johannes 5 vers 19: “Jesus het toe geantwoord en vir hulle gesê: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, die Seun kan niks uit Homself doen tensy Hy die Vader dit sien doen nie. Want alles wat Hy doen, dit doen die Seun ook net so.” Mens kan dus argumenteer dat iemand wat in naam van Jesus gedoop is by implikasie ook gedoop is in die Naam van die Vader (Kyk byvoorbeeld Handelinge 10:48). In Handelinge (vgl. Handelinge 19:1-5) lees ons dat daar gedoop is in die naam van Johannes, maar met die koms van Jesus en die uitstorting van die Gees na Jesus se opstanding en hemelvaart is mense gedoop in die naam van Jesus:

En terwyl Apollos in Korinthe was, het Paulus die boonste landstreke deurgereis en in Éfese gekom; en daar het hy sommige dissipels gevind  en hulle gevra: Het julle die Heilige Gees ontvang toe julle gelowig geword het? En hulle antwoord hom: Ons het nie eens gehoor dat daar ʼn Heilige Gees is nie.  En hy vra hulle: Met watter doop is julle dan gedoop? En hulle antwoord: Met die doop van Johannes. Daarop sê Paulus: Johannes het met die doop van bekering gedoop en aan die volk gesê dat hulle moes glo in die Een wat ná hom kom, dit is in Christus Jesus. En toe hulle dit hoor, is hulle gedoop in die Naam van die Here Jesus. En Paulus het hulle die hande opgelê, en die Heilige Gees het op hulle gekom, en hulle het met tale gespreek en geprofeteer.

Hier sien ons nou weer die ander kant van die munt waar mense gelowig word en nie die Gees ontvang het nie  – omdat hulle nie gedoop is in die naam van Jesus nie, maar die doop van Johannes. Die verklaring hiervoor is dat die mense op grond van Apollos se bediening nog nie die volle leer van die evangelie van Jesus gehoor het nie, maar eerder ʼn boodskap van bekering wat nader is aan die leer van Johannes. Paulus hulle het toe vir hulle die volle evangelie vertel en die geestelike dimensie wat met die Jesus-gebeure ingetree het, het toe eers deel van hulle lewe geword.

Ons sit dus hier met verskillende kontekste en mens moet dit eintlik baie fyn bestudeer en nie op dieselfde vlak met ander tekste lees nie omdat dit gewoon nie op dieselfde vlak is nie!

In kort- bekering lei tot die ontvangs van die Gees – maar Johannes herinner dat selfs bekering gebeur omdat die Gees dit bewerk (kyk Johannes 3). Doop is ʼn resultaat van bekering en veroorsaak nie die ontvangs van die Gees nie. Mense kan dus tegnies gesproke die Gees ontvang sonder dat hulle gedoop word. Tog moet mens dit alles as ʼn eenheid sien – bekering – ontvangs van die Gees en die doop moet alles verkieslik in nabye historiese tydsverloop van mekaar plaasvind indien ons die model van die Nuwe Testament wil volg.

 

Outeur: Dr Kobus Kok

 




Weerspreek God Homself?

Weerspreek God Homself? – Kobus Kok

Charlotte vra:

Dankie vir so ‘n webtuiste en ek het bietjie gelees, dit is baie suiwer vir my. Kan ek iets vra, in die Woord staan daar tekste en dan lyk dit of die Woord homself weerspreek, soos byvoorbeeld: Daar staan Ek weet wat Ek vir jou toekoms beplan –  ‘n verwagting en voorspoed. Baie plekke belowe Hy dat ons veilig sal wees en nie moet kommer nie, MAAR dan gebeur die teendeel in ons lewens…en dan is daar nie daardie beskerming en sorg nie. Waarom dan? Is dit omdat ek nie daarop ag slaan en vas glo nie, want daar staan ons moet glo dat Hy ‘n waarmaker is van Sy woord. Hoe werk die dinge ?

Antwoord:

Dr Kobus Kok antwoord

Jy is heeltemal reg dat die Bybel wel op party plekke duidelik sê dat God vir ons net die goeie beplan en in gedagte het, maar op ander plekke lyk die teendeel daarvan waar te wees. So byvoorbeeld lees ons in Jeremia 29:11 die volgende: “Want Ék weet watter gedagtes Ek aangaande julle koester, spreek die HERE, gedagtes van vrede en nie van onheil nie, om julle ʼn hoopvolle toekoms te gee, ʼn verwagting.

Duidelik uit hierdie verse, spring die waarheid deur die duisende jare oue bladsye uit en plons dit sagkens in ons harte neer. Hierdie vers resoneer tog so goed met ons omdat ons inderdaad vir onsself voorspoed en nie teenspoed wens nie – ons almal benodig die energie om vir ʼn toekomsverwagting te leef. Soveel te meer as dit uit die Woord van God kom en God sê dat dit Sy hart vir ons is – soos ʼn Vader wat net die beste vir sy eie kind wil hê.

Maar dan moet ons ook daardie teks van Jeremia mooi verstaan en lees binne die konteks waarin hy geskryf is. Waar dink jy is die volk van God op daardie stadium? Wel, hulle is nie in die beloofde land nie, hulle is nie in die land van melk en heuning nie. Hulle is in die smeltkroes van omstandighede waarin hulle ballinge is – mense wat die beloofde land verloor het, wat deur vreemde heersers oorheers word teen die agtergrond van hulle eie koninkryk wat stukkend en ten gronde lê. Hulle bevind hulle in die konteks van wanhoop, in die lewensgevoel van verlies en van disoriëntasie. Dít is die konteks waarin hierdie woorde van hoop uitkristalliseer. Hoor mooi – hierdie woorde: “Ek weet wat ek vir julle beplan – voorspoed en nie teenspoed nie, ʼn toekoms en ʼn verwagting” – word gespreek in die konteks waar geen voorspoed, geen toekoms en geen verwagting is nie.

Dus, God se mense het dit nie altyd goed en maklik gehad nie. Swaarkry is met ander woorde nie by implikasie vir gelowiges uitgesluit nie. In 2 Korintiërs 1:8 vertel Paulus hoe swaar hy gekry het vir die evangelie en dat hy op tye gedink het hy gaan dit nie oorleef nie.

Die Bybel sê nêrens dat dit by implikasie altyd met ʼn gelowige goed en voorspoedig sal gaan nie. Inteendeel! In Johannes lees ons dat Jesus vir die dissipels sê in hierdie wêreld gaan hulle dit juis moeilik hê (Johannes 16:33) omdat die duiwel, die moordenaar van die begin, en sy agente op aarde (mense wat hom volg) op hulle spoor is (vgl. Johannes 8:44).

Wat die Bybel wel sê, is dat God juis daar is in die midde van tye waarin dit nie goed gaan nie. Vat maar net vir Job. As dit sleg gaan met Job is God nog steeds naby. Dink maar ook aan Openbaring waar dit duidelik is dat geweldige vervolging en swaar tye (kyk ook 2 Timoteus 3:1) in die eindtyd die wêreld gaan tref, en dat gelowiges ook nog op aarde gaan wees as dit gebeur. Tog verseker Openbaring ons dat God in beheer is en dat Hy op die tyd wat Hy bepaal, gaan ingryp.

God weerspreek dus nie homself as hy op een plek sê hy beplan vir ons voorspoed en op ʼn ander plek lyk dit of dit weer sleg gaan met die mense van God nie.

Hierdie kant van die hemel, so lank ons nog op aarde is, gaan slegte goed gewoon gebeur. Dit is onlosmaaklik deel van hierdie gebroke werklikheid. Sommige daarvan is ʼn direkte gevolg van ons eie sonde, byvoorbeeld as ons te veel drink en dan op die hoofweg gaan jaag en iets oorkom. In Johannes 3:19 lees ons dat die Lig na die wêreld gekom het, maar dat mense die duisternis liewer gehad het as die Lig en daarom kry mens dit op hierdie aarde dat bose en slegte dinge nog steeds gebeur – nie omdat God nie in beheer is nie – maar omdat mense teen die lig gekies het en die duiwel mag gee. Ander kere gebeur dinge met ons en dit was glad nie ons skuld nie…

 

Wat in al hierdie gevalle egter konstant is – is dat God soos ʼn liefdevolle Vader vir ons oneindig liefhet en dat sy hart van genesing, restourasie en herskepping polsend vir ons klop. In die konteks van ons seer en ons gebrokenheid is Hy die groot Geneesheer wat ons lewens, ons menswees en ons situasies kan en wil restoureer. In Johannes lees ons sommer baie van die woord “lewe”. God is die God van lewe wat vir ons ʼn lewe in oorvloed wil gee (Kyk Johannes 10:10). Ons moet ook altyd onthou dat die ware lewe wat hy wil gee op aarde slegs die voorsmaak is van die hemelse lewe wat Hy vir ons beplan. Uiteindelik sal God ons neem na ʼn plek en ruimte wat Hy vir ons voorberei het waar geen pyn, geen gebrokenheid en geen hartseer gaan wees nie. Daarop vertrou ons – en dit gee ons hoop dat ons seisoen van pyn hier tydelik is, maar ons lewe in die hemel vir ewig gaan wees…

 

Outeur: Dr Kobus Kok

 




Hoekom moes Jesus gedoop word?

Hoekom moes Jesus gedoop word? – Kobus Kok

Hoekom moes Jesus gedoop word, as die doop die groot teken was van die afwassing van sondes? Jesus het mos nie sondes gehad nie. Verder, hoekom ontvang Jesus die Heilige Gees met sy doop as Hy dan self God is? Hoe kan God Homself ontvang? Dit is die interessante vraag van een van ons intekenaars. Hierdie vraag sal beantwoord word deur op die evangelie van Markus te fokus en die doop van Jesus binne die groter konteks en verloop van Markus 1 te interpreteer.

Antwoord:

Dr Kobus Kok antwoord:

Hoekom moes Jesus gedoop word, as die doop die groot teken was van die afwassing van sondes? Jesus het mos nie sondes gehad nie. Verder, hoekom ontvang Jesus die Heilige Gees met sy doop as Hy dan self God is? Hoe kan God Homself ontvang? Dit is die interessante vraag van een van ons intekenaars. Hierdie vraag sal beantwoord word deur op die evangelie van Markus te fokus en die doop van Jesus binne die groter konteks en verloop van Markus 1 te interpreteer.

Ons lees van die doop van Jesus in al die evangelies (vergelyk Matteus 3:13-17; Lukas 3:21-22; Johannes 1:29-34). Die evangelie van Markus begin so effens anders as die ander, en wel by die optrede van Johannes die Doper en nie soos sommige van die ander evangelies by die geboorte van Jesus nie.

Johannes die Doper het so te sê die geestelike pad vir Jesus se koms voorberei (Markus 1:1-3) en luidkeels verkondig: “Bekeer julle en laat julle doop en God sal julle sondes vergewe” (Markus 1:4). Johannes se bediening was ʼn profetiese bediening en hy het soos die profete van ouds die volk van God opgeroep om hulle harte weer terug te draai na God. Maar hy het die heeltyd vir mense duidelik gesê dat Iemand binnekort op die toneel gaan kom (vgl. Markus 1:7) – iemand wat ook gaan doop – maar Sy doop gaan bietjie anders wees – Hy gaan mense met die Heilige Gees doop (vgl. Markus 1:8). Johannes se bediening en Johannes se doop was dus ʼn teken wat heengewys het na die Een wat sou kom en die geestelike dimensie wat sou aanbreek die oomblik as Hy op die toneel verskyn.

In die volgende vers (Markus 1:9) lees ons dan hoe Jesus van Nasaret inderdaad op die toneel verskyn en deur Johannes in die Jordaan gedoop word. Jesus word hier gedoop – nie omdat hy sondes het en tot bekering moet kom nie – maar omdat hy sommer van die begin af wys dat hy deel uitmaak van die groter prentjie van God se plan met die wêreld. Daarom sien ons ook as Jesus uit die water uitkom, hoe die hemel oopskeur en die Gees soos ʼn duif na Hom toe neerdaal (Markus 1:10) en daar dadelik ʼn stem uit die hemel kom waarin God die Vader sê: “Jy is my geliefde Seun. Oor jou verheug ek my.” Dit gebeur – nie omdat hy nie die Gees gehad het nie of omdat Jesus nie geweet het dat God sy Vader is nie, (so asof hy dit toe vir die eerste keer hoor nie) – maar eerder as bewys vir die mense dat hierdie Jesus inderdaad die gesalfde is – die gestuurde en gesanksioneerde Seun van God wat nou met die outoriteit en bemagtiging van God optree. Die doophandeling en oproep van Johannes het dus die ruimte geskep waarbinne mense hulle opnuut tot God kon wend – en die ruimte  voorberei waarop Johannes kon getuig van die ware Een wat aan die kom is. Dit is binne hierdie atmosfeer van verwagting waarin Johannes se oë die heeltyd oop was in die verwagting dat die Een wat God beloof het, binnekort sal kom.

Miskien het Johannes met die doop van Jesus aanvanklik gedink dit is maar net nog ʼn Jood wat in die ry af kom om gedoop te word. Maar nét toe Jesus uit die water uitkom (kyk Markus 1:10), het die hemel oopgeskeur. Johannes het waarskynlik net daar ook besef – hier is dit nou. Met die oopskeur van die hemel en  onder die geklank van God se stem het Johannes besef dat die gestuurde van God hier reg voor hom staan. Net daar het hy besef dat die tyd waarop hy gehoop het aangebreek het. Die uur is uiteindelik hier! Die Gees wat vanuit die hemel soos ʼn duif (let op die vergelyking) neergedaal het was ook die teken dat die verwagte uur aangebreek het – die uur waarop Jesus se publieke aardse bediening sou begin en dat hierdie Jesus nie sommer net enige man is nie – Hy is deur God gestuur. Ek kan persoonlik nie sien hoe dit anders kon gebeur het nie. Dit sou nie werk as Johannes hier in die Jordaan vir mense preek en hulle doop en sê dat die Een op pad is en Jesus aan die ander kant van die wêreld begin werk nie. Dit maak sin dat Jesus dáár, in die midde van die aksie, in die konteks van die doop van honderde mense wat tot bekering kom, sou arriveer en dat Hy deel sou wees van dit wat God daar aan die doen was. Daarom is Jesus ook gedoop, omdat dit binne daardie ruimte was wat God Johannes geroep het om die weg voor te berei vir die Een wat Hy sou stuur. As Jesus daar gedoop word, breek die nuwe dimensie egter deur – en word Jesus se publieke bediening in ‘n nuwe rat geplaas.

Onmiddellik na Jesus se doop en na die stem uit die hemel wat verklaar dat Jesus die gestuurde is, word Jesus deur die Gees die woestyn in geneem vir veertig dae (Markus 1:12-13). Soos verwag kom die grootste vyand van God, die duiwel daar aan en versoek Jesus, maar kom gou agter dat hierdie Jesus groter is as wat hy gedink het. Markus het nie eers nodig om meer as twee verse daaroor te skryf nie. Dit is sommer van die begin af ‘n uitgemaakte saak – hierdie Jesus is baie sterker…

In die volgende vers (Markus 1:14) begin Jesus om die goeie nuus van God te verkondig met die belangrike woorde wat tot vandag toe nog die preekwoorde van Jesus eggo: “Die tyd het aangebreek, en die koninkryk van God het naby gekom. Bekeer julle en glo die evangelie.” (Markus 1:15).

Daarna, in die volgende vers loop Jesus langs die see van Galilea en roep die eerste dissipels – die manne wat uiteindelik op Pinksterdag, na Jesus se dood, opstanding en hemelvaart self die uitstorting van die Gees sou beleef. Hieruit is dit ook duidelik dat die uitstorting van die Gees ná Jesus se dood, opstanding en hemelvaart anders is as die neerdaal van die Gees wat met Jesus se doop plaasgevind het.

In die toekoms sal ek ʼn artikel skryf oor die verskil. Hier is dit miskien genoeg om net daarop te wys en sensitief daarvoor te wees.

 

Outeur: Dr. Kobus Kok

 




Sonde wat in my voortleef en waarvan ek nie kan loskom nie

Sonde wat in my voortleef en waarvan ek nie kan loskom nie – Kobus Kok

Erna vra:

Kan ons vergewing van sonde verwag as – ons dit bely maar dan nog doelbewus voortgaan in die sonde met die verweer dat ek nie daarmee kan breek nie en dit dan ag as sonde wat teen my wil in my oorgebly het?

Antwoord:

Dr. Kobus Kok antwoord:

In ‘n vorige artikel, waarin ek gepraat het oor wat sonde tot die dood of onvergeeflike sonde is, het ek baie nou by hierdie tema aangesluit deur te verwys na 1 Johannes se siening daarvan. In kort kom dit daarop neer dat opsetlike, doelbewuste sonde teen God daaruit bestaan dat ek keer op keer teen God kies en met my optrede en my bestaanstoestand my rug op Hom draai. Momentele sonde is nie sonde tot die dood nie, omdat 1 Johannes dit duidelik stel dat God getrou is en ons vergeef. 1 Johannes argumenteer ook dat ‘n Christen nie kan sondig nie, omdat hy/sy gewoon net nie meer wil of kan nie. Jy kan of wil dit nie doen nie omdat jy lief vir God is en eerder naby aan Hom wil leef.

Maar dan gebeur dit soms dat ons deur God bewus gemaak word van iets wat verkeerd is in ons lewe. So sal God byvoorbeeld vir iemand wys dat hy/sy ʼn probleem het met aggressie. Hoe meer God in jou lewe met jou werk hoe meer kom jy agter dat die probleempie ʼn reuse probleem is in God se oë en intussen chop almal by die huis of in die kantoor af. Een dag breek jy voor God met jou wese en jy smeek hom om jou aggressie probleem weg te neem en om jou te vergewe vir jou sonde. Aanvanklik gaan alles goed vir een week, en toe kom daardie uitbarsting weer, en weer… Jy besef jy is doelbewus besig om te sondig maar die aggressie probleem is so diep deel van jou dat dit gewoon net nie wil uitkom nie. Dikwels lê die probleem op ʼn diep psigologiese vlak en moet ander kwessies eers genees word.

Die vraag vanuit ʼn gelowige perspektief is egter, wat as ek iets doen wat ek weet verkeerd is, maar ek kan nie dit regkry op daarvan los te kom nie.

Indien mens op hierdie punt van desperaatheid gekom het, verstaan mens dalk vir die eerste keer wat die Bybel bedoel as dit praat van die mag van sonde. Volgens die Kolossense brief is ons almal vasgevang deur die mag van die duisternis – daardie mag wat eintlik net vernietiging bring. Gelukkig het God oorlog verklaar teen die duisternis en die Lig van God is baie sterker. Daarom weet ons dat ons nie langer vasgevang is en onder die beheer van die duisternis is nie. Ons is verlostes en word al meer verlos soos die Lig ons lewe deurdrenk.

Indien God wel vir jou bewus gemaak het dat dit wat jy doen sonde is, en jy sukkel om daarvan los te kom, moet jy weet dat daar geen manier is waarop jy self daarvan los kan kom nie. In jou verhouding met God en jou gereelde wandeling in en naby die Lig sal jy saam met God hierdie reis van genesing moet loop. Dikwels bring ons sonde vernietiging en dood in ons lewe. Iets soos aggressie verwoes verhoudings en maak nie net ander seer nie maar ook onsself. Alkoholisme maak seer. Ongesonde seksuele verhoudings buite God se wil maak seer. Dit weet ons almal wat die paadjie van die lewe geloop het. Jy moet dus in die eerste plek nie net fokus op die feit dat dit wat jy doen verkeerd is en dat jy nou op een of ander moralistiese wyse die regte ding moet doen nie. Jy moet, in die eerste plek, die Vaderhart van God oor die saak begryp – jy moet verstaan hoekom dit wat jy doen sleg is en wat die effek daarvan op jou geestelike, emosionele en fisiese lewe is. Wat kom steel dit van jou lewe? Vanuit jou al groter en dieper wordende intieme verhouding met God sal Hy die Lig daarop werp en in die proses sal hy jou denke en jou lewe kom herskep.

Dikwels veg mens lank in hierdie oorlog teen sulke dinge, maar ek kan jou waarborg dat God jou denke met tyd sal vernuwe en daardie vrot gedeelte in jou lewe sal kom genees.

Koop gerus die boek van Dr. Stephan Joubert met die titel: Beheer God jou denke? Daarin help hy mens om te verstaan hoe jou denkprosesse werk en hoe mens nuwe denkpatrone moet skep en die gewoontepatrone kan breek.

Onthou die volgende vers: Jakobus 1:13

Laat niemand, as hy in versoeking kom, sê: Ek word deur God versoek nie. Want God kan deur die kwaad nie versoek word nie, en self versoek Hy niemand nie. Maar elkeen word versoek as hy deur sy eie begeerlikheid weggesleep en verlok word. Daarna, as die begeerlikheid ontvang het, baar dit sonde; en as die sonde tot volle ontwikkeling gekom het, bring dit die dood voort.

 

Outeur: Dr Kobus Kok