Is die Bybel God se woord? – Francois Malan

Susan vra:

Hoe oortuig ‘n mens iemand dat die Bybel God se Woord is?

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

 

Die eerste probleem lê by oortuiging. Jesus het volgens Johannes 14:26 gesê: wanneer die Vader in my Naam die Voorspraak/Helper/Trooster, die Heilige Gees, stuur, sal Hy julle alles leer en julle herinner aan alles wat Ek vir julle gesê het.      

            In Johannes 16:8 sê Hy: wanneer die Heilige Gees kom, sal Hy die wêreld oortuig van sonde en van geregtigheid en van oordeel. Daarop brei verse 9-11 uit:

            Die Gees van God kom mense oortuig dat hulle sondaars is voor God, en dat dit slegs deur die liefdesoffer van die Seun van God aan die kruis is dat ons sonde vergewe word.

            Die Gees kom om ons, namens Jesus, wat na die Vader toe gegaan het, te oortuig  van geregtigheid, nl. wat die regte pad van die lewe is, dat ons verhouding met God alleen reggestel kan word deur in Jesus te glo as die Seun van God, en die seggenskap oor ons lewe aan Hom oor te gee om deur sy woord gelei te word. Die Gees lei ons juis deur die woorde en die selfopofferende lewe van Jesus, soos in die Bybel opgeteken, om tot die besluit te kom dat ons in Hom sal glo.

            Die Gees oortuig ons van oordeel – die heerser van hierdie wêreld, die duiwel, die mensemoordenaar van die begin af, die vader van die leuen (vgl. Johannes 8:44), is reeds geoordeel deur Jesus, wat hom nie met mag en geweld veroordeel nie, maar deur sy liefdesoffer vir die mensdom en vir die wêreld, om ons met God te versoen; Hy verbreek die krag van die dood, deur self dood te gaan(wat in Genesis 2:17 as die die straf op sonde uitgespel is), en so, as God, self die straf op ons sonde te dra deurdat Hy aan die kruis selfs van God verlaat is (Matteus 27:46), en ons bevry om as kinders van God te lewe, wat al meer soos Jesus word, deur die werk van die Gees van God, wat in ons kom woon het met sy liefde (2 Korintiërs 3:18; Galasiërs 5:22-23).

            Die oortuiging van ‘n mens geskied deur die Gees van God, wat ons oopmaak om die woord van God te hoor en te gehoorsaam, sodat ons die liefde van God kan leer ken, en ons aan sy liefde oor te gee.

 

Die tweede probleem is of die Bybel die woord van God is. Die Bybel is deur mense geskrywe, kopieë daarvan is vir 1400 jaar lank met die hand oorgeskryf, en sedert die uitvinding van die boekdrukkuns tussen 1440-1450 n.C., is Bybels gedruk. Die vertaling van die Bybel – die Ou Testament uit die oorspronklike Hebreeus en die Nuwe Testament uit die oorspronklike Grieks – word ook deur mense gedoen. Daarom is die Bybel ‘n menslike boek, met verskillende mense met verskillende sienings en kultuur en swakhede, wat die Bybel geskryf het. Maar dit is juis die manier waarop God met ons wil praat. Daarom het Jesus, die ewige Woord van God, waardeur God die hemel en die aarde geskep het (Genesis 1:3; Johannes 1:1-3; 1 Korintiërs 8:6), wat God aan ons kom bekendmaak het, mens geword (Johannes 1:14), sodat God as mens ons kan kom aanspreek met sy wyse liefdeswoorde en opofferende liefdesdiens. So lyk ons God (Johannes 14:9-10), wat sy groot liefde vir ons kom bewys het deur Jesus se offerdood aan die kruis vir ons sonde.

            In 2 Timoteus 3:16 verwys Paulus na die Ou Testament: ‘die hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ‘n regte lewenswyse te kweek.’ Die verskillende mense wat aan die Bybel gewerk het, is deur God se Gees gelei, ook met die skrywe van die Bybel, elk vanuit sy eie hoek.

            In Romeine 15:4 sê Paulus: Alles wat vooraf in die Skrif opgeteken is, is tog opgeteken om ons te leer sodat ons deur die standvastigheid en bemoediging wat die Skrif ons gee, vol hoop kan wees.                

            Jesus het ook self na die Skrif verwys: Johannes 15:25: ‘die woorde wat in die Skrif geskrywe staan, moet vervul word…’   Matteus 5:17-19: ‘Ek het nie gekom om die wet ongeldig te maak nie, om hulle hulle volle betekenis te laat kry. Dit verseker Ek julle: die hemel en die aarde sal eerder vergaan as dat een letter of letterstrepie van die wet sal wegval voordat alles voleindig is. Wie dan ook een van die geringste van hierdie gebooie ongeldig maak en die mense so leer, sal die minste geag word in die koninkryk van die hemel. Maar wie die wet gehoorsaam en ander so leer, sal hoog geag word in die koninkryk van die hemel.’

 

Die oortuiging dat die Bybel die woord van God is, kom slegs deur die Bybel te lees en jou vir die woord van God in die Bybel oop te stel. Daartoe help die Heilige Gees ons om tot die regte besluit oor die Bybel te kom. Wat ons vir ander daaroor kan doen, is om vir hulle te bid dat die Heilige Gees hulle sal oortuig, en hulle te nooi om die Bybel te lees, of saam met hulle te lees.

 

Skrywer:  Prof Francois Malan

 

Die hemelse Hof – Marius Nel

Willie Esterhuizen vra

 

My vraag handel oor Job 1:6. Die hemelwesens het voor God verskyn en dit blyk die grondtaal verwys na hemelwesens ook as seuns van God . Maar satan staan tussen hulle . My vrae is 1. Het Satan dan toegang tot die hemel gehad gedurende die tyd van die aardsvaders? 2.Hoekom het God hoegenaamd met hom gepraat?

 

Antwoord

Prof Marius Nel antwoord:

Die antwoord op die vraag word bepaal deur hoe ‘n mens na die tekening van die hemelse hof kyk. Die antieke mens het die hof beskou as ‘n troonkamer soos op aarde, waar verteenwoordigers voor die koning saamkom asook amptenare wat die besluite van die koning uitvoer. Een van die amptenare in die hemelse hof, volgens die Jobskrywer, is die aanklaer, die een wat regverdiges se swak punte voor die Regter bring. Hasatan beteken letterlik “die teenstander.” Let op dat die lidwoord gebruik word sodat die verwysing nie na Satan (as ‘n eienaam) is nie. En in die tekening het die teenstander of aanklaer toegang tot die troon van God. Wat die verband tussen dié figuur en Satan in die Nuwe Testament is, is nie duidelik uit die Jobboek nie.

 

Skrywer:  Prof Marius Nel

 

Dood in die veld – Marius Nel

Jan Smith vra:

Deut 21: Iemand word dood in die veld aangetref sonder dat dit bekend is wie hom gedood het dan moet daar ‘n jong koei geneem word wat nog nie voorheen ‘n juk op gehad het nie en die moet na ‘n dal met standhoudende water gebring word; en hulle moet daar in die dal die koei se nek breek en dan verder soos voorgeskryf, handel. Wat sou die rasionaal agter hierdie optrede wees, asb? Deut 23: 18: Jy mag geen hoereloon of hondeprys in die huis van die Here jou God as enige gelofte-offer bring nie; want die altwee is vir die Here jou God ‘n gruwel Wat was ‘n “hondeprys” asb?

Antwoord:

Prof Marius Nel antwoord:

 

1.Wanneer iemand dood is, het die Israeliet beskou dat daar bloed op die grond geval het wat om wraak roep. Indien die wraak nie geneem word deurdat die moordenaar se bloed daarvoor betaal nie, moet ‘n dier daarvoor geoffer word. En dit is waar die gebruik van die offer van ‘n koei ter sprake kom.

2.Die teks handel oor kultusprostitusie, waar vroulike of manlike (hond) prostitute in die tempel diens gedoen het as deel van die heidense vrugbaarheidskultus. Hulle loon of ‘n deel daarvan mag nie na die tempel as ‘n geskenk gebring word nie. Hond is ‘n term wat aandui met watter afsku God na die manlike kultiese prostituut kyk.

 

Skrywer: Prof Marius Nel

 

Die laaste oordeel – Francois Malan

Francois vra:

Die laaste oordeel. Openbaring 20:12&15;2 Kor 5:10 verwys. Twee vrae: a)Die Bybel leer dat as jy gered is jou naam in die boek van die lewe geskryf is. Sal gereddes dan nogtans moet gaan rekenskap gee van alles wat hulle gedoen het? (Al is al hulle sonder vergewe.) b) Verwys 2 Kor 5:10,Gal 6:5, Rom 14:10 en Mat 16:27, alles na dieselfde ding? Indien nie, wat is die verskille?

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

 

Volgens Openbaring 20:12,15 is daar twee boekrolle, die een waarin jy self skryf deur alles wat jy doen of sê of dink – of nie doen of sê nie. Die ander is die boek van die lewe, waarin God die name van sy kinders skryf, hulle wat glo in sy Seun as hulle Verlosser wat hulle sonde gedra het.

2 Korintiërs 5:10 voorsien dat alle mense voor Christus se regterstoel sal verskyn sodat elkeen kan ontvang volgens wat hy/sy in sy liggaamlike bestaan gedoen het, of dit goed of kwaad is.

 

1. a)Sal gereddes dan nogtans moet gaan rekenskap gee van alles wat hulle gedoen het, al is al hulle sondes vergewe?

 

1 Korintiërs 3:8 het reeds gesê dat elkeen sy loon sal ontvang volgens sy eie arbeid. En 1 Kor.

3:13-15 sê: elkeen se werk sal duidelik word, want dié dag sal dit aan die lig bring. Deur vuur sal dit geopenbaar word, en die vuur sal die gehalte van elkeen se werk op die proef stel. As iemand se bouwerk behoue bly, sal hy loon ontvang. As iemand se werk verbrand word, sal hy skade ly – hoewel hy self gered sal word, maar soos deur vuur heen.

 

1 Korintiërs 4:5 sê: die Here sal die verborge dinge van die duisternis aan die lig bring en die bedoelings van die hart blootlê.

Romeine 2:6-7 sê: God sal elkeen beloon volgens sy dade – die ewige lewe aan diegene wat deur volgehoue goeie werke streef na heerlikheid, eer en onsterflikheid.

1 Petrus 1:17: En aangesien julle Hom as Vader aanroep, wat onpartydig oordeel volgens die optrede van elkeen, moet julle met ontsag optree in die tyd van julle vreemdelingkap.

Vergelyk ook Jesus se gelykenis van die skape en die bokke in Matteus 25:31-46 vir dié wat deur die Vader geseën is om die koninkryk te beërf deurdat hulle vir die geringste van Jesus se broers en susters voedsel, te drinke en klere gegee het, vreemdelinge as gaste verwelkom, siekes versorg, gevangenes besoek het.

 

Met die oordeel maak God alles reg. Hy is nou al besig om deur sy woord en Gees ons te verander na die beeld van Christus om in liefde te lewe (2 Korintiërs 3:18). Eendag sal Hy sy werk aan ons voltooi. Die goeie in die lewe van die gelowige sal bevestig en vir ewig bestendig word; die verkeerde vir ewig uit hom/haar verwyder word. Jesus sit sy verlossende werk voort deur sy woord en die Heilige Gees wat in ons kom woon het (vgl. Galasiërs 5:22-23 vir die vrug van die Gees se werking in ons lewe; vgl. Romeine 8:1-17 oor die Gees wat in ons woon, van ons kinders van God maak, en erfgename saam met Christus in sy lyding en verheerliking).

1 Petrus 4:17 sê: die oordeel begin by die huishouding van God.   

 

Die komende oordeel is vir die gelowige geen bron van kommer en verskrikking nie, maar rede vir ‘n vurige verlange en innige bede vir Christus se spoedige koms om ons lewens te reinig van alle selfsug en verkeerde gewoontes. Sy maatstaf waaraan ons gemeet word is ons verbondenheid aan Hom en die uitlewing van sy woord: julle moet mekaar liefhê, netsoos Ek julle liefgehad het (Johannes 13:34-35; 15:17; 1 Johannes 4:7-11); om soos ons Vader volmaak te wees in die liefde, selfs om ons vyande lief te hê (Matteus 5:43-48). 

            1 Johannes 4:17-18: Hierin het die liefde onder ons tot vervulling gekom: Ons sal op die oordeelsdag vrymoedigheid hê, omdat ons, soos Jesus, in hierdie wêreld is. In die liefde is daar geen vrees nie. Inteendeel volmaakte liefde dryf die vrees na buite; want vrees het te doen met straf, en wie vrees, het nie volmaak geword in die liefde nie.

 

1. b)Verwys 2 Kor 5:10,Gal 6:5, Rom 14:10 en Mat 16:27, alles na dieselfde ding? Indien nie, wat is die verskille?

 

2 Kor 5:10 verwys na die regterstoel van Christus met sy wederkoms as Regter, waar ons die loon op ons lewe ontvang, of dit goed of kwaad is (waarna Matteus 25:31-46 ook verwys).

 

Die argument in Gal 6:2-5 loop soos volg:

v1 verwys na ‘n mede-gelowige wat deur een of ander sonde oorval word, en dat die ander wat ook die Gees het, hom/haar moet reghelp, en op hulleself let om nie ook versoek te word nie.

 

v2 Dra mekaar se ‘laste’ (in die oorspronklike Grieks: ta bare, dinge wat swaar of lastig of moeilik is) en vervul so die wet van Christus (nl. om mekaar lief te hê en mekaar te dien, Gal 5:13-14). Dit beteken dat gelowiges mede-verantwoordelikheid vir mekaar se lewens moet aanvaar, soos in vers 1 uitgespel.

 

–          ta bare kan egter ook na ‘n persoon se voortreflikhede en belangrikheid verwys, en die Griekse werkwoord vir ‘dra’ (bastadzoo) kan ook ‘verdra’ en ‘aanvaar’ beteken.

Dan pas die opdrag van vers 2 ook by vers 3. Dit beteken dat gelowiges dié wat swakker as jy is in die geloof moet dra/ondersteun, maar ook dié wat dink en voorgee dat hulle sterker en beter as jy in die geloof is, moet aanvaar en verdra.

 

v3 As iemand meen dat hy iets is terwyl hy niks is nie, bedrieg hy homself. As jy jou net aan jou self en jou eie maatstawwe meet, kan jy jou maklik self mislei. Maar as ons ons aan Christus se wet meet, om mekaar lief te hê soos Hy ons tot aan die kruis onselfsugtig liefgehad het (Joh. 13:34-35), weet ons dat ons vér tekort skiet.

 

v4 Elkeen moet sy eie dade beoordeel; dan sal hy sy trots net vir homself kan hou, sonder om by ander daaroor te spog. Selfmisleiding vind nie net plaas waar jy jou aan jouself meet, soos in v3 nie, maar ook wanneer ánder mense die maatstaf is. Dan kan jy altyd sê: ek is wel nie so goed soos sommige mense nie, maar ek is duidelik beter as baie ander. Om jouself aan ander te meet kan lei tot hoogmoed of selfveragting en selfverwerping. Ons maatstaf is Christus se aanvaarding van die sondaar, wat ons ander mense en ons self te aanvaar as sondaars vir wie Jesus uit liefde sy lewe gegee het om ons sondes te dra.      

 

v5 want elkeen sal sy eie las dra (hier word ‘n ander Griekse woord  gebruik vir ‘las’ (fortion ‘n vrag wat jy dra) – die gelowige sal rekenskap moet gee oor wat hy gedoen het. Die werkwoord bastadzoo is hier in die toekomstige tyd, wat na die eindoordeel verwys; teenoor die bevelende wys in vers 2 wat ‘n opdrag gee.

 

Rom 14:10 Jy, waarom veroordeel jy jou broer? Of jy, waarom sien jy op jou broer neer? Ons gaan tog almal voor God se regterstoel verskyn (v11 haal Jesaja 45:23 aan as die grond vir Paulus se uitspraak). V12: Elkeen van ons sal dus persoonlik voor God verantwoording moet doen. Ook hier gaan dit om die finale oordeel met die wederkoms van Christus. Jesus se regterstoel is God se regterstoel. Hy is die Woord van God, en self ook God (Johannes 1:1) 

            In Johannes 5:22 sê Jesus: Die Vader oordeel ook niemand nie, maar het die volle oordeel aan die Seun oorgegee. Johannes 5:30: Ek oordeel volgens wat Ek hoor, en my oordeel is regverdig, omdat Ek nie my wil nastreef nie, maar die wil van Hom wat My gestuur het.

            Handelinge 10:42: dit is Hy, Christus, wat deur God aangewys is as Regter oor die lewendes en die dooies; vgl. Handelinge 17:31.

As daar van God se regterstoel gepraat word, word na Jesus verwys as die Regter.

 

Matteus 16:27 praat soos Mt 25:31-34 van die ‘Seun van die Mens’ (soos Jesus telkens na Homself verwys, na aanleiding van Daniël 7:12-14) wat sal kom, beklee met die heerlikheid van die Vader, en dan sal Hy elkeen vergeld volgens wat hy gedoen het.

 

Skrywer:  Prof Francois Malan