Jesaja – Hoop in die laaste dae (2:1-4) – Francois Malan

4:1 Letterlik staan daar: Die woord (of saak) wat Jesaja die seun van Amos oor Juda en Jerusalem gesien het – dit gaan hier oor die vredesvisioen, oor wat die Here in die toekoms (in die laaste dae, 4:2) met ‘Sion/Jerusalem’ en Israel/Jakob gaan doen. Dieselfde boodskap verskyn in Jesaja se tydgenoot Miga 4:2-4. Maar hier word dit deur die skrywer van hierdie gedeelte spesifiek as ‘n woord-visioen van Jesaja aangedui. Volgens Miga 1:1 het die woord van die Here tot Miga gekom in die tyd van die Judese konings Jotam (739-733 v.C.), Agas (733-727 v.C.) en Hiskia (727-698 v.C.), die woord wat hy gesien het oor Samaria (die hoofstad van die tienstammeryk) en Jerusalem (die hoofstad van die suidelike twee-stammeryk) – Jesaja skryf

oor wat hy gesien het oor Juda en Jerusalem sedert Ussia (766-740 v.C.) tot Hiskia se regerings oor Juda. Miga 4:2-4 kom saaklik en dele woordeliks ooreen met Jesaja 2:2-5. Hierdie woorde vorm ‘n hoogtepunt in die prediking van Jesaja. Die plasing hier, ná die harde woorde

van hoofstuk 1, is tipies van die finale vorm van die boek Jesaja, wat telkens uit die harde veroordeling na hoop beweeg, ook in die breër opset van die boek: die hoopvolle nuwe moontlikhede van hoofstukke 40-66 ná die oordeel van hoofstukke 1-39

4:2 ‘Al die nasies sal stroom na die berg van die huis van die Here’ – in die onbekende toekoms sal Jerusalem ‘n magneet word wat volke na hom toe trek Die profeet kyk verby die komende vernietiging van Jerusalem na die Here se langtermyn plan. Die digter stel hom ‘n kleiner verbrande en gesuiwerde Jerusalem voor (soos Jerusalem 200 jaar later was met die terugkeer van die ballinge. Die stad wat die ballinge ná hulle terugkeer moes opbou was verlate, en die tempel wat hulle herbou het, was nie so mooi soos Salomo se tempel nie (Haggai 2:3). Maar die Here het dit ‘n plek van vrede gemaak (Haggai 2:9) en Hy het hulle geroep om sy dienaar te wees. Dat die tempelberg hoër as die omringende berge sal wees (wat hy nie is nie) is ‘n simbool van sy verheffing tot geestelike middelpunt van die verlossing en van die lewe vir alle volke (soos Golgota geword het, Joh 12:32-33 verhoog aan die kruis sal Jesus almal na Hom toe trek; en die nasies sal in die nuwe Jerusalem se lig lewe, Openb 21:24).

2:3 ‘Die berg van die huis van die Here’ (v2) en ‘die berg van die Here, die huis van die God van Jakob’ (v3) verwys albei na die tempelberg met die tempel (volgens Joh 2:21 vervang die liggaam van Jesus die tempel as die ontmoetingsplek met God; volgens Openb 21:22 is die Here God , die Almagtige, en die Lam, die tempel van die nuwe Jerusalem). In Jesaja word die Here net hier ‘die God van Jakob’ genoem (vgl. Ps 46:8; 75:10). – volgens Eksodus 3:14-16 openbaar God Hom aan Moses as ‘Die Ek is’ = Jahweh, die persoonlik aktief teenwoordige God van Abraham, Isak en Jakob. Die tyd sal kom dat volke na Jerusalem toe sal kom, want hier is die Here ten volle teenwoordig as die bron van alle lewe in die wêreld, en hier is die wet/onderwysing (torah) en die woord van die Here om hulle te leer (soos vervul met die koms van Jesus, die Woord van God en die Lig vir die mense (Joh 1:1,4). Die doel van die baie mense wat uit al die nasies na die huis van die Here toe stroom is om die wil van die Here te leer ken – iets waaraan die verbondsvolk self so tekort geskied het (1:3,10; 53:6). Sy wil word bekend gemaak in sy woord en deur sy teenwoordigheid (vgl. Joh 14:24-26; Hebr 10:19-21).

2:4 Die torah is die riglyn vir vrede in die wêreld. Die volk sal die beslissings van die Here aanvaar omdat Hy so wys en regverdig is. Die aanvaarding van sy wyse beslissings sal lei tot totale ontwapening: van hulle swaarde smee hulle ploegskare en van hulle spiese snoeiskêre. Onderlinge geskille sal nie meer met wapens besleg word nie. Kennis van God se wil lei tot ‘n vrederyk sonder politieke en ekonomiese onderdrukking en bedreiging. Die nasies sal leer wat vrede is deur die liefde wat die Heilige Gees in hulle bewerk (Gal 5:22), ‘n liefde wat vergewe en verdra en alles bedek (1 Kor 13:7).

2:5 Verbasend! na die dreiging van hoofstuk 1, wat nie ontken word nie, maar nadat dat die beloofde dreiging uitgevoer is, sal Jerusalem weer die sentrum word van die openbaring van God se wil (hier is Jesus gekruisig vir die sonde van die wêreld om ons in te lei in God se vrederyk). Israel word genoem ‘huis van Jakob.’ Hulle word behandel as kinders van die groot beloftes aan die aartsvaders in Genesis. Hulle word opgeroep om volgens die wil van die Here te lewe – ‘laat ons loop in die lig van die Here’ – dit praat van gehoorsaamheid aan die onderwysing (torah) van die ‘Ek is’ wat aktief teenwoordig is om ons te lei op die vredespad om sy liefde uit te leef – laat u wil geskied, soos in die hemel, so ook op die aarde (Mt 6:10), sodat ons die lig vir die wêreld sal wees (Mt 5:14). Die klimaks van die belofte van die koms van die vrederyk van liefde in 2:1-4, is die oproep om nou reeds so te begin lewe. Dit is ook ‘n oproep tot gehoorsaamheid en uit die mislukte lewe wat in 2:6-22 geskilder word.

Skrywer:  Prof Francois Malan