‘n Leser vra

Ek lees in Eksodes “2 Daarop vra die HERE vir hom: Wat is daar in jou hand? En hy antwoord: ‘n Staf.” Hier neem ek aan dis die staf wat hy maar altyd by hom gehad het. Wanneer ek verder lees, lees ek in vers 20 ” Moses het ook die staf van God in sy hand”

Nou wonder ek of dit is omdat God die staf geseen het en of dit n ander staf was.Sal waardeer indien daar lig op hierdie onderwerp gegee kan word.
Vraag is dit dieselfde staf of n ander staf.

Antwoord

Dr Johann Voges antwoord

Oor Moses se “staf” wat hy in sy hand gehad het in Eksodus 4 …

Hiermee net eers ‘n stukkie verheldering oor wat hier geskryf staan … Die Boodskap Bybelvertaling 2008 vertaal die verse in Eksodus 4 waarin na Moses se staf verwys word as volg…

²Die Here vra hom toe: “Wat het jy daar in jou hand?” Hy antwoord: “Dis ’n stok.” ³ Die Here sê toe: “Gooi dit op die grond neer.” Toe Moses dit op die grond gooi, verander dit in ’n slang. Moses wou weghardloop, ⁴ maar die Here sê vir hom: “Vang die slang aan sy stert.” Toe Moses die slang aan die stert gryp, het dit weer ’n stok in sy hand geword … ¹⁷Hou hierdie stok by jou dat jy daarmee die tekens kan doen wat Ek vir jou gewys het om die volk te oorreed.”

Hierdie stok (herderstaf) wat Moses by hom het, was tipies wat die skaapwagters by hulle destyds gehad het en gebruik het om onder ander hulle skape te beskerm teen wilde diere… want die Here kry Moses hier in die begin hoofstukke van Eksodus waar hy skape oppas … waar die Here vir Moses kom haal (roep) om die Israeliete uit Egipte te loop haal om hulle na die beloofde land toe te bring … en gee hier in Eksodus 4 vir hom 3 tekens wat hy kan gebruik om die Farao te oortuig dat die Here vir Moses na hom toe gestuur het om sy volk uit Egipte weg te vat (Eksodus 4:1-9)

1. Daar is ook ‘n interressante artikel wat jy hieroor kan lees by die volgende verwysing … https://bybelskool.com/eksodus-3-417-god-stuur-moses-om-die-godsvolk-uit-egipte-te-lei/ .

2. Lees ook die volgende artikels wat op ons webtuiste (https://www.bybelkennis.co.za) geskryf is….
3. Coen Slabber se geskrywe oor “Moses by die doringbos” … https://www.bybelkennis.co.za/moses-ontmoet-god-in-n-doringbos/
4. Hennie Stander se skrywe oor “Gebruike en Gewoontes in die Bybel: Die Oppas van Skape en Bokke” https://www.bybelkennis.co.za/gebruike-en-gewoontes-die-bybel-die-oppas-van-skape-en-bokke3-hennie-stander/

Skrywer: Dr Johann Voges

1. ii) Die Nuwe wet word van die Berg af aangekondig.

Die Evangelie van Matteus is vir mense met ‘n Joodse agtergrond geskryf. Hulle het die Ou Testament geken. Daarom gebruik Matteus graag motiewe uit die Ou Testament wat die lesers dadelik sou herken as verwysings na die eksodusgeskiedenis. Ons het hierbo gelees dat Moses die wet gegee het, natuurlik van die Berg Sinaï af (Eks 19-20:21)… Soos Moses bring Jesus ook die ‘nuwe wet’ van die ‘berg’ af (Mat 5-7, die ‘Bergpredikasie’): Toe Jesus die menigte mense sien, het Hy teen die berg opgegaan. Nadat Hy gaan sit het, het sy dissipels na Hom toe gekom, ²en Hy het hulle geleer en gesê:… ¹⁷“Moenie dink dat Ek gekom het om die wet of die profete ongeldig te maak nie. Ek het nie gekom om hulle ongeldig te maak nie, maar om hulle hulle volle betekenis te laat kry… ²¹“Julle het gehoor dat daar van die ou tyd af aan die mense gesê is: ‘Jy mag nie moord pleeg nie…’. ²²Maar Ek sê vir julle: Elkeen wat vir sy broer kwaad is, is al strafbaar voor die regbank… ²⁷“Julle het gehoor dat daar gesê is: ‘Jy mag nie egbreuk pleeg nie.’ ²⁸Maar Ek sê vir julle: Elkeen wat na ’n vrou kyk en haar begeer, het reeds in sy hart met haar egbreuk gepleeg…

Hier kan ‘n mens duidelik sien hoe Jesus ‘van die Berg af’ soos ‘n tweede Moses die ‘nuwe wet’ van die Koninkryk aan God se nuwe volk aankondig. Hy verander nie die ou wet nie, maar verduidelik die ‘volle betekenis’ van die wet, met ander woorde, hoe dit regtig verstaan moet word. So kon die Christene hulleself voorstel dat hulle soos die volk van ouds by die Berg staan en die verbondswet hoor. Dit is hulle God en hulle is sy volk. Hulle storie en die storie van die ou volk van God val saam, omdat hulle God die Verbondsgod van Sinaï is.

Volgende keer kyk ons na die tog deur die woestyn.

Johannes is ook heel positief oor Moses – vir hom is Moses die een deur wie God se wet gekom het (Joh 1:17), met wie God gepraat het (Joh 9:29) en wat ook oor Jesus geskryf het (Joh 5:46). Maar Moses is nie Jesus nie – Jesus is veel beter. Hy bring genade en waarheid (1:17) en Moses kan alleen maar oor Hom skryf (Joh 1:45; 5:46). Moses het die slang in die woestyn opgelig om so die volk te help – Jesus word opgelig om so die ewige lewe vir mense te gee (Joh 3:14-15); Moses het manna aan die volk gegee toe hulle honger was in die woestyn, maar Jesus gee die brood van die ewige lewe vir die wat in Hom glo – ‘Jesus het hulle geantwoord: “Dit verseker Ek julle: Dit is nie Moses wat vir julle die brood uit die hemel gegee het nie, maar dit is my Vader wat vir julle die ware brood uit die hemel gee. Die brood wat God gee, is Hy wat uit die hemel kom en aan die wêreld die lewe gee.”’ (6:32). Moses het dieselfde tipe goed as Jesus gedoen, maar Jesus doen dit net veel beter. Dit beteken nie dat Moses teenoor Jesus staan nie, maar getuig van Jesus. Wie Jesus dus verwerp, verwerp Moses ook en ontken daarmee sy Israelitiese herkoms (Joh 5:45). Vir gelowiges is die belangrik om te verstaan wat die Bybelskrywers hier wil sê. Moses was díe belangrike leier van die volk van God wat hulle uit slawerny uit gelei het en deur wie God hulle al die jare in die woestyn beskerm en versorg het. En nou kom Jesus… hy doen alles net veel beter. As God deur Moses so goed vir sy volk gesorg het, hoeveel te meer sal Hy dit nie deur Jesus doen nie. Wat God deur Moses vir die volk gedoen het, doen Jesus direk en soveel beter vir die nuwe volk van God.

is interessant dat in twee tekste in die Nuwe Testament is daar verwysings na Moses wat uit buite-Bybelse dokumente kom. Dit is Jud 1:9 en 2 Tim 3:8. In Jud 1:9 staan daar: ‘Nie eens die aartsengel Migael het so iets gedoen nie. Toe hy met die duiwel gestry het oor die liggaam van Moses, het hy hom dit nie veroorloof om die duiwel te beledig en te veroordeel nie, maar hy het vir hom gesê: “Die Here sal jou straf.”’. Hier word die aartsengel Migael se behoorlike hantering van ‘n mede engel gekontrasteer met die swak gedrag van die valse leermeesters. Ons lees nie in die OU Testament van die episode waar oor die liggaam van Moses gestry is nie. Dit kom uit ‘n Joodse boek met die naam ‘Die hemelvaart van Moses’. In 2 Tim 3:8 is daar weer probleme met dwaalleraars en dan word daar gesê: ‘Net soos Jannes en Jambres hulle teen Moses verset het, so verset hierdie mense hulle teen die waarheid, mense wat in die verstand verward is en in die geloof ’n mislukking’. In Eks 7:11 lees ons nie die name van die towenaars van die Farao wat Moses geopponeer het nie, maar in die latere Joodse tradisie is gesê dat hulle Jannes en Jambres was – so het hulle name ook hier in 2 Timoteus geland.

Volgende keer kyk ons na die nuwe wet.

Maar in dieselfde gedeelte kritiseer Paulus ook die era van Moses en die wet, of laat ons liewer sê dat hy dit in die regte perspektief plaas. Hy sê dat as die Jode die wet lees, is dit asof ‘n doek of ‘n sluier oor hulle verstand getrek word, sodat hulle nie verstaan wat hulle regtig lees nie: ‘Hulle verstand was ook toe, en vandag nog bly hulle verstand met dieselfde sluier toegemaak as hulle die Ou Testament lees’ (2 Kor 3:14). Hoewel die Jode iets goeds gehad het, kon hulle dit nie begryp of verstaan nie. Die rede is omdat ‘n mens die Ou Testament alleen verstaan in die lig van Jesus: ‘maar die sluier word deur Christus weggeneem vir iemand wat in Hom glo’ (2 Kor 3:14). Die Heilige Gees wat mense vrymaak, help mense om die boodskap reg te verstaan. Natuurlik het die Christene die Heilige Gees wat beteken dat hulle die openbaring van God in die Ou Testament reg verstaan. Omdat die Heilige Gees die gelowiges help om die boodskap reg te verstaan, verander dit die gelowiges. Hulle word al meer soos Jesus en daarom straal hulle al meer van die heerlikheid van God uit – dit is nou heiligmaking in die hoogste rat! In die woorde van Paulus: ‘Ons almal weerspieël die heerlikheid van die Here, want die sluier is van ons gesig af weggeneem. Ons word al meer verander om aan die beeld van Christus gelyk te word. Die heerlikheid wat van ons uitstraal, neem steeds toe. Dit doen die Here wat die Gees is’ (2 Kor 3:18).

In die Nuwe Testament is daar ook sprake van ‘n tipologie as dit oor Moses gaan. Tipologie beteken dat iemand ‘n tipe is van iets wat in ander na hom of haar ook gesien kan word – die een word in die lig van die ander gesien. Dit gaan gewoonlik oor tipiese of spesiale kenmerke. Moses en Jesus word in Hand 6-7 as tipes van mekaar gesien, al is Stefanus daarvan beskuldig dat hy teen Moses gelaster het (Hand 6:11). Ironies genoeg verwys Stefanus verskeie male na die lewe van Moses in sy toespraak in Hand 7 (bv. 7:20–24, 30–38, 44). Dit is egter veral die feit dat Moses deur sy eie mense verwerp is (7:25–29, 39–40, 52) wat ‘n tipe is van hoe Jesus deur Stefanus se opponent hanteer is (7:52). Soos Moses deur sy volk verwerp is (en die Jode besef dit was verkeerd) so is Jesus ook deur die mense verwerp (en dus was die volk ook in die geval verkeerd!).

Die Nuwe Testament wys hoe Jesus en Moses eintlik dieselfde dinge doen, maar dat Jesus net baie beter is – Moses, die leier van die volk, is ‘n tipe van Jesus, maar Jesus oortref hom net by verre. Jesus is byvoorbeeld ‘getrou aan God wat Hom aangestel het, soos ook Moses getrou was in die hele huis van God’ (Heb 3:2). Beide dien God getrou in sy ‘huis’, maar ‘Moses was as dienaar getrou in die hele huis van God en moes getuig van die dinge wat God nog sou sê. Christus daarenteen is as Seun getrou oor die huis van God’ (Heb 3:5-6). Moses speel wel ‘n belangrike rol in die volk (huis van God), maar is maar net ‘n slaaf – Jesus is die seun. As mens ‘n slaaf en ‘n seun vergelyk, is daar eintlik geen vergelyking nie; net so is daar ook nie ‘n vergelyking tussen Jesus en Moses nie (sien ook 3:3).

Daar is sommer nog baie ander verwysings na Moses in die Hebreërboek (3:16,18; 7:14; 8:5; 9:19; 10:28; 12:21); almal wil dieselfde sê: Jesus bied iets baie beters as wat Moses die Jode kon bied. Heb 11:23–24 beskryf Moses byvoorbeeld as ‘n geloofsheld wat gedoen het wat God vra. Daarmee was hy weereens net ‘n tipe van Jesus wat die werklike ‘Begin en Voleinder van die geloof’ was (Heb 12:2). Daarom maak dit sin om Christen te bly.