Moses ontmoet God in ‘n doringbos

You are the most difficult person you will ever lead.” —Bill Hybels

Moses ontmoet God in ‘n doringbos

Moses was besig om sy skoonpa se vee op te pas toe hy ‘n snaakse verskynsel sien (Eksodus 3). Hy sien ‘n doringbos wat aanhou brand, maar nie uitbrand nie. Hy stap nader om die verskynsel te ondersoek. Maar toe hy naderkom, roep God na hom uit die doringbos. God sê vir hom dat hy sy skoene moet uittrek, want die plek waarop jy staan, is gewyde grond. God openbaar toe sy plan  om sy volk uit Egipte te verlos, aan Moses.

Moses vra toe twee baie belangrike vrae:

 

  • Wie is ek? Hoekom stuur U nou juis vir my?
  • Wie is U? Wat moet ek vir die mense sê as hulle my vra wie my gestuur het?

Hierdie is twee basiese vrae wat elkeen van ons vir onsself moet afvra. My hele lewe – hier, nou en tot in ewigheid – word bepaal deur die regte antwoord  op hierdie twee vrae.

Vraag 1: Wie is ek dat ek dit by die farao sou waag en dat ek die Israeliete uit Egipte sou bevry? God antwoord nie die vraag direk nie, maar sê vir Moses: Ek sal by jou wees. Van die begin af was God se mense bekend as mense by wie Hy is en wat aan Hom behoort. Ons kan nie onsself los van God definieer nie. Dit is sy teenwoordigheid by ons wat ons in staat stel om te doen wat Hy van ons verwag. Glo ons nog steeds hierdie woorde van God:Ek sal by jou wees?

Vraag 2: Wie is U? Wat is sy Naam? Wat moet ek dan vir hulle sê? Dan die verbasende antwoord: Ek is wat Ek is … ‘Ek is’ het my na julle toe gestuur. God kan Hom nie definieer deur na iets of iemand anders te verwys nie. God het nog altyd bestaan; Hy is wie Hy is van ewigheid af en sal dit altyd wees. Hierdie is ‘n stelling van ‘n absolute wese, absolute mag en van absolute belang. God is wie Hy is en sal nooit verander nie. Hy is nie sommer ‘n generiese god soos die Griekse en Romeinse gode nie. Hy is ‘n spesifieke persoon met ‘n unieke karakter en ‘n spesifieke, spesiale verhouding met sy mense.

Moses het geen idee gehad waarin hy hom begewe het toe hy sy skape gelos het en nader geloop het om te sien hoekom die bos nie uitbrand nie. Hy loop egter in die teenwoordigheid van die lewende God. Daarom wat God hom beveel om sy skoene uit te trek. Toe Moses sien wat werklik aan die gang is, bedek hy sy gesig – God se heiligheid oorweldig hom. Al wat hy kon doen was om te luister en te gehoorsaam.

 




Die Here wou vir Moses doodmaak!

Die Here wou vir Moses doodmaak! – Francois Malan

Yvonne vra:

Eksodus 4:24: Toe Moses-hulle een nag by ’n plek langs die pad geslaap het, het die Here daarnatoe gekom. Hy wou vir Moses doodmaak (Bybel vir almal). Waarom sou die Here vir Moses wou doodmaak?

 

 

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Die kort verhaal (Eks.4:24-26) van Moses se terugkeer na Egipte, nadat hy vir 40 jaar in Midian by sy skoonvader gebly het, is een van die moeilike tekste in Eksodus, soos Abraham wat vir Isak moes gaan offer (Genesis 22:1-19) en Jakob se worsteling met God die nag by Pniël (Genesis 32:24-32). Daar is ook in die verlede verskillende verklarings vir dié Moses-verhaal gegee. Hier word enkele opmerkings oor die gedeelte gemaak:

Moses is op pad terug na Egipte, deur die Here gestuur om die volk, met wie die Here reeds in Abraham se tyd ‘n verbond gesluit het, uit te lei uit Egipteland, waar hulle al 400 jaar lank woon, en nou slawe-arbeid verrig.

Dit is nie seker of dit Moses was wat nog nie besny is nie (toe hy as baba tussen die riete in die Nyl weggesteek is nie), of dat hy nie sy eerste of tweede kind besny het nie, maar Sippora het dadelik geweet wat die probleem is toe dit blyk dat Moses aan die doodgaan is. Moontlik was die besnydenis as teken van die verbond iets waaroor sy en Moses al vroeër gepraat het. Dit word nie gesê wat aanleiding gegee het tot die uitspraak dat die Here vir Moses wou doodmaak nie – moontlik ‘n skielike ernstige siekte wat hom op die pad oorval het?

Die probleem is die besnydenis, wat die teken is van God se verbond met Israel, en nou moet Moses as leier van die verbondsvolk gaan optree. Voordat hy Egipte ingaan moet die saak eers reggemaak word. Daarom stop die Here hom in sy spore om ook die uiterlike teken van die verbond in sy gesin reg te maak.

Nadat Israel, wat almal voor die uittog uit Egipte besny is, vir 40 jaar in die woestyn rondgeswerf het, omdat hulle nie wou luister en Kanaän binnegaan toe die Here so gesê het nie, moes al hulle kinders ook almal eers met klipmesse besny word voordat hulle Kanaän ingetrek het (Josua 5:2,3), soos Sippora met haar seun gemaak het.

Dat sy die voete van Moses aangeraak het met die seun se afgesnyde voorhuid is dan die bewys aan die sterwende Moses dat dit wel gedoen is (voete word soms gebruik as eufemisme vir die geslagsdeel).

Sy noem hom haar bloedbruidegom. Hy word in die lewe gehou, maar slegs deur bloedstorting.

Toe God sy verbond met Israel by Sinai gemaak het, is die helfte van die bloed van die offerdier

gesprinkel op die altaar, wat die Here verteenwoordig, en die ander helfte is op die volk gesprinkel, as teken die verbond, van hulle verbintenis aan die Here en sy gebooie (Eks 24:3-8).

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 




Moses en Jahweh se Naam

Moses en Jahweh se Naam – Marius Nel

Johan vra:

Wat is die betekenis van Moses se naam? Wat sê die Bybellennium oor ‘n “heiligdom in die woestyn”? Wat beteken die naam “Jahweh”?

Antwoord

Prof Marius Nel antwoord:

Moses se naam beteken “uit die water gered” en ‘n mens kan dit ook uit Eksodus 2:10 aflei.

Die heiligdom in die woestyn verwys na die tent van samekoms of tabernakel, ‘n mobiele, draagbare heiligdom wat in ‘n tent gehuisves is en opgeslaan en vervoer kon word wanneer die Israeliete na die volgende kampplek vertrek het.

Jahwe is die eienaam van Israel se God en is afgelei van die woorde waarmee God Homself aan Moses se volk bekend stel, “Ek is wat Ek is”, en dit verduidelik dat Israel se God onveranderlik en ewig is.

Ek hoop dit beantwoord u vrae.

 

Skrywer: Prof Marius Nel